Cleopatra: a Queen's Destiny

To Cleopatra a queen's destiny είναι ένας τίτλος που απ' την στιγμή που ανακοινώθηκε από την Kheops κίνησε την περιέργεια σε πολλούς από εμάς, fans και μη των παιχνιδιών της εταιρείας, αφ'ενός λόγω της θεματικής του που θα μας έδινε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την Κλεοπάτρα και να περιπλανηθούμε στην Αλεξάνδρεια, αφ'ετέρου για τα διαφορετικά (καινοτόμα;) στοιχεία που διαφήμιζαν οι δημιουργοί του ότι θα εμπεριέχει.
 
Πράγματι λοιπόν, με το που κάνουμε εγκατάσταση στο παιχνίδι, συναντάμε το πρώτο διαφορετικό στοιχείο του εν λόγω τίτλου. Αντί να έρθουμε αντιμέτωποι με το κλασικό κύριο μενού που μας έχει συνηθίσει η πλειοψηφία των adventures βρισκόμαστε αντιθέτως σε ένα πολύ όμορφο τρισδιάστατο χώρο ακούγοντας την ίδια την βασίλισσα Κλεοπάτρα να μας καλωσορίζει στο παλάτι της. Για να βρούμε τις επιλογές του main menu (begin game, load game, quit game, options, shots και credits) πρέπει να εξερευνήσουμε τον χώρο ενώ έχουμε παράλληλα και τη φωνή της βασίλισσας να μας κατατοπίζει. Αφού λοιπόν γίνει η απαραίτητη εξερεύνηση και φτάσουμε μπροστά στη new game επιλογή πρέπει να διαλέξουμε avatar. Η Kheops συνηθίζει αυτή την τακτική, και σε άλλα παιχνίδια της, σε περίπτωση που παίζουν το παιχνίδι παραπάνω από ένας παίχτης. Δεν τελειώνει όμως εδώ αυτή η προκαταρκτική διαδικασία. Εκτός από το avatar που πρέπει υποχρεωτικά να επιλέξουμε, καλούμαστε παράλληλα να επιλέξουμε και ένα ζώδιο από τα δώδεκα του κύκλου που απεικονίζονται στον τοίχο της εισόδου. Το ζώδιο αυτό θα καθιερώσει την πορεία του παιχνιδιού σε καταλυτικό βαθμό καθώς από αυτό εξαρτώνται οι διαθέσεις των θεών και επομένως η τύχη ή η ατυχία που θα μας συνοδεύει.

Αφού τελειώσουμε με το main menu ξεκινάει μια σύντομη και περιεκτική intro scene. Ενημερωνόμαστε ότι βρισκόμαστε στην Αίγυπτο όπου μαίνεται πόλεμος ανάμεσα στα δυο αδέρφια Κλεοπάτρα και Πτολεμαίο για θέματα εξουσίας. Ο λαός έχει χωριστεί σε δυο στρατόπεδα όπου αλληλοσπαράσσονται. Οι δυο αντίπαλοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να επικρατήσουν ο ένας του άλλου. Η Κλεοπάτρα ως ύστατη λύση σκέφτεται σύμπραξη με τον Ιούλιο Καίσαρα που αναμφίβολα θα προκαλέσει την ήττα του Πτολεμαίου. Όμως η βασίλισσα δεν κάνει τίποτα προτού συμβουλευτεί τα άστρα και χωρίς να πάρει την ευνοϊκή ανταπόκρισή τους. Και φυσικά ο Πτολεμαίος το γνωρίζει αυτό. Και εδώ μπαίνουμε στην ιστορία εμείς. Αναλαμβάνουμε λοιπόν τον ρόλο ενός νεαρού φοιτητή, του Thomas, ο οποίος άφησε την ιδιαίτερη πατρίδα του και πήγε στην Αλεξάνδρεια για να σπουδάσει αστρονομία πλάι στο μεγαλύτερο όνομα της εποχής, στον αστρονόμο αλλά και αποκλειστικό σύμβουλο αστρολογίας της Κλεοπάτρας, Akkad. O Akkad έχει μια κόρη, επίσης μαθητευόμενη της αστρολογίας, την Iris, με την οποία ο Thomas συνάπτει σχέση. Η ευτυχία όμως των δυο νεαρών δεν θα κρατήσει για πολύ καθώς μια μέρα ο Akkad και η Iris πέφτουν θύματα απαγωγής. Την ανεύρεσή τους και την επίλυση του μυστηρίου, με την βοήθεια της Κλεοπάτρας, καλείται να εξιχνιάσει ο Thomas μέσα από μια σειρά στοιχείων που έχει διακριτικά αφήσει η Iris.

