Out of order

FREEWARE OLD-SCHOOL ΣΦΗΝΑΚΙ

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΤΖΑΜΠΑ

Στη σύγχρονη εποχή της κρίσης, όπου η οικονομική δυνατότητα πολλών να πληρώνουν για να ασχολούνται με το χόμπι τους (εν προκειμένω τα adventure games) συρρικνώνεται ολοένα και περισσότερο, δε θα ήταν ίσως χωρίς ενδιαφέρον η παρουσίαση και αξιολόγηση των πιο αξιοπρόσεχτων και ολοκληρωμένων από τους freeware adventure τίτλους, ειδικά τη στιγμή που κάποιοι από αυτούς είναι και πιο πετυχημένοι από πολλά εμπορικά adventure. Με τι κριτήρια όμως να προσεγγίσει κανείς αυτά τα παιχνίδια; Ή αλλιώς, πρέπει να τους δείξει κάποια παραπάνω επιείκεια σε σχέση με τους εμπορικούς τίτλους, και, αν ναι, σε ποιους ακριβώς τομείς; Οι απόψεις πάνω στο θέμα είναι πολλές και διίστανται. Για να μη μακρηγορώ, προσωπικά πιστεύω ότι, με εξαίρεση κάποια παραπάνω ανοχή όσον αφορά την ποιότητα των γραφικών, την τυχόν παρουσία bugs και την απουσία των ακριβών voice-over, τα freeware adventure games πρέπει να κρίνονται ακριβώς όπως και οι εμπορικοί τίτλοι, ειδικά αφού η διαφορά όσον αφορά την ποιότητα μεταξύ των ποικίλλων freeware παιχνιδιών που κυκλοφορούν είναι πολλές φορές τεράστια, ενώ από την άλλη κάποιες πρόσφατες κυκλοφορίες , όπως το “The Silver Lining” έχουν πλέον ανεβάσει τον πήχη πολύ ψηλά.

Ένα από αυτά τα freeware παιχνίδια είναι και το «Out of Order» του Tim Furnish, το οποίο κυκλοφόρησε το 2003. Όντας σε ημι-διακοπές, με μόνη multimedia παρέα το παλιό μου laptop, που δεν τα πάει καλά με τα σύγχρονα παιχνίδια, σκέφτηκα να ρίξω ένα βλεφάρισμα σε κανένα freeware adventure. Επέλεξα το “Out of Order” σχεδόν ολότελα τυχαία, μετά από κάποια φευγαλέα κολακευτική αναφορά που διάβασα σε κάποιο site και αποφάσισα να του δώσω μια ευκαιρία. Δεν το μετάνιωσα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ HURFORD

Ο νεαρός Hurford Schlitzting, που ζει ακόμα με τους γονείς του σε μια ήσυχη συνοικία, ξυπνάει ένα βράδυ από μια δυνατή καταιγίδα. Νιώθει μια ξαφνική λιγούρα και σηκώνεται για να τσιμπήσει κάτι. Μια στιγμιαία παράξενη αίσθηση σαν ηλεκτρική εκκένωση διαπερνά το κορμί του. Ευτυχώς όμως δεν παθαίνει τίποτα. Με το πράσινο μπουρνούζι του και τις χνουδωτές του παντούφλες πηγαίνει προς την κουζίνα για να κορέσει την πείνα του. ΤΕΛΟΣ. Rewind και πάμε πάλι από την αρχή. Ο νεαρός Hurford Schlitzting, που ζει ακόμα με τους γονείς του σε μια ήσυχη συνοικία, ξυπνάει ένα βράδυ από μια δυνατή καταιγίδα. Νιώθει μια ξαφνική λιγούρα και σηκώνεται για να τσιμπήσει κάτι. Διαμιάς η καταιγίδα κοπάζει κι ο Hurford νιώθει μια παράξενη αλλαγή γύρω του. Όταν καταφέρνει να βγει από το δωμάτιο του (που για κάποιο λόγο είναι πιο δύσκολο από ότι θα περιμένατε), ανακαλύπτει ότι δε βρίσκεται πια στη γη, αλλά στην μυστηριώδη «Πόλη», όπου έχει μεταφερθεί για κάποιον άγνωστο λόγο μαζί με ανθρώπους και όντα από διάφορους πλανήτες και ποικίλες εποχές. Ποιοι είναι οι μυστηριώδεις απαγωγείς και ποιος ο σκοπός τους; Θα καταφέρει ο Hurford να βρει το πολυπόθητο δρόμο του γυρισμού για την πατρίδα; Το κυριότερο: Από πού αγόρασε αυτές τις καταπληκτικές χνουδωτές παντόφλες-ζωάκια, με τις οποίες περιδιαβαίνει ολόκληρο το παιχνίδι;…

Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για ένα κωμικό sci-fi adventure με τρελιάρικους - γήινους και εξωγήινους- γρίφους και χαρακτήρες, καθώς και τις απαραίτητες επιρροές από την Lucasarts. Το σενάριο είναι πολύ διασκεδαστικό και ποτέ δεν παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά, όπως πρέπει σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Κερασάκι στην τούρτα μια έξυπνη ανατροπή που έρχεται στο τέλος, η οποία, αν και κλισέ για το είδος της επιστημονικής φαντασίας, σερβίρεται πολύ πετυχημένα από το παιχνίδι και καταφέρνει να είναι σχεδόν αναπάντεχη στα πλαίσια της εν γένει κωμικής ατμόσφαιρας, αφού πρόκειται για μια τροπή της πλοκής που συνήθως βλέπουμε σε πιο «σοβαρά» sci-fi σενάρια. Πάντως, όχι, μη φοβάστε η ιστορία δε γίνεται δράμα, αντιθέτως διατηρεί τη φαιδρότητά της μέχρι το πανέξυπνο φινάλε.

SLUDGE ΑΝΤΙ ΓΙΑ AGS

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, το Out of Order είναι ένα κλασικό 2D adventure σχεδιασμένο στη μηχανή γραφικών SLUDGE της Hungry Software (ναι, κι εγώ πρώτη φορά την ακούω), η οποία από ότι διαβάζω υποστηρίζει γραφικά μέχρι 16bit. Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι απλά, αλλά ευφάνταστα και πολύχρωμα, ενώ το animation του Hurford είναι ομαλό και χωρίς προβλήματα. Μην περιμένετε βέβαια σκιές, φωτοσκιάσεις και anti-aliasing – για freeware παιχνίδι μιλάμε. Η αλήθεια είναι πως η «Πόλη» στην οποία παγιδεύεται ο ήρωάς μας είναι μάλλον μικρή κι οι οθόνες στις οποίες κινείται σχετικά περιορισμένες, αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα να δείτε και να κάνετε. Ο ήχος είναι προσεγμένος με αρκετά ηχητικά εφέ (πχ τιτιβίσματα πουλιών στους εξωτερικούς χώρους) και ευχάριστα μουσικά θέματα σε κάθε οθόνη του παιχνιδιού, που προσωπικά μου θύμισαν παλιά ηλεκτρονικά παιχνίδια. Όσο για το voice-acting… απλώς δεν υπάρχει. (Είπαμε… freeware.)

«ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ ΠΑΤΗΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ;»

Ο χειρισμός είναι κλασικός, όπως και τα υπόλοιπα στοιχεία του παιχνιδιού. Με αριστερό κλικ κινούμε τον Hurford και επιλέγουμε αντικείμενα και με δεξί κλικ αλλάζουμε τον κέρσορα μεταξύ walk, look, use, pick up και talk. Το inventory βρίσκεται στην πάνω αριστερά γωνία της οθόνης μας (σε ένα εικονίδιο που μοιάζει ύποπτα με το trash-bin των Windows), ενώ με το Esc αναδύεται το κλασικό μενού Load, Save, Help, Play, Quit. Hint-system δεν υπάρχει, ούτε κουμπί που να φανερώνει τα hotspots. Εξίσου κλασικά οδηγώντας τον κέρσορα πάνω σε κάθε interactive spot βλέπουμε την ονομασία του στη βάση της οθόνης.

ΚΑΙ ΟΙ ΓΡΙΦΟΙ;

