Phantasmagoria 2 review

Με πρόλαβε ο φίλος @giovanna.

Συνήθως όταν το παιχνίδι είναι τεχνικά απαιτητικό λογικό είναι να χρειάζεται εξομοίωση ισχυρότερου επεξαργαστή, απ'οτι ένα παιχνίδι που είναι πιο απλό τεχνικά σε γραφικά και ήχο. Γι αυτό το DOSBox έχει επιλογές για το "ειδος" του επεξεργαστή που υποτίθεται ότι έχει το DOS σύστημα που παίζεις.

1) Simple- για τα παιχνιδάκια της πλάκας.

2) Νormal- για παιχνίδια μέσης δυναμικότητας σε γραφικά και ήχο

3) Dynamic- για παιχνίδια που απαιτούν μνήμη και υπολογιστική ισχύ σε ήχο-γραφικά π.χ. παιχνίδια σε CD

4) Auto -Το σύστημα ρυθμίζει μόνο του όπως νομίζει καλύτερα για το εκάστοτε παιχνίδι.

Όλα τα παραπάνω είναι επιλογές που τις βρίσκεις και στο DFEnd reloaded

Γενικά δεν θα πρέπει να έχεις πρόβλημα πάντως, δεν είναι τίποτα δύσκολο.

Μια λεπτομέρεια ακόμα. Μαζί με το "Core" διαλέγεις και τα "Cycles" . Είναι ας πούμε η ταχύτητα του επεξεργαστή (κάτι σαν ΜHz ένα πράγμα).

Οι τρεις πιο συνήθεις επιλογές είναι τα "auto", "normal" (3000 cycles), "max(imum)". Εϊναι στις ρυθμήσεις του dfend reloaded μαζί με τις ρυθμήσεις που ανέφερα πριν.
Για ζόρικα παιχνίδια, auto ή max είναι ΟΚ, για πιο απλά συνήθως αρκεί το auto. Αυτά τα λίγα και απλά!

Ξαναέπαιξα και εγώ το παιχνίδι μετά από πολλά χρόνια. Να πω την αλήθεια είχα ξεχάσει τελείως το τέλος. Τώρα όμως που το ξαναείδα θα συμφωνήσω με αυτά που γράφει ο F2bnp, την ίδια εντύπωση απέκτησα και εγώ.


Πάντως είναι ένα μέτριο παιχνίδι, δεν "μυρίζει" καθόλου Sierra (αντίθετα με το πρώτο). Νομίζω ότι σκοπός ήταν να σοκάρει και να τραβήξει κόσμο με το δίπτυχο της "επιτυχίας" βία-sex (το καράτε έλειπε ). Αν το σκεφτείτε ουσιαστικά έχει πολύ λίγους γρίφους, όλη η δράση είναι κλικ του mouse από 'δω και 'κει.

Edit: Ακόμα θυμάμαι το κράξιμο του εγχώριου τύπου για τον γρίφο με τον Blob, το ποντίκι του, αμίμητος και μέσα στο κλίμα του παιχνιδιού.

Μιας και δεν έχουμε θέμα για το πρώτο phantasmagoria, το βάζω εδώ.

Phantasmagoria :The movie
Μάλλον για wishful thinking πάει περισσότερο, αλλα οκ!

Υ.Γ. Είναι σελίδα στο facebook, οπότε δεν ξέρω αν ανοίγει σε όσους δεν έχουν λογαριασμό.
(Μόλις το δοκίμασα, ανοίγει)

H αλήθεια είναι πως προς το τέλος μπερδέύεσαι κάπως..Δεν είναι ό,τι πιο εύκολο.

Για ποιο λέμε τώρα, για το πρώτο ή το δεύτερο?

Για το δεύτερο.

Ναι παιδιά, έχετε δίκιο, εγώ φταίω, εξάλλου είναι θέμα για το δεύτερο, απλά δεν έχουμε θέμα για το πρώτο και έτσι κάπως έμπλεξα τα πράγματα.
Δεν θυμάμαι πολλά από το δεύτερο, μόνο το τέλος και κάποιες σκηνές από το σπίτι του ψυχάκια που πάει για ύπνο..
Το πρώτο νομίζω είναι πιο δύσκολο.

(εντωμεταξύ πάντα είχα την απορία πώς προέκυψε και που κολλάει ο τίτλος )