Dreamfall Chapters

WickedMan wrote: η Telltale έκανε το αγροτικό της με αηδ... εχμ, παιχνίδια τύπου Sam & Max

οι χωρικοί θα σε πάρουν στο κυνηγι με τις τσουγκρανες με αυτα που γράφεις

oh well, ο καθένας έχει τις απόψεις κ τα γούστα του, δε μπορώ να πω κατι για αυτό. αφου προτιμάς το dvd player style του WD αποτι τα SnM, τότε ναι θα σου αρέσει το που πάει η βιομηχανία

Παιδιά, δεν έχω παρακολουθήσει την συζήτηση αλλά από τα λίγα που έπιασα, εμένα δεν μου κάνει εντύπωση η αλλαγή πλεύσης και να σας πω την αλήθεια δεν είχα ποτέ μεγάλες προσδοκίες από αυτό το... chapter 3, αφού και το 2 με απογοήτευσε.

After all, (sometimes) the lightning doesn't hit twice.

Castledoque wrote:
Και το χειρότερο είναι πως πρόκειται για ύπουλο χτύπημα, γιατί τέτοιου είδους παιχνίδια δεν μπορείς να τα θάψεις ακόμα κι αν είσαι γνήσιος adventure fan, γιατί αν προσφέρουν μια πραγματικά δυνατή εμπειρία και δε γυρεύουν να ξεγελάσουν τον "player" προσποιούμενα κάτι που δεν είναι, στην πραγματικότητα δεν μπορείς να πεις κακή κουβέντα. Σε αυτό που υπόσχονται πραγματικά είναι καλά. Απλώς στην πραγματικότητα ΔΕΝ είναι παιχνίδια και η απόλαυση που προσφέρουν ΔΕΝ είναι παικτική. Για αυτό και το "εναλλακτικό" και "μοντέρνο" Dreamfall (αν βάλουμε στην άκρη το πανάθλιο cliffhanger του) προσέφερε μια τόσο διαφορετικού τύπου απόλαυση από το "κλασικό" και "παλιομοδίτικο" The Longest Journey. Γιατί άλλο η πρόοδος στην ιστορία να είναι αυτοσκοπός και άλλο να έρχεται ως επιβράβευση του κόπου του παίκτη.

Μην ξεχνάς ότι και το μοντέρνο dreamfall δέχτηκε το μένος των περισσότερων σκληροπυρηνικών "αντβεντσουράδων" γιατί τόλημσε να έχει σκηνές action μέσα, δηλαδή περισσότερο gameplay και μεγαλύτερη διαδραστικότητα, πουθενά δεν μπορείς να μας πιάσεις, νομίζω ότι οι περισσότεροι είναι πολύ κολλημένοι και όποια αλλαγή και να γίνει τη βλέπουν σαν το σατανά.

Για παράδειγμα, το "beyond good and evil", το οποίο ήταν εξαρχής action adventure, πήρε καλές κριτικές, το longest journey που ξεκίνησε ως καθαρόαιμο adventure και έβαλε στη συνέχεια στοιχεία action, δέχθηκε σκληρή κριτική. Τα Fahrenheit και Heavy Rain δεν τα αναγνώριζε η adventure κοινότητα ως adventure γιατί δεν είχαν γρίφους, ενώ τα resident evil π.χ. που ήταν καθαρά action παιχνίδια που περιείχαν και γρίφους ή τα Prince Of Persia δεν είχαν πρόβλημα να λέγονται action adventures...

Δική μου γνώμη είναι ότι adventure είναι κάθε παιχνίδι περιπέτειας, το οποίο σε ταξιδεύει με βάση ένα πολύ καλό σενάριο και μιας και στις μέρες μας όταν κάποιος θέλει να μειώσει την αξία ενός παιχνιδιού το λέει interactive movie, λες και ένα κλασικό adventure δεν είναι interactive movie, φαντάζομαι γιατί όταν μαζεύεις αντικείμενα για να τα βάλεις στο inventory ή όταν λύνεις κάποιο γρίφο δεν αλληλεπιδράς με σκοπό να προωθήσεις την υπόθεση του σεναρίου, το οποίο είναι προκαθορισμένο, νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκεται όχι στο τι θέλουν να κάνουν οι δημιουργοί αλλά στο πόσο ανοιχτοί είμαστε εμείς να φιλτράρουμε και να δεχτούμε νέα πράγματα και νέες ιδέες γιατί δεν υπάρχουν κακές ιδέες, υπάρχουν κακές υλοποιήσεις.

