Penny Arcade Adventures: On the Rain-Slick Precipice of Darkness
- Κυκλοφορία: 2008
- Ανάπτυξη: HotHead
- Πλατφόρμα: PC
Σενάριο
"Four Gods wait on the windowsill..."
Η New Arcadia κάποτε κυβερνούνταν από οχτώ θεούς. Πλέον, οι κάτοικοί της έχουν ξεχάσει το παρελθόν του τόπου? ένα παρελθόν γεμάτο σκοτεινή μαγεία, δυσοίωνες συμφωνίες κι αχρείους θεούς. Ωστόσο, το κακό εξακολουθεί να κρύβεται σε κάθε γωνιά της πόλης. Κι οι τέσσερις εναπομείναντες θεοί έχουν αποφασίσει να αποδείξουν εμπράκτως πως δεν ξέχασαν αυτό τον τόπο.
Μια μέρα σαν όλες τις άλλες, ένα γιγάντιο ρομπότ γνωστό ως Fruit Fucker (όνομα που χρωστά σε προσφιλή του συνήθεια) εφορμά στην πόλη, ισοπεδώνοντας μάλιστα και το σπίτι σας στο πέρασμά του. Τεράστιες πατημασιές βρίσκονται σε όλους τους δρόμους από όπου πέρασε το γιγάντιο ρομπότ. Δεκάδες μικρότερου μεγέθους Fruit Fuckers εμφανίζονται σε όλες τις περιοχές της New Arcadia. Μίμοι, κουαρτέτα κουρέων, κλόουν κι άλλοι καθημερινοί άνθρωποι φαίνεται πως έχουν κυριευτεί από μια σκοτεινή δύναμη. Η τρέλλα κυριαρχεί στην πόλη. Μερικοί πιστεύουν πως πίσω από όλα αυτά κρύβεται ένας από τους θεούς που κάποτε κυβερνούσαν την περιοχή.
Ο κόσμος τρέχει πανικόβλητος μην ξέροντας τι να κάνει και μόνο τρεις άνθρωποι διατηρούν την ψυχραιμία τους κι αποφασίζουν να καταδιώξουν το γιγάντιο ρομπότ: Ο Johnathan Gabriel (γνωστός ως Gabe), ο οποίος μεγάλωσε στους σκληρούς δρόμους της πόλης κι έμαθε να λύνει τις διαφορές του με τις γροθιές του. Ο Tycho Erasmus Brahe, ο οποίος διαθέτει διδακτορικό στα "Apocalyptic" κι έχει ιδρύσει μαζί με τον Gabe την Startling Developments Detective Agency για να μπορεί να αναλαμβάνει επισήμως τις υπερφυσικές υποθέσεις που παραείναι τρομαχτικές για τους υπόλοιπους. Κι εσείς, που πολύ απλά έχετε γίνει έξαλλος που σας κατέστρεψαν το σπίτι. Ενώνοντας τις δυνάμεις τους, οι τρεις ήρωες θα ξεκινήσουν την (καθόλου) ευγενή αποστολή να αντιμετωπίσουν -και να συνθλίψουν- τον τρομερό αυτό θεό, αλλά και το πλήθος των "δαιμονισμένων" πλασμάτων και των ρομπότ που κατακλύζουν την New Arcadia.
"Three Gods wait on the windowsill..."
Τελειώνοντας το συγκεκριμένο επεισόδιο θα έχετε κερδίσει μια μάχη, αλλά όχι και τον πόλεμο. Απομένουν άλλοι τρεις θεοί! Εικάζουμε πως θα κληθούμε να τους αντιμετωπίσουμε στις επόμενες περιπέτειες της σειράς, όπου όχι μόνο θα μπορούμε να μεταφέρουμε το χαρακτήρα μας, τα στατιστικά του, τις ικανότητες και τα αντικείμενα που έχει στη διάθεσή του, αλλά θα μας δοθεί κι η ευκαιρία να κλείσουμε μια αποστολή που έμεινε σε εκκρεμότητα και να ξεκλειδώσουμε ένα bonus collectible που παρέμεινε κλειδωμένο.
