πειραματισμοι στα video games

Γεια σε ολους τους φαν των adventures, παρακολουθω καιρο το site και σημερα αποφασισα να κανω register.
Θα ήθελα να θιξω το θεμα της ανανεωσης των adventure games αλλα και των video games γενικοτερα.
Παρολο που ειμαι φαν του παραδοσιακου poin and click και συνεχιζω να παιζω οτι καλο βγει σε αυτο το στυλ, θεωρω οτι πρεπει να υπαρξει μια ανανεωση οπωσδηποτε. Η ιστορια του gaming ειναι πολυ προσφατη και οι δημιουργοι δυστυχως στην μεγαλη τους πλειοψηφία υπηρετουν μεγαλες εταιριες που αποσκοπουν στο σιγουρο κερδος με αποτελεσμα οι πειραματισμοι - που σαφως υπαρχουν στον κινηματογραφο η στην μουσικη πολυ περισσοτερο - ειναι ελαχιστοι. Όμως με αυτον τον τροπο μενουμε στον ιδιο τροπο gameplay βελτιωνοντας μονο τα γραφικα, και τον ήχο. Που ειναι οι νεες ιδεες ομως?
Δεν θα μπορουσε να υπαρχει ενα είδος παιχνιδιων, πιο "σοφιστικε" ας το πω ετσι, που να ξεφευγει απο την κουλτουρα των video games με τα τερατα κτλ και να απευθυνεται σε σκεπτομενους ανθρωπους , που να διασκεδασουν παιζοντας ομως κατι διαφορετικο, πιο βαθυ.. Βλεποντας μια καλη ταινια ας πουμε εμπλεκεσαι συναισθηματικα με τους ηρωες, εμβαθυνεις στις καταστασεις και τελικα σου μενει κατι φευγοντας απο το σινεμα.
Αν λοιπον οι δημιουργοι δεν απευθυνονταν μονο στα nerds οταν φτιαχνουν ενα παιχνιδι, και εβαζαν στον στοχο και ενα πιο σκεπτομενο κοινο θα υπηρχαν και νεα ειδη παιχνιδιων, σιγουρα περισσοτερα adventure κτλ.
Ο David Cage, δημιουργος του Fahrenheit, οπως λεει στις συνεντευξεις του, στοχευε να κανει ενα παιχνιδι που να μπορει να το παιξει και καποιος που δεν παιζει videogames. Να φτιαξει μια ιστορια που να εχει συναισθημα και να μην ειναι shoot em up αλλα ουτε και εγκεφαλικο point and click.
Πήρε το ρίσκο, εφτιαξε κατι αρκετα διαφορετικο (αρχικα δεν εβρισκε καν εταιρια να το εκδοσει) και τελικα πετυχε.. Και αυτο γιατι ειχε ενα οραμα, ακομα και αν το δημιουργημα του δεν ηταν τελειο, και ειδικα το τελος της ιστοριας ειχε σεναριακα προβληματα.
Ηταν ομως πιστευω μεγαλο βημα για ενα νεο ιβριδιο που σιγουρα απευθυνεται και στους adventure gamers, αλλα και σε αλλους παιχτες, ομως ακομη και σε μη παιχτες videogames. Προσωπικα το απολαυσα το παιχνιδι, και παρολο που το σεναριο οπως ειπα δεν εκλεινε καλα, βρηκα παρα πολυ καλα στοιχεια στο παιχνιδι αυτο, και ενιωσα μετα απο πολλα χρονια οτι επαιξα επιτελους κατι καλο και πολυ φρεσκο σαν αντιληψη.