Με αυτά στο νου και αφού πω ότι το πρώτο longest journey το απόλαυσα πολύ περισσότερο από το δεύτερο, περιμένω εναγωνίως να δω τι έχουν στο μυαλό τους να κάνουν και εδώ θα είμαι να κρίνω, αν μου άρεσε και αν παίζοντάς το ταξίδεψα κι εγώ και γέμισα συναισθήματα, γιατί αυτό είναι που κάνει ένα παιχνίδι καλό για μένα, το να σε συναρπάζει τόσο που να μη θες να σταματήσεις. Όταν το τελειώσω μπορεί και να σκεφτώ, κοίτα να δεις, τελικά δεν είχε γρίφους ή είχε εύκολους γρίφους, από την άλλη όμως θα σκεφτώ ότι από το να είχε γρίφους που δεν κολλούσαν ή που μπήκαν απλά για να μπουν ή που για να τους λύσεις θα πρέπει να δοκιμάζεις όλα τα άχρηστα πράγματα που έχεις πάρει μπας και συμβεί κάτι, το οποίο δε θα μπορούσες να έχεις σκεφτεί, καλύτερα που δεν είχε, γιατί όπως ξαναείπα, δεν υπάρχουν κακές ιδέες, μόνο κακές υλοποιήσεις...

@Skywalker
Μη γελιέσαι, το συγκεκριμένο pun πηγαίνει πιο πολύ στη συγκεκριμένη σειρά παιχνιδιών (Sam & Max) παρά στην κατεύθυνση του genre. Εμένα και το παλιό και το καινούργιο μ'αρέσει, είναι απλά διαφορετικά.

Castledoque, ανοίγεις συζήτηση σε δύο μέτωπα για το ίδιο θέμα και θα μπλέξουμε τα μπούτια μας
συμφωνώ με αυτά που λες, η όλη λογική κ εκεί με στεναχωρεί και εμένα.


Θέλω λίγο να σταθώ σε κάτι για να εξηγήσω που είναι το πρόβλημα. Συχνά πυκνά, ρίχνουμε το φταίξιμο στην adventure community, ότι είναι ανευχαρίστητοι, γεροπαράξενοι, δεν τους αρέσει τίποτα καινούργιο κλπ κλπ. Αν και προφανώς κανείς δεν μπορεί να συμφωνήσει με κάτι 100%, η παραπάνω ιδέα που κυκλοφορεί πολύ, ειναι πέρα για πέρα εσφαλμένη. Και εξηγω.

Πρώτα από όλα, για τον μύθο ότι κράζουν οι περισσότεροι το καινούργιο. Δεν κράζουν το καινούργιο. Κράζουν την μετάλλαξη. Οι περισσότεροι adventurers, μια χαρά γουστάραμε το fahrenheit και το heavy rain και το walking dead. ειναι νεα franchises που δεν είχαν κάποια ιστορία πισω τους. αυτό που ήθελαν να δώσουν, το έδωσαν και ήταν ωραίες ιστορίες. απο gameplay, μηδέν και προφανώς δεν είχαν αντίκτυπο ως "παιχνίδι" αλλά ως interactive movie (οπως το είπε κ η Daedelic). Αλλά δεν θα τα βάλουμε φωτιά, δεν μας χάλασαν κάτι.

Όμως, όταν πας απο πχ ένα isometric RPG όπως το Fallout 2 (που έχει τρομερή ιστορία, επιπτώσεις παντού, μπορεί να βγει όλο δίχως μία μάχη κ έχει τρελό role playing) στο Fallout 3, που εγκαταλείπει τα ΠΑΝΤΑ που έκαναν αγαπητή την σειρά πλην του setting και της ιστορίας (κ ούτε για πλάκα δεν έχει ισάξια ιστορία αλλά λέμε τώρα), τότε ποιον σεβάστηκαν? Αυτούς που τόσα χρόνια πίνουν νερό στο όνομα του Fallout ή αυτούς που άφησαν για λιγάκι το Fifa και το CoD για να παίξουν λίγο μπαμ μπουμ σε post nuclear κόσμο.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν έχει να κάνει με το αν το τελικό παιχνίδι ειναι καλό αλλά με το αν το τελικό παιχνίδι ειναι ένα νουμερικό Fallout! Ονόμασε το Nuclear World και μετά οι αντιδράσεις θα ειναι μηδέν! αλλά όταν κάνεις ένα sequel μιας σειράς και φυσικά ποντάρεις τρελά στο hype του κοινού που αγαπάει τη σειρά (αυτοί το κάνουν το hype, όχι οι άσχετοι με τη σειρα), τότε το να τους ρίχνεις γροθιά στο στομάχι στο τέλος, μονο ανέντιμο μπορεις να το πεις.