Gameplay
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι ευθύς εξ αρχής: παρότι το επεισόδιο χαρακτηρίζεται ως RPG-adventure, πρόκειται ουσιαστικά για RPG μιας και δεν εμπεριέχει κανέναν απολύτως γρίφο για να δικαιολογηθεί ο χαρακτηρισμός adventure. Αντίθετα, ο τίτλος χαρακτηρίζεται και κυριαρχείται από τις εμπλοκές με τους αντιπάλους -ίσως μάλιστα σε υπερβολικό βαθμό ακόμη και για RPG μιας και δεν υπάρχει κανένα ιδιαίτερο βάθος ή ποικιλία στο gameplay πέραν αυτών.
Όπως στα περισσότερα RPG, έτσι και σε αυτό θα ξεκινήσετε με τον –περιορισμένο στην προκειμένη- σχεδιασμό της εμφάνισης του χαρακτήρα σας. Όσο θα προχωράτε μέσα στο παιχνίδι, τόσο ο χαρακτήρας σας όσα και τα υπόλοιπα βασικά μέλη της ομάδας σας θα ανεβαίνουν level, ενώ παράλληλα, θα μπορείτε να αναβαθμίσετε τα όπλα τους (μια τσουγκράνα για εσάς, οι γροθιές του για τον Gabe κι ένα πολυβόλο όπλο για τον Tycho), αλλά και να αποκτήσετε νέες μορφές επίθεσης.
Ανά πάσα στιγμή -από ένα αρχικό σημείο κι έπειτα, έχετε πρόσβαση στα γραφεία της Startling Developments Detective Agency. Εκεί, μπορείτε να βρείτε: το inventory σας, όπου αποθηκεύονται τα αντικείμενα που έχετε συλλέξει. Το case log, όπου καταγράφονται οι αποστολές σας. Το Dossier, όπου υπάρχουν αναλυτικές πληροφορίες για όλα τα μέλη της ομάδας σας, για τους NPC χαρακτήρες που σας έχουν αναθέσει αποστολές, αλλά και για όλους τους αντιπάλους που έχετε συναντήσει. Το χάρτη, μέσω του οποίου μπορείτε να μεταφέρεστε αυτόματα σε οποιαδήποτε από τις περιοχές του παιχνιδιού. Και τέλος, υπάρχουν επίσης τα collectibles που έχετε ανακαλύψει, κατάλογος των cut scenes και δείγματα της μουσικής του παιχνιδιού, τα οποία μπορείτε να αναπαράγετε.
Το gameplay αυτό καθ’ εαυτώ χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: το "Explorer Mode" όπου εξερευνάτε τον περιβάλλοντα χώρο, το "Conversation Mode" όπου συνομιλείτε με άλλους χαρακτήρες, και το "Combat Mode" όπου εμπλέκεστε σε μάχες με κάθε λογής αντιπάλους. Ως εδώ όλα θυμίζουν ένα οποιοδήποτε RPG. Ωστόσο, εκεί όπου το συγκεκριμένο παιχνίδι "κάνει τη διαφορά" είναι το σύστημα των μαχών. Οι μάχες δεν είναι ούτε turn-based ούτε real time, αλλά ένας συνδυασμός αυτών που θα περιγράφονταν καλύτερα ως dynamic turn-based. Κι αυτό επειδή παρότι η ευρύτερη λογική που ακολουθείται είναι εκείνη των turn-based μαχών, οι επιθέσεις κι οι άμυνες του χαρακτήρα σας, των υπόλοιπων μελών της ομάδας σας, αλλά και των αντιπάλων γίνονται παράλληλα.