Ετσι περιμενω πως και πως το επομενο του παιχνιδι, το Heavy Rain, τα trailer του οποιου ειναι πολυ εντυπωσιακα, και μου κανει μεγαλη εντυπωση που δεν αναφερεται καθολου -αποσο κοιταξα- στο adventure advocate..
Δηλαδη ειναι πιο "adventure" δηλαδη περιπετειωδες, το οντως πανεμορφο αισθητικα Runaway 2, που τελειωσα προσφατα, με ενα σωρο χαζα puzzles και ιστορια που δεν στεκεται πουθενα?
Νομιζω οτι αν θελουμε ανανεωση στο adventure genre, πρεπει να ειμαστε πιο ανοιχτοι στο τι εινα και τι θα ειναι στο μελλον adventure game, και να μην μενουμε στις ωραιες εμπειριες που ειχαμε στο παρελθον και μονο (βλεπε broken sword, gabriel knight κτλ) Φυσικα και εγω που τα γραφω αυτα παιζω κλασσικα adventure και παρα πολυ μαλιστα. Απλα θα ηθελα να ακουσω την γνωμη σας και για το θεμα αλλα και για το Heavy rain.
Νομιζω οτι πολυ στο ντουκου περασε στην ελλαδα το προηγουμενο του, το Fahrenheit.
Και κατι αλλο, πραγματικα πολυ καλο site!

επιφυλασομαι να απαντησω στο μελλον γιατι τωρα νυσταζω!
Παρολαυτα, να πω δυο λογια επι τροχαδην.


Δεκτον να προχωραμε μπροστα, αλλα πρεπει η προοδος να ειναι παντοτε ολικη διαγραφη του παρελθοντος? Το 3D ηταν "μπροστα" αλλα εκανε μεγαλη ζημια σε πολλα παιχνιδια.
Τα action στοιχεια, ηταν "μπροστα" αλλα επισης εκαναν μεγαλη ζημια σε πολλα παιχνιδια.

Τωρα, το Fahrenheit, ειναι μια ιδιαζουσα περιπτωση. Ναι, το θεωρω παρα πολυ καλο παιχνιδι. Αλλα εκανε κ ορισμενα τρομακτικα φαουλ μην τα ξεχναμε! Και το heavy rain το περιμενω πως κ πως (αν κ για καποιον φασιστικο λογο, θα βγει μονο στο ps3)!

Αυτο που θελω να πω, ειναι οτι δεν ΠΡΕΠΕΙ να γινονται ολα τα νεα παιχνιδια διαφορετικα αποτι στο παρελθον.
αν μη τι αλλο, δινω το σκαλπ μου για ενα κλασσικο adventure με κλασσικο gameplay και χειρισμο, εξυπνους γριφους και δυνατο σεναριο, τυπου Monkey Island, Dig, Day of the Tentancle, Fate of Atlantis κτλ κτλ κτλ

Και ναι, προτειμω 1000 φορες να δω ενα νεο παιχνιδι απο τα παραπανω, αλλα με τον ΠΑΛΙΟ χειρισμο και γραφικα (εννοοντας δισδιαστατα μοντελα και prerenderd graphics, καθως κ παντελη ελλιψη action!)!

Κοινως, καλη η προοδο, αλλα μην χανουμε εντελως το παρελθον μας! Νομιζω οτι πρεπει να τα κραταμε και τα 2 σε ισους βαθμους

Συμφωνω μαζι σου , και για να καταλαβεις το καλυτερο παιχνιδι που εχω παιξει ποτε ειναι το broken sword. Και ισως γιαυτο με χαλασε το runaway που ειναι σαφως επηρεασμενο απο εκει, ομως κατω απο την ομορφη επιφανεια ων εικονων δεν υπηρχε τιποτα. Στο BS ομως υπηρχε πολυ βαθος στους χαρακτηρες και ταυτιζοσουνα μαζι τους και με τους στοχους τους. Και υπηρχε ΚΑΛΟ χιουμορ.
Δεν λεω να καταργηθουν το point and click, απλα οτι απο μονο του αυτο δεν ειναι αρκετο για να ειναι ενα παιχνιδι καλο. θα προτιμουσα το fahreheit να μην ειχε καθολου δραση, αλλα το οτι ειχε δεν με χαλασε τοσο επειδη το σεναριο με ενεπλεξε πραγματικα μεσα του.
Και μαζι με τα παλια κλασσικα point and click θα ηθελα να βγουν και νεα ειδη games για ενηλικο σκεπτομενο κοινο. Πως θα ειναι αυτα? πως θα ειναι το gameplay τους? δεν το ξερω, αυτο πρεπει να το ψαξουν οι δημιουργοι, και οι ειδικοι πανω στο θεμα. Ειναι γελοιο απο την εποχη του commodore 64 που παιζω παιχνιδια να υπαρχει ακριβως η ιδια δομη στο gameplay και απλα να εχουν βελτιωθει τα τεχνικα χαρακτηριστικα και μονο.
Ο D. Cage ειπε πως κανοντας το παιχνιδι αυτο ηθελε να κανει ενα interctive movie και αυτο μου φαινεται πολυ προοδευτικο σαν προθεση, ασχετως αποτελεσματος, γιατι μας οδηγει σε νεους δρομους. Χαιρομαι παντως που παρολες τις αδυναμιες του συμφωνεις οτι ηταν καλο παιχνιδι.

