Darkseed

Darkseed

Παιγνίδι του 1992 από τη Cyberdreams. Το είχα δει σ’ ένα φίλο τότε και είχα εντυπωσιαστεί από τη μαυρίλα του κουτιού. Ζήτησα να το δανειστώ και μου αρνήθηκε. Όταν πριν από 3 – 4 χρόνια μου ζήτησε το Runaway όμως, του το θύμισα (άσχετα αν τελικά του χάρισα την έκδοση του PcMaster).
Πρόκειται για μικρό σε διάρκεια παιχνίδι με θέμα τη σωτηρία της γης από τους εξωγήινους. Οι τελευταίοι βρίσκουν δίοδο προς τη «διάστασή» μας μέσω ενός καθρέφτη. Αυτός βρίσκεται σε μια έπαυλη που μόλις κληρονομήσαμε. Σκοπός μας είναι πρώτα να διορθώσουμε το σπασμένο καθρέφτη και μετά, περνώντας στην άλλη διάσταση να κινηθούμε στην «εξωγήινη διάσταση» και να διώξουμε το εξωγήινο σκάφος. Στη διάρκεια του παιχνιδιού παίρνουμε διάφορα στοιχεία - κρυμμένα άλλοτε σε μπαούλα, άλλοτε σε βιβλία κι άλλοτε σε microfilms – που μας καθοδηγούν στην έρευνα μας. Στον κόσμο μας εκτός από την έπαυλη και τα πολλά δωμάτιά της, έχουμε να κινηθούμε στο απαραίτητο νεκροταφείο και τους τάφους του και στο κοντινό χωριουδάκι όπου θα βρεθούμε στη βιβλιοθήκη να ψάχνουμε, αλλά και φυλακισμένοι. Στην «εξωγήινη διάσταση» ουσιαστικά κινούμαστε σε παρόμοιους με τους δικούς μας χώρους. Βασικά πρόκειται για τους ίδιους σχεδόν χώρους, αλλά μεταλλαγμένους. Οι γρίφοι είναι εξωλοκλήρου inventory based και η πλοκή σε διάφορα σημεία «ξεκλειδώνει», μετά από συγκεκριμένες ενέργειες. Η οθόνη είναι χωρισμένη στα δυο. Στα πάνω 2/3 βλέπουμε το χώρο που κινούμαστε κάθε φορά, ενώ στο κάτω 1/3 τους διαλόγους. Οι τελευταίοι χρησιμεύουν για την κατανόηση του τι συμβαίνει και δε μας δίνονται επιλογές σε συζητήσεις. Τα αντικείμενα δεν είναι πάρα πολλά. Όλα κι όλα καμιά δεκαπενταριά. Τα βλέπουμε αν κινήσουμε τον κέρσορα προς τα πάνω μετά το πρώτο τετραγωνίδιο που ανοίγει το μενού για αποθήκευση, φόρτωση κλπ. Ο κέρσορας παίρνει διάφορες μορφές (βέλος – κινούμαι στην οθόνη που βρίσκομαι, 4 βελάκια που δείχνουν στο κέντρο – αλλάζω δωμάτιο, χώρο κλπ., χεράκι – πιάνω, θαυμαστικό - εξετάζω) ανάλογα που θα τοποθετηθεί, αλλά και κάνοντας δεξί κλικ, ενώ με αριστερό έχουμε την ενέργεια.
Τα γραφικά του για το ’92 είναι πολύ καλά. Ο ήχος σχεδόν μηδαμινός – βασικά περισσότερο ακούγονται τα βήματά μας, αν και υπάρχουν και ομιλίες από τους διαλόγους, οι οποίες – δεν είμαι σίγουρος – ίσως να χαρακτηρίζονται καλές για το ’92. Η ατμόσφαιρα είναι (και καλά) τρομακτική. Παίζοντάς το πρόσφατα, θυμήθηκα λίγο τα Black Mirror και Scratches. Ειδικά το δεύτερο μιας και πρέπει και στο Darkseed ν’ ανακαλύψεις από κατόψεις κτιρίων κρυφά δωμάτια (δε μου βγάζετε απ’ το μυαλό πως οι δημιουργοί του Scratches το έχουν παίξει σίγουρα). Έχω την αίσθηση πως το παιχνίδι μπορεί να μας οδηγήσει σε αδιέξοδα – το υποθέτω γιατί χρειάστηκε πολλές φορές να φορτώσω παλιές θέσεις. Παρ’ ότι είναι μικρό σχετικά θα το χαρακτήριζα δύσκολο. Σίγουρα το ’92 δε θα είχα προχωρήσει και πάρα πολύ. Πάντως σήμερα χρειάζεται DOSBOX. Αν με ρωτούσε κανείς : «αξίζει να το παίξω;» μάλλον θα τον παρότρυνα να παίξει (ή να ξαναπαίξει) το Scratches, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει μια δική του γοητεία. Αυτήν του παλιού … Όπως οι παλιές ασπρόμαυρες ταινίες τρόμου σε σύγκριση με τις σημερινές.

