Adventure landmarks

Κοίτα να δεις τι γινότανε ξημερώματα στο φόρουμ κι εγώ έβλεπα κανάλι της Βουλής και Διάσκεψη Προέδρων! Όχι ότι είχε λιγότερο γούστο εκεί ...

Προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε και πλακώνεστε και καταλήγω ότι μάλλον ο ένας είναι στην OR21 κι ο άλλος είναι προεδρικός ξέρω γω;;;

Για την Κέητ. Παιδιά πραγματικά μου λείπει ένα τέτοιο ποστ. Πάει ... γέρασα. Θα ζω με τις αναμνήσεις από καβγάδες πλέον κι όχι με τους ίδιους τους καβγάδες. Συνοπτικά να θυμίσω ότι όταν έπαιξα το Syberia δοσμένο από το PCMaster τότε, μετά από χρόνια αποχής ήταν μαζί με κάτι άλλα κάτι σαν πολιτισμικό σοκ (για εμένα πάντα). Με κρύα ματιά μετά από καιρό όταν άρχισα να βλέπω το όνομα να αναφέρεται συνεχώς μου γύρισαν τα άντερα. Γιατί κατάλαβα ότι η αναφορά επαναλαμβανόταν διαρκώς από τους τσιμπημένους με το μελόδραμα και πράγματι όταν βλέπω Μάρθα το ευχαριστιέμαι το κλαματάκι, αλλά δε θέλω να βλέπω διαρκώς Μάρθα. Μια φορά στα δέκα χρόνια καλά είναι θαρώ. Ίσως και πιο αραιά. Κάτι παρόμοιο έπαθα και με το WW μετά. Δεν τα συγκρίνω βέβαια γιατί από τα δυο το πρώτο βλέπεται ...

Αν απαντούσα σοβαρά, δε θα το έβαζα προσωπικά. Εγώ για να πω την αλήθεια δεν το έχω δύσκολο να βγάλω και το MI #1 από μια τέτοια λίστα και παρά το iMuse. Δυσκολεύομαι ν' απαντήσω ιδιαίτερα κι αυτό μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι το 90% από τα παιχνίδια που έχω παίξει, τα έχω παίξει ετεροχρονισμένα, άρα αναγκαστικά σχεδόν, η γνώμη μου για το πόσο καινοτόμα ήταν επηρεάζεται από αναμνήσεις άρθρων, ρίβιους κλπ. που είχα διαβάσει πολύ προηγούμενα από όταν τα έπαιξα. Στο Myst που το έπαιξα καμιά δεκαπενταριά χρόνια μετά που βγήκε, μάλλον είναι εύκολο να διακρίνω την πρωτοτυπία και να το συγκαταλέξω στη λίστα με όποια μετάφραση κι αν δεχτώ για το τι σημαίνει ορόσημο από αυτές που προτείνετε. Ήταν πρώτο σ' αυτό που έκανε και βρήκε τόσους μιμητές που δύσκολα πρέπει να έχει βρει κανείς όχι μόνο σε παιχνίδια και βιβλία, αλλά ίσως ακόμη και στην ποπ μουσική.

Ωστόσο επειδή ανέφερα το iMuse, για ένα παιχνίδι που το έπαιξα στην ώρα του, παρότι δεν καταλάβαινα γρι από τίποτε στην ηλικία των 12, μάλλον είχα εκτιμήσει το αποτέλεσμα γιατί θυμάμαι καθαρά να κινούμαι στο χάρτη και να επιλέγω τοποθεσίες για ν' ακούσω τη μουσική και δη αυτή των αδερφών Φετουτσίνι ...

Το TLJ θαρώ πως μπορεί να μπει από το γεγονός ότι είναι η πρώτη και με διαφορά σταθερή πρόταση για όποιον καινούριο τόσα χρόνια πλέον.

Υποθέτω θέλει μέσα στη λίστα ένα FMV, αλλά δεν ξέρω ποιο τώρα πρόχειρα να πω. Άλλος θα βαζε Τεξ, άλλος Μπηστ Γουιδίν μπορεί, όμως τι προηγήθηκε; Δε θυμάμαι.

Το Maniac Mansion μάλλον πρέπει να είναι μέσα.

Φαντάζομαι δε θα εκπλήξω κανέναν αν δε βάλω κανένα παιχνίδι της τελευταίας δεκαετίας με την έννοια ότι δε θεωρώ ότι κάποιος τίτλος έχει προσφέρει κάτι ιδιαίτερα ξεχωριστό.

Θα έμπαινα σε πειρασμό να βάλω την παράμετρο του αρνητικού ορόσημου. Αλλά που να ψάχνουμε να δούμε τώρα ποιος υπήρξε ο κακός στην "υπόθεση".