@woody

Με τρελάνανε οι επιλογές σου. Αγάπησες ένα παιγνίδι που εγώ μίσησα μέχρι θανάτου ναι το Farheineit, εσύ το βρήκες τέλειο, εγώ το σιχάθηκα. Δεν ξέρω εάν παίζεις μόνο adventure, αλλά ναι το τελικό αποτέλεσμα είναι point & click και σε όποιον αρέσει.

Όταν εγώ σαν μ..κας έπρεπε στο Farheinet να πιάσω την καφετιέρα και έπρεπε να σχεδιάσω έστω νοερά το σχήμα της , όχι αδερφέ δεν κάνω κέφι, ή να περάτωσω τις απερίγραπτες σκηνές action που μέχρι ειδικά μηχανήματα αγοράσαμε για να το περάσουμε, δηλαδή έλεος.

Ήτανε μια αποτυχημένη προσπάθεια, πάντως adventure δεν ήτανε, ίσως acrtion σίγουρα.

Είτανε ένα από τα παιγνίδια που έχω μισήσει στην ζωή μου γιατί μου απέδειξε ότι δεν αξίζω τίποτα αφού δεν είμαι γρήγορη στο να αποφύγω τα τέρατα, ή στο να ζήσω στο κλειστοφοβικό υπόγειο για λίγα λεπτά.

Δεν θέλω τα παιγνίδια να με φτάνουνε στα άκρα. Θέλω παιγνίδια, που με κάνουνε να περνάω καλά και όχι να ξερνάω από την αηδία

giovanna wrote: @woody

Με τρελάνανε οι επιλογές σου. Αγάπησες ένα παιγνίδι που εγώ μίσησα μέχρι θανάτου ναι το Farheineit, εσύ το βρήκες τέλειο, εγώ το σιχάθηκα. Δεν ξέρω εάν παίζεις μόνο adventure, αλλά ναι το τελικό αποτέλεσμα είναι point & click και σε όποιον αρέσει.

Όταν εγώ σαν μ..κας έπρεπε στο Farheinet να πιάσω την καφετιέρα και έπρεπε να σχεδιάσω έστω νοερά το σχήμα της , όχι αδερφέ δεν κάνω κέφι, ή να περάτωσω τις απερίγραπτες σκηνές action που μέχρι ειδικά μηχανήματα αγοράσαμε για να το περάσουμε, δηλαδή έλεος.

Ήτανε μια αποτυχημένη προσπάθεια, πάντως adventure δεν ήτανε, ίσως acrtion σίγουρα.

Είτανε ένα από τα παιγνίδια που έχω μισήσει στην ζωή μου γιατί μου απέδειξε ότι δεν αξίζω τίποτα αφού δεν είμαι γρήγορη στο να αποφύγω τα τέρατα, ή στο να ζήσω στο κλειστοφοβικό υπόγειο για λίγα λεπτά.

Δεν θέλω τα παιγνίδια να με φτάνουνε στα άκρα. Θέλω παιγνίδια, που με κάνουνε να περνάω καλά και όχι να ξερνάω από την αηδία

Καταρχην ηρεμησε.
Ειπα οτι του βρηκα αδυναμιες αλλα οτι ηταν ελπιδοφορα προσπαθεια. ειπα πουθενα οτι ηταν τελειο?

Τι εννοεις το τελικο αποτελεσμα ειναι point and click και σε οποιον αρεσει? Τι ειδους συζητηση κανεις ετσι?

