Για να λέμε και τα καλά του Adventure Gamers...

Μετά από πριβέ φιλικές παραινέσεις (πλάκα κάνω, ασφαλώς υπήρξαν απειλές κατά της σωματικής μου ακεραιότητας) επανέρχομαι.

Fallen_Angel wrote: Και τέλος, έτσι για να βγάλω όλη τη χολή μου και να ησυχάσω, διαφωνώ καθέτως ότι by default

alkis21 wrote: ο independent developer έχει μια τεράστια διαφορά σε σχέση με τη μεγάλη εταιρεία που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τα νούμερα: λειτουργεί σε πολύ μεγάλο βαθμό με βάση το συναίσθημα.

Συγγνώμη, αλλά αυτό το βρίσκω ουτοπικά ρομαντικό, και σίγουρα δεν πιστεύω ότι ισχύει για όλους όσοι θεωρούνται indie developers (έχω αρχίσει να προβληματίζομαι και ως προς αυτή την κατηγοριοποίηση τελευταία).

Δικαίωμά σου φυσικά, αλλά σε εμένα που μπήκα για πρώτη φορά στο χώρο το 2001 (ANCO) κι έκτοτε έχω γνωρίσει κυριολεκτικά εκατοντάδες ανεξάρτητους δημιουργούς, ο ισχυρισμός αυτός δεν αποτελεί άποψη, αλλά γεγονός περίπου ίσης εγκυρότητας με τη βαρύτητα. Δύο πράγματα μου έχουν κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια: Πόσο συναισθηματικά λειτουργούν (με αυτό να αποβαίνει συχνά εις βάρος τους) οι indies, και πόσο πολύ βοηθούν ο ένας τον άλλον. Και οι δυο κανόνες έχουν ασφαλώς τις εξαιρέσεις τους, αλλά είναι λίγες. Για τον indie ο νούμερο ένα στόχος είναι να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα φτιάχνοντας τα δικά του παιχνίδια, και η μεγαλύτερη επιβράβευση που μπορείς να του δώσεις είναι μια καλή κουβέντα. Αν ξεκινούσε με πρωτεύοντα σκοπό να θρέψει την οικογένειά του, θα κοίταζε είτε να ενταχθεί στο δυναμικό μιας μεγάλης εταιρείας, όπως κάνει ο μέσος γραφίστας, προγραμματιστής κτλ., είτε να επιδοθεί σε μια δραστηριότητα με πιο σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Πχ. να αγοράζει λαχεία.

Fallen_Angel wrote: 1. Η Jane Jensen, ή ο Ron Gilbert, ή ο Tim Schafer, ή οποιοσδήποτε τέλος πάντων σχεδιαστής επανήλθε τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο νοιάζονταν λιγότερο για τα παιχνίδια τους όταν είχαν από πίσω τους τα (σημαντικά) κεφάλαια των εταιρειών της χρυσής εποχής;

Πρώτον, αυτοί που αναφέρεις είναι δημιουργοί, όχι εταιρείες. Εγώ είπα "μια τεράστια διαφορά σε σχέση με τη μεγάλη εταιρεία", όχι σε σχέση με ένα διάσημο δημιουργό. Στον indie, ο δημιουργός ΕΙΝΑΙ η εταιρεία; στη LucasArts, ο Gilbert ήταν ένας υπάλληλος μιας θυγατρικής ενός κολοσσού. Δεύτερο, θα σου βάλω μια παράμετρο που πιθανόν να μην έχεις σκεφτεί, εμένα τουλάχιστον με αιφνιδίασε απόλυτα όταν την συνειδητοποίησα: Ο μέσος indie developer έχει παίξει πολύ περισσότερα παιχνίδια από τον μέσο επαγγελματία που βρίσκεται χρόνια στον χώρο. Δεν υπάρχει στατιστική για κάτι τέτοιο, αλλά κόβω το λαιμό μου ότι ο αριθμός των adventures που έχει παίξει πχ. ο Cordes με τα αντίστοιχα πχ. του Schaffer δεν είναι καν συγκρίσιμα μεγέθη. Κι αυτό συμβαίνει για έναν πολύ απλό λόγο: Δεν γίνεται όταν κάνεις το development επάγγελμα για χρόνια να αφιερώνεις και πολλές ώρες για να παίζεις παιχνίδια. Δεν είναι μόνο ότι είναι δύσκολο να ταυτίζεται το επάγγελμα με το χόμπι και να μην κάνεις τίποτα άλλο όλη μέρα. Όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι σαν developer, μειώνεται και η ικανότητά σου να ευχαριστιέσαι το gaming. Κι αυτό γιατί αντί να σκέφτεσαι πώς θα λύσεις τον γρίφο, αρχίζεις τα "α, εδώ προφανώς έχουν βάλει μια συνθήκη ελέγχου που κάνει trigger το event στην οθόνη που είναι ο βάλτος, για κάτσε να κάνω reload να δω τι θα γίνει αν δεν την ενεργοποιήσεις" κι άλλες τέτοιες αηδίες. Δεν είναι τυχαίο ότι στην ερώτηση για ποια παιχνίδια ξεχωρίζουν από τα σύγχρονα οι περισσότεροι είτε αποφεύγουν να απαντήσουν είτε θα πουν κάποιον πολύ mainstream τίτλο, αφού μόνο αυτόν έπαιξαν τη συγκεκριμένη χρονιά. Δεν ακούς ποτέ καμιά ψαγμενιά τύπου, ξέρω γω, The Sea Will Claim Everything. Θυμάσαι ότι για χρόνια είχα σχεδόν παρατήσει το gaming και είχα χάσει πολλά καλά παιχνίδια; Αυτή ακριβώς ήταν η βασική αιτία. (παρένθεση: sorry που αναφέρομαι συνέχεια στο άτομό μου, δεν είναι αυταρέσκεια αλλά μοιράζομαι τις προσωπικές μου εμπειρίες, μακάρι να είχαμε τη Roberta Williams στο advocate αλλά από όλους τους developers υπό τον ήλιο εγώ έμελε να σας κάτσω). Τρίτον, πολύ αμφιβάλλω αν η Jensen ή ο Schafer έφτιαξαν ποτέ λογαριασμό σε ένα forum για να απαντήσουν σε topics τύπου "O καλύτερος γρίφος everrrrrrrrrr".

