Dracula 3 : The Path of The Dragon

Είναι αλήθεια ότι μέσα από τα παιχνίδια της εταιρίας Kheops έχουμε ταξιδέψει στο χώρο και στο χρόνο. Έχουμε περιπλανηθεί στο διάστημα, σε χαμένα νησιά, σε προϊστορικές εποχές, στην αρχαιότητα αλλά και στον μεσαίωνα ενώ έχουμε συναντήσει από προϊστορικούς ανθρώπους μέχρι τον Da Vinci, τη Κλεοπάτρα, το Νοστράδαμο και τόσους πολλούς ακόμη. Επίσης πρέπει να παραδεχτούμε, όσοι τουλάχιστον έχουμε παίξει την πλειοψηφία των παιχνιδιών της, ότι δυστυχώς ή ευτυχώς, όλα ανεξαρτήτως εποχής και περιβάλλοντος διαπνέονται πάντα από μια ‘light’ και ‘απροβλημάτιστη’ για τον παίκτη ατμόσφαιρα. Όταν άκουσα λοιπόν, ότι το επόμενο πόνημά της θα πραγματευόταν τη προσωπικότητα του κόμη Δράκουλα στη Ρουμανία, ήμουν επιφυλακτική για το πως θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στο βαμπιρικό θέμα που από τη φύση του είναι ζοφερό και σκοτεινό. Κι όμως η Kheops τα κατάφερε, γιατί το Dracula 3, The path of the Dragon με την υπόθεσή του και την ατμόσφαιρά του έρχεται να ισορροπήσει τις μέχρι τώρα λουστραρισμένες, ‘ελαφρές’ δημιουργίες. Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά.

Το παιχνίδι είναι πρώτου προσώπου και εμείς χειριζόμαστε τον Arno Moriani, έναν φιλόδοξο, νεαρό ιερέα του Βατικανού. Ο Moriani αποστέλλεται στο Βλαντοβίστε της Ρουμανίας για να διερευνήσει τη ζωή της πρόσφατα αποθανούσας γιατρού του χωριού, Martha Calugarul. Η συγκεκριμένη γιατρός διέπρεψε εν ζωή με την κοινωνική προσφορά της και τις έρευνες της πάνω στις διάφορες ανωμαλίες του αίματος και άφησε τόσο έντονο αποτύπωμα στο χωριό με αποτέλεσμα το Βατικανό να σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο αγιοποίησής της. Τα πράγματα αλλάζουν πορεία όταν πλησιάζει τον Moriani ένας δημοσιογράφος και του αποκαλύπτει την αλληλογραφία που είχε ανταλλάξει με τη γιατρό λίγο πριν πεθάνει, ανάμεσα στην οποία και στοιχεία για ένα είδος πρωτοφανούς ανωμαλίας του αίματος. Πάρα πολύ γρήγορα ο ιερέας αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα στο χωριό δεν κυλούν πολύ φυσιολογικά και ότι ο θάνατος της γιατρού περιβάλλεται αν μη τι άλλο από μυστηριώδεις συνθήκες. Πλέον η έρευνά του αλλάζει αντικείμενο παίρνοντας μια πολύ σκοτεινή και επικίνδυνη τροπή.