@ Elessar

Το review το έγραψα συν τοις άλλοις για να λύσω και τις απορίες μου.
Η μια, ότι δηλαδή έχει όντως dead ends λύθηκε. Και μάλιστα ταχύτατα. Και να φανταστείς ότι με απασχολεί τις τελευταίες 3 εβδομάδες.
Η άλλη είναι το αν θυμίζει και σ' άλλους Scratches. Ή μάλλον αν το Scratches θυμίζει και σ' άλλους Darkseed. Θα μ' ενδιέφερε η γνώμη σου.

Πολύ ωραίο το review σου για το Darkseed , φίλε crocark. Σου συνιστώ ολόθερμα να παίξεις και το Darkseed 2 , το οποίο είναι αρκετά ευκολότερο και πολύ μεγαλύτερο σε διάρκεια από το πρώτο παιχνίδι.

To Darkseed αποτελεί το πρωτόλειο της Cyberdreams , της εταιρίας που μας χάρισε μία σειρά από πολύ ενδιαφέροντα adventures , όπως το πολύ καλό sequel (Darkseed 2) , το I Have No Mouth And I Must Scream , το οποίο θεωρώ ως το καλύτερο της παιχνίδι , το Cyber Race , ένα ιδιόμορφο παιχνίδι που συνδυάζει στοιχεία adventure και racing simulator και τέλος το Noir: A Shadowy Thriller , ένα από τα καλύτερα αστυνομικά adventures που έχω παίξει ποτέ.

Το Darkseed έχει μεγάλη «ιστορική» αξία καθώς ήταν το πρώτο παιχνίδι για PC που χρησιμοποιούσε γραφικά SGVA ανάλυσης 640X350 , σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια της εποχής που είχαν παραμείνει στην standard VGA ανάλυση των 320X200 pixels. Aυτό έγινε έπειτα από απαίτηση του διάσημου καλλιτέχνη Η.R.Giger , δημιουργού του Alien , το έργο του οποίου αποτέλεσε την έμπνευση για το Darkseed και ο οποίος συνεργάστηκε στενά με τη Cyberdreams στη δημιουργία και των δύο παιχνιδιών της σειράς.

Αν το παιχνίδι σου φάνηκε δύσκολο , αγαπητέ crocark , είναι διότι το Darkseed είναι όντως ένα πολύ δύσκολο adventure που απευθύνεται σε gamers με αρκετή εμπειρία και αρκετό…πείσμα! Όχι μόνον έχεις έναν ασφυκτικό χρονικό περιορισμό για να τερματίσεις το παιχνίδι (αλλιώς πεθαίνεις με ιδιαίτερα αποτρόπαιο τρόπο) αλλά υπάρχουν και πολλά dead-ends καθώς και αρκετά σημεία (κυρίως στον Dark World) στα οποία είναι δυνατόν να πεθάνεις μόνον και μόνον επειδή έκανες click σε «λάθος» σημείο! Όλα αυτά σημαίνουν ότι πολλές φορές θα κολλήσεις και θα αναγκαστείς να ξεκινήσεις τo παιχνίδι από κάποιο προηγούμενο σημείο ή ακόμη και από την αρχή , για να εξοικονομήσεις πολύτιμο χρόνο ή για να βρεις ποιά πράξη παρέλειψες να εκτελέσεις.

Παρ’ όλ’ αυτά , η ατμόσφαιρα του Darkseed είναι καταπληκτική και από μόνη της αρκεί για να σε κάνει να ξεχάσεις την μεγάλη , έως και εκνευριστική δυσκολία του , και να σε καθηλώσει μέχρι το φινάλε του. Είμαι σίγουρος ότι το παιχνίδι ενέπνευσε όχι μόνον το Scratches αλλά και για πολλά άλλα adventures μυστηρίου και τρόμου.

