Last Door, The

Πολλά adventures έχουν κατά καιρούς αναφέρει τον H.P. Lovecraft ως πηγή της έμπνευσής τους, πόσοι όμως έχουν πραγματικά καταφέρει να μεταφέρουν στις οθόνες μας την ξεχωριστή ανατριχίλα που προκαλούν τα διηγήματά του; Το Last Door είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Το δημιούργημα της Game Kitchen, μιας μικρής ομάδας από την Ισπανία, ξεκίνησε χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες, αλλά γρήγορα διαδόθηκε από στόμα σε στόμα και πλέον κυκλοφορεί με εκδότρια εταιρεία τη Phoenix Online. Τι είναι αυτό που κάνει το Last Door ξεχωριστό; Διαβάστε παρακάτω και θα δείτε… αν τολμάτε!

The Shadow Out of Time

Βικτωριανή Αγγλία. Ο Jeremiah Devitt λαμβάνει ένα γράμμα από τον παλιό του συμμαθητή και επιστήθιο φίλο, Anthony Beechworth. "Videte ne quis sciat" (σε μετάφραση: "Προσέξτε να μη γνωρίζει") του γράφει και οι μνήμες του Jeremiah γυρίζουν στο παρελθόν και στη λέσχη "επιστήμης και φιλοσοφίας" που αυτός και τρεις συμμαθητές του ίδρυσαν στο οικοτροφείο όπου μεγάλωσαν. Για να ανασκαλεύει ο παλιός του φίλος το παρελθόν, σημαίνει ότι ο Anthony έχει σοβαρά προβλήματα και ο ήρωάς μας το γνωρίζει πολύ καλά. Θα σπεύσει, λοιπόν, στο Sussex και γρήγορα θα διαπιστώσει ότι τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα απ' ό,τι περίμενε. Η Anna, η γυναίκα του Anthony, είναι νεκρή και ο ίδιος απαγχονισμένος. Φαίνεται πως τα βάρη του παρελθόντος λύγισαν ψυχικά τον Anthony και πλέον ο Jeremiah θεωρεί χρέος του να ταξιδέψει πίσω σε τόπους και χρόνους για να ξεθάψει μυστικά που έχουν μείνει καλά κρυμμένα.

Το Last Door είναι μια κλασική ιστορία τρόμου, όπου το κακό υποβόσκει σε κάθε μας βήμα. Είναι μια ιστορία που κάλλιστα θα μπορούσε να είχε γράψει ο μεγάλος συγγραφέας τρόμου H.P. Lovecraft, καθώς χρησιμοποιεί όλα εκείνα τα στοιχεία που έκαναν τις ιστορίες του αγαπητές: μεγάλο κακό, απόκρυφες τέχνες, ένοχο οικογενειακό μυστικό, κ.λπ. Η πρώτη σεζόν αποτελείται από τέσσερα επεισόδια που δυστυχώς δύσκολα ξεπερνούν συνολικά τις 4-5 ώρες και δεν τελειώνουν την ιστορία καθώς ακολουθεί και δεύτερη σεζόν. Πάντως, όπως κάθε σειρά, έχει φροντίσει να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα και να μας έχει αφήσει σε κρίσιμο σημείο για τη συνέχεια.

(ο Jeremiah Devitt καταφθάνει στο Sussex)

Τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, έχει ήδη κυκλοφορήσει το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν (και πέμπτο κατά σειρά) και σύμφωνα με τη συνήθεια της Game Kitchen όλα τα επεισόδια της πρώτης είναι πλέον διαθέσιμα δωρεάν και μπορείτε να τα βρείτε εδώ, όπου και τα τρία πρώτα επεισόδια έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά. Από την άλλη, η Collector's Edition που πωλείται σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα, αναφέρει ότι περιέχει παραπάνω τοποθεσίες και γρίφους, ανανεωμένα(;) γραφικά, επανεπεξεργασμένη μουσική καθώς και κάποια πολύ μικρά έξτρα επεισόδια που ρίχνουν παραπάνω φως σε διάφορες πτυχές της ιστορίας. Δυστυχώς, στην Collector's Edition δεν υπάρχουν οι λοιπές μεταφράσεις του παιχνιδιού, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής.

The Colour Out of Space

Αυτό που κάνει το Last Door ξεχωριστό είναι ο ιδιαίτερος τρόπος απεικόνισης. Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο με γραφικά πολύ... πολύ χαμηλής ανάλυσης, σε σημείο να θυμίζουν τα πρώτα παιχνίδια της Sierra με την περίφημη AGI μηχανή. Βέβαια, εδώ μιλάμε για άλλο επίπεδο λεπτομέρειας και οι άνθρωποι της Game Kitchen αποδεικνύουν ότι μπορούν να φτιάχνουν ατμοσφαιρικές εικόνες με ελάχιστα pixels. Μπορεί τα σχήματα να είναι απλοϊκά, τα χρώματα και οι φωτισμοί, όμως, θα σας κάνουν να νιώθετε άβολα στα περιβάλλοντα που θα πλανιέστε.