Κάθε φορά που ξεκινάτε μια μάχη εμφανίζεται στο κάτω μέρος της οθόνης ένα πλαίσιο για τον κάθε βασικό χαρακτήρα της ομάδας σας. Στο κάθε πλαίσιο υπάρχουν τρία κυκλάκια, τα οποία ενεργοποιούνται μόλις παρέλθει ο απαιτούμενος χρόνος. Το πρώτο κυκλάκι σας επιτρέπει τη χρήση ενός αντικειμένου επίθεσης ή άμυνας από τα combat items που συλλέξατε κατά τη διάρκεια των εξερευνήσεών σας. Το δεύτερο αντιπροσωπεύει τη βασική επίθεση του χαρακτήρα σας, ενώ το τρίτο την ειδική επίθεση, η οποία από ένα σημείο κι έπειτα θα διαθέτει άλλες τρεις υποκατηγορίες αναλόγως της ειδικής επίθεσης που θα επιλέξετε να εξαπολύσετε. Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε πως για να εκτελεστούν οι ειδικές επιθέσεις, ο χειρισμός αλλάζει από point 'n' click που είναι στο υπόλοιπο παιχνίδι. Εδώ, απαιτείται η χρήση του πληκτρολογίου προκειμένου να πατήσετε με συγκεκριμένο τρόπο και σε συγκεκριμένο χρόνο (δηλαδή αρκετά γρήγορα) είτε τα βελάκια κατεύθυνσης είτε το πλήκτρο "spacebar".
Θα λέγαμε πως η ουσία των μαχών βρίσκεται στο σωστό συνδυασμό κινήσεων των χαρακτήρων σας προκειμένου να μη δώσετε στους αντιπάλους την ευκαιρία να αποτελέσουν κίνδυνο. Και για να είμαστε ειλικρινείς, δεν αποτελούν ποτέ ουσιαστικό κίνδυνο. Ούτε μία φορά δε χρειάστηκε να πατήσουμε το κουμπί "Flee" για να τραπούμε σε άτακτη υποχώρηση, ενώ ακόμη και στην τελική μάχη κερδίσαμε (σχεδόν) αβίαστα ενώ αντιμετωπίζαμε τον ισχυρότερο αντίπαλο όλων.
Παρότι η γρήγορη οργάνωση της κατάλληλης στρατηγικής και τα αντανακλαστικά σας θα δοκιμαστούν στις πολλές μάχες που κατακλύζουν αυτό το επεισόδιο, σε κανένα σημείο δε θα αναγκαστείτε να φορτώσετε προηγούμενη θέση σας. Ακόμη κι αν χάσετε σε μία μάχη (γεγονός δύσκολο ακόμη κι αν δεν έχετε πρότερη εμπειρία σε αυτού του είδους τα παιχνίδια), δε χάνετε ουσιαστικά τίποτε πέραν της αξιοπρέπειάς σας. Κι αυτό επειδή αφενός όλα τα μέλη της ομάδας σας θα αναγεννηθούν κι αφετέρου μπορείτε να ξαναμαζέψετε όλα τα combat items που σπαταλήσατε μιας και μόλις αλλάξετε οθόνη, όλα τα κουτιά με τα καλούδια ξαναεμφανίζονται -ενώ οι εχθροί, όχι.
Γραφικά / Μουσική-Ήχος
Τα 3D background γραφικά του επεισοδίου είναι καρτουνίστικα και πολύχρωμα, ενώ παράλληλα ξεχωρίζουν για το «χαρακτήρα» τους. Ξεκινώντας από την Desperation Street που θυμίζει ευτυχισμένο προάστιο, θα βρεθείτε στα κακόφημα σοκάκια του Hobo Alley όπου είναι μαζεμένος όλος ο καλός υπόκοσμος, και θα καταλήξετε στο χαρωπό Pelican Bay που υπό άλλες συνθήκες (κι όχι τώρα με την τρέλλα που έχει ξεσπάσει στην New Arcadia) θα αποτελούσε τη χαρά κάθε παιδιού. Ξεχωριστό χαρακτήρα διαθέτουν επίσης οι 2D cut scenes κι οι οθόνες του «Conversation Mode», μιας και διαθέτουν έντονα το στοιχείο του κόμιξ. Η οθόνη χωρίζεται σε δύο ή τρία τμήματα όπως η έντυπη σελίδα ενός κόμιξ, οι διάλογοι εμφανίζονται μέσα σε "μπαλονάκια", η αφήγηση της ιστορίας μπαίνει μέσα σε παραλληλόγραμμα χρωματιστά πλαίσια, κι ασφαλώς... οι γκριμάτσες των χαρακτήρων λένε περισσότερα από χίλιες λέξεις κάθε φορά που κάτι δεν τους πάει καλά.