 Με το πέρας της scene πέφτουμε αμέσως αμέσως σε γρίφο. Και μάλιστα σε ένα δύσκολο πρώτο γρίφο. Βέβαια το δύσκολο είναι σχετικό και θα σας εξηγήσω τι εννοώ. Όπως προείπα, στην αρχή του παιχνιδιού επιλέγεις ένα ζώδιο που θα χαρακτηρίζει την πορεία σου. Αυτό με απλά λόγια μεταφράζεται στο εξής. Κάθε μέρα που περνάει, το ζώδιό σου, σου αποκαλύπτει την διάθεση των θεών πράγμα που σημαίνει καλή διάθεση = ευκολία στην επίλυση γρίφων και ευκολία στην απόκτηση αντικειμένων. Κακή διάθεση = ανεβαίνει το επίπεδο δυσκολίας στους γρίφους και δυσχεραίνει η διαδικασία απόκτησης αντικειμένων και εύρεσης hot spots. Το ευχάριστο είναι ότι δεν θα είναι όλες οι μέρες ίδιες αλλά κάποιες ευνοϊκές και κάποιες άλλες λιγάκι 'βροχερές'. Στις άτυχες μέρες λοιπόν, σε αυτές εμμένω καθώς είναι οι πιο απαιτητικές, οι γρίφοι θα σας ταλαιπωρήσουν. Θα χρειαστεί κάποια πράγματα να τα κάνετε δυο ή και τρεις φορές, ενώ για την επίλυσή τους πιθανώς να χρειαστείτε άλλα αντικείμενα ή περισσότερα από αυτά που θα χρειαζόσασταν αν τυχαίνατε σε καλή μέρα. Ωστόσο η δυσκολία των γρίφων παραμένει αυτή (η ταλαιπωρία δηλαδή) γιατί κατά τ'άλλα έχουμε τους κλασσικού τύπου Kheops γρίφους που δεν είναι ποτέ εξαιρετικά δύσκολοι.

 
Από άποψη ποσότητας τώρα, αναμφίβολα υπάρχει μεγάλη ποικιλία που δυστυχώς όμως δεν συμβαδίζει και με την καινοτομία. Δεν έχει γρίφους που θα μας εντυπωσιάσουν ή που δεν έχουμε ξαναδεί, οι εύκολοι δε γρίφοι θα έλεγα ότι είναι ενίοτε και βαρετοί. Βέβαια όλοι οι γρίφοι έχουν λόγο ύπαρξης και εξελίσσουν την υπόθεση, είτε με πληροφορίες, είτε με αντικείμενα, είτε με χώρους που αποκαλύπτουν. Κάτι που θα ήθελα να προσθέσω στους γρίφους είναι ότι μας ευνοούν ως Έλληνες!!! (ναι!!!) Το παιχνίδι έχει πολλούς γρίφους που η επίλυσή τους στηρίζεται στα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου. (Εδώ έγκειται και η δυσκολία του πρώτου γρίφου που ανέφερα). Παραδείγματος χάριν συχνά ζητούνται κάποιες ελληνικές λέξεις τις οποίες πρέπει να τις γράψετε και με ελληνικούς χαρακτήρες. Τις λέξεις βέβαια αυτές δεν καλείστε να τις βρείτε από το πουθενά, υπάρχουν γραμμένες μέσα σε διάφορους παπύρους, επίσης γραμμένους στα ελληνικά, όμως όπως και να το κάνουμε το ελληνικό αλφάβητο είναι κάτι που δυσκολεύει τους ξένους ειδικά όταν χρειάζεται και τόνους.

Στον τομέα των γραφικών τώρα η Kheops μας έχει αποδείξει πως κάνει πάντα προσεγμένη δουλειά ενώ έχει καταφέρει λόγω 'τεχνοτροπίας' να έχει μια 'συγκεκριμένη σφραγίδα γραφικών' στα παιχνίδια της. Εννοώ, ότι κάποιος που έχει παίξει τα πρότερα παιχνίδια θα αναγνώριζε αμέσως και τo Cleopatra ως γνήσιο τέκνο της. Ωραία σχεδιασμένοι οι χώροι, με λεπτομέρειες, ευδιάκριτα στοιχεία, ρεαλιστική απόδοση, ωραίοι φωτισμοί, πετυχημένη εικαστική απεικόνιση και όμορφοι χαρακτήρες. Λειτουργική η διαρρύθμιση των χώρων, ικανοποιητικός αριθμός περιβαλλόντων προς εξερεύνηση, επισκεφθήκαμε μάλιστα και την βιβλιοθήκη αλλά και το φάρο της ξακουστής πόλης. Αυτή τη φορά όμως δυστυχώς η Kheops δεν προχώρησε παραπέρα και τα γραφικά δεν είχαν αυτό το κάτι για να σε εντάξουν στο κλίμα και την μυστικιστική ατμόσφαιρα της Αλεξάνδρειας. Λεπτομέρειες θα μου πείτε, καθώς ό,τι έβλεπες ήταν όντως πολύ όμορφο και ευχάριστο, απλά όμως δεν είχες την αίσθηση ότι ήταν ζωντανό. Πιθανώς σε αυτό να συνέβαλλε και ότι αν εξαιρέσεις τις cutscenes, υπάρχει ελάχιστη κίνηση στο παιχνίδι ενώ δε όσον αφορά στους χαρακτήρες περιορίζεται αποκλειστικά στα χείλια και σε κάποιες λίγες κινήσεις των χεριών (ένας χαρακτήρας μάλιστα τρώει και τα νύχια του) ενώ κατά τ’ άλλα μένουν στατικοί.
 