(btw, ο τίτλος action adventure βγήκε με το Tomb Raider. πλέον έχει εγκατασταθεί στο gaming κ όλα τα action adventures τα λενε adventures. δεν κολλάμε σε ονομασίες, νομίζω κανείς μας δεν νοιάζεται πως λέει ο Χ κ ο Ψ το uncharted, ολοι ξέρουμε τι τίτλος ειναι )


Οσο για το τι δικαίωμα έχει να παραπονιέται έτσι κ να γκρινιάζει η community, να θυμήσω πως τα adventures επέζησαν τη μαύρη δεκαετία τους χάρις σε αυτο ακριβώς το community. βγήκε η AGS, διψασμένοι παίχτες ανα τον κόσμο συσπηρώθηκαν κ έβγαζαν μικρούς τίτλους για να ξεδιψάσουν ο ένας τον άλλο και η παραμικρη καλή προσπάθεια υποστηριζόταν στο έπακρο απο όλους. Αυτή η community, που συντήρησε τόσα άτομα και κράτησε τόσα franchises ανοιχτά με την υποστήριξή της, θα έπρεπε να έχει πολύ μεγάλο λόγο. Αν τα είχε παρατήσει, ούτε sam & max καινούργια, ούτε monkey island καινούργιο, ούτε broken sword, tex murphy, gray matter, armikrog, dreamfall chapters, space quest, obduction αλλά και ούτε Blackwell, Nelly, Cognition, Resonance, Daedelic κλπ κλπ.
Αυτοί οι τίτλοι, ΔΕΝ έπεσαν απο το πουθενά. βγήκαν στην επιφάνεια γιατι μια μερίδα ανθρώπων, αγαπούσαν αυτές τις σειράς, τις είχαν στην καρδιά τους και τις υποστήριξαν στο έπακρο για να ξαναβγουν. Πριν 2 χρόνια, δούλευα 7.00-00.00 σε καθημερινή βάση, Δευτέρα ως Κυριακή, σε ένα έργο στο Βελιγράδι. Κ παρόλαυτα, βρήκα το χρόνο κ μέσα σε μια εβδομάδα κανόνισα κ έκανα συνεντευξεις με Chris Jones κ Jane Jensen για να βοηθήσω να προωθήσουμε τις νέες τους προσπάθειες.
Αλλοι, έδωσαν απο το υστέρημά τους στο kickstarter. και άλλοι, όπως εδώ, έχουν κάνει απο την αγάπη τους κ μόνο, μια ιστοσελιδάρα ολοκληρη, απο τη δική τους τσέπη, απλά κ μονο για να στηρίξουν το είδος.
Προφανώς λοιπον και εχουν λόγο στο τι κάνουν οι δημιουργοι σε ΙΣΤΟΡΙΚΑ franchises καθώς αυτοί τα κρατήσαν ζωντανά, όχι οι περισσότεροι (όχι όλοι) δημιουργοί τους που είτε άρχισαν τα MMOs, είτε το έριξαν στην κτηνοτροφία, είτε στη λογιστικη!


Τέλος, όταν ζητάς crowd funding και υπόσχεσαι oldschool adventure από την community αυτή, πρέπει στο τέλος να παραδίδεις oldschool adventure. Το Broken Age με τα τρελά χρήματα που έβγαλε, είναι ένα παιχνιδάκι το οποίο το μόνο που θυμίζει σε old school ειναι το voice casting.
Φαντάσου τώρα, να βγει το Obduction αύριο, απο την ομάδα πίσω απο τους δεμονικά δύσκολους κ πανέξυπνους γρίφους των Myst, αλλά να είναι ένα παιχνίδι casual δυσκολίας, που παίζεις κ βγάζεις με κλειστά μάτια. Καλή κ χρυσή η ιστορία κ η ατμόσφαιρα αλλά εσύ πλήρωσες και τα τρομερά puzzles που είχαν τα παιχνίδια τους.