Κάπως έτσι φτάνουμε στην ουσία: γρίφους και gameplay. Οι γρίφοι του παιχνιδιού βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά στο inventory, (με εξαίρεση ένα σημείο όπου πρέπει να βρούμε έναν κωδικό) και είναι μέτριοι προς δύσκολοι. Ως επί το πλείστον είναι διασκεδαστικοί και ευφάνταστοι. Θα έλεγα μάλιστα ότι σε κάποια σημεία παραείναι ευφάνταστοι, με κάποιους να έχουν κάπως κουφές old-school λύσεις. Αυτό σε κάποιους μπορεί να αρέσει, αν και προσωπικά το θεωρώ μάλλον γερασμένο game-design, μια και πιστεύω ότι είναι πιο απολαυστικό για τον παίκτη να λύνει έναν δύσκολο γρίφο, που εκ των υστέρων φαίνεται «λογικός» στα πλαίσια του σύμπαντος του συγκεκριμένου παιχνιδιού, παρά έναν γρίφο του τύπου: «Μα καλά, πως τους ήρθε αυτό;». Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι σε κάποια σημεία ο παίκτης νιώθει λίγο ξεκρέμαστος, γιατί δεν ξέρει ποιος ακριβώς είναι ο επόμενος στόχος ή τι πρέπει να κάνει τέλος πάντων για να προχωρήσει το παιχνίδι, με μόνη λύση την εξερεύνηση του κόσμου, μέχρι να βρει αυτό το μαγικό κατιτί που του χρειάζεται για να συνεχίσει. Ευτυχώς, όπως είπα και παραπάνω, η «Πόλη» είναι σχετικά μικρή, οπότε δε δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα, μια και ο παίκτης μπορεί να τη γυρίσει σε λίγα λεπτά και να βρει σχετικά γρήγορα την άκρη του νήματος που ψάχνει. Σίγουρα πάντως σε ένα παιχνίδι με μεγαλύτερο κόσμο, αυτό θα μπορούσε να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα (εκτός πια κι αν αυτός ο κόσμος ήταν τόσο απολαυστικός που δε βαριόσουν να τον τριγυρίζεις.) Κι εδώ βρίσκεται ένα ακόμα θεματάκι που δεν αποτελεί τόσο μειονέκτημα του παιχνιδιού όσο περιορισμό στο design του. Ακριβώς επειδή ο κόσμος είναι μικρός και συμμαζεμένος, αν ένας παίκτης κολλήσει σε κάποιο σημείο, δεν έχει τη διέξοδο να εξερευνήσει κάποια άλλη περιοχή του παιχνιδιού και τους γρίφους της κι έτσι αναγκάζεται να τριγυρίζει στα ίδια και τα ίδια μέρη, πράγμα που μπορεί να γίνει κουραστικό. Ας μην γκρινιάζουμε άλλο όμως: Τελικά, παρά τα όποια ελαττώματά τους, οι old-school γρίφοι αποτελούν και το δυνατό σημείο του παιχνιδιού. Μάλιστα θα έλεγα ότι τόσο στα θετικά όσο και στα αρνητικά του, όσον αφορά το gameplay του το «Out of Order» θυμίζει μικρογραφία παλαιότερων κλασικών adventure, σε βαθμό που, ενόσω το έπαιζα, κάποιες φορές σκέφτηκα πως κατά μία έννοια κυκλοφόρησε αργά και πως αν ήταν παιχνίδι του 1990 σήμερα θα αποτελούσε κλασικό κομμάτι.

Η ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΝΗΜΑΤΟΣ

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως το Out of Order δεν είναι πολύ μεγάλο σε διάρκεια. Έχει έναν κόσμο σχετικά μικρό, αλλά αναπάντεχα πλούσιο σε περιεχόμενο για εξερεύνηση και επίλυση γρίφων και μου πήρε κάπου 6-7 ώρες για να το τελειώσω. Πρέπει όμως να ομολογήσω ότι κατέφυγα σε walkthrough σε 3 σημεία, και μάλιστα χωρίς να τα παλέψω ιδιαίτερα (επηρεασμένος κακώς από μια στρεβλή λογική του τύπου: «Ε δε θα κάτσω να κολλήσω σε freeware παιχνίδι»), οπότε η πραγματική διάρκεια μπορεί να είναι ακόμα και διπλάσια, πράγμα εντυπωσιακό αν σκεφτεί κανείς πόσο μικρό σε έκταση (ή οθόνες αν προτιμάτε) είναι το σύμπαν του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Και τελικά περισσότερο σε αυτήν την μικρή «γεωγραφική» έκταση του κόσμου αναφέρομαι, όταν χαρακτηρίζω το παιχνίδι σαν σφηνάκι, παρά στον χρόνο επίλυσής του, τον οποίο θεωρώ μάλλον ικανοποιητικό (ειδικά σε σχέση με άλλους freeware τίτλους). Η τελική εντύπωση λοιπόν είναι πως το “Out of Order” είναι ένα αναπάντεχα καλό και ολοκληρωμένο παιχνίδι, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για freeware τίτλο. Μπορεί να μην διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας και να προσφέρει ένα σχετικά μικρό για εξερεύνηση κόσμο, όμως παίζεται εξαιρετικά ευχάριστα, έχει έξυπνο χιούμορ και γρίφους που θα σας πονοκεφαλιάσουν ευχάριστα. Για το ιλιγγιώδες ποσό των 0 ΕΥΡΩ αξίζει και με το παραπάνω.

Μπορείτε να το βρείτε στο site του developer.