Διαβασε καλυτερα το μηνυμα μου να δεις τι γραφω για το point and click.
Αν το κοινο απαρτιζεται για παντα απο παιχτες τοσο κολλημενους, τοτε πως θα δουμε καποια προοδο στα παιχνιδια?
Το οτι δεν ¨εκανες κεφι" τον χειρισμο δεν ειναι επιχειρημα.
Επισης αν νιωθεις οτι δεν αξιζεις τιποτε επειδη χανεις συνεχεια σε ενα σημειο ενος παιχνιδιου να το ψαξεις το θεμα.

Αν σε ενοχλει το να εχει δραση, ειναι σεβαστο επιχειρημα, αλλα και παλι εγραψα ακομα και τα παιχνιδια χωρις δραση, πρεπει να ανανεωθουνε για να απευθυνονται σε ενα ευρυτερο κοινο, και δεν εννοω να γινουν εμπορικα και πιασαρικα, αλλα να απευθυνονται και στο κοινο που βλεπει κινηματογραφο ας πουμε, και δεν ειναι φανατικοι gamers.

Fallen angel συμφωνω με αυτα που λες, και οσο για το PS3 δεν ξερω τι θα κανω, ελπιζω να μην φτασω στο σημειο να παρω την κονσολα μονο γιαυτο το παιχνιδι!

@woody

Ποιος σου είπε ότι είμαι θυμωμένη, δεν είμαι κολλημένη και τελικά εγώ θέλω ένα παιγνίδι που να είναι απλό, παρθένο adeventure τώρα εάν εσύ θέλεις εμείς να αισθανόμαστε χάλια δικό σου πρόβλημα. Εσύ θα μας ανανεώσεις, δεν κατάλαβα? Και ναι ο χειρισμός με χαλάει πάρα μα πάρα πολύ και ναι είναι επιχείρημα. Και ναι δεν το έκανα κέφι, γιατί θα έπρεπε εγώ να παιδεύομαι τόσο πολύ, Άμα εσύ έχεις πληρώσει τα 30? να δεις πως πονάει. Εσύ Ο τέλειος που μασάει τα πάντα και είναι ευχαριστημένος

Και ναι ότι δεν έκανα κέφι είναι επιχείρημα και να ψάξω γιατί χάνω? Καλά είσαι καλά

Εσύ να ψάξεις τον εαυτό σου

Για να δούμε.Καλά τα λες για την ανανέωση αλλά ας μιλήσουμε με παραδείγματα.Το Εxperiment που βγήκε προσφάτως ήταν αρκετά καινοτόμο και με πολύ καλή ιστορία(αν και αυτό είναι υποκειμενικό).Πρώτον δε νομίζω να πούλησε αρκετά σε άτομα που δεν παίζουν adventures και δεύτερον πολύ που παίζουν adventures το βρήκαν περίπλοκο και δύσκολο ως προς τον χειρισμό, επομένως το απέφυγαν.
Ας δούμε τώρα ένα άλλο.Το A Vampyre Story είναι πιστό στα παλιά καλά κλασσικά adventures (ή ως τέτοιο το διαφήμιζαν τέλος πάντων) και το περίμεναν όλοι οι adventurers ως μάννα εξ ουρανού ενώ είναι πολύ πιθανό να το αγοράσουν και αρκετοί που δεν ασχολούνται με τέτοιου είδους παιχνίδια.
Αν ήμουν δημιουργός δε θα το διακινδύνευα για να πω την αλήθεια.

Τώρα να δούμε τι καινοτομίες θα μπορούσε να κάνει κάποιος.Ως προς το χειρισμό?Ο υπολογιστής γενικά αποτελείται από το ποντίκι και το πληκτρολόγιο.Οτιδήποτε περισσότερο από τη χρήση του ποντικίου μπορεί να θεωρηθεί περίπλοκο(ακόμα και το είδος χειρισμού των τελευταίων αριστουργημάτων της Lucas-Grim Fandango κ.α.- θεωρήθηκε τέτοιο) ενώ οτιδήποτε λιγότερο από τη χρήση και ποντικίου και πληκτρολογίου μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα απλοικό ή βαρετό.