στο kickstarter page, τι γράφουν για αυτά που πληρώσαμε:

"3D point-and-click interface and engaging adventure gameplay". αφού έπιασε το 1.5μύριο, το εγκατέλειψε για WASD χειρισμό.

"We are combining the best parts of The Longest Journey and Dreamfall to create what we hope will be another classic adventure; a game filled with mature dialogue and challenging puzzles, ..."
και τώρα μιλάνε για gameplay που δεν θα κολλάς ποτέ.


edit: και κάτι ακόμα. υπόσχονται πως θα δώσουν ιστορία longest journey/dreamfall. όχι walking dead.
κ εξηγώ το πρόβλημα. σε πολλές περιπτώσεις, οι δυνατότητες να αλλάξεις την ιστορια στα δικά σου μέτρα, είναι καλές ή δίνουν ενα ωραίο αποτέλεσμα.
Σε πολλές άλλες όμως, το αποτέλεσμα αυτό δεν ειναι ότι καλύτερο.
ο κοσμος πλήρωσε για να μάθει επιτέλους το τέλος της ιστορίας απο τον Tornquist, όχι για να βγάλει ο καθένας τη δική του εκδοχή.
ειναι εντελώς άλλο στυλ storytelling και δεν νομίζω οτι έπρεπε να μπει σε αυτή τη λούπα η σειρά, απλά για να ακολουθήσει τη μοδα.



υγ: Το Dreamfall, ακόμα κ οι ίδιοι οι δημιουργοι παραδέχτηκαν το λάθος τους στο να βάλουν σκαρφαλώματα κ μάχες, το κοροιδέυουν μέχρι κ στο Dreamfall Chapters! δεν ηταν περίεργο το community που έκραξε, ήταν πέρα για πέρα σωστό. Υπέροχη ιστορία/χαρακτήρες/ατμόσφαιρα αλλά απο χειρισμό κ gameplay, το παιχνίδι έπασχε παντού. +οτι πρέπει να θυμίσω πως το παιχνίδι είχε έναν απο τους χειρότερους χειρισμούς κάμερας που έχουν βγει σε παιχνίδι, μη το ξεχνάμε κ αυτό το βάσανο

R.T.:I think were Dreamfall sometimes fell a bit short was in the mechanics. It didn’t really always present a challenge or enough interaction between the player and the characters. That’s hopefully something we’ll be able to address in Chapters.
A lot of the combat [in Dreamfall] was awful. That's gone. I think the focus field was a misfire. It was supposed to supplant the cursor, but it didn't work very well. It also wasn't used much, which I guess was a good thing. In general, I wasn't happy with the controls in Dreamfall. It felt clunky, particularly on the PC.




υγ2: @wickedman: μια χαρά κατάλαβα, γιαυτο κ το σοκ μου καθώς οι περισσότεροι αγαπάνε πολύ την σειρά Sam & Max!

Όσο βγαίνουν KS παιχνίδια τόσο αποδεικνύεται ότι οι δημιουργοί τους δεν πολυσκοτίζονται με το τι ακριβώς περιμένει/ελπίζει η σκληροπυρηνική κοινότητα που τους υποστήριξε αλλά τροποποιούν το project κατά το δοκούν με τη δικαιολογία ότι "είναι για το καλό του παιχνδιού". Το χειρότερο είναι ότι η ορολογία που χρησιμοποιείται στα pitches και τα FAQs κάθε καμπάνιας είναι έτσι διατυπωμένη ώστε δύσκολα δίνεται στους backers πάτημα να φωνάζουν για σαφή παραβίαση των υποσχέσεων. Όροι όπως "old-school gameplay" και "immersive story" π.χ. είναι τελείως ασαφείς, ακόμα και το "challenging puzzles" γιατί η πρόκληση είναι υποκειμενική υπόθεση (θα σου πει ο άλλος).