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Χαίρομαι που σας ανέσυρα αναμνήσεις.

@ Elessar
Καλά, μιλάμε για ταχύτατη ανταπόκριση και το κυριότερο έγκυρη.

@ Emmanuel
Έτσι κάνεις με όλα τα παιχνίδια; Αυτό είναι φακέλωμα! Αλήθεια τα έχεις γραμμένα κάπου ή τα θυμάσαι (από μνήμης που λέμε);

Είναι αδύνατον , φυσικά , να θυμάμαι τόσες λεπτομέρειες για όλα τα παιχνίδια που έχω παίξει στη ζωή μου. Τα Darkseed 1 και 2 έχουν όμως ξεχωριστή θέση στη συνείδησή μου , κυρίως λόγω της ατμόσφαιράς τους αλλά και επειδή είναι εμπνευσμένα από τους πίνακες του Giger , ενός από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Ειδικά το πρώτο Darkseed ήταν ένα πραγματικό τεχνολογικό θαύμα όταν κυκλοφόρησε το 1992 και με είχε εντυπωσιάσει τόσο πολύ ώστε αφού το τερμάτισα , το ξαναέπαιξα πολλές φορές για να απολαύσω τα εκπληκτικά , για την τότε εποχή , γραφικά του.

Το αστείο είναι ότι όταν αγόρασα το παιχνίδι δεν είχα ακούσει , ούτε και γνώριζα , απολύτως τίποτα για αυτό , καθώς κυκλοφόρησε χωρίς πολλή διαφήμιση και τυμπανοκρουσίες από μία άγνωστη εταιρία και σε μια εποχή που κυριαρχούσαν στο χώρο των adventures η Sierra και η Lucas Arts. Ο μόνος λόγος για τον οποίον το αγόρασα ήταν το υπέροχο μαύρο κουτί του (!) το οποίο κοσμούσε το πρόσωπο της Li (πρόκειται για το διασημότερο πίνακα του Giger , φόρο τιμής στην πρώτη του γυναίκα). Αμέσως ένιωσα ότι αυτό το παιχνίδι έπρεπε να το έχω οπωσδήποτε στη συλλογή μου και το ένστικτό μου απεδείχθη σωστό! Σίγουρα αυτό ακούγεται παράξενο ή ίσως και ανόητο σε πολλούς , δηλαδή το να αγοράζεις ένα παιχνίδι μόνον και μόνον επειδή σε «τράβηξε» το artwork του κουτιού του , αλλά όποιος αγοράζει αυθεντικά παιχνίδια εδώ και πολλά χρόνια γνωρίζει ότι τα όμορφα κουτιά των παλιών παιχνιδιών ήταν ικανά να μαγνητίσουν το βλέμμα του αγοραστή με τρόπο που οι σημερινές φτηνιάρικες DVD θήκες δεν μπορούν να επιτύχουν.

Δυο χρόνια αργότερα μάλιστα , το 1994 , σε ταξίδι στο εξωτερικό βρήκα τυχαία και αγόρασα και τη CD-ROM έκδοση του παιχνιδιού χωρίς καν να έχω CD drive στον υπολογιστή μου , μόνον και μόνον για συλλεκτικούς λόγους! Δεν ξέρω αν το review σου, αγαπητέ crocark , αναφέρεται στην floppy disk ή στη CD-ROM έκδοση , αλλά θα ήθελα να σημειώσω ότι η τελευταία διέθετε πολύ πλουσιότερο speech (π.χ. όλες οι περιγραφές των αντικειμένων και οι σκέψεις του πρωταγωνιστή συνοδεύονταν από ομιλία) το οποίο ήταν άριστης ποιότητας για την εποχή του.

Για να μη μακρηγορώ , πρόκειται για έναν κλασικό τίτλο που προτείνω σε όλους τους retro-adventur-άδες και ειδικά στους fans των adventures τρόμου και μυστηρίου. Επαναλαμβάνω όμως ότι είναι αρκετά δύσκολο παιχνίδι , γι’ αυτό σε περίπτωση που «ζοριστείτε» , μη διστάσετε να συμβουλευθείτε κάποιο walkthrough.