(τι μυστικά κρύβει το παρελθόν;)

The Music of Erich Zann

Μεγάλο μερίδιο της ατμόσφαιρας του παιχνιδιού οφείλεται στη μουσική του Carlos Viola. Μελαγχολικές μελωδίες, ανατριχιαστικά βιολιά και στοιχειωμένα πιάνα θα συνοδεύουν κάθε βήμα της περιπέτειάς σας. Τα ηχητικά εφέ μένουν στα απαραίτητα… τριψίματα, βουητά και λοιπά ανατριχιαστικά, ενώ η απουσία φωνών εντείνει ακόμα περισσότερο το πέπλο μυστηρίου του παιχνιδιού. Οι λιτοί, αλλά ατμοσφαιρικοί, διάλογοι φαίνονται στο κάτω μέρος της οθόνης όπου κάθε χαρακτήρας έχει ένα χαρακτηριστικό χρώμα.

Αν έπρεπε να παραλληλίσω την οπτικοακουστική εμπειρία του Last Door, θα έλεγα ότι μοιάζει με την παρακολούθηση μιας καλής βουβής ταινίας τρόμου. Ξέρεις ότι αυτό που βλέπεις είναι "ψεύτικο" μιας και η τεχνολογία έχει παρέλθει, αλλά η μαεστρία του σκηνοθέτη είναι τέτοια που ακόμα μας κάνει να κρατάμε το ποπ-κορν με το στόμα ανοιχτό να περιμένει. Έτσι και το Last Door προσπαθεί κι αυτό με τον τρόπο του να αποτίσει ένα μικρό φόρο τιμής στους πρωτεργάτες του τρόμου στο πανί, και τα καταφέρνει μια χαρά.

The Quest of Irannon

Το Last Door είναι ένα κλασικό point-n-click adventure και οι γρίφοι του βασίζονται ως επί το πλείστον στο σωστό συνδυασμό των αντικειμένων που κουβαλάτε στο inventory με το περιβάλλον. Είναι αρκετά καλοί γρίφοι, που δεν χαλάνε το σκοτεινό κλίμα και έχουν και μια σχετική δυσκολία περισσότερο επειδή δεν γνωρίζουμε τι έχει στο μυαλό του ο ήρωας. Πολλά σκόρπια κείμενα θα σας αποκαλύπτουν πληροφορίες για το παρελθόν, ενώ σε κάθε επεισόδιο υπάρχουν κάποια προαιρετικά γεγονότα που μπορούμε να ανακαλύψουμε και να ανταμειφθούμε με το ανάλογο achievement.

(στην Game Kitchen δεν χρειάζονται πολλά pixels για να φτιάξουν μια όμορφη εικόνα)

Όλος ο χειρισμός πραγματοποιείται με τη βοήθεια ενός δυσανάλογου για την οθόνη κέρσορα ο οποίος ίσως να έγινε τόσος μεγάλος για την αποφυγή όσο το δυνατόν του pixel hunting που μπορεί να επιφέρουν τα γραφικά. Όταν είμαστε σε μια αδρανή περιοχή, ο κέρσορας έχει τη μορφή ενός απλού σταυρού. Αν περάσουμε πάνω από κάποιο hotspot τότε αλλάζει σε μεγεθυντικό φακό ή σε χεράκι ανάλογα με την ενέργεια. Πολλές φορές σ' ένα hotspot πρώτα παίρνουμε την περιγραφή του και μετά ο κέρσορας αλλάζει αυτόματα σε "χεράκι" για να το πάρουμε ή να το χρησιμοποιήσουμε, οπότε προσοχή. Στο κάτω ένα πέμπτο περίπου της οθόνης υπάρχει πάντα ανοικτό το inventory όπου μπορούμε με ένα απλό κλικ να πάρουμε το αντικείμενο για να το χρησιμοποιήσουμε ή να το συνδυάσουμε με κάποιο άλλο. Αν κάνουμε κάποια λάθος επιλογή, το αντικείμενο παραμένει στον κέρσορα. Για να το βγάλουμε πρέπει να κλικάρουμε κάπου που δεν υπάρχει hotspot, λίγο αλλόκοτη επιλογή που θέλει λίγο μέχρι να τη συνηθίσετε.

The Outsider

To Last Door είναι ένα adventure που δεν χωρά πολλές συγκρίσεις καθώς δύσκολα βρίσκεις όμοιό του. Είτε το αγαπάς είτε όχι γι' αυτό, και ο βαθμός που του έχω έγινε με βάση το πόσο καλά πέρασα και τίποτα άλλο. Όπως και να έχει, πιστεύω ότι ειδικά αυτοί που αγαπούν τα adventure μυστηρίου πρέπει οπωσδήποτε να το δουν καθώς πρόκειται για μια γνήσια εμπειρία τρόμου, όπως αυτές που διαβάζετε στα καλά διηγήματα που είδους. Οι υπόλοιποι περιμένετε κάποια καλή έκπτωση και δοκιμάστε το, ποτέ δεν ξέρετε…