Αξιοσημείωτη επίσης είναι η μεταφορά μέσα στο ίδιο το παιχνίδι του 3D χαρακτήρα που δημιουργείτε στην αρχή -ακόμη κι η σκιά του παραμένει πιστή στις επιλογές που κάνατε για την εμφάνισή του. Ωστόσο, παρότι τόσο οι κινήσεις των χαρακτήρων όσο και τα animations κατά τη διάρκεια των μαχών είναι εξαιρετικά καλοσχεδιασμένα, η κίνηση του χαρακτήρα σας όσο εξερευνάτε τις διάφορες περιοχές εμφανίζει κάποια προβληματάκια. Κι αυτό επειδή ο χαρακτήρας κινείται σε ευθεία γραμμή από εκεί από όπου ξεκινά έως το σημείο όπου του ζητήσατε να πάει. Αν στο ενδιάμεσο υπάρχουν αντικείμενα, θα κολλήσει πάνω τους και δε θα προχωρήσει έως ότου του ορίσετε νέα πορεία.
Ηχητικά, το παιχνίδι είναι φτωχό. Με την εξαίρεση ενός αφηγητή που θα σας εισάγει στην ιστορία και του τραγουδιού ενός NPC που θα σας θυμίσει εντόνως τον Κακοφωνίξ, δεν υπάρχουν άλλα voice-overs σε ολόκληρο το επεισόδιο. Επιπλέον, ούτε η μουσική ούτε τα μουσικά εφέ ξεχωρίζουν, και θα λέγαμε πως μάλλον αρμόζουν περισσότερο σε arcade παιχνίδι παρά σε RPG-adventure. Ωστόσο, "δένουν" με τον τρόπο τους στο ύφος του παιχνιδιού κι ως εκ τούτου δεν προκαλούν δυσφορία.
Το στοιχείο εκείνο, αντίθετα, που όχι μόνο τραβά αμέσως θετικά την προσοχή, αλλά κρύβει και την πραγματική αξία του τίτλου είναι τα κείμενά του. Όλα τα αντικείμενα που υπάρχουν σε καθεμιά από τις τοποθεσίες που θα επισκεφθείτε διαθέτουν παραπάνω από μία -ξεχωριστές για το κάθε αντικείμενο- περιγραφές "ala Penny Arcade". Οι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων κι οι ατάκες που λένε τόσο οι ήρωες όσο κι ο αφηγητής ξεχειλίζονται από χιούμορ και υπόσχονται να σας κάνουν να γελάσετε. Ακόμη και τα ονόματα και τα ενδιαφέροντα των NPC χαρακτήρων και των αντιπάλων διακρίνονται για το χιούμορ και την... cult κουλτούρα τους.
Συμπεράσματα
Κρίνοντας με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά κριτήρια, μπορούμε να πούμε πως το gameplay είναι ρηχό κι επαναλαμβανόμενο, ο βαθμός δυσκολίας των μαχών υπερβολικά εύκολος, ο ήχος φτωχός, ενώ τέλος το αντίτιμο των 15 δολαρίων για ένα downloadable επεισόδιο μπορεί να θεωρηθεί σχετικά υψηλό κόστος αγοράς. Ωστόσο υπάρχει πάντοτε ένα στοιχείο σε ένα παιχνίδι που "βαραίνει" πολύ περισσότερο από όλα τα επιμέρους μαζί, κι αυτό δεν είναι άλλο από τη γενικότερη αίσθηση που αφήνει στον παίχτη. Εμείς, γελάσαμε τόσο πολύ με τα κείμενα και τους διαλόγους, εθιστήκαμε τόσο πολύ με την ιδέα να "καθαρίσουμε το τοπίο από τους αντιπάλους" και περάσαμε τόσο ευχάριστα την ώρα μας, που το μόνο που μας έμεινε μετά το τέλος της πρώτης Penny Arcade εμπειρίας μας είναι πως θέλουμε κι άλλο και πως οι 6-8 ώρες που διήρκησε δεν ήταν αρκετές. Σας το συνιστούμε, επομένως, όχι ως ένα adventure ή ένα RPG με βάθος και περιεχόμενο που θα σας καθηλώσει, αλλά ως ένα απολαυστικό παιχνίδι που θα σας χαρίσει μερικές διασκεδαστικές ώρες "ξεσκάσματος".
(Tο παρόν πρωτοδημοσιεύτηκε στο GamersUniverse.)