Agatha Christie: And Then There Were None (Wii)

Η Agatha Christie δε χρειάζεται συστάσεις. Τα έργα της έχουν πουλήσει τόσα εκατομμύρια αντίτυπα ανά τον κόσμο που τα μόνα βιβλία που τα ξεπερνούν σε πωλήσεις είναι η Βίβλος και τα έργα του Σαίξπηρ, γεγονός που αποδεικνύει πως πρόκειται για μια εξαιρετική συγγραφέα που καταφέρνει να μαγέψει τους αναγνώστες της. H AWE Games, θέλοντας να εκμεταλλευτεί τη μοναδική ικανότητα της Agatha Christie να καθηλώνει τον αναγνώστη της και να τον ταξιδεύει σε κόσμους μυστηρίου, ξεκίνησε μια σειρά adventure παιχνιδιών που βασίζονται στα έργα της. Το μυθιστόρημα "And Then There Were None" (ελληνικός τίτλος: "Δέκα Μικροί Νέγροι") αποτελεί ένα από τα διασημότερα έργα της κι ο ομώνυμος τίτλος της AWE Games αποτελεί το δεύτερο τίτλο της σειράς παιχνιδιών που βασίζονται στα έργα της Agatha Christie και τον πρώτο που κυκλοφόρησε για το Wii. Δυστυχώς, όμως, δεν καταφέρνει να σταθεί στο ύψος του ονόματος της Agatha μιας και η μεταφορά της ιστορίας σε παιχνίδι καταλήγει σε απογοητευτικά αποτελέσματα παρά την προσπάθεια που έγινε.
 
Σενάριο
 
Ten little sailor boys went out to dine;
One choked his little self and then there were Nine.
 
Δέκα άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι βρίσκονται μια μοιραία Παρασκευή του Αυγούστου φιλοξενούμενοι στην έπαυλη ενός κάποιου U.N. Owen στο απομονωμένο νησί Shipwreck. Όλοι τους είχαν λάβει από μία πρόσκληση για να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο στο νησί κι όλοι τους ανεξαιρέτως τη δέχτηκαν μιας κι ο οικοδεσπότης τους φρόντισε να τους δελεάσει με αυτό που επιθυμούν περισσότερο -δουλειά, διασκέδαση, χρήματα, κ.λπ. Κατά τη διάρκεια της πρώτης τους βραδιάς εκεί πέρα, όμως, διαπιστώνουν πως η πρόσκληση που έλαβαν ήταν στην πραγματικότητα μια "πρόσκληση θανάτου". Κανείς τους δε γνωρίζει ποιος είναι ο οικοδεσπότης τους, ο οποίος φαινομενικά δε βρίσκεται καν στο νησί. Αυτός, όμως, τους γνωρίζει όλους καλά, γνωρίζει τα μυστικά τους. Θεωρεί πως όλοι τους έχουν διαπράξει φόνους για τους οποίους ποτέ δεν τιμωρήθηκαν και πως είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου να πληρώσουν για τα εγκλήματά τους με... τη ζωή τους.
 
Κι επειδή ο "οικοδεσπότης" τους θέλει να δώσει μια λυρική νότα στην αποστολή απόδοσης δικαιοσύνης που έχει ξεκινήσει, φροντίζει να πεθαίνουν όλοι σύμφωνα με τα στιχάκια τού ποιήματος "Ten Little Sailor Boys" (αυθεντικός τίτλος "Ten Little Indians"). Το μέλλον των δέκα αυτών ανθρώπων είναι γραμμένο στους στίχους του εν λόγω ποιήματος που βρίσκεται κρεμασμένο στο τζάκι της έπαυλης, ενώ κάθε φορά που ένας από αυτούς "τιμωρείται", χάνεται κι ένα από τα δέκα ναυτάκια που κοσμούν την τραπεζαρία. Και δεν αργούν να αρχίσουν να χάνονται ένα-ένα τα ναυτάκια υποδηλώνοντας πως κάποιος από τους καλεσμένους τιμωρήθηκε, πέθανε. Ποιος είναι ο τιμωρός; Βρίσκεται τελικά ο U.N Owen κρυμμένος κάπου στο νησί ή μήπως είναι ένας από τους καλεσμένους; Ανήμποροι να απαντήσουν σε αυτές τις καίριες ερωτήσεις θα αρχίζουν να υποψιάζονται ο ένας τον άλλον...

