Decay: The Mare

Το Decay: The Mare (DtM) είναι ένα adventure τρόμου από τη Σουηδική Shining Gate Software. Η εταιρεία είχε πριν από πέντε χρόνια κυκλοφορήσει ένα παρόμοιο παιχνίδι με τον απλό τίτλο "Decay" σε τέσσερα επεισόδια και μόνο για το ψηφιακό μαγαζί του XBOX 360. Με το DtM επιστρέφει στην ίδια συνταγή και εκτός του XBOX, το παιχνίδι βγαίνει για το PC και όλες τις κινητές συσκευές. Η έκδοση για PC, η οποία και δοκιμάσαμε, έχει τη σφραγίδα της Daedalic ως εκδότριας εταιρίας και είναι πρώτη φορά που μια ιστορία τρόμου κυκλοφορεί υπό την αιγίδα της.

Κλεμμένα Όνειρα

Υποδυόμαστε τον Sam Eldrich. Ο Sam είναι ένας ταλαίπωρος νέος εθισμένος στα ναρκωτικά που αποφασίζει να πάρει τη ζωή επιτέλους στα χέρια του. Σε μια προσπάθεια να αποτοξινωθεί καταφεύγει στο Reaching Dreams, ένα ίδρυμα που βοηθά άτομα με εξαρτίσεις να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους. Από το πρώτο όμως βράδυ αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Ο Sam βρίσκεται να περιπλανιέται σε ένα ίδρυμα που κυριαρχεί η σήψη και η εγκατάλειψη ενώ αλλόκοτα πλάσματα στοιχειώνουν το κάθε του βήμα.

Πώς είναι δυνατόν ένα κατά τ' άλλα φιλήσυχο ίδρυμα να μετατρέπεται μέσα σε μια νύχτα σ' ένα μέρος που βασιλεύουν ο φόβος και η παράνοια; Είναι αλήθεια; ή όλα αυτά είναι αποκύημα της φαντασίας ενός τρελού; Ό,τι και να είναι ο Sam έχει σκοπό να το μάθει.

Το DtM είναι μια τυπική ιστορία τρόμου χωρίς κάποιο ιδιαίτερο βάθος. Το τι ακριβώς συμβαίνει αποκαλύπτεται στο τέλος αλλά ειλικρινά, θα μπορούσα να περιγράψω όλη την ιστορία μέσα σε δέκα λέξεις. Περισσότερο οι συντελεστές βασίστηκαν στο να δημιουργήσουν ένα κλειστοφοβικό, ερειπωμένο και αλλόκοτο περιβάλλον παρά να ασχοληθούν με το σενάριο. Οι διάλογοι και τα κείμενα είναι ελάχιστα και η ποιότητα γραφής βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα ενώ τα δυο διαφορετικά φινάλε βρίσκονται απλά για τα μάτια του κόσμου. Τίποτα το συγκλονιστικό.

(δωμάτια...)

Ακόμα όμως και ο ίδιος ο τρόμος πηγάζει μέσα από κλισέ και φτηνά κόλπα. Ξαφνικά περάσματα, "παίξιμο" με τα φώτα, απότομα γεγονότα και κάποια απόκοσμα περιστατικά θα προσπαθήσουν να σας σηκώσουν από την καρέκλα σας. Δεν λέω, κάποιες στιγμές τα χρειάστηκα... αλλά ήταν μόνο στιγμές.

Πέτα δυο καρέκλες... ρίξε τρία κουτιά... σβήσε τα φώτα... και είσαι έτοιμος

Η ιστορία χωρίζεται σε τρία κεφάλαια που στην PC έκδοση πωλούνται ως ένα παιχνίδι, ενώ στο Google Store που κοίταξα (και υποθέτω και στα άλλα ψηφιακά μαγαζιά κινητών συσκευών) ξεχωριστά. Και στα τρία κεφάλαια θα περιπλανηθείτε μέσα στα πολλά δωμάτια του ιδρύματος αλλά κάθε φορά θα βρεθείτε σε διαφορετικούς χώρους. Παρόλα αυτά η ποικιλία είναι πολύ μικρή. Συνεχώς θα συναντάτε δωμάτια που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους. Αναποδογυρισμένα και παλιά έπιπλα, χαρτόκουτα, παλέτες, κατεστραμμένοι πίνακες και άλλα παρόμοια. Κάποια από τα αντικείμενα θα τα συναντάτε ξανά και ξανά δείγμα του ότι το DtM είναι ένα παιχνίδι χαμηλού προϋπολογισμού. Η ποιότητα επίσης των γραφικών είναι τουλάχιστον μέτρια και φαινόντουσαν κάπως θολά σε σημείο να αναπολήσω κάποια adventure πρώτου προσώπου παλαιότερων ετών.

(...δωμάτια...)

Οι λιγοστοί διάλογοι είναι βουβοί και ομιλία θα ακούσετε μόνο σε κάποια κείμενα/άρθρα που θα συναντήσετε εδώ και εκεί. Μια γυμνή μελαγχολική μελωδία ενός πιάνου και ενός εγχόρδου θα προσπαθήσει να σας βάλει ακόμα περισσότερο στο κλίμα της μιζέριας και της εξαθλίωσης που σας περιτριγυρίζει ενώ τα χαρακτηριστικά μουγκρίσματα, τριξίματα και λοιποί ήχοι θα σας συνοδεύουν όπου πάτε.

