Σπάνια Adventures

Κοιτάζοντας ένα topic, όπου ο qrious ανέφερε ότι το Dinotopia είναι σπάνιο adventure, θα ήθελα να ακούσω την άποψή σας για το ποιά είναι σπάνια adventures. Εάν ο ισχυρισμός σας για κάποιο adventure συνοδευόταν από κάποιο αποδεικτικό στοιχείο (πχ αριθμός κομματιών που παρήχθησαν), θα ήταν ακόμα καλύτερα.

Καλά για την χώρα μας πλέον θεωρούνται όλα σπάνια...Χμμμ..Θα περιμένω κι άλλες γνώμες. Εγώ θα ξεκινήσω με τα πιο πρόσφατα, λέγοντας το Obsidian.

Χωρίς αμφιβολία, τα Secrets of the Luxor, Timelapse, Neverhood, Alien Incident, Amber Journeys Beyond, Clandestiny, Reah DVD, Woodruff and the Schniblle of azimuth, Ringworld, Return to Ringworld, Orion Burger και πολλά άλλα!

Καλά, στην Ελλάδα δεν το συζητώ, όλα είναι σπάνια όπως σωστά λέει και ο aiRness!

Μια καλή ερμηνεία του όρου «Σπάνιο» είναι η αναφορά σε παιχνίδια πού δεν υπάρχουν πλέον στα ράφια των καταστημάτων, πέρα ίσως από κάποια πού ειδικεύονται σ’ αυτά. Από κεί κι ύστερα, αρχίζουν οι διάφορες αποχρώσεις της λέξης, πού κατά κανόνα δεν αποδίδονται, ελαφρώς σπάνιο, μέτρια σπάνιο, πολύ σπάνιο (με ορισμό καφέ μοιάζει η ορολογία, αλλά τουλάχιστον εκφράζει την πραγματικότητα). Οι διαχωρισμοί αυτοί ορίζονται τόσο από την συχνότητα εμφάνισης των τίτλων σε παγκόσμια κλίμακα, όσο και από το ύψος της τιμής πού κάποιοι είναι διατεθιμένοι να πληρώσουν γι’ αυτά – λογικό άλλωστε, το ένα να προσδιορίζει το άλλο.

[Σαν απάντηση στην ερώτηση του zafou για τον αριθμό αντιτύπων πού έχουν κυκλοφορήσει, να πώ ότι κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να είναι εφικτό, κι από την άλλη, είναι πρακτικά αδιάφορο. Τι θα μού έλεγε εμένα η πληροφορία ότι το Grackon’s Curse, π.χ. κυκλοφόρησε σε 10 ή 50.000 αντίτυπα; Εγώ ξέρω ότι ψάχνω δύο χρόνια να το βρώ, κι όταν κάποια στιγμή εμφανίστηκε, βρέθηκαν με τη μία πρόθυμοι αγοραστές, κρατώντας από 300, 400 και 500 ευρώ ο καθένας τους. Αυτό θεωρώ ότι είναι κι η καλύτερη απόδειξη σπανιότητάς του].

Χοντρικά, μπορούμε να δημιουργήσουμε 3 κατηγορίες «σπάνιων» παιχνιδιών.
Την Χαμηλή κατηγορία τών 30-60€, την Μεσαία τών 70-100€ και την Υψηλή των
110 και πάνω. Μιλάμε βέβαια γι’ αυθεντικές Εκδόσεις (όχι επανεκδόσεις) Σφραγισμένων Κουτιών - με κάποιες εξαιρέσεις για παιχνίδια πού κυκλοφόρησαν μόνο σε Κασετίνες.