(Ten little Injuns standin' in a line, one toddled home and then there were nine.)

Αυτή την ιστορία της Agatha η AWE Games θέλησε να τη διασκευάσει, ώστε να προσφέρει σε όσους έχουν διαβάσει το ομώνυμο βιβλίο λίγο μυστήριο και να μη γνωρίζουν εξ αρχής ποιος είναι ο δολοφόνος. Τη διασκευή ανέλαβε να κάνει ο Lee Sheldon, ο οποίος ομολογουμένως τα καταφέρνει πολύ καλά -παρότι φυσικά το πρωτότυπο φινάλε της ιστορίας παραμένει αξεπέραστο. Η βασικότερη αλλαγή στην ιστορία αφορά στο βαρκάρη που μεταφέρει τους καλεσμένους στο νησί. Αντίθετα με το βιβλίο όπου αποχωρεί λίγο αργότερα, στο παιχνίδι παραμένει κι αυτός εγκλωβισμένος από την κακοκαιρία στο νησί.

Εσείς, αναλαμβάνοντας το ρόλο του Narracott, του βαρκάρη, καλείστε να βρείτε το δολοφόνο και να σώσετε όσους περισσότερους από τους καλεσμένους μπορείτε. Μάλιστα, αναλόγως ποιους και πόσους θα καταφέρετε να σώσετε (κάτι που μπορείτε να κάνετε μόνο στα τελευταία δύο από τα δέκα -άνισης έκτασης- κεφάλαια του παιχνιδιού), θα δείτε κι ένα από τα τέσσερα διαφορετικά endings που υπάρχουν διαθέσιμα. Όποιο ending κι αν δείτε, όμως, στο τέλος θα σας δοθεί η ευκαιρία να δείτε και το αυθεντικό ending του βιβλίου, όπως αυτό είχε γραφτεί από την Agatha Christie.

Gameplay
 
Το gameplay παραμένει σχεδόν ίδιο με την έκδοση για PC με ελάχιστες τροποποιήσεις που έχουν γίνει για να δικαιολογηθεί η χρήση του Wiimote. Τόσο για να κινήσετε τον ήρωα όσο και για να αλληλεπιδράσετε με το περιβάλλον αρκεί να στοχεύσετε στην οθόνη στα σημεία όπου ο κέρσορας αλλάζει μορφή κι από "ουδέτερος" μετατρέπεται σε κέρσορα "ομιλίας", "χρήσης", "περπατήματος", "εξέτασης", κ.λπ. Αυτή η point 'n' click λογική στο interface χαρακτηρίζει το παιχνίδι, ενώ το Wiimote εκτελεί κατά κανόνα χρέη ποντικιού χωρίς να προσφέρει τίποτε το ιδιαίτερο. Εξαίρεση σε αυτό αποτελεί η χρήση του για να ανοίγετε πόρτες εκτελώντας την κίνηση στροφής ενός πόμολου, κάτι που θα πρέπει να κάνετε διαρκώς. Σε δυο-τρία ακόμη σημεία θα χρησιμοποιήσετε το Wiimote για να εκτελέσετε και κάποιες άλλες κινήσεις, αλλά είναι τόσο λίγα αυτά τα σημεία μέσα στο σύνολο του παιχνιδιού που επουδενί δεν υποδηλώνουν πως έγινε προσπάθεια για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του Wiimote στη μεταφορά τού συγκεκριμένου τίτλου.

Οι γρίφοι είναι κυρίως inventory based, δεν είναι απαραίτητο να λυθούν με συγκεκριμένη σειρά, μερικοί εξ αυτών είναι προαιρετικοί, ενώ η επίλυση όλων τους δεν εμφανίζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Στη διάθεσή σας έχετε ένα inventory το οποίο περιέχει και μια περιοχή συναρμολόγησης όπου μπορείτε να δοκιμάσετε να συνδυάσετε ταυτόχρονα μέχρι και τέσσερα αντικείμενα μεταξύ τους. Παρότι σαν σκέψη η δομή του inventory είναι πολύ καλή, ο σχεδιασμός του δεν είναι ιδιαίτερα πρακτικός για τον όγκο των αντικειμένων που θα συγκεντρώσετε μέσα σε αυτό κι ίσως σας κουράσει από ένα σημείο κι έπειτα.