Castledoque wrote:
Ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά προβληματική, γιατί παίζει υπερβολικά το προσωπικό γούστο το καθενός. Εδώ πλακωνόμαστε για το θετικό πρόσημο.

Και που να μπλέκω τώρα κι εγώ με ανθρώπους που ως γνωστόν δεν έχουν γούστο. Γούστο=crocark, οπότε θα σκεφτώ τι δε μου ταιριάζει και θα απαντήσω στο ερώτημα που έθεσα.

Όσον αφορά το οντόπικ, άσε με σε παρακαλώ να πιστεύω ότι είμαι για ακόμη μια φορά στο μεταίχμιο. Να τρολάρω μπήκα ο καημένος και δεν κατάλαβα πως με πείσατε να απαντήσω σοβαρά ...

Είχα γράψει ένα κάπως σχετικό άρθρο στο περιοδικό, για 20 καινοτόμα adventures που αν τα παίξεις σε ανεβάζουν επίπεδο. Αυτά ήταν, επιγραμματικά:

1985 A Mind Forever Voyaging: Ένα από τα πιο πρωτότυπα σενάρια που έχουν γραφτεί για video game.
1986 Uninvited: Το καλύτερο παιχνίδι της εταιρείας που γέννησε τα point & click adventures.
1989 The Colonel's Bequest: Ένα παιχνίδι που μπορούσε να σε προσπεράσει, να το τελειώσεις χωρίς να δεις σχεδόν τίποτα, κι έτσι σε τράβαγε να το ξαναπαίξεις πιο προσεκτικά ξανά και ξανά
1990 Loom: Το πρώτο adventure στο οποίο δεν μπορούσες να σκοτώσεις τον πρωταγωνιστή, χωρίς dead ends και με μοναδικό interface
1991 Monkey Island 2: LeChuck's Revenge: Το landmark των landmarks. Ακόμα τις δικές του ιδέες βλέπουμε.
1992 King's Quest VI: Heir Today, Gone Tomorrow: Πολύ κινηματογραφικό, με μπόλικο optional υλικό και εναλλακτικούς γρίφους
1993 Day of the Tentacle: Οι πιο αστείοι και ευρηματικοί γρίφοι, αριστούργημα η εναλλαγή χαρακτήρων
1995 Gabriel Knight 2: The Beast Within: Το πιο άρτιο σκηνοθετημένο FMV
1996 Leisure Suit Larry: Love for Sail!: Στο φινάλε του, ο Larry βρήκε την ιδανική ισορροπία μεταξύ δυσκολίας και απόλαυσης. Γιατί landmark; Μα γιατί είχε και point & click και parser interface!
1997 The Last Express: Πώς θα ήταν τα adventure games σε πραγματικό χρόνο
1997 Zork Grand Inquisitor: Η ιστορικότερη σειρά του είδους, το κορυφαίο της παιχνίδι
1998 Grim Fandango: Τελειότητα.
1998 Sanitarium: Ψυχεδέλεια, ίσως το πιο τολμηρό adventure του 20ού αιώνα
1998 The Journeyman Project 3: Legacy of Time: Για μένα το καλύτερο sci-fi adventure
1999 The Longest Journey: Απίστευτο έπος, από το πουθενά
1999 Discworld Noir: Το notepad interface, με τη χρήση των σημειώσεων ως αντικείμενα, βρήκε πολλούς μιμητές στο μέλλον
2006 Scratches: Δεν ήταν το πρώτο πολύ καλό indie, αλλά θεωρώ ότι αυτό τα έκανε της μόδας
2008 The Lost Crown: A Ghost-Hunting Adventure: Ο ορισμός της επιβλητικής ατμόσφαιρας
2009 The Whispered World: Κατά τη γνώμη μου, το κορυφαίο adventure του αιώνα που διανύουμε
2012 The Cat Lady: Αδύνατον να μείνεις ψυχολογικά ανεπηρέαστος

Παιχνίδια που παραδέχομαι ότι ήταν landmarks, αν και θεωρώ ότι δεν το άξιζαν:

1983 King's Quest I: Μπορεί να ξεκίνησε τα 3rd person graphic animated adventures, αλλά δεν υπάρχει δικαιολογία για την απαράμιλλα κακή και ασύνδετη ιστορία του, σε μια εποχή που Infocom και Level 9 έγραφαν αριστουργήματα.
2002 Syberia: Μια υπέροχη ταινία κινουμένων σχεδίων, από έναν άνθρωπο που δεν είχε ιδέα και ποτέ δεν έμαθε τι είναι ένα adventure game.

Και το άλλο, εκείνο του 1993, το πώς το λένε. Δεν το λέω.

