DREAMFALL CHAPTERS

]Σύμφωνα με τη φιλοσοφία των longest /dreamfall το πεπρωμένο των πρωταγωνιστών είναι προκαθορισμένο (το τέλος είναι ένα) όπότε οι επιλογές μας καθορίζουν τις "τύχες "των υπολοίπων.

annapad wrote:

]Σύμφωνα με τη φιλοσοφία των longest /dreamfall το πεπρωμένο των πρωταγωνιστών είναι προκαθορισμένο (το τέλος είναι ένα) όπότε οι επιλογές μας καθορίζουν τις "τύχες "των υπολοίπων.

Tο ανέφερα επιγραμματικά και βλακωδώς απλοικά σε προηγούμενο post και για οικονομία χρόνου και για να μη πέσω στην παγίδα της πολιτικής συζήτησης που αναφέρει και ο αγαπητός crocark (μου φαίνεται πέφτω ήδη) ....είναι πολύ πιο σύνθετο (μιλάω πάντα για τα tlj/dreamfall) και θέλω να το αναλύσω αλλά φοβάμαι ότι θα καταλήξω να γράφω έκθεση ιδεών που έτσι που είναι το κεφάλι μου τώρα αμφιβάλλω ότι θα τη καταλάβει κάποιος ... πάντως ρε παιδιά θυμάμαι όταν με μεγάλη χαρα αγόρασα τα walking dead και life is strange που διατυμπάνιζαν ότι με τις επιλογές του ο παίκτης θα αλλάξει τον ρου των γεγονότων κι την τελική έκβαση του παιχνιδιού πόσο απογοητεύτηκα όταν αντιλήφθηκα ότι αυτά ήταν φύκια για μεταξωτές κορδέλες , γελάω με το walking dead όταν θυμάμαι περιστατικά όχι λίγα που όταν πχ επαίρνες μια απόφαση που επηρέαζε κάποιον άλλο χαρακτήρα , το παινχίδι εβγαζε μήνυμα "ο ταδε will remember that" και μετα από λίγα δευτερόλεπτα ο συγκεκριμένος χαρακτήρας πέθαινε από κάποιο ζόμπι...Οπότε όπως και να προμοτάρεται ένα παιχνίδι οι επιλογές που δίνονται είναι σχετικά περιορισμένες αλλά και η τελική έκβαση είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένη άντε στην καλύτερη στο τέλος θα συμβεί ή το ένα ή το άλλο προσωπικά έχω παίξει πάρα πολλά παιχνίδια διαφόρων ειδών όμως πολύ λίγα θυμάμαι να σου δίνουν πραγματική ελευθερία επιλογών , ίσως τώρα που το σκέφτομαι να μην έχει και νόημα αυτή η συζήτηση τελικά

crocark wrote:
Εντός θέματος ... θα κρατηθώ λίγο ακόμη. Ίσως αύριο. Πάντως μια χαρά adventurάκι το βρίσκω τελικά. Εντάξει μπορεί μέσα στο όλο κλίμα να έχω στρογγυλέψει κι εγώ τις γωνίες μου ...

ΠΡΟΣΘΗΚΗ:
Δεν έχω υπάρξει πιο μπερδεμένος άλλη φορά. Πραγματικά πρέπει να 'χω καταλάβει γύρω στα μισά. Πρέπει να δω στα έξτρας τα σχέδια για να καταλάβω ποια είναι η γιαγιά στο τέλος ... Απ' την άλλη θα ομολογήσω ότι είχα να παίξω πάρα πάρα πολλά χρόνια κάτι που να καίγομαι τόσο να δω το φινάλε, που η ιστορία να σε κάνει να θες να δεις τη λύση για να μην καθυστερείς καθόλου. Δε λέω ότι χρειάζεται λύση, γιατί είναι σχετικά εύκολο, άλλο λέω. Αν έφτιαχνα το ρίβιου δεν ξέρω τι βαθμό θα έβαζα. Να του βαζα ένα 3/5 για το μπέρδεμα και για το ότι δίνει πολύ βάρος σε μη adventurικά πράγματα και σε χαζομάρες, όπως το να γυροφέρνεις σαν την άδικη κατάρα εδώ κι εκεί, απλώς για να γεμίσει χρόνο ή για να γεμίσουν πολλές "οθόνες" ίσως; Ή να παρασυρόμουν από το συναίσθημα και να 'παιρνε ένα στρογγυλό πεντάρι; Ευτυχώς δεν έχω τέτοια υποχρέωση, ούτε να βάλω βαθμό κάπου, ούτε να αποδείξω ότι είμαι λογικός.