Η "απάτη" τελικά έγκειται στο ότι οι βετεράνοι χρησιμοποιούν συνεχώς τα προηγούμενα παιχνίδια του franchise ή του προσωπικού τους παλμαρέ στη διάρκεια της KS καμπάνιας ώστε να προσελκύσουν κόσμο, ο οποίος υποθέτει και ελπίζει ότι τα καινούργια παιχνίδια θα είναι ίδια ή έστω πολύ παρόμοια με τα παλιά τους. Όμως κανείς τους δεν έχει σκοπό να ξοδέψει 2 χρόνια δουλειάς για να φτιάξει ένα παιχνίδι-fan service απλά και μόνο από ευγνωμοσύνη, όλοι τους ευελπιστούν αυτό το project να αποτελέσει εφαλτήριο για την επάνοδό τους στο χώρο (ή το genre). Κάπου εκεί δημιουργείται η σύγκρουση συμφερόντων και επειδή τις τελικές αποφάσεις τις παίρνουν οι designers και όχι οι backers σπανίως δικαιώνονται απόλυτα οι προσδοκίες των τελευταίων. Κι αφού αναφέρθηκαν τα Fallout, να πω και τον δικό μου καημό: οι δημιουργοί του Torment: Tides of Numenera βγάλανε έναν σκασμό λεφτά υποσχόμενοι spiritual successor του Planescape: Torment. Τελικά, μετά από ψηφοφορία που δίχασε τους backers σε ποσοστά τύπου 53-47% (στο περίπου) αποφάσισαν οι μάχες να είναι turn-based ενώ στο Planescape ήταν real-time. Αλλά, σου λέει, spiritual successor είπαμε θα φτιάξουμε, όχι ακριβώς το ίδιο παιχνίδι, οπότε φάτε turn-based και κάντε μόκο 47%. Τίμιο; Δυστυχώς ναι. Ηθικό; Χμμμ..

Πάντως για να είμαι και ελαφρώς εντός θέματος, εμένα μου άρεσε το gameplay του Dreamfall (και τον χειρισμό μια χαρά βολικό τον θυμάμαι αλλά πάει καιρός) και γουστάρω αρκετά τα παιχνίδια της Telltale, οπότε δεν χολοσκάω με αυτή τους την επιλογή, παρότι την θεωρώ λίγο "μπαμπέσικη". Παρεμπιπτόντως τον Ragnar έτυχε να τον συναντήσω face-to-face πριν μερικούς μήνες και είναι συμπαθητικός τύπος που φαίνεται ότι γουστάρει πολύ αυτό που κάνει (δηλαδή βασικά να λέει ιστορίες μέσω videogames). Φυσικά όλα αυτά τα λέω επειδή με δωροδόκησε με ένα υπογεγραμμένο Dreamfall: Special Edition

maladroid wrote:

πες έτσι!!! γιατι όποιος έπαιξε dreamfall σε keyboard έχει κατεβάσει πολλά κοσμητικά επίθετα

btw, διαβάστε κ το preview του whispered world 2 στο adventuregamers να δείτε χαρά.

we want to create something in between traditional adventure gaming and an interactive movie,” Wolter said. “Definitely with Telltale’s games and all the new buzz around Double Fine, adventure is a popular topic again for the mass gaming media; it’s made people realize that story-driven games can be great fun. And progress and technology—visually stunning games like The Last of Us, and so many console games that attract many more players [than traditional adventures]—have also brought more attention to enjoying a story while playing [a game]. I think the possible market, the technology, the genre has grown to a level where you can finally get out of there.”
“If you really want to take a look from the business point of view, in the past the most business [came from] the very hardcore adventure game-playing scene who wanted to have very traditional puzzles,” he added. “Now, finally, there’s a broader market that allows us to play around with gameplay, without leaving behind the guys who still want that traditional gameplay.”

τουλάχιστον αυτοί έχουν τα κότσια να το πουν. "κοιτάξτε παιδες, κάνουμε ακόμα ορισμένα Old school adventures αλλά με αυτό, κάνουμε μια δοκιμή για έναν πιο απλό streamlined τίτλο ο οποίος μπορεί να χτυπήσει ΚΑΙ το πιο casual κοινό που άγγιξε κ το walking dead και οι κονσολες".

one click gameplay, no inventory, not to get stuck... αχχχχχχ


υγ: αχχχ... τι μου θύμισες το Torment. Προσωπικά δεν πιστεύω με τίποτα ότι το ποσοστό για turn based ήταν τόσο ψηλό, μαγειρεμένο standard ήταν για να δικαιολογήσουν την απόφασή τους. αλλο χτύπημα κ αυτό.