Που θέλω να καταλήξω με όλα αυτά που λέω; Κάτσε να τα ξαναδιαβάσω, γιατί το έχασα... Α, ναι:
Ο indie developer είναι πολύ πιο κοντά στην κοινότητα των gamers, είναι πολύ πιο κοντά σε εμάς και συνεπώς επηρεάζεται πάρα πολύ από εμάς.

Constantine_R wrote: Μήπως λοιπόν κάθε developer να κάνει αυτό που αγαπάει και να αφήσει τα target group στην άκρη;

Εξαιρετική η παρατήρησή σου, και δεν το λέω μόνο και μόνο επειδή συμπτωματικά αυτό ακριβώς φωνάζω τόσα χρόνια. Κανένα αριστούργημα δεν φτιάχτηκε με δημοψήφισμα. Φυσικά, μια κουβέντα είναι να φτιάξεις ένα προϊόν αγνοώντας τι ζητάνε οι πελάτες σου, έτσι; Είναι αντίθετο με κάθε βιβλίο product management που έχει γραφεί στην ιστορία. Όμως είναι ουτοπία να προσπαθείς να ευχαριστήσεις τους πάντες.

Διαβάζω και εγώ τις παραπάνω απόψεις σας με ενδιαφέρον μόνο που... χάθηκα λίγο! Από αλλού ξεκινήσατε και αλλού καταλήξατε νομίζω Classic βέβαια..

Δεν έχω να συνεισφέρω ιδιαίτερα στην παραπάνω συζήτηση με κάτι καινούριο, γενικά όμως οι απόψεις μου είναι οι εξής:

1) Δεν πιστεύω σε γενικεύσεις του στυλ "όλοι οι indie developers είναι έτσι, όλοι οι επαγγελματίες είναι αλλιώς". Επίσης δεν πιστεύω σε καμιά περίπτωση στην ύπαρξη του μέσου gamer, όπως δεν πιστεύω στην ύπαρξη του μέσου θεατή, μέσου αναγνώστη, μέσου ακροατή κλπ. Πολύ χρήσιμο εργαλείο η στατιστική, δεν λέω, αλλά παντελώς παραπλανητική όταν είναι να περιγράψει κάποιο "μέσο άτομο". There is no such thing.

2) Ταπεινή μου άποψη ότι ο εκάστοτε δημιουργός δεν θα πρέπει να σκέφτεται "τι θέλει ο μέσος gamer" διότι όπως είπαμε (και συμφωνήσαμε ) δεν υπάρχει μέσος gamer. Άρα, όντας και εγώ "ρομαντικός" ενστερνίζομαι την άποψη ότι ο κάθε δημιουργός (indie ή μη) θα "πρέπει" πάνω απ' όλα να ικανοποιεί τον εαυτό του (αλλά να κάνει και beta testing για μικροδιορθώσεις ώστε να αποκτά μία πιο αντικειμενική σκοπιά πριν παραδώσει το τελικό προϊόν).

Να διορθώνεται από το feedback του τελικού προϊόντος ώστε να βελτιωθεί στην συνέχεια, ναι. Αλλά να λειτουργεί σύμφωνα με τις "μέσες" γραμμές και τα "θέλω" του "μέσου gamer", όχι διαφωνώ.

Βέβαια δεν έχει καμία σημασία τι λέει ο καθένας μας αφού στην τελική ο κάθε developer είναι ελεύθερος και πράττει όπως νομίζει - άρα όλη η κουβέντα που κάνουμε είναι λίγο ιδεατή-φιλοσοφική, δεν είναι;

Θα μπορούσατε να την κάνετε λίγο φιλοσοφική όντως, αλλά απλά την κάνατε βαρετή και μακριά από την πραγματικότητα και τη λογική ως συνήθως δηλαδή. Λίγο η τοποθέτηση του Κώστα και η συμφωνία του Άλκη επαναφέρουν ελάχιστη λογική στα πράγματα. Υπήρχε λίγη στην αρχή της κουβέντας (η οποία υπάρχει σε πολλά σημεία του φόρουμ) αλλά εξαφανίστηκε. Πάντως από φιλοσοφική απέχει έτη φωτός ακόμα.