Υπάρχουν καινοτομίες σε μία ιστορία.Αυτό το δέχομαι.Πολλά μοτίβα είναι χιλιοειπωμένα και καταντούν κουραστικά.Ίσως όμως στη προσπάθεια τους να κάνουν σούπερ ντούπερ γραφικά, καινοτόμο χειρισμό και όλα αυτά κάπου να χάνουν την ουσία.Τα σημεία των καιρών είναι τέτοια όμως.Γενικώς χάνεται η ουσία αλλά δε το χουν καταλάβει, ή δε θέλουν να το δείξουν.
Τα άλλα που λες για χαζούς γρίφους, για ταινίες που σε ταξιδεύουν κλπ είναι υποκειμενικά.
Κατ'αρχάς το Runaway δεν έχει καμία, μα καμία, σχέση με το Broken Sword.To πρώτο έχει καθαρά χιουμοριστική βάση ενώ το δεύτερο έχει το χιούμορ ως δευτερεύον χαρακτηριστικό.Το πρώτο σε ταξιδεύει σε αστείους κόσμους και καταστάσεις με τον τρόπο του, δε προσφέρονται μόνο τα σοβαρού σεναρίου παιχνίδια για ταξίδια.Όσο για το Fahrenheit είναι κάπως άσχημο να δίνεις τόσα λεφτά για ένα παιχνίδι που θα το τελειώσεις τόσο γρήγορα,όσο ωραίο και δυνατό σεναριακά να είναι.
Κατά δεύτερον, προσωπικά βαριέμαι απελπιστικά τις ταινίες.Προτιμώ να κολλήσω σε έναν χαζό, ή μη, γρίφο και να πρέπει να κάνω κάτι για να δω τι γίνεται παρακάτω, παρά να είμαι αραχτός και να χάνω δύο ώρες από τη ζωή μου.Αλλά γι αυτό δε φταίνε οι ταινίες(που είναι/δεν είναι καινοτόμες), φταίνε τα γούστα μου.
Τέλος, επειδή είναι αργά και έχω γράψει κάμποσα, πιστεύω πως το μέλλον θα μπορούσε να ανήκει σε παιχνίδια τύπου Facade αλλά και πάλι, παραείμαι παρελθοντολάγνος για να το προτιμήσω.

Giovanna , για προφανεις λογους δεν χρειαζεται να απαντησω σε εσενα επι της ουσιας της συζητησης.
απλα θελω να σου πω να προσπαθεις να γραφεις πιο σωστα ελληνικα γιατι δεν βγαζουν το οποιο νοημα εχεις στο μυαλο σου τα γραφομενα σου. Επισης να παιζεις τα "παρθενα" παιχνιδια που θελεις εσυ και να τα απολαμβανεις , αλλα τι νοημα εχει να γραφεις σε ενα thread το οποιο δεν εχεις καταλαβει τι ακριβως θιγει?

kai ego den to theoro asximo an yparxi kai kati kainourgio se ena paixnidi....alla me metro.....i ean yparxi px kapio action-sequence na briskete kai tropos pantos kapio pliktro na pernas ti skini...


...ean kai genika opos eipa kai se allo thread, kainotomia pleon einai arketa diskola.....opote as exei orea grafika kai orea istoria kai einai
ok

long_live_kurt το facade μου αρεσε παρα πολυ. Ναι το fahrenheit ηταν καπως μικρο, και ειχε αδυναμιες πολλες αλλα δεν μπορω να ξεχασω καποιες σκηνες του και ειδικα την αρχικη στην τουαλετα που επρεπε να καθαρισεις τα αιματα ενω ο αστυνομικος ηταν στο μπαρ και σηκωνοταν να ερθει. Ηταν πολυ ωραιο το real time με τα 2 παραθυρα που εισηγαγε το παιχνιδι..
Οσο για το runaway, ναι δεν λεω ειχε βασικες διαφορες αλλα και βασικες ομοιοτητες. Και σιγουρα δεν ειναι τοσο ατοπο να συγκρινω τα 2 παιχνιδια. Κατα την γνωμη μου παντως ειναι πολυ πολυ κατωτερο του broken sword.
Για τον κινηματογραφο φυσικα ειναι θεμα γουστου, αλλα δεν νομιζω να χανεις 2 ωρες οταν βλεπεις ενα καλλιτεχνικο εργο. Αν δεν υπηρχε ο κινηματογραφος δεν θα υπηρχαν τα videogames και αυτος φυσικα δεν ειναι ο μονος λογος που τον καταξιωνει.