Skywalker333 wrote: πες έτσι!!! γιατι όποιος έπαιξε dreamfall σε keyboard έχει κατεβάσει πολλά κοσμητικά επίθετα

Εεε, ούτε καν. Ναι, το focus field ήταν δύσχρηστο, αλλά μόνο 1-2 φορές απαιτούνταν να το χρησιμοποιήσεις (ήταν και το μόνο σημείο που κόλλησα στο παιχνίδι). Κατά τα άλλα, όσον αφορά στο γενικό χειρισμό, κίνηση χαρακτήρα και κάμερας τα πάντα λειτουργούσαν άψογα με συνδυασμό mouse & keyboard, ακριβώς όπως στη συντριπτική πλειοψηφία των 3D 3rd person games. Και δεν είναι ότι παίζει να μη θυμάμαι καλά, καμιά 10αριά φορές το έχω παίξει.

Κατά τα άλλα, διαφωνώ σε κάποια απ'αυτά που λες. Επειδή ένα παιχνίδι είναι sequel ενός άλλου, αυτό δε σημαίνει ότι ο δημιουργός είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει την προηγούμενη συνταγή και ούτε αυτό συνιστά κανενός είδους προδοσία προς τους gamers/fans (εκτός φυσικά αν πριν έχει δηλώσει ρητά ότι το sequel θα είναι όπως το original, οπότε ψεύδεται). Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτό είναι η εύκολη λύση. Το δύσκολο είναι αφού έχεις πετύχει με το πρώτο, να δοκιμάσεις να κάνεις κάτι διαφορετικό και να πετύχεις και μ'αυτό και όχι να σερβίρεις ξαναζεσταμένο (αν και νόστιμο) φαγητό. Κλασσικότερα παραδείγματα από τα 3 Gabriel Knight δεν υπάρχουν. 3 εντελώς μα εντελώς διαφορετικά παιχνίδια από την ίδια δημιουργό που θεωρούνται (κατά γενική ομολογία) και τα 3 εξαιρετικά.

Η ουσία, όπως είπε και ο Vassilis_24 είναι η υλοποίηση. Το Dreamfall είχε κάποια προβλήματα (κάποιες ιδέες των δημιουργών οι οποίες μια χαρά ήταν, αλλά δεν λειτούργησαν σωστά στην πράξη), αυτά ήταν μειονεκτήματα. Αλλά, κατά τη γνώμη μου πάντα, παρά αυτές τις ατέλειες, παραμένει ένα εξαιρετικό παιχνίδι, απλά σαφέστατα διαφορετικό από το TLJ.

Τώρα, το Chapters θα περιμένουμε να το κρίνουμε. Επιμένω, ότι αυτά που έχουμε ακούσει μέχρι στιγμής γι αυτό είναι 1) αναμενόμενα (όχι εκπλήξεις, όχι ανακόλουθα με αυτά που έχουν δηλώσει οι δημιουργοί κατά το παρελθόν) και 2) γενικά ευοίωνα (π.χ. τα μειονεκτήματα του Dreamfall φαίνεται ότι έχουν εξαληφθεί).

Αναμένουμε.

WickedMan wrote:

Skywalker333 wrote: πες έτσι!!! γιατι όποιος έπαιξε dreamfall σε keyboard έχει κατεβάσει πολλά κοσμητικά επίθετα

Εεε, ούτε καν. Ναι, το focus field ήταν δύσχρηστο, αλλά μόνο 1-2 φορές απαιτούνταν να το χρησιμοποιήσεις (ήταν και το μόνο σημείο που κόλλησα στο παιχνίδι). Κατά τα άλλα, όσον αφορά στο γενικό χειρισμό, κίνηση χαρακτήρα και κάμερας τα πάντα λειτουργούσαν άψογα με συνδυασμό mouse & keyboard, ακριβώς όπως στη συντριπτική πλειοψηφία των 3D 3rd person games. Και δεν είναι ότι παίζει να μη θυμάμαι καλά, καμιά 10αριά φορές το έχω παίξει.

