Σπάνια Adventures

Η κυριαρχούσα άποψη πολλών (των περισσοτέρων) είναι ότι χάνουμε τον χρόνο μας με ένα 'πεθαμενό' είδος...Στην προκείμενη περίπτωση, αλλά και ζήτημα που έχουμε αναφέρω πως έγω θα υποστηρίζω τέτοιου είδους προσπάθειες, τουλάχιστο μέσα από το Adventure Advocate, βλ. I.F. communities.

aiRness wrote: Εσύ μπορεί να θεωρείς υποκειμενικά το Larry 1 καλαμπουράκι. Ο Al Lowe είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς όμως και τα Larry μία από τις πιο ιστορικές σειρές. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Επίσης σε ένα άλλο thread αναφέρεις 'ένα' (ξέρεις πιο λέω) adventure ως από τα καλύτερα τους είδους του..Όποτε το να λες το Larry 1 'καλαμπουράκι' κάπου δεν πείθει ως κριτική. Δικαιωμά σου βέβαια, πολύ απλά όμως το 'πολύ' κοινό το θεωρεί από τα κλασσικότερα.

Καί τίς Χολλυγουντιανές ταινίες τίς παρακολουθούν δισεκατομμύρια άνθρωποι... Πειράζει νά τίς θεωρώ σαβούρα;

Εννοείς τό "Down in the Dumps"; Μά δέν είναι απαραίτητο νά συμφωνούμε
ως πρός τί θεωρούμε καλό καί τί όχι. Ο καθένας μας ψάχνει γι' αυτό πού
θέλει νά βρεί καί βλέπει αυτό πού θέλει νά δεί...

Αν θεωρείς το Larry και τον συνειρμό σου με τις χολυγουντιανές ταινίες σωστό εγώ πάο πάσο. Πότε δεν κάνω τέτοιου είδους συνειρμούς όταν μιλάω για adventures και ειδικά για τόσο ιστορικά.
Δεν εννόησα ποτέ να συμφωνήσουμε σόνι και καλά σε κάτι, δεν είναι αυτό ο σκοπός μου, απλά να καταλάβω μέσα από την κριτική σου σκέψη κάποια πράγματα ήθελα και κάποια πράγματα όμως απλά είναι κοινώς αποδεκτά, όπως η αξία του κλασσικού Larry.

Κοίταξε, εσύ τόν Larry τόν έπαιξες τή δεκαετία τού '80 [άν έχω καταλάβει
καλά], εγώ τόν έπαιξα τό 2000 καί κάτι. Εχει τεράστια διαφορά. Τά adventures τά ξεκίνησα χάρις στά Myst, Zork Nemesis, Lighthouse, Rama
καί κάποια άλλα τής εποχής εκείνης. Κι όταν αυτά μάς τελείωσαν, από κεκτημένη ταχύτητα ίσως, άρχισα ν' ασχολούμαι καί μέ τά υπόλοιπα. Αλλά
τό ρίγος πού ένιωσα μπαίνοντας στό Ωδείο τού Zork Nemesis κι ακούγοντας τό φοβερό βιολί του, δέν τό ξαναβρήκα.

Δεν έπαιξα το Larry 1 τέλη δεκαετίας του 80, αλλά μέσα 90. Σίγουρα μετράει με το ποια περίοδο ξεκίνησε κάποιος να παίζει adventures, αλλά προσωπικά είμαι της παλιάς σχολής και ΔΕΝ κατήγορώ κανένα που είναι της νεότερης. Προσωπικά έμαθα τον ευατό μου να ασχολείται και να κατανοεί την κάθε 'era' ας το πω στον τομέα των adventures, για να μπορέσω κατά ένα βαθμό να μπω στο κλίμα της εκάστοτε εποχής (αυτό για όσα δεν πρόλαβα).

Καθένας μας νοιώθει διαφορετικά ανάλογα με την ηλικία που έπαιξε τα πρώτα του παιχνίδια, με τον τρόπο με τον οποίο τα έπαιξε, και τι σκέψεις του προκάλεσαν ή του προκαλούν. Δεν έχει σημασία αν παίξεις ένα παιχνίδι του 1990 το 2004. Αν είναι καλή η ιστορία, τότε δεν θα το νοιώσεις καν να σε ξενίζει. Ωστόσο με τα χρόνια που περνάνε εστιάζεσαι σε πιο συγκεκριμένου τύπου ιστορίες, ζητάς περισσότερο τρισδιάστατους χαρακτήρες (ψυχολογικά), πιο λογικές ιστορίες βασισμένες στα δεδομένα του κόσμου που διαδραματίζεται η ιστορία. Ίσως και να αλλάζεις νοοτροπία. Αυτό παίζεται.