Δεδομένου του εμπορικού του θέματος, η Kheops αυτή τη φορά όφειλε να δώσει ιδιαίτερη βάση στον τομέα της υπόθεσης. Οι σεναριογράφοι δεν απέκλιναν από τη συνήθη τακτική να χτίζουν μια υπόθεση γύρω από ένα γνωστό πρόσωπο, χωρίς να είναι το πρόσωπο αυτό ο βασικός ήρωας του παιχνιδιού, έτσι και στο συγκεκριμένο παιχνίδι, δράκουλα ακούμε και δράκουλα δεν βλέπουμε. Το γεγονός αυτό όμως αντί να αποθαρρύνει, συνδράμει ουσιαστικά στην ατμόσφαιρα του παιχνιδιού καθώς δημιουργεί στον παίκτη έντονα την αγωνία και την ανυπομονησία ότι από στιγμή σε στιγμή κάτι θα δει, κάποια πόρτα θα ανοίξει, σε κάποια γωνία θα στρίψει και θα δει κάτι τρομακτικό. Παράλληλα οι σεναριογράφοι ενέταξαν στο σενάριο και το τρικ μυθοπλασία-αλήθεια, τοποθετώντας κάποια από τα γεγονότα του παιχνιδιού προ του γνωστού βιβλίου του Bram Stoker έτσι ώστε να φαίνεται ότι ο γνωστός συγγραφέας εμπνεύστηκε από αυτά αλλά και ότι στην ουσία το έργο του βασίζεται σε αυτά, αλλάζοντας απλά τα ονόματα, τις τοποθεσίες αλλά και την καταγωγή των ηρώων και έγραψε το πασίγνωστο σε όλους μας έργο. Και αν κάποιοι δεν το έχουν διαβάσει η Kheops φρόντισε να το συμπεριλάβει στο inventory του παιχνιδιού ως βιβλίο που κουβαλάει ο Moriani και ανά πάσα ώρα και στιγμή ο παίχτης μπορεί να ανατρέξει σε αυτό!
 
Το interface του Dracula, είναι το γνωστό, γνωστότατο interface της Kheops. Το αγαπάμε όσες φορές και να το δούμε στα παιχνίδια της. Είναι λειτουργικό, εύχρηστο και όμορφο. Κινούμαστε με το ωραιότατο 360ο περιστροφής βελάκι, συλλέγουμε αντικείμενα με το χεράκι και πραγματοποιούμε ενέργειες όταν εμφανίζεται το σημαδάκι σε σχήμα γρανάζι. Με δεξί κλικ ανοίγει η ‘τσέπη’ μας η οποία περιέχει το menu, το inventory, τα documents, τα dialogues και τα objectives. Στο menu υπάρχουν οι βασικές λειτουργικές εντολές όπως save, load, quit κτλ ενώ στο inventory τοποθετούνται τα αντικείμενα που συλλέγουμε. Στο dialogues καταχωρούνται όλες οι συζητήσεις μας, πράγμα αρκετά χρήσιμο καθώς όταν ανοίγει ένα dialogue tree με ερωτήσεις προς συζήτηση, ο ήρωας δεν επαναλαμβάνει ηχητικά την ερώτηση, στοιχείο που μπορεί να προκαλέσει δυσφορία σε παίχτες όπως εγώ που πολλές φορές κινούμαι με κεκτημένη ταχύτητα και επιλέγω κάποια ερώτηση χωρίς να τη διαβάσω στηριζόμενη στην ηχητική της επανάληψη.

Το 'objectives' είναι ενός είδους ‘to do list’ καθώς πολύ τακτικά ενημερώνεται με το τι πρέπει να κάνουμε στη συνέχεια, είναι όμως σε τέτοιο βαθμό αναλυτικό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως walkthrough. Τέλος, στα documents καταχωρείται ό,τι διαβάζεται από επιστολές, συνταγές, αποκόμματα κτλ, όπως επίσης στα documents ενυπάρχει, όπως προείπα, το βιβλίο του Bram Stoker αλλά και το βασικό ανάγνωσμα του κεντρικού μας ήρωα που ας μη ξεχνάμε ότι είναι ιερέας. Ο λόγος για την Βίβλο που διαφημίστηκε ως καινοτόμο feature στο συγκεκριμένο παιχνίδι αλλά ομολογουμένως χρησιμοποιήθηκε κάπως ατυχώς. Σε τακτά χρονικά διαστήματα και αναλόγως των περιστάσεων, ο Moriani ανατρέχει στη Βίβλο για να την συμβουλευτεί. Υποθετικά το κομμάτι που διαβάζει κάθε φορά ανταποκρίνεται στα τεκταινόμενα και του δίνει στοιχεία για το πώς να προχωρήσει στην υπόθεση. Επί του πρακτέου όμως τα αποσπάσματα που διαβάζει δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στην δράση αλλά ούτε και στην ατμόσφαιρα. Ή τουλάχιστον εγώ δεν το’πιασα. :-) Για να είμαι δίκαιη όμως πρόκειται για ένα ολόκληρο βιβλίο το οποίο ενυπάρχει στα documents, στα οποία ενυπάρχει να μην ξεχνάμε και το Dracula του Bram Stoker.