Escape the ... Asylum

Το DtM είναι ένα adventure πρώτου προσώπου όπου κάθε περιοχή δίνεται μέσα από έναν αριθμό στατικών εικόνων. Ο χειρισμός είναι κάπως διαφορετικός από αυτόν που έχουμε συνηθίσει. Στα άκρα κάθε εικόνας υπάρχουν βελάκια που δείχνουν τις διεξόδους. Πατώντας σε κάθε βελάκι μπορούμε να πάμε δεξιά, αριστερά η πίσω αρκεί βέβαια να μπορούμε. Το "πίσω" βελάκι είναι λίγο μπέρδεμα γιατί πότε σε πάει μια οθόνη πίσω, πότε σε γυρίζει 180 μοίρες, κάτι που εύκολα μπορεί να αποπροσανατολίσει. Αν τώρα θέλουμε να πάμε μπροστά αυτό εμφανίζεται στο κέρσορα σαν hotspot όπου κλικάρουμε και αλλάζουμε οθόνη.

Κάθε φορά που ο κέρσορας περνά πάνω από ένα hotspot εμφανίζεται δίπλα του ένα εικονίδιο ανάλογο της ενέργειας που μπορούμε να κάνουμε. Τα αντικείμενα που παίρνουμε αποθηκεύονται στο inventory μας όπου μπορούμε να τα εξετάσουμε προσεκτικότερα περιστρέφοντάς τα. Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε ένα αντικείμενο στο περιβάλλον αυτό γίνεται μέσα από το inventory. Πατώντας την εντολή "use" το αντικείμενο θα χρησιμοποιηθεί αυτόματα εκεί που πρέπει αρκεί βέβαια να βρισκόμαστε στην σωστή οθόνη. Ο χειρισμός του DtM είναι πρωτίστως προσαρμοσμένος για τις κινητές συσκευές με οθόνη αφής και η έκδοσή του στο PC έχει προσαρμόσει τον τρόπο αυτό στο ποντίκι. Δεν είναι δύσκολος, αλλά δεν είναι και ο καλύτερος.

(και άλλα δωμάτια...)

Οι γρίφοι του DtM αποτελούν μια ευχάριστη έκπληξη μέσα στη μετριότητά του. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα δύσκολοι απαιτούν σκέψη και παρατηρητικότητα. Τα περισσότερα αντικείμενα χρησιμοποιούνται σε προφανείς θέσεις, τα puzzles όμως είναι διασκεδαστικά. Μου άρεσε η ιδέα της φωτογραφική μηχανής στο δεύτερο κεφάλαιο και του ρολογιού στο τρίτο. Να έχετε υπόψη σας ότι κάποια γεγονότα "ξεκλειδώνουν" μόνο αφού έχει πρώτα συμβεί κάτι άλλο, πράγμα που μπορεί να σας κάνει να περιπλανηθείτε για λίγο άσκοπα μέχρι να τα συναντήσετε. Υπάρχουν επίσης κάποια νομίσματα να συλλέξετε που δεν έχουν κανέναν λόγο ύπαρξης πέρα από το να ξεκλειδώσουμε κάποια achievements ενώ αν ψάχνετε για τα saves σας, ξεχάστε το καθώς το παιχνίδι διαθέτει μόνο μια θέση που επανενεγράφει κάθε φορά. Όπως και να έχει όμως η διάρκεια όλου του παιχνιδιού είναι απελπιστικά μικρή. Τελείωσα τα τρία κεφάλαια, χωρίς hints (που παρέχονται από το παιχνίδι), μάζεψα όλα τα νομίσματα και το ρολόι μετά βίας έγραψε τέσσερις ώρες. Από τα πιο μικρά σε διάρκεια παιχνίδια που έχω παίξει ποτέ.

Κάνε μου λιγάκι... μπου!

Το DtM είναι ένα adventure που βασικό στόχο είχε την αγορά των κινητών συσκευών και φαίνεται ότι η Daedalic κάτι είδε για να αποφασίσει να το προωθήσει και στα PC. Πολύ πιθανόν αν το παιχνίδι δεν είχε την υπογραφή της να μην του δίναμε σημασία, καθώς διακατέχεται από μια γενική μετριότητα σε όλους τους τομείς πλην των γρίφων. Δεν είναι κακό παιχνίδι απλά δεν έχει να προσφέρει κάτι το συγκλονιστικό. Όταν το πετύχετε σε κάποια μεγάλη προσφορά και σας αρέσουν τα παιχνίδια τρόμου αγοράστε το. Θα περάσετε ευχάριστα κάποιες ώρες και μετά θα πάτε παρακάτω. Θα κλείσω πάντως με μια παρατήρηση: είναι ωραίο που η Daedalic ψάχνεται και εμπιστεύεται νέες εταιρίες ακόμα και αν δεν της βγαίνει. Δείχνει ότι κινείται μεθοδικά και χωρίς μεγάλα ρίσκα μεγαλώνει όλο και περισσότερο.