9/20
Κι εγώ αναρωτιόμοθυν γιατί έχω μείνει στάσιμος ...

Λάθος μέτρησα. Ξέχασα το Grand Inquisitor. Επίσης, ξέρεις ότι δε βάζω ποτέ τα μη τελειωμένα σε λίστες κι αυτό το γεγονός μου ρίχνει πάντα τα στατιστικά. Αυτά που δεν έχω δει ποτέ είναι μόνο 3. Από τα 20 λέω. 23 που τα βρήκες; Βάζεις και το άλλο του '93; Ποιο είναι; Εσωτερικό ήστερ εγκ του σάιτ κάτι;

Το DN από τότε που μου το είπε ο Outcry το 2012 είναι τοπ5. Και μιας και θυμήθηκα τον παλιόφιλο αυτό, τόσο πίσω στο 84 δεν ξέρω, αλλά όταν βγήκαν τα παιχνίδια του Meretzky είχαν όλα μέσα real time που λες. Τουλάχιστον τα Spellcastings ναι.

(οφφ από ώρα ...)

Γατάκια...
6,5 στα 23

Constantine_R wrote: Πολύ καλή η λίστα του Άλκη, μόνο με το The Journeyman Project 3 δεν καταλαβαίνω γιατί (δηλαδή απορώ και που το θεωρείς το καλύτερο sci-fi )

Λόγω μεγάλης αδυναμίας μου στα ταξίδια στο χρόνο, και του εκπληκτικού, ανεπανάληπτου Arthur.

και με το Cat Lady (πότε πρόλαβε; )

Θα είναι landmark του μέλλοντος.

... και κάπου πρέπει να χωρέσει και ο Tex (άντε μαζί και με το mean streets).

Είμαι ένας από τους 5-6 adventurers παγκοσμίως που δεν του αρέσουν τα Text Murphy... Επίσης, δεν νομίζω να καινοτόμησε σε τίποτα, ούτε το μιμήθηκε κανείς.

Μήπως επίσης στη λίστα πρέπει να μπει και το Sherlock, το text adventure του 1984; Δεν το έχω παίξει αλλά έχω διαβάσει τόσα για αυτό. Ουσιαστικά (με κάθε επιφύλαξη) γέννησε τα adventures που στηρίζονται στην έρευνα και όχι σε Inventory κτλ και περιείχε real time γεγονότα (πολύ πριν το Last Express) όπως π.χ. ολόκληρο δίκτυο τρένων με προγραμματισμένα ωράρια.

Χμ. Δεν τη λες και λάθος επιλογή, ήταν πάρα πολύ καλό. Όμως, πολλά text adventures εκείνη την εποχή ήταν real time, πχ. το Hobbit που προηγήθηκε. Επίσης, το AMFV είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εκπληκτικού text που δεν στηριζόταν στο inventory που μπορώ να σκεφτώ.

Μιας και δεν εχω προσωπικη καθολικη εικονα, αφου δεν εχω παιξει ολα οσα πρεπει να παιξει καποιος για να εκφερει αποψη σε τετοιο θεμα_καλυπτω τα κενα μου αλλα σιγα-σιγα. μη βαρατε ντε _ απλα θα αναφερω και γω το Syberia.
Ο λογος ειναι οτι εμπασε πολυ κοσμο στα αντβεντουρς οταν βγηκε. Καταλαβαινω πως καποιος που μεγαλωσε στην χρυση εποχη τους το 90, εχει να βρει ψεγαδια προφανως. Εγω ομως θυμαμε τον δεκατριαρονο εαυτο μου με τα λιγα αγγλικα που ηξερε και ενα λεξικο στο χερι να προσπαθει να δει τι στο κορακα ειναι αυτο το παιχνιδι που δε παιθενει κανενας που δε τρεχεις που δε πυροβολας κτλ....Καταλαβαινετε.
Απο κει και περα, νομιζω οτι και αφηγηματιακ ειναι ενα αριστουργημα. (Παρακαλω τους μεγαλυτερους-παλιοτερους , αν εουν στο μυαλο τους αλλο αναλογο δειγμα αφηγησης να ενημερωσουν ).
Αυτααα....τωρα να καθομαι και να λεω μονκει αιλαντ κτλ απτη στιγμη που δεν τα επαιξα οταν βγηκαν για να ξερω ποσο πραγματικα επηρεασαν δεν θα το κανω γτ το θεωρω λαθος.
Αλλα ρε παιδια.....Το full throttle κανενας? ....Μα κανενας?

απλα θα αναφερω και γω το Syberia.
Ο λογος ειναι οτι εμπασε πολυ κοσμο στα αντβεντουρς οταν βγηκε.