Στο θέμα ήχου αυτή τη φορά μπορούμε να πούμε ότι μιλάμε για 'Kheopική' μουσική όνομα και πράγμα. Ανατολίτικοι ήχοι και μελωδίες με αισθαντικά γυναικεία φωνητικά θα σας ταξιδέψουν σίγουρα στην Αλεξάνδρεια εκείνων των χρόνων. Η μουσική πραγματικά δένει πολύ ωραία με το θέμα του παιχνιδιού ενώ υπάρχει και ένα είδος μουσικού σχολιασμού με συγκεκριμένους ήχους να υπογραμμίζουν τις πράξεις μας όπως π.χ. για επιβράβευση μια σωστής κίνησης ή για κριτική μιας λανθασμένης. Πολύ ωραίο και το voice acting για όλους τους χαρακτήρες, κατάφερε να τους προσδώσει προσωπικότητα ενώ ήταν αξιοπρόσεχτος και ο συγχρονισμός χειλιών-λέξεων, πραγματικά είχες την εντύπωση πως μιλάνε οι ήρωες. Οι διάλογοι ωστόσο δεν ήταν ικανοποιητικοί και σε κάποιες περιπτώσεις, κυρίως στους διαλόγους της Iris με τον Thomas ήταν ενοχλητικοί. Δεν είναι δυνατόν εν έτει 50 π.Χ. στην Αλεξάνδρεια να ακούμε φράσεις από τους χαρακτήρες όπως 'you can chicken out if you want' ή 'I can't make head or tales of it' κτλ. Τέτοιες φράσεις δεν ταιριάζουν ούτε με τα πρόσωπα, ούτε με το ύφος και φυσικά ούτε με τα τεκταινόμενα.

 Οι διάλογοι όπως και όλα τα αντικείμενα και τα έγγραφα αποθηκεύονται στο inventory, το κλασσικό πλέον που έχουμε γνωρίσει και αγαπάμε από την Kheops. Αποθηκεύουμε αντικείμενα, τα συνδυάζουμε με τους χαρακτηριστικούς ήχους, τα αποσυνδέουμε ή και τα πετάμε αν μας είναι άχρηστα. Αυτή τη φορά βέβαια το inventory είναι πολύ λιγότερα φορτωμένο απ’ ότι έχουμε συνηθίσει, ίσα που γεμίζουμε δυο σελίδες, που πραγματικά είναι λίγο για τα δεδομένα της εταιρείας. Επίσης στο inventory έχουμε και ένα είδος προσωπικού ημερολογίου όπου είναι χωρισμένο σε κεφάλαια και τμήματα και ανάλογα καταχωρείται η οποιαδήποτε κίνησή μας. Το καλό είναι πως αν δεν έχουμε κάνει κάτι στο παιχνίδι μένει κενό το τμήμα του και έτσι ξεφυλλίζοντας τα κεφάλαια βλέπουμε που υπάρχει περαιτέρω δουλειά να κάνουμε ή που δεν τελειώσαμε ό,τι έπρεπε να γίνει. Εμένα προσωπικά με βοήθησε αυτό το ημερολόγιο αρκετά καθώς το χρησιμοποίησα ως πυξίδα για το τι πρέπει να κάνω, αλλά πολλές φορές μου επεξηγούσε και πράγματα που έκανα δίνοντάς μου και hints για τα επόμενα.

Με το τέλος του παιχνιδιού μια screen σας ενημερώνει αν φέρατε εις πέρας με επιτυχία το παιχνίδι ενώ ξεκλειδώνονται δυο extra signs ως bonus για την επιτυχία σας. Μπορείτε να ξαναπαίξετε το παιχνίδι λοιπόν είτε επιλέγοντας το blessed sign είτε το cursed που απλά σημαίνει το εύκολο ή δύσκολο επίπεδο. Μπορείτε όμως να ξαναπαίξετε το παιχνίδι και απλά επιλέγοντας κάποιο άλλο ζώδιο από τα εναπομείναντα έντεκα και επομένως να αντιμετωπίσετε ένα μέσο επίπεδο δυσκολίας.
 

Αυτός λοιπόν είναι ο πιο πρόσφατος τίτλος της Kheops. Τα διαφορετικά στοιχεία που διαφημίστηκαν στον τίτλο είναι όντως πετυχημένα, η πεπατημένη όμως που ακολουθήθηκε στους υπόλοιπους τομείς της Cleopatra, σε συνδυασμό με το ανεκμετάλλευτο σενάριο και τη μικρή διάρκειά της δεν κατάφεραν να μας κερδίσουν. Είναι ένας άνω του μετρίου τίτλος σε όλα τα επιμέρους συστατικά του, στερείται ωστόσο της ατμόσφαιρας που μας έχει συνεπάρει σε πρότερα παιχνίδια των ίδιων δημιουργών. Εν αναμονή των επομένων.