(One little Indian boy left all alone; he went out and hanged himself and then there were none.)

Αντίθετα, το ημερολόγιο που επίσης έχετε στη διάθεσή σας είναι πολύ καλά δομημένο κι εξυπηρετεί το σκοπό του: να σας βοηθήσει να κρατάτε αρχείο των στοιχείων που έχετε, αλλά και να σας παρέχει βοήθεια στην επίλυση συγκεκριμένων γρίφων. Το ημερολόγιο χωρίζεται στις κατηγορίες: "Γενικά" όπου υπάρχουν γενικές πληροφορίες, "Επισκέπτες" όπου υπάρχουν πληροφορίες για τους δέκα χαρακτήρες, "Έγγραφα" όπου αποθηκεύονται τα έγγραφα που βρίσκετε και "Βιβλία" όπου αποθηκεύονται χρήσιμα αποσπάσματα από τα βιβλία που συλλέγετε. Να έχετε υπόψιν σας πως για να δημιουργηθεί μια νέα καταχώρηση στο ημερολόγίο σας από κάποιο έγγραφο ή βιβλίο που βρήκατε κατά τη διάρκεια των εξερευνήσεών σας, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε το εν λόγω αντικείμενο πάνω στο μεγεθυντικό φακό μέσα στο inventory, ώστε αυτόματα να μεταφερθεί το κείμενο που σας ενδιαφέρει και στο ημερολόγιο.

Όσο εύκολο είναι, όμως, το να λύσετε τους γρίφους αυτού του παιχνιδιού τόσο δύσκολο αποδεικνύεται τελικά το... να τους εντοπίσετε! Κι αυτό επειδή ο κέρσορας δεν αλλάζει μορφή όταν τον περνάτε πάνω από ένα ενεργό hotspot-γρίφο. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Πως δεν μπορείτε να ξέρετε πού υπάρχουν γρίφοι τους οποίους πρέπει να λύσετε. Ας δούμε ένα παράδειγμα, όμως. Ενώ κινείτε τον κέρσορα στην οθόνη, περιμένετε να δείτε πού θα αλλάξει αυτός μορφή προκειμένου να ασχοληθείτε με το εν λόγω hotspot. Ωστόσο, αυτή η λογική δε θα σας βοηθήσει εδώ πέρα. Μπορεί εκεί που ο κέρσορας δε σας δείχνει τίποτα -ή δείχνει απλώς "εξέταση" όπου σας λέει κάτι ο χαρακτήρας- να υπάρχει ενεργός γρίφος. Ο μόνος τρόπος για να τον εντοπίσετε; Να χρησιμοποιήσετε το σωστό (προσοχή: το σωστό, όχι οποιοδήποτε) αντικείμενο πάνω του ώστε να τον λύσετε. Να λύσετε ένα γρίφο που δε γνωρίζατε καν πως υπήρχε! Ειλικρινά, αυτή είναι η πλέον άστοχη επιλογή που έχουμε δει να γίνετε στο gameplay ενός παιχνιδιού καθώς αυξάνει το βαθμό δυσκολίας με έναν τρόπο που μόνο ευχάριστος δεν είναι. Αν σε αυτό, προσθέσετε και το γεγονός πως ορισμένα αντικείμενα εμφανίζονται σε κάποια σημεία μετά που θα έχει προηγηθεί κάτι άλλο, τότε καταλαβαίνετε πως το gameplay του συγκεκριμένου τίτλου σίγουρα θα ενοχλήσει και θα κουράσει πολλούς παίχτες.