@woody

Τι να σου πω έχεις ξεπεράσεις όλα τα όρια Εύγε!!

νομιζω οι υπολοιποι που διαβαζουν μπορουν να κρινουν ποιος ξεπερνα τα ορια.

Καλώς όρισες Woody!

Βασικά ναι στους πειραματισμούς όχι στα παιχνίδια τιμωρίας. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Τα adventure ουδέποτε [εγώ τουλάχιστον τα είδα έτσι] δεν ήταν παιχνίδια του 100ρικου ή της τιμωρίας όπως να σκέφτομαι ώστε να έχουν timed sequences, θανάτους και πάμε από την αρχή [βάλε κι άλλο coin/credit στο μηχάνημα]. Για αυτό υπάρχουν τα hardcore action, τα RPGs [κι αυτά το πήραν λάθος σε κάποιες στιγμές [αλλά ας είναι καλά το godmode] και μερικές φορές τα Strategy.
Κάθε κατηγορία έχει το κοινό της. Όταν λοιπόν αρχίζεις να τις ανακατεύεις στο καζάνι χίλιες φορές θα βγάλεις έκτρωμα και μια καλό παιχνίδι [παίζεται και αυτό το μια <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->].
Συνεπώς θα πρότεινα να συνεχίσουμε να παίζουμε όσες κατηγορίες μας αρέσουν, ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ, και να μην φτιάχνουμε Frankenstein των παιχνιδιών. Όσο για το Fahreneit προσωπικά ούτε το πλησίασα, αλλά όπως κατάλαβα από λεγόμενα άλλων [σχετικά με μπάρες άγχους και λοιπα] ήταν τύπου "κερματοφάγος" και αυτά δεν τα πλησιάζω ούτε με σκουπόξυλο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->
Ας αφήσουμε τα παιχνίδια αφήγησης ιστορίας [όπως τα adventures] με τον παίκτη να γυρίζει τις σελίδες του βιβλιού [puzzles, συζητήσεις, ψάξιμο] με τον δικό του ρυθμό και όχι να τον έχει πάρει ο κατασκευαστής με το μαστίγιο και να τον κυνηγά, και ας δημιουργηθεί άλλο ένα μεγάλο ταμπελάκι για όσους ψάχνονται για διαφορετικά [τα γούστα και τα βίτσια <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->]. Αν θέλεις άγχος πέτα μέσα ένα καλό action βάλτο σε nightnare/ultranightmare/ultra-ultra-hardcore nightmare mode και παίχτο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

[Προσωπικά τόσα χρόνια έχω περάσει από όλες αυτές τις κατηγορίες παιχνίδιων πλην των "ψάξε το αντικείμενο", και των sport-games. Συνεπώς όταν θέλω κάτι το βρίσκω αλλού και δεν προσπαθώ να κλειστώ σε μια κατηγορία και να προσπαθήσω να την κάνω να μοιάζει με μια άλλη που έχω στο μυαλό μου <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->]

woody wrote: Για τον κινηματογραφο φυσικα ειναι θεμα γουστου, αλλα δεν νομιζω να χανεις 2 ωρες οταν βλεπεις ενα καλλιτεχνικο εργο. Αν δεν υπηρχε ο κινηματογραφος δεν θα υπηρχαν τα videogames και αυτος φυσικα δεν ειναι ο μονος λογος που τον καταξιωνει.

Μα δεν αμφισβήτησα τον κινηματογράφο.Είπα ότι σ εμένα δεν αρέσει.Και το ανέφερα για να σου δώσω να καταλάβεις ότι όλα είναι θέμα γούστου και όχι έλλειψης καινοτομίας.Δηλαδή εγώ δυο ζωές να έπαιζα point 'n' click δε θα με πείραζε.Ελπίζω να πιάνεις το νόημα.