Για το θέμα του ήχου προτού πω οτιδήποτε να πώ το εξής. Αφού κάνετε εγκατάσταση στο παιχνίδι και εξοικειωθείτε με το interface κάντε ένα κόπο να μείνετε λιγάκι παραπάνω στην οθόνη του κεντρικού μενού για να ακούσετε το εναρκτήριο μουσικό κομμάτι. The ballad of the Twilight το όνομά του και το συνέθεσε ο κύριος Yan Volsy. Με τις ελάχιστες μουσικές μου γνώσεις νομίζω ότι διακρίνω ένα ακορντεόν, ένα πιάνο και ένα βιολί…με τη συναισθηματική κατάσταση που μου δημιουργεί το παιχνίδι σίγουρα όμως διακρίνω ένα κομμάτι ταξιδιάρικο και μελαγχολικό. Το κομμάτι αυτό το συναντάμε στο παιχνίδι σε διάφορα σημεία και συνδράμει ουσιαστικά στην ατμόσφαιρα του παιχνιδιού και μολονότι δεν θα το όριζα ως μουσικό μοτίβο είναι σίγουρα αυτό που θα σας μείνει. Μουσικό μοτίβο βέβαια υπάρχει, είναι κλασικό θριλερίστικο και σου δίνει την εντύπωση ότι περπατάς σε τεντωμένο σκοινί. Η υπόλοιπη μουσική επένδυση κινείται πάντα σε υψηλά επίπεδα. Είναι μυστηριακή και υποβλητική. Γενικά το παιχνίδι δεν πάσχει στο συνδυασμό μουσική-ατμόσφαιρα και ακόμα και όταν δεν υπάρχει καθόλου μουσική ο παίκτης δεν είναι μόνος αλλά πολλές φορές και ίσως τις πιο κατάλληλες ακούει τις ταχυπαλμίες του ήρωα ή τις γρήγορες ανάσες του, στοιχεία που και τα δύο δημιουργούν αντίστοιχα συμπτώματα και στον παίχτη.

Όσον αφορά τώρα στο θέμα του speech των ηθοποιών δυστυχώς δεν κινήθηκε σε ισάξιο επίπεδο. Ήταν, το λιγότερο που μπορώ να πω, αδιάφορο και ενίοτε άχρωμο συμπεριλαμβανομένου και κυρίως μάλιστα του κεντρικού ήρωα. Ίσως να οφείλεται στην μεγάλη πίστη του, όμως ο Father Moriani ακόμα και στα πιο έντονα γεγονότα έδειχνε εκφραστικά να μην ταράζεται καθόλου και ας χάναμε εμείς το ποντίκι από τα χέρια μας. Επιπλέον σε μερικά σημεία το speech ήταν κακοηχογραφημένο, ειδικά στη περίπτωση της πανδοχέως και εγώ προσωπικά διέκρινα διπλή και τριπλή διανομή ρόλων, γεγονός άξιο απορίας δεδομένου ότι όλοι και όλοι οι χαρακτήρες του παιχνιδιού δεν ξεπερνούν τους δέκα.
 