Απορία (μια από τις δεκάδες):

Warning: Spoiler!

Διαβάζω και καταλαβαίνω από κάποιες εξηγήσεις που δίνει η Σάγκα μέσα στο παιχνίδι, αλλά και η Έιπριλ η ίδια τη μια φορά που μιλάει, ότι σκοτώθηκε για να ξαναγεννηθεί ως Σάγκα. Σωστό; Στο φινάλε που την υποδέχεται η γιαγιά για να ξαναρχίσει ο κύκλος ως τι την υποδέχεται; Διέσπασαν το χωροχρονικό συνεχές ...;

crocark wrote: Το εκτυπώνω. Θα πιω πέντε μαργαρίτες και θα το διαβάσω πριν κοιμηθώ καμιά 30ιά φορές. Θα επανέλθω αύριο για να σ' ευχαριστήσω που με βοήθησες να καταλάβω ...

Warning: Spoiler!

Το ότι η γιαγιά λεγόταν Alvane δεν το είχα καθόλου. Το κατάλαβα από τις ζωγραφιές στα έξτρας ...
Το σκηνικό με τον crow γεράκο στο τέλος του TLJ, μόλις μου το θύμισες με έκανε να χαμογελάσω. Δεν ξέρω τι γίνεται με τα παράλληλα σύμπαντα ακριβώς στο παιχνίδι, πάντως το TLJ που το έπαιξα 2 φορές νομίζω τότε, είναι σα να το έπαιξε άλλος σε παράλληλο σύμπαν. Αυτό με την περιγραφή του σπιράλ είναι δικό σου ή το έχεις δει κάπου;! Εντυπωσιακό. Τα σέβη μου.

αν είναι η μετενσάρκωση της april δεν ξέρω

Τι άλλο μπορεί να εννοεί η ίδια όταν λέει ότι "δε σκοτώθηκα, ξαναγεννήθηκα";

η sagaείναι κάτι σαν την αναγέννηση της april και της white dragon μαζί

Εεεε;!!! Ουάου ...

δεν είναι όμως shifter

Κάτσε, πως δεν είναι; Shifter είναι αφού κάνει αυτό το πράγμα που ανοίγει τρύπες και περνάς από την άλλη μεριά.

που για να τα λύσει θα χρειαζόταν ένα ακόμα σίγουρα....

Και μάλλον ένα ακόμα διαφορετικό, πέρα από αυτό που θα έκαναν, αν μαζευόταν το ποσό, για την ιστορία της Έιπριλ. Δεν μπορώ να πάψω να σκέφτομαι ότι σίγουρα υπήρχε πιο απλός τρόπος να μας την πει την ιστορία του ο Τ.
Α, ναι. Ευχαριστώ.

crocark wrote: Καλημέρα.

Warning: Spoiler!