Κατά τα άλλα, διαφωνώ σε κάποια απ'αυτά που λες. Επειδή ένα παιχνίδι είναι sequel ενός άλλου, αυτό δε σημαίνει ότι ο δημιουργός είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει την προηγούμενη συνταγή και ούτε αυτό συνιστά κανενός είδους προδοσία προς τους gamers/fans (εκτός φυσικά αν πριν έχει δηλώσει ρητά ότι το sequel θα είναι όπως το original, οπότε ψεύδεται). Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτό είναι η εύκολη λύση. Το δύσκολο είναι αφού έχεις πετύχει με το πρώτο, να δοκιμάσεις να κάνεις κάτι διαφορετικό και να πετύχεις και μ'αυτό και όχι να σερβίρεις ξαναζεσταμένο (αν και νόστιμο) φαγητό. Κλασσικότερα παραδείγματα από τα 3 Gabriel Knight δεν υπάρχουν. 3 εντελώς μα εντελώς διαφορετικά παιχνίδια από την ίδια δημιουργό που θεωρούνται (κατά γενική ομολογία) και τα 3 εξαιρετικά.

Η ουσία, όπως είπε και ο Vassilis_24 είναι η υλοποίηση. Το Dreamfall είχε κάποια προβλήματα (κάποιες ιδέες των δημιουργών οι οποίες μια χαρά ήταν, αλλά δεν λειτούργησαν σωστά στην πράξη), αυτά ήταν μειονεκτήματα. Αλλά, κατά τη γνώμη μου πάντα, παρά αυτές τις ατέλειες, παραμένει ένα εξαιρετικό παιχνίδι, απλά σαφέστατα διαφορετικό από το TLJ.

Τώρα, το Chapters θα περιμένουμε να το κρίνουμε. Επιμένω, ότι αυτά που έχουμε ακούσει μέχρι στιγμής γι αυτό είναι 1) αναμενόμενα (όχι εκπλήξεις, όχι ανακόλουθα με αυτά που έχουν δηλώσει οι δημιουργοί κατά το παρελθόν) και 2) γενικά ευοίωνα (π.χ. τα μειονεκτήματα του Dreamfall φαίνεται ότι έχουν εξαληφθεί).

Αναμένουμε.

καλά, δεν έπρεπε να πω "οποιος", έπρεπε να πω "σχεδόν όποιος"
έλα που ήταν οκ, η κάμερα ήταν τοσο ξεχαρβαλωμένη που πάθαινες ναυτία! βγήκε ένα patch πιο μετά κ την έδεσε λίγο αλλά στην αρχή ήταν "broken".

anyhow, μιας κ είσαι πολύ μεγαλος οπαδός του DF, γιαυτό κ σου αρέσει πιο πολύ η γραμμή που το πάνε.
Εγώ που είμαι του TLJ πιο πολύ, θεωρώ πως η κατεύθηνση που έχουν πάρει και αυτοί αλλά και η βιομηχανία γενικά (στο καπάκι με τη συζήτηση του Whispered World), δεν ειναι κάτι που θα μας βγει σε καλό.

Δεν κατάλαβες τι εννοώ με τις αλλαγές. μιλάμε για core αλλαγές, όχι για άλλες. για τα Gabriel Knight, τι έμεινε ίδιο? η ιστορία, οι χαρακτηρες και οι γρίφοι. περίπλοκοι, σύνθετοι και κυρίως, ΔΕΜΕΝΟΙ στο σενάριο του παιχνιδιού, όχι προσθήκες. το οτι άλλαζαν τα γραφικά, δεν άλλαζε το core gameplay του παιχνιδιού.
Το μοναδικό λίγο μελανό σημείο της σειράς? ο χειρισμός στο GB3 ο οποίος δημιουργεί πολλά προβλήματα στη κίνηση κ το hotspoting λόγο της cross κίνησης και της κακής κάμερας με τις περίεργες λήψεις. το προσπερνάς γιατι εχει εξαιρετικούς γρίφους κ σενάριο αλλά δεν το ξεχνάς

Το Fallout 3 απο την άλλη, δεν έχει καμία απολύτως σχεση με το προηγούμενο παιχνίδι. Με λίγα λογια, οι φοβίες δεν είναι στα νέα γραφικά. ειναι στην ριζική αλλαγή της βάσης ενός είδους. το ότι θα κρατήσουν την ιστορία καλή (ελπίζουμε) αλλά τα puzzles θα γίνουν κομμάτια που θα προσπερνάς εύκολα, δείχνει πως το 50% του core παιχνιδιού χάνεται.