Στην Πρώτη και Δεύτερη κατηγορία ανήκουν περίπου το 90% των «σπάνιων» παιχνιδιών, οπότε μάλλον δεν έχει ενδιαφέρον η απαρίθμησή τους. [Το Obsidian, π.χ. ανήκει κι αυτό στη χαμηλή τάξη των 40-50€]. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στην Υψηλή Κατηγορία, εκεί όπου η απόκτηση κάποιου τίτλου προυποθέτει απαραίτητα και την ύπαρξη χοντρού πορτοφολιού αλλά και αδιάκοπου ψαξίματος.
Κάποιοι τίτλοι πού αναμφίβολα δικαιούνται μια θέση σ’ αυτήν την κατηγορία, είναι:
3 Skulls Of The Toltecs, Alice: An Interactive Museum, Alien Incident, Bad Day On The Midway, Big Red Adventure, Blue Heat, Case of the Cautious Condor, Cassandra Galleries, Celtica, Days of Oblivion, Dinotopia, Dracula’s Secret, Eastern Mind, Evidence, Fascination, Gene Machine, Golden Gate Killer, Gord@k, Grackon’s Curse, Hamlet: A Murder Mystery, Maniac Mansion, Mission Critical, Orion Burger, Puppet Motel, Time Paradox, Treasure Hunter, Vampire Diaries, Jack The Ripper (από την GameTek), Touche: The Adventures of The Fifth Musketeer.

Όσον αφόρα την σπανιότητα μέσο των τιμών διαφωνώ μαζί σου Αντρέα. Θεωρείς π.χ. το Maniac Mansion σπάνιο adventure; Η τιμές που πουλιέται συνήθως ειναι πάνω από 70$. Όπως οι συλλογές των King's Quest, Roberta Williams Anthology, Space Quest κτλ. Ειδικά το πακέτο της Roberta.
Τώρα...Μην έχετε πολλοί από εσάς κριτήριο το ebay, που ναι μεν είναι άξιο κριτήριο *ορισμένες* φορές με *ορισμένους* τίτλους, αλλά όχι πάντα. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλά adventure αγοράζονται σε πολύ υψηλές τιμές για να ξαναπουληθούν.
Λοιπόν το θέμα είναι καθαρά
1. έκδοσης και
2. Τρόπος πώλησης (λανσαρίσματος).

Σπάνιο adventure = Mystery House (1st. edition)

Bασικά, θεώρησα σαν δεδομένο ότι η κουβέντα γίνεται για τά «τρέχοντα» adventures, πού μπορεί κανείς να βρεί κάπου, κάποτε (της δεκαετίας του ’90 δηλαδή, με κάποιες εξαιρέσεις προς τά πίσω) και το κατά πόσο η ετικέττα «σπάνιο» ανταποκρίνεται στην όποια πραγματικότητα.
Τά Text Adventures αποτελούν ήδη Μουσειακό Είδος και κατά συνέπεια σίγουρα έχουν τον πρώτο λόγο όσον αφορά την σπανιότητα, αλλά προς τι η κουβέντα για το αυτονόητο; (Κι εδώ πού τά λέμε, ποιος ενδιαφέρεται
αν ένα text adventure του ’79 είναι σπάνιο ή όχι, με το πού θα το δεί, θα πάει για παρακάτω – συγγνώμη, αλλά δεν είμαι fan του είδους).

Οσον αφορά το Maniac Mansion, μην ξεχνάς ότι αναφέρομαι σε Σφραγισμένα Κουτιά. Πραγματικά το βρίσκεις εύκολα σε τιμές μέχρι τά $100, αλλά οι εκδόσεις αυτές είναι ανοιχτές και λειψές, όσον αφορά το συνοδευτικό υλικό τους.

Όπως και νάχει, από τη στιγμή πού δεν υπάρχει καμιά πληροφόρηση γύρω από τον αριθμό των εκδόσεων ή και αντιτύπων πού έχει κάνει κάθε παιχνίδι, μού φαίνεται πώς, αναγκαστικά, η διαμόρφωση των τιμών αγοράς
ορίζει και την «σπανιότητα» ή μη του κάθε παιχνιδιού. Συμφωνώ ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου οι τιμές ανεβαίνουν στα ύψη χωρίς να υπάρχει λόγος σπανιότητας του συγκεκριμένου τίτλου [κλασσικό παράδειγμα η ανθολογία της Roberta Williams όπως λές και σύ] αλλά πρόκειται μάλλον για εξαιρέσεις πού επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
-- Εχει άλλωστε μεγάλο ενδιαφέρον νά παρακολουθείς κάτω από ποιές συνθήκες καί από ποιούς, διαμορφώνονται οι τιμές. Τά μεγάλα χτυπήματα
στή Roberta Williams, π.χ., πέφτουν πάντα από νέους αγοραστές πού, προφανώς, τόχουν δεί σάν in τίτλο γιά τή συλλογή τους.

