The Whispered world

Φίλε Shodan μη με βάζεις σε πειρασμό. Έχω πει ήδη πως κόντεψα πέρσι την άνοιξη να κόψω φλέβες, μην ξαναρχίζω τώρα

Σκέψου όμως και το άλλο. Αν και οι γυναίκες ήδη εξέφρασαν γνώμη. Λοιπόν, ξανθός γαλανομάτης (καλά βαμμένα τα 'χει και φοράει και φακούς και γενικώς δε μασάμε, αλλά λέμε τώρα). Άμα μιλούσε με τη δική του φωνή ή ακόμη καλύτερα με μια φωνή π.χ. σαν του Καρρά, δεν ξέρεις, μπορεί οι γυναίκες να κάνανε ουρά. Οπότε κάτι μπορεί να κέρδιζες με το να τον έχεις φίλο

Πάντως το A New Beggining φαίνεται από τα πρώτα screenshots πολύ καλό ( σε θέμα γραφικών-χαρακτήρων).

Η Daedalic ανέβασε στο site της το soundtrack του The Whispered World και μπορεί οποιοσδήποτε να το κατεβάσει δωρεάν.
Περιλαμβάνει ακόμα και τα εξώφυλλα του CD.

Θα το βρείτε εδώ: www.the-whispered-world.de/soundtrack/

Πολύ καλό soundtrack!

Παιδιά, τι χαρά Πρέπει τέτοια νέα να τα μοιράζεται κανείς. Και που θα 'βρισκα καλύτερους φίλους να μοιραστώ τέτοια χαρά; Όχι μόνο A new beginning, αλλά και Deponia το Μάιο!!! Ξαφνικά νομίζω ότι μου 'κατσε το λαχείο.

Ήτοι: τρέχω ν' αλλάξω λάμες στα ξυράφια μου ...

(αρχίζω και τις φακές και το μοσχαρίσιο κρέας ν' ανεβάσω το σίδηρο. κάτι μου λέει ότι θα το χρειαστώ)

Constantine_R wrote: crocark μην τον αποπαίρνεις τον Sadwick, έχει περάσει τόσα πολλά...

Προτελευταίο savegame: 13 Μαίου 2010. Τελευταίο savegame: 13 Δεκεμβρίου 2010.
:shock: Είχε περάσει τόσος καιρός; Ξέρω, όλο θα το ξαναξεκινούσα, αλλά μιλάμε για απίστευτη "τεμπελιά". Να μην πω ότι το ξαναξεκίνησα για χάρη σου Κώστα, αλλά θα πω ότι αν δεν επέμενες τόσο πολύ (γενικώς) ... δεν είχε ιδιαίτερη τύχη. Ακόμη και που ήξερα το spoiler του φινάλε, το οποίο, θα επαναλάβω, σε μένα λειτούργησε ενθαρρυντικά για να το συνεχίσω, ακόμη κι αν δεν το είχα κάνει τόσο καιρό. Να μην τα πολυλογώ, έπαιξα ένα τετράωρο σερί χθες (με walkthrough - είχα κι ένα κρασάρισμα κι ο ... είχα ξεχάσει ότι μου κρασάρει και δεν είχα σώσει) και το τελείωσα.

Ξέρω ότι ξέρεις ότι είμαι κολλημένος γενικά, αλλά θα μου επιτρέψεις να ισχυριστώ ότι ένα χρόνο + μακριά του, είχα αποκτήσει αρκετή απόσταση για να το δω με ένα άλλο μάτι. Εγώ τουλάχιστον έτσι νιώθω. Στο δια ταύτα. Εξακολουθεί να μη μου αρέσει. Εντάξει. Κάποια πράγματα του τα συγχωρώ (τη μιζέρια μερικώς) γιατί δικαιολογούνται στο φινάλε και δέχομαι και την "εξέλιξη του ήρωα". Παρ' όλ' αυτά, γενικώς τα μελοδράματα δεν τα μπορώ σε παιχνίδια, ταινίες, βιβλία. Βασικά, στο παιχνίδι θέλω να διασκεδάσω κιόλας κι όχι μόνον να ψυχαγωγηθώ. Δε θέλω μόνο χιουμοριστικά. Αλλά δεν μπορώ τις συγκινήσεις (λίγο ναι), τη μιζέρια και την παραδοσιακή φαντασία που αρέσει στους περισσότερους, μεσαιωνικού τύπου, με τέρατα, γκόμπλινς, ορκς, άσγκιλς, τσάσκις και δε συμμαζεύεται. Η ολοκλήρωση, με το φινάλε, το ανεβάζει σαφώς στα μάτια μου, αλλά όχι πολύ. Η διαφορά με πριν είναι ότι ενώ θα ήθελα να το δω σε beat 'em up, μ' εμένα στο ρόλο του αδερφού να κυνηγάω το Sadwick, τώρα, αν μη τι άλλο, μπορώ να καταλάβω γιατί αρέσει σε όλους. Ένα συν του είναι ότι το θεωρώ αρκετά απαιτητικό παιχνίδι. Μάλλον δε θα μπορούσα να το τελειώσω ποτέ μόνος μου. Το παρακάτω δεν το λέω μειωτικά για το παιχνίδι: χαίρομαι πολύ που έσβησα ένα εικονίδιο από την επιφάνεια εργασίας μετά από ενάμιση χρόνο