Στον τομέα των γραφικών και πάλι η Kheops έχει δουλέψει δεξιοτεχνικά. Πολύ προσεγμένα με λεπτομέρειες και με συγκεκριμένο ύφος που σε συνδυασμό με τους σκοτεινούς και ψυχρούς χρωματισμούς που χρησιμοποιήθηκαν, είναι τα πλέον πετυχημένα για να αποδώσουν την μολυσμένη και ανίερη ατμόσφαιρα που πλανάται στο Vladoviste. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν και οι εναλλαγές φωτός-σκιάς όπου δεν είσαι σίγουρος αν είδες κάτι ή αν παίζουν τα μάτια σου… Οι χαρακτήρες καλοσχεδιασμένοι και με real time κινήσεις, ένα χαρακτηριστικό που έχει χρησιμοποιηθεί και σε πρότερα παιχνίδια της εταιρίας. Ενώ σου μιλάει κάποιος μπορεί παράλληλα να ξύνει το κεφάλι του, να κουνάει τα πόδι του ανυπόμονα, να καθαρίζει τα χέρια του, να χασμουριέται, να βήχει κτλ που δίνει πινελιές ζωντάνιας στους διαλόγους. Επίσης, ξαναείδαμε και το ‘εφφέ’ του καθρέφτη που πρωτοσυναντήσαμε στον Νοστράδαμο. Ο χαρακτήρας περνάει μπροστά από τον καθρέφτη και κοιτάζεται σαν …φυσιολογικός άνθρωπος… και από δεξιά και από αριστερά και από μακριά. Το γεγονός βέβαια πως το παιχνίδι πραγματεύεται συγκεκριμένο θέμα δικαιολογεί απόλυτα και δίνει άλλη διάσταση στο στοιχείο του καθρέφτη.

Στο θέμα των γρίφων το Dracula μπορεί να καυχιέται και για την ποικιλία και για την ποιότητα αυτών. Πραγματικά πολλοί γρίφοι. Ειδικά μετά από κάποιο σημείο και έπειτα γρίφος μετά τον γρίφο ωστόσο όλοι ενταγμένοι σωστά στην υπόθεση. Υπάρχει μια κλιμάκωση στο επίπεδο δυσκολίας ακόμα όμως και οι πιο εύκολοι απαιτούν συνδυαστική σκέψη, παρατηρητικότητα και υπομονή με αποτέλεσμα να μην υπάρχει περίπτωση να μη κολλήσετε σε κάποιον(ους) για εύλογο χρονικό διάστημα.

Τέλος να αναφέρω ακόμα δυο στοιχεία σημαντικά. Πρώτον ότι στο παιχνίδι ενυπάρχουν και κάποια, ας πούμε, mini games (ένα παιχνίδι με βόλους, ένα με χαρτιά και ένα με ζάρια) στα οποία δεν είναι απαραίτητη η επιτυχής έκβασή για να προχωρήσετε, οπότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, δίνουν ωστόσο γεύση στο παιχνίδι. Δεύτερον ότι υπάρχει το ενδεχόμενο θανάτου…Την πρώτη φορά που θα πεθάνετε είναι εντελώς εντελώς, εντελώς απροσδόκητο όμως καλό είναι ότι αφού πεθάνετε επανέρχεστε στο σημείο λίγο προ θανάτου ή λίγο πριν αρχίσει η δοκιμασία που οδήγησε σε θάνατο. Και απλώς πληροφοριακά να αναφέρω ότι δεν νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να τη γλυτώσετε από τον χάρο όσο προσεχτικοί και να είστε.

Κλείνοντας το review για το Dracula, να πω ότι το αντιμετώπισα ως αυτόνομο παιχνίδι και όχι συγκριτικά ή ως συνέχεια των Dracula I :The resurrection και του Dracula II :The last sanctuary. Έτσι μόνο κρίνοντάς το είναι ένα ολοκληρωμένο σε όλους τους τομείς παιχνίδι και θα σας προσφέρει αρκετές ώρες ενασχόλησης. Δυστυχώς η αγγλική έκδοση δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ευρώπη σε retail έκδοση, οπότε αν θέλετε να το προμηθευθείτε θα ανατρέξετε είτε στο site της Kheops είτε σε κάποιο άλλο αμερικάνικο o­nline κατάστημα. Ένα τελευταίο που θέλω να πω είναι ότι το παιχνίδι τρέχει απρόσκοπτα, χωρίς κανένα κόλλημα, bug ή πρόβλημα και αυτό στις μέρες μας είναι οπωσδήποτε άξιο αναφοράς.