Ψάχνω κι εγώ ο βλαξ αδίκως να βρω αρνητικό λαντμαρκ! Το είπαμε ήδη. Το Syberia φταίει που έμπασε όλους αυτούς τους ρομαντικούς λάτρεις χαζών ιστοριών και "ιστοριο-οδηγούμενων" καταστάσεων (δήθεν παιχνιδιών) στο είδος και αν δεν υπήρχε αυτό, όταν βγήκε το WW ή κάποιες άλλες παπάτζες, δε θα υπήρχε κοινό για να τα ακολουθήσει κλπ. κλπ. κλπ. Το Syberia άνοιξε την κερκόπορτα λοιπόν.
Δεν είναι προσωπικό ε;

Φιλε κροκαρκ, αμα θες ματσο σεναρια και αντρικες καταστασεις σε παιχνιδια τοτε πηγαινε παιξε κανα σουτερ.

παντως περαν της πλακας, γιατι εχετε τετοιο μεγαλο κολλημα εδω μεσα μερικοι, με αυτο που λετε "ρομαντικες χαζο ιστοριες"?
Δε χρειαζεται να ντρεπεστε που βουρκωνετε οταν τα παιζετε.Ετσι κι αλλιωςς δε σας βλεπει κανενας. Στο δωματιο μονοι σας ειστε

Θεωρώ απαράδεκτο να μην έχει προστεθεί στα Adventure Landmarks το Riven: The sequel to Myst. Θέλω να πιστεύω πως απλά ξεχάστηκε και όχι πως αγνοήθηκε εσκεμένα απο μια τόσο ενημερωμένη κοινότητα, οπότε, θα βγάλω εγώ το φίδι απο την τρύπα καθώς εσείς θα διαβάζετε με ασφάλεια στην καρέκλα σας μακριά απο linking books.

Riven: The sequel to Myst
Με την κυκλοφορία του Myst (1993), δημιουργήθηκε αίσθηση στο είδος των adventures και σχεδόν ταυτόχρονα ένα σχίσμα σε δυο στρατόπεδα για τους λάτρεις των περιπετειών, δημιουργώντας ένα νέο δόγμα που το ασπάστηκε μερίδα τους και μισήθηκε από τους υπόλοιπους. Μέχρι την έλευση της συνέχειας του…

Τα sequels είναι -στην πλειοψηφία τους- κομματάκι δύσκολο να επιτύχουν να συνεχίσουν ικανοποιητικά από την σκιά του προκατόχου τους. Το Riven (1997) όμως είναι ένα φωτεινό παράδειγμα επιτυχίας.
Δεν είναι τόσο ένα Myst II (Riven: The Sequel to Myst) αλλά περισσότερο ένα Myst version 2.0, μια έκδοση η οποία διορθώνει τα κακώς κείμενα της πρώτης έκδοσης.
Έχτισε επάνω στο Myst, δημιουργώντας μια εντελώς φρέσκια έκδοση της υπάρχουσας ιδέας. Πέρα από την συνέχεια της ιστορίας του, ενός νέου κόσμου να εξερευνήσεις και του πανομοιότυπου χειρισμού του παίκτη στον κόσμο του, δεν υπάρχει πρακτικά καμία άλλη ομοιότητα μεταξύ των δύο παιγνιδιών. Τα γραφικά του είναι φωτο-ρεαλιστικά και ακόμα τόσο φρέσκα μετά από 15+ χρόνια, ενώ διάφορα έντυπα του ειδικού τύπου της τότε εποχής σημειώνουν πως αγγίζουν το επίπεδο της Τέχνης. Ενώ στο Myst είχες την αίσθηση πως παίζεις με έναν κύβο του Ρούμπικ που ξαφνικά βρέθηκε μπροστά σου, στο Riven οι γρίφοι σου δίνουν την αίσθηση του πραγματικού, σαν να είσαι κυριολεκτικά σε αυτό το παράξενο σύμπλεγμα νησιών, είναι ενσωματωμένοι στο περιβάλλον και προωθούν την μοναδικά όμορφη ιστορία του.
Το Riven είναι απλά ένα αριστούργημα, ένα παράδειγμα του τι μπορεί να συμβεί όταν οι δημιουργοί λαμβάνουν υπ’όψιν τους τα προηγούμενα λάθη τους, στοχεύουν ψηλά και αγνοούν οποιαδήποτε ρίσκα.

Ένα παιγνίδι σταθμός είτε αρέσει σε κάποιυς είτε όχι... Δοκιμάστε το!

alkis21 wrote: Και το άλλο, εκείνο του 1993, το πώς το λένε. Δεν το λέω.

Ωραίο θέμα.