Γραφικά / Μουσική-Ήχος

Το And Then There Were None διαθέτει πανέμορφα background γραφικά, τα οποία με τη συνδρομή των εξαιρετικών εφφέ του καιρού δημιουργούν και την κατάλληλη ατμόσφαιρα για μια περιπέτεια μυστηρίου. Οι εσωτερικοί χώροι τής έπαυλης φωτίζονται από τις αστραπές που σκίζουν τον ουρανό, η φύση και τα βράχια του νησιού καλύπτονται εν μέρει από την ομίχλη, η θάλασσα σκάει μανιασμένη στα βράχια, ενώ οι ανακλάσεις και οι σκιές προσφέρουν αέρα μυστηρίου και ρεαλισμού στο νησί και την έπαυλη. Δυστυχώς, όμως, τα μοντέλα των χαρακτήρων δεν στέκονται εξίσου ψηλά ποιοτικά και μας αποτρέπουν από το να κάνουμε λόγο για ένα μαγευτικό θέαμα.
 
Αντίθετα, ηχητικά ο τίτλος στέκεται πολύ ψηλά. Η μουσική υπόκρουση αποτελεί την καταλληλότερη επένδυση για μια ιστορία του είδους και παρότι από ένα σημείο κι έπειτα φαντάζει επαναλαμβανόμενη, στο σύνολό της παραμένει άκρως ικανοποιητική. Τα ηχητικά εφφέ με τη σειρά τους γεννούν αληθοφάνεια στο περιβάλλον με τον ήχο του ανεμόμυλου να αντηχεί, τις σφήγκες να βουίζουν στα μελίσσια και τις πόρτες να ανοίγουν και να κλείνουν στο πέρασμά σας, καθώς κι ενισχύουν την αίσθηση του αποκλεισμού που θα νοιώθετε να σας περιτριγυρίζει με την ελαφριά βροχούλα να μετατρέπεται σε λυσσαλέα καταιγίδα, τα μανιασμένα κύματα να σπάνε στα βράχια και τις βροντές να σκίζουν τις μουσικές μελωδίες στο υπόβαθρο. Το χαρακτηριστικό του ήχου, όμως, που πραγματικά μαγεύει είναι οι εξαιρετικές ερμηνείες που δίνουν ένα μοναδικό χρώμα στο παιχνίδι. Όλες τους ανεξαιρέτως ντύνουν μοναδικά τον κάθε χαρακτήρα και συνεισφέρουν σημαντικά στο να γνωρίσετε και να κατανοήσετε τους ήρωες αυτής της ιστορίας.

 
(από βαρκάρης ντετέκτιβ πρώτης διαλογής)

Συμπεράσματα
 
One little Soldier boy left all alone;
He went out and hanged himself and then there were none.
 
Ο τίτλος είχε κυκλοφορήσει το 2005 για PC και παρότι βασιζόταν σε μια ιστορία που έχει κλέψει την καρδιά από πολλούς λάτρεις των περιπετειών μυστηρίου, δεν είχε καταφέρει να φανεί αντάξιος του ονόματός του με αποτέλεσμα να απογοητεύσει τελικά. Περίπου δύο χρόνια μετά, το παιχνίδι μεταφέρεται και στο Wii και δυστυχώς διατηρεί όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας είχαν ενοχλήσει, ενώ παράλληλα δε δείχνει να έχει καταβληθεί καμία ιδιαίτερη προσπάθεια για να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες του συγκεκριμένου οικιακού συστήματος ψυχαγωγίας. Αναγκαζόμαστε, επομένως, να δηλώσουμε απογοητευμένοι κι από αυτή τη μεταφορά τού μοναδικού βιβλίου της Agatha, που ενώ θα μπορούσε να είναι ένα μικρό αριστούργημα χάρη στην εξαιρετική ιστορία που διαθέτει, καταλήγει σε μία εμπειρία κάτω του μετρίου επειδή το gameplay τείνει να συγχύζει τον παίχτη. Το μόνο που μένει να πούμε είναι πως μας στεναχωρεί να υλοποιούνται κατ' αυτόν τον τρόπο τόσο κορυφαίες ιστορίες - κι ακόμη περισσότερο μας στεναχωρεί η διαπίστωση πως πρόκειται για μεταφορές από τη μία πλατφόρμα στην άλλη που έγιναν απλώς και μόνο για να γίνουν ενώ δεν προσφέρουν τελικά τίποτε καινούριο...
 
 
(Tο παρόν πρωτοδημοσιεύτηκε στο GamersUniverse.)