@Skywalker333
Χμ, δε θα έλεγα ότι είμαι μεγαλύτερος φαν του Dreamfall από το TLJ. Θα έλεγα ότι τα απόλαυσα το ίδιο, το καθένα έχει διαφορετικά δυνατά σημεία. Το TLJ έχει ανώτερο gameplay/γρίφους, το Dreamfall έχει ανώτερο σενάριο (χωρίς να λέω ότι το TLJ δεν έχει καλό σενάριο) και γραφικά. Πάνω απ'όλα όμως, αυτό που έχουν και τα δύο και τα κάνει να ξεχωρίζουν είναι ψυχή. Τα θεωρώ και τα 2 υπέροχα παιχνίδια και σίγουρα στο top-10 των adventures που έχω παίξει.

Κατάλαβα τι λες για τις αλλαγές, οκ, η διαφορά είναι ότι εδώ έγιναν και πολλές αλλαγές στο gameplay, αλλά και πάλι αυτό δεν είναι κάτι τρομερό διότι πιθανότατα άλλοι θα προτιμούν το gameplay του original και άλλοι του sequel. Μπορεί, δηλαδή, να "απομακρύνεται" το παιχνίδι από το παλιό του κοινό, αλλά προσελκύει νέο, κομμάτι του οποίου πιθανώς να κάτσει και να παίξει και το original παιχνίδι και έτσι να γνωρίσει (και πιθανώς να αγαπήσει) και τα "κλασσικού τύπου" adventures. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις.

Προσωπικά, πάντως, περιμένω/θέλω το Chapters να βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε DF και TLJ από πλευράς gameplay, αν και φαίνεται ότι θα βρίσκεται πιο κοντά στο DF σε αυτόν τον τομέα. Θα δούμε.

Τέλος, για τα Fallout που λες συγκεκριμένα δεν έχω άποψη (μόνο το New Vegas έχω δοκιμάσει και με κούρασε γρήγορα). Και βεβαίως συμφωνώ για το χειρισμό του GK3 (είχε γίνει αφορμή να παρατήσω για πολύ καιρό το παιχνίδι όταν το πρωτόπαιζα).

Και ιδού:
www.kickstarter.com/projects/redthread/d...journey/posts/890605

Απαράδεκτοι. Episodic - όχι episodic - episodic. Πέρα από την δεδομένη απέχθειά μου προς το episodic gaming και την προφανή αθέτηση υποσχέσεων, γίνεται και εμφανής η πλήρης αδυναμία προγραμματισμού που υπάρχει εκεί πέρα, κάτι που με κάνει να αμφιβάλλω πλέον και για πράγματα που είχα δεδομένα (όπως η ποιότητα του παιχνιδιού).

Από κει και πέρα, αν ντε και καλά θέλουμε να ψάξουμε για silver lining (κάτι που για να είμαι ειλικρινής δεν έχω ιδιαίτερη όρεξη να κάνω τη συγκεκριμένη στιγμή), μπορούμε να αναφέρουμε την ειλικρινή παραδοχή αδυναμίας (ζητάνε συγγνώμη τουλάχιστον, άλλοι θα παρουσίαζαν το episodic ως μία καινούργια πολύ καλή ιδέα που είχαν).

Επίσης, σχετικά ενθαρρυντικό βρήκα κι αυτό: "But each book will be several hours long, and the full game will definitely be longer than initially estimated." Αν και πάλι δε μιλάνε με συγκεκριμένα στοιχεία, οπότε κανείς δεν ξέρει τι παίζει.

Ffs Ragnar, το παράκανες αυτή τη φορά.

Κρίμα, για μια άλλη φορά μας εξαπατήσανε, βρε αντε απο εκεί :shock:

@doc
το ξέρεις ότι διαφωνώ σε κάποια σημεία (π.χ. πιστεύω ότι το σενάριο του Dreamfall είναι μακράν ανώτερο του TLJ), αλλά σε γενικές γραμμές έκανες μια αποτίμηση καθόλου μακριά από την πραγματικότητα.