adreasnaxos wrote: (Κι εδώ πού τά λέμε, ποιος ενδιαφέρεται
αν ένα text adventure του ’79 είναι σπάνιο ή όχι, με το πού θα το δεί, θα πάει για παρακάτω – συγγνώμη, αλλά δεν είμαι fan του είδους).

Μιλάς για τον εαυτό σου. Του '79 ίσως, του '92 όμως;

Real NC wrote:

adreasnaxos wrote: (Κι εδώ πού τά λέμε, ποιος ενδιαφέρεται
αν ένα text adventure του ’79 είναι σπάνιο ή όχι, με το πού θα το δεί, θα πάει για παρακάτω – συγγνώμη, αλλά δεν είμαι fan του είδους).

Μιλάς για τον εαυτό σου. Του '79 ίσως, του '92 όμως;

Ακόμα καί τού 2003 νά είναι - βγήκε καί πέρυσι ένα - τά βαριέμαι...

Αυτό με τα σφραγισμένα κουτιά δεν το δέχομαι andrea. Δηλ. αν κάποιος κατείχε ένα σπάνιο (καλό) adventure και το πουλούσε ενώ ήταν συλλέκτης (π.χ. δεν είχε να φάει), πέφτει ο βαθμός σπανιότητας του; Εγώ εκτιμώ την καλή του κατάσταση αφάνταστα έστω και μεταχειρισμένο. Είναι σφραγισμένο; Ακόμα καλύτερα δε λέω, αλλά όχι και έτσι.
Όσον αφορά τα λεγόμενά σου για τα τρέχοντα 'adventures' και όπως αναφέρεις της δεκαετίας του 90 διαφωνώ. Δεν μπορείς αν ορίσεις κάτι σαν τρέχων δεκαετία την δεκαετία του 90. Δηλ. του 85-89 δεν πιάνουν. Σαν σκεπτικό το δέχομαι, όχι όμως σαν ορόσημο. Φαντάσου να το πεις σε κάποιον που άρχησε να παίζει με τέτοια adventures. Π.χ 1987 και Leisure Suit Larry 1.
Σε πληροφορώ ότι μπορεί να μην βγαίνουν στο εμπόριο Interactive Fiction adventures αλλά το θαυμάσιο community που έχουν καθώς και τους ανθρώπους που ασχολούνται με μεράκι με αυτά, είναι ζηλευτά από πολλούς. Τέλος για το ποιος ενδιαφέρεται; Με το παραπάνω σου επιδυκνύω ότι είναι αρκετοί. . Τέτοια άποψη για τα text adventures έχουν και πολλοί που ασχολούνται με FPS για τα adventures, οπότε μπορείς να κάνεις κάποιο συνειρμό και να καταλάβεις.
Τέλος το ebay ξαναλέω σε όλους ότι δεν είναι από μόνο του κριτήριο...Είναι ένα *πολύπλοκο* community...

aiRness wrote: Αυτό με τα σφραγισμένα κουτιά δεν το δέχομαι andrea. Δηλ. αν κάποιος κατείχε ένα σπάνιο (καλό) adventure και το πουλούσε ενώ ήταν συλλέκτης (π.χ. δεν είχε να φάει), πέφτει ο βαθμός σπανιότητας του; Εγώ εκτιμώ την καλή του κατάσταση αφάνταστα έστω και μεταχειρισμένο. Είναι σφραγισμένο; Ακόμα καλύτερα δε λέω, αλλά όχι και έτσι.

