Tales of Monkey Island

Όσοι δε βιάζονται και θέλουν λεφτά για άλλα παιχνίδια, Αγγλία τα preorders τα βρίσκουν τώρα στα ?20 και ?35 αντίστοιχα για premium και collector's.

H τιμή των 50 Ευρώ είναι τσιμπημένη...

crocark wrote: Με το Tales of MI, επιτέλους!

19 Μαίου;;; Δεν μπορεί κάποιο λάθος έχει γίνει στις ημερομηνίες στο advocate. Είναι 15 Ιουνίου κι εγώ ακόμη παίζω το ΤΟΜΙ. Ή έχω χάσει το χρόνο ή έχω κάψει φλάντζες. Είμαι στο 4ο κεφάλαιο (μάλλον προς το τέλος του αν κρίνω από τη διάρκεια), έχω κολλήσει για τα καλά, αν κι ομολογώ δεν κάνω και καμιά αξιέπαινη προσπάθεια για να ξεκολλήσω κι είμαι εξαιρετικά ικανοποιημένος απ' ό,τι έχω δει μέχρι τώρα. Αν κι έχω ακόμη δρόμο, έχω να κάνω μερικές παρατηρήσεις. Καταρχάς θυμάμαι ότι υπήρξαν διάφορες διαμάχες - συζητήσεις μάλλον για το ποιος συγγραφέας έγραψε τι και που το παιχνίδι κάνει κοιλιά κλπ. Δεν έχω δει καμιά κοιλιά. Μέχρι εδώ που είμαι, βρίσκω το σενάριο άριστο. Ευτυχώς μάλλον έχω χαμηλότερες απαιτήσεις Το μόνο που μ' ενοχλεί στο 4ο κεφάλαιο είναι το πισωγύρισμα σε παλιές τοποθεσίες. Μιας κι εδώ μέσα κόλλησα την αρρώστια να βάζω τα παιχνίδια σε λίστες, ξέροντας ότι το 'χω ξαναπεί γι' αρκετά παιχνίδια, πρέπει να βρω ένα παιχνίδι από το top 10 μου για αποκαθήλωση. Ναι, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχω παίξει - εντάξει ίσως όχι top 10, αλλά κάπου εκεί. Αυτό το παιχνίδι είχε όλα τα φόντα να ξεφύγει τελείως και να βγει εκτός συναγωνισμού και οιασδήποτε σύγκρισης. Να πάει να κάνει παρέα με τα πρώτα 3. Δεν το καταφέρνει λόγω δευτερευόντων πραγμάτων, όπως τα γραφικά που ανέφερα παραπάνω, τα τόσο δηλωτικά της ttg, τα οποία με την αγαρμποσύνη τους (ναι, ξέρω, πρόκειται για ιδιαίτερη καλλιτεχνική σκοπιά, αλλά τι να κάνω που δε μ' αρέσει και κάποιες φορές με ενοχλεί κιόλας - και στο W&G, που έπαιξα πρόσφατα, ήταν τέλεια, αλλά εδώ δεν είναι). Ή το 3d του πράγματος, το οποίο αν μου πήγαινε, μετά από τόσα χρόνια 3d παιχνιδιών πιστεύω θα το είχα καταλάβει. Ή τέλος αυτό το ηλίθιο - πραγματικά είναι από τα πιο ηλίθια πράγματα που έχω ποτέ δει σε παιχνίδι - μενού που ανοίγει με το που κάνεις διπλό κλικ στο εικονίδιο του παιχνιδιού. Το μενού που σου βγάζει εικονίδια για τα επεισόδια και που είναι η τέλεια "ξενέρα". Που με κάνει και στραβοκοιτάζω κάθε φορά που ξεκινάω το παιχνίδι. Που δεν μπορώ να καταλάβω και μάλλον θα μείνω με την απορία, γιατί είναι τόσο δύσκολο να ενώσεις τα 5 επεισόδια σε ένα ενιαίο παιχνίδι και να τους βάλεις και μια κοινή "save ρουτίνα" με καμιά πενηνταριά save slots για να μπορείς να έχεις τα saves σου για ενθύμιο.
Λέω και ξαναλέω ότι στο παιχνίδι με συγκινούν πρωταρχικώς δυο πράγματα, το σενάριο (σε χιουμοριστικά παιχνίδια βάζω εδώ και το χιούμορ) και οι γρίφοι. Οπότε, συνεπής στο δόγμα μου, το παιχνίδι είναι φανταστικό. Διασκεδαστικό όσο λίγα που έχω παίξει τα τελευταία χρόνια*. Αν είχε κι αυτά για τα οποία γκρινιάζω, όπως είπα θα είχε φύγει γι' αλλού

*πραγματικά υπάρχουν στιγμές που κάθομαι και γελάω σαν παιδάκι - όπως όταν διάβαζα κόμικς μικρός που τώρα δεν μπορώ πλέον (να γελάσω) - που δεν το έχω πάθει τόσο έντονα με άλλο παιχνίδι τα τελευταία χρόνια - αυτό το παιχνίδι το έφτιαξε κάποιος που με παρακολουθεί σίγουρα κι ο ήρωάς του είναι μια καρικατούρα μου - ή εγώ μεγάλωσα με πρότυπα τέτοιες καρικατούρες, δεν ξέρω ...