Τα παιχνίδια που αναφέρεις, adreasnaxos, ανήκουν σε μια κατηγορία διαφορετική από τα πρώιμα παιχνίδια όπως τα πρώτα Larry/King's/Hero's Quest, που είχαν τις επιρρόες των home computers και ελάχιστα μέσα και δυνατότητες για να αποδωθούν σωστά σε αντίθεση με όσα υπάρχουν σήμερα. Δεν μπορούμε να κάνουμε άμεση σύγκριση, θα ήταν άδικο.

Ωστόσο υπάρχουν αυτά που η πλειοψηφία μας αποκαλεί κλασσικά, γιατί πριν απο αυτά υπήρχε το χάος και τα shoot'em'up, (καλά όχι μόνο) οπότε αυτά έδωσαν τον παλμό για να υπάρξουν τα μεταγενέστερα και πλέον εξελιγμένα του σήμερα (παίζεται τώρα αυτό). Θα ήταν σαν να πει κάποιος πως το Wolfenstein ή το Doom του νεαρού τότε Carmack δεν λέει τίποτα σήμερα, ωστόσο αν δεν υπήρχε αυτό ίσως να μην υπήρχε ακόμη ή να είχε καθυστερήσει πολύ ένα unreal, ένα Farcry, ένα Quake (εντάξει γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε!!!)

Συμφωνώ απόλυτα. Καί δέν αρνούμαι τήν προσφορά τών παλιότερων παιχνιδιών στήν εξέλιξη τού είδους ούτε ότι ο Larry ή τά Quest υπήρξαν γιά τό '80, ό,τι τό Myst γιά τό '90. Δέν θά ήταν απλά άδικο, θά ήταν ηλίθιο εκ μέρους μου. Απλά, πέρα από τήν εγκυκλοπαιδική ή φιλολογική θεώρηση τών πραγμάτων, υπάρχει κι η υποκειμενική.

Σχετικά με την υποκειμενική αντιμέτωπιση δηλώνω αντικειμενικά πως είμαι ένοχος υποκειμενικότητας!

adreasnaxos wrote: Καί τίς Χολλυγουντιανές ταινίες τίς παρακολουθούν δισεκατομμύρια άνθρωποι... Πειράζει νά τίς θεωρώ σαβούρα;

[off-base-topic]Εντάξει, μερικές ίσως να είναι, αλλά σκέψου ότι έβγαλαν και έναν Άρχοντα που κινηματογραφικά είναι μια απο τις εκπληκτικότερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ!!! Και πλησιάζει το βιβλίο με τον Jackson να έχει πάρει λιγότερες ελευθερίες Το κακό δεν είναι το Hollywood, το κακό είναι το ότι διαρκώς προσπαθούν να σου χώσουν το "εμπόρευμα" τους στον λαιμό λέγωντας ότι είναι ότι καλύτερο. [/off-base-topic]

adreasnaxos wrote: Μέ κάποιες ονομασίες καί κάποια αρχικά δέν τά πηγαίνω καθόλου καλά.
Τί είναι αυτό τό FPS;

Νομίζω εννοεί τα First Person Shooters (Quake, Half Life, etc).

Ρε Αντρέα να σε ρωτήσω κάτι το οποίο θα φανεί πολύ γελοίο, αλλά εμένα με έχει απασχολήσει πολλές φορές, γιατί έχουν αρχίσει και μου τελειώνουν τα ντουλάπια της βιβλιοθήκης : ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?

Ευχαριστώ

zafos wrote: Ρε Αντρέα να σε ρωτήσω κάτι το οποίο θα φανεί πολύ γελοίο, αλλά εμένα με έχει απασχολήσει πολλές φορές, γιατί έχουν αρχίσει και μου τελειώνουν τα ντουλάπια της βιβλιοθήκης : ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?

Στό Πατάρι!

andreasnaxos wrote: Στό Πατάρι!

Ρε Αντρέα, τι νόημα έχει να τα έχεις στο πατάρι?? Το καλό είναι να τα έχεις να τα χαζεύεις εσύ και οι φίλοι σου στο δωμάτιο π.χ. που έχεις τον Η/Υ. Αν φτιάξεις ράφια νομίζω ότι θα χωρέσουν. Εγώ 150 περίπου κουτιά που έχω τους έχω φτιάξει 2 ράφια από τον έναν τοίχο στον άλλο (σε ύψος περίπου 2 μέτρων και χωράνε μια χαρά). Είναι κρίμα δηλαδή!!!

Atrus wrote: ...Είναι κρίμα δηλαδή!!!

Η απάντηση ήταν "τής πλάκας" σέ μιά ερώτηση πού θά μπορούσε επίσης νά ήταν "γιά πλάκα". Προσωπικά, δέν τά έχω καθόλου στό Πατάρι (τουλάχιστον τίς κασετίνες τους)... Μήν αγχώνεσαι!
Η καλύτερη λύση πάντως γιά τίς Κασετίνες, είναι μέσα σέ ειδικά κουτιά γιά CD's πού κυκλοφορούν στό εμπόριο. Γλυτώνεις έτσι καί τά κουτιά τους από τά συνεχή ανοιγοκλεισίματα πού τά καταστρέφει.