Κοίτα αν και δεν έχει πολλή σημασία. Είμαι εγώ άνθρωπος, ένας στα 7 δις. Και ξαφνικά μου φυτρώνει μια ουρά (ή μαθαίνω να shiftάρω εναλλακτικά). Κι υπάρχει κι ένας άλλος που γεννιέται με ουρά (ή γεννιέται με shiftικές ικανότητες). Είμαι ένας κι είναι ένας. Από μόνοι μας δεν αρκούμε για να περιγράψουμε ξεχωριστό είδος, να πει κάποιος δηλαδή υπάρχει το είδος των ανθρώπων (πληθυσμός 7 δις), το είδος αυτών που τους φύτρωσε ουρά (ο εξής ένας - εναλλακτικά pure shifter) και το είδος των γεννημένων με ουρά (άλλος ένας - εναλλακτικά songline traveller). Αν μας βάλω μαζί αυτούς με ουρά, εντάξει, κάτι αρχίζω και κάνω, αν και μ' αυτά που λέω θα βρεθεί κάποιος να με δείρει ... Οπότε στο φτωχό μου το μυαλό λεπτομέρειες είναι το αν της μιανής είναι επίκτητη ικανότητα και της αλληνής απο γέννας. Επίσης αν εγώ είμαι ο πρώτος με ουρά κι ο άλλος δεν είναι τυχαίος αλλά κληρονόμος μου με κάποιο τρόπο του γονιδίου, ε, το πράγμα στρώνει κάπως πιο πολύ. Θα πεις άλλο να είσαι παιδί του πρώτου που παρουσίασε τη μετάλλαξη κι άλλο να είσαι "μετενσάρκωση". Ναι, όντως, προσπαθώ να βάλω λογική σε παραμύθι ... δεν ξέρω. Κάπου όμως το διάβασα ότι η Σάγκα είναι μετενσάρκωση της Έιπριλ και κόλλησα (μπορεί αυτός που το έγραψε να μετέφρασε έτσι το "ξαναγεννήθηκα" της Έιπριλ, όπως κι εγώ). Μετά όμως όταν τις είδα μαζί, τη γιαγιά Σάγκα δηλαδή και την Έιπριλ, τα έχασα. Δεν είχε περάσει από το μυαλό μου η περίπτωση των παραλλήλων συμπάντων, ούτε ακόμη κι όταν πήρα το ατσίβμεντ, δε θυμάμαι πως το λέγαν, που έλεγε με λίγα λόγια ότι ο κύκλος αρχίζει από την αρχή και διαφύλαξα τη συνέχεια. Δεν είχα σκεφτεί με όρους Back to the Future.

Γενικά, αν κάτσεις και δεις την ιστορία χαλαρά σαν παραμύθι χωρίς να ρωτάς πολλά - πολλά, μπορεί να είναι και ό,τι καλύτερο γράφτηκε ποτέ. Αν αρχίσεις και σκέφτεσαι, όσο σκέφτεσαι, τόσο μπερδεύεσαι. Εσύ βέβαια το πήγες σε άλλο επίπεδο αλλά αν κατάλαβα καλά το έχεις δει πάνω από μια φορές το παιχνίδι.

Έχω νιώσει τόσα πολλά παίζοντας και τα 3 αυτά παιχνίδια που κι εγώ η ίδια δεν πίστευα ότι ένα videogame θα με κάνει να νιώσω τόσα πολλά πράγματα.... unbelievable

ΥΓ
Δεν έχω πιει ποτέ τεκίλα, σκέτη ή αλλιώς ... Το αγαπημένο μου αλκοολούχο βγαίνει στο νομό σου (Νεμέα), αν κατάλαβα καλά και το βρίσκω εύκολα παντού.

crocark wrote: Συμφωνώ αν και για να είμαι ειλικρινής (και συνεπής, αλλά βασικά ειλικρινής) το 90% από αυτά που έχω νιώσει είναι στο πρώτο μέρος και δε νομίζω να είναι επειδή απλώς ζούσα τότε μια εποχή περισσότερης αθωότητας. Απλά τι να κάνουμε; Το #1 είναι ό,τι πιο δυνατό έπαιξα ποτέ - ειδικά σα σενάριο - και δε νομίζω να ξεπεραστεί ποτέ (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το chapters δεν έχει ενδιαφέροντες προβληματισμούς, απλά το πρώτο είχε αξεπέραστη συνοχή εκτός των άλλων).

Στο δια ταύτα. Κρατάω όσα μου είπες και μαζί ότι πέρασα καλά πραγματικά μετά από πολύ καιρό παίζοντας adventure.