@ Emmanuel

Προφανώς έχω παίξει την πρώτη έκδοση με ελάχιστες ομιλίες, όπου ίσα που καταλαβαίνεις τι λέει αυτός που μιλάει.

Ένα μόνο πράγμα έχω να παρατηρήσω. Από το λίγο καιρό που τριγυρίζω στο advocate, η εμπειρία μου λέει πως όταν γράφεις κάτι Emmanuel, εγώ κάθομαι και χαζεύω (δε διαβάζω απλώς). Απολαυστικότατος!

Εγώ σας στέλνω μια φωτογραφία από το εκπληκτικό κουτί του παιγνιδιού Dark Seed 2. Απολαύστε το

Να προσθέσω ότι ενώ είχε svga ανάλυση (για τον λόγο που ανέφερε ο Emmanuel) τα χρώματα ήταν μόνο 16 γιατί σε svga@256 θα μπορούσαν να το παίξουν ελάχιστοι (βεβαίως αυτό δεν εμπόδισε τον Giger να δημιουργήσει εντυπωσιακά γραφικά).

@ Giovanna
Κι εγώ λέω ποια φωτογραφία, που την έστειλε; Χθες δεν έβλεπα τίποτε. Τώρα μάλιστα! Πάντως σε ζηλεύω.
Επίσης:
Αν προσπαθείτε να με πείσετε να παίξω το 2, με έχετε πείσει. Απλά θα περιμένει (ίσως αρκετά), γιατί αυτήν την περίοδο παίζω το Iceman. Από παλιά, γιατί από πιο πρόσφατα το Myst V (εδώ κι ένα μήνα και δεν έχω κάνει τίποτε, βλέπω το walkthrough να παίρνει φωτιά - ένα περίεργο πράγμα, εκτός από το 1 που κάτι κατάφερνα μόνος μου, με τα Mysts γενικά κολλάω όσο πουθενά αλλού, κυρίως γιατί δεν μπορώ να καταλάβω εύκολα αν οι ενέργειες μου προχωρούν τη δράση ή όχι).

...αυτήν την περίοδο παίζω το Iceman.

Ποιό Iceman; Εννοείς το Codename: Iceman της Sierra; Nα ένα adventure που δεν έτυχε να περάσει ποτέ από τα χέρια μου...
Αν το τερματίσεις , αγαπητέ crocark , γράψε μας και ένα review , αν βέβαια έχεις το χρόνο και τη διάθεση.

το codename iceman το εχω ξεκινησει 3 φορες και τις 3 εχω κολλησει στο ιδιο σημειο στον χειρισμο του υποβρυχιου,μου φενεται οτι ηταν απο τα πρωτα adventure της sierra χωρις κλειδωμα.

@ Emmanuel & Elessar & Threepwood

Ναι, γι' αυτό μιλάω. Νομίζω κι εγώ ότι θέλει πολύ διάβασμα (μελέτη) στη συνέχεια. Προς το παρόν η αρχή του μου φαίνεται χαλαρή (σύνηθες μήνυμα στον parser: look babe - για την πλάκα περισσότερο αφού τα γραφικά είναι νομίζω του '87). Για το κλείδωμα νομίζω πως κάνεις λάθος (εξαρτάται βέβαια τι λέμε κλείδωμα). Ήδη χρειάστηκε να κάνω σε μια κοπελιά αναζωογόνηση και όπως κι αν τύπωνα τις εντολές μου έλεγε ανοιξε το manual να δεις πως πρέπει να το γράψεις. Φυσικά αυτό δεν αποκλείει το ότι κάποιος μπορεί να τα καταφέρει με ιδιαίτερη επιμονή. Για το review υπάρχει πολύς, μα πάρα πολύς δρόμος. Κάτσε να δούμε τις αντοχές μου για να μην το παρατήσω (οι parsers είναι αρκετά δύσκολο πράγμα, φαντάζομαι ακόμη και για κάποιον που η Αγγλική είναι η μητρική του - τώρα να κάτσω να παίξω το Larry 1 που το 'χω παίξει στο παρελθόν 4 - 5 φορές κι έχοντας παίξει πριν κανένα μήνα το softporn δε θα μου πάρει κάτω από 2 εβδομάδες, πόσο μάλλον ένα που το πιάνω για πρώτη φορά).

Α, Emmanuel,είναι δωρεάν στο abandonia.