Κοίταξε, όταν βλέπω νά κυκλοφορούν σ' ένα μήνα 50 μεταχειρισμένα αντίτυπα ενός παιχνιδιού καί κανένα σφραγισμένο, δέν είναι λογικό νά
θεωρήσω τό σφραγισμένο σάν πραγματικά σπάνιο;

aiRness wrote: Όσον αφορά τα λεγόμενά σου για τα τρέχοντα 'adventures' και όπως αναφέρεις της δεκαετίας του 90 διαφωνώ. Δεν μπορείς αν ορίσεις κάτι σαν τρέχων δεκαετία την δεκαετία του 90. Δηλ. του 85-89 δεν πιάνουν. Σαν σκεπτικό το δέχομαι, όχι όμως σαν ορόσημο. Φαντάσου να το πεις σε κάποιον που άρχησε να παίζει με τέτοια adventures. Π.χ 1987 και Leisure Suit Larry 1.

Και βέβαια δέν ήθελα να τοποθετήσω κανένα ορόσημο, απλά η κουβέντα ξεκίνησε με τίτλους της δεκαετίας του ‘90, οπότε και το θεώρησα σαν δεδομένο. Από την άλλη, το ξαναλέω, τά text adventures έχουν κάνει τον κύκλο τους, έχουν μπεί στο Μουσείο, οι κάτοχοι τίτλων τους είναι, συγκριτικά, μετρημένοι στα δάχτυλα, οπότε ποιος ο λόγος να συζητάμε για το αυτονόητο, αν δηλαδή τό «Mystery House» είναι σπάνιο ή όχι, θά μπορούσε καί νά μήν ήταν δηλαδή;
Οσο γι' αυτόν "πού άρχησε να παίζει με τέτοια adventures. Π.χ 1987 και Leisure Suit Larry 1", δικαίωμά του νά τού αρέσει ό,τι θέλει, δέν θά μού
απαγορεύσει όμως εμένα νά θεωρώ τό Larry 1 σάν ένα μεγάλης διάρκειας, βαρετό καλαμπουράκι, σ' αντίθεση μ' ένα Zork Nemesis πού τό θεωρώ Εργο
Τέχνης.

Εσύ μπορεί να θεωρείς υποκειμενικά το Larry 1 καλαμπουράκι. Ο Al Lowe είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς όμως και τα Larry μία από τις πιο ιστορικές σειρές. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Επίσης σε ένα άλλο thread αναφέρεις 'ένα' (ξέρεις πιο λέω) adventure ως από τα καλύτερα τους είδους του..Όποτε το να λες το Larry 1 'καλαμπουράκι' κάπου δεν πείθει ως κριτική. Δικαιωμά σου βέβαια, πολύ απλά όμως το 'πολύ' κοινό το θεωρεί από τα κλασσικότερα.

aiRness wrote: Σε πληροφορώ ότι μπορεί να μην βγαίνουν στο εμπόριο Interactive Fiction adventures αλλά το θαυμάσιο community που έχουν καθώς και τους ανθρώπους που ασχολούνται με μεράκι με αυτά, είναι ζηλευτά από πολλούς. Τέλος για το ποιος ενδιαφέρεται; Με το παραπάνω σου επιδυκνύω ότι είναι αρκετοί.

Εντάξει, δέν ειπώθηκε υποτιμητικά, απλά, άσχετα από τό τί μάς αρέσει καί τί
όχι, πρέπει νά έχουμε επίγνωση καί τού τί συμβαίνει γύρω μας καί ποιά είναι η κυριαρχούσα άποψη γιά κάποια πράγματα.

aiRness wrote: Τέτοια άποψη για τα text adventures έχουν και πολλοί που ασχολούνται με FPS για τα adventures, οπότε μπορείς να κάνεις κάποιο συνειρμό και να καταλάβεις.

Μέ κάποιες ονομασίες καί κάποια αρχικά δέν τά πηγαίνω καθόλου καλά.
Τί είναι αυτό τό FPS;