Projector Face

"Perhaps he can speak through film."

Ο κινηματογράφος από τις απαρχές του, τότε με τις σύντομες μα περιεκτικές ασπρόμαυρες βωβές ταινίες, αποτελούσε ένα μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Ο σεναριογράφος, ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί «μιλούσαν» με τους θεατές, αφηγούνταν μία ιστορία και περνούσαν το δικό τους μήνυμα προς τον κόσμο, χωρίς όμως πραγματικά να μιλάνε. Αυτή τη μαγεία της αλλοτινής έβδομης τέχνης αναβιώνει και τιμά το Projector Face, ένα σύντομο παρότι πραγματικά αξιολάτρευτο point ‘n' click adventure game.

Σενάριο

Μια σκληρή αλήθεια που αναγκάζονται να μάθουν ορισμένοι άνθρωποι είναι πως όταν είσαι πραγματικά διαφορετικός από τον υπόλοιπο κόσμο είναι δύσκολο να ενσωματωθείς στο σύνολο, να σε δεχθούν οι άλλοι όπως είσαι. Κι αυτό, δυστυχώς, γίνεται προφανές από νωρίς, όσο είναι ακόμη παιδιά κι αγωνιούν για αποδοχή κι αγάπη. Αν αντί για δάχτυλα έχεις ψαλίδια, αν αντί για όνομα σου κρεμάνε την ταμπέλα «ο άνθρωπος ελέφαντας», αν αντί για κορμοστασιά έχεις ένα σώμα συρραμμένο από διάσπαρτα μέλη άλλων ανθρώπων, τότε μάλλον η δημιουργία σχέσεων δε θα είναι εύκολη υπόθεση για εσένα όσο καλοκάγαθος κι αν είσαι, όσο κι αν λαχταράς την αγάπη. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και ο ήρωας της ιστορίας μας, ένας νεαρός που το μόνο που θέλει είναι να κάνει φίλους.

(για να επικοινωνήσουμε, προβάλλουμε σύντομα φιλμάκια)

Το όνομά του δεν το γνωρίζει κανείς, ενώ είναι γνωστός στον κόσμο ως ο «Projector Face». Γιατί; Για τους προφανείς λόγους, καθώς αντί για κεφάλι έχει έναν προτζέκτορα, τον οποίο χρησιμοποιεί για να προβάλλει βωβά ταινιάκια μικρού μήκους για να επικοινωνεί με τον κόσμο γύρω του. Κανείς δεν ξέρει από πού προέρχεται, φήμες θέλουν να... υλοποιήθηκε μια μέρα, στα καλά του καθουμένου, κάπου σε μια ξεχασμένη σοφίτα, μέσα από ένα σωρό παλιά ρούχα. Κανείς, επίσης, δεν καταλαβαίνει τι είναι αυτό που επιθυμεί ο σιωπηλός μας ήρωας, κάτι τόσο απλό: να επικοινωνήσει, να κάνει φίλους, να συνυπάρξει αρμονικά. Η διαφορετικότητά του, όμως, τον καθιστά ύποπτο, ίσως ακόμη κι επικίνδυνο. Κι ο φόβος ποτέ δεν υπήρξε καλός σύμβουλος για τους ανθρώπους. Άραγε, υπάρχει εκεί έξω κάποιος που θα μπορούσε να τον καταλάβει και να γίνει φίλος του;

Gameplay

Αν κάποιος μας ζητούσε ένα παράδειγμα για παραδοσιακό και αγαπημένο point ‘n’ click gameplay, γεμάτο απόλυτα λογικούς και ενσωματωμένους με την ιστορία inventory-based γρίφους, που να διαθέτει όμως και μια δόση πρωτοτυπίας ή έστω κάποια φρέσκια ιδέα, τότε το Projector Face σίγουρα θα μας ερχόταν στο μυαλό ως ιδανική απάντηση. Στη συγκεκριμένη περιπέτεια, θα κληθείτε να βρείτε, να συνδυάσετε και να αξιοποιήσετε πλήθος αντικειμένων προκειμένου να λύσετε γρίφους και να δημιουργήσετε νέα παιχνίδια για τα παιδιά που προσπαθείτε να κάνετε παρέα. Παράλληλα, θα πρέπει να ανακαλύψετε τα αποσπάσματα από τα σκισμένα φιλμάκια που βρίσκονται διάσπαρτα στο περιβάλλον γύρω σας, προκειμένου έπειτα να τα ενώσετε όλα μαζί και να αποκτήσετε μια πλήρη ταινία μικρού μήκους που θα προβάλλετε για τους εν δυνάμει φίλους σας στην πρώτη λεία επιφάνεια που θα βρεθεί μπροστά σας.

(οι μεσότιτλοι προσδίδουν άλλον αέρα στο παιχνίδι
και δικαιολογούν πλήρως την απουσία ομιλιών)

Όλοι ανεξαιρέτως οι γρίφοι είναι λογικοί και αρκετά (έως πολύ) εύκολοι, οπότε δε θα συναντήσετε κάποια ιδιαίτερη πρόκληση παίζοντας -εκτός ίσως από τον εντοπισμό κάποιου hotspot που σας ξέφυγε, μιας και δεν υπάρχει η λειτουργία εμφάνισης όλων των hotspots με το πάτημα ενός πλήκτρου. Να θυμάστε, επίσης, πως ορισμένα αντικείμενα -αντίθετα με το σύνηθες- μπορείτε, και πρέπει, να τα ξαναχρησιμοποιήσετε. Μην ανησυχείτε, όμως, δε θα δυσκολευτείτε ούτε με αυτό, καθώς όσα hotspots δε σας είναι πλέον χρήσιμα σε τίποτα γίνονται αυτόματα ανενεργά και σταματούν να σας απασχολούν. Αν, όμως, δείτε κάποιο να παραμένει ενεργό κι αφού το έχετε χρησιμοποιήσει, τότε να ξέρετε πως σε αυτό το σημείο θα χρειαστεί να επιστρέψετε αργά ή γρήγορα. Γενικά, θα επιστρέψετε σε αρκετές από τις αρχικές τοποθεσίες για να λύσετε γρίφους που αφήσατε πίσω. Παρόλα αυτά, ο κόσμος του παιχνιδιού δεν είναι ένας αχανής ανοιχτός χάρτης με πολύ πήγαινε-έλα· οι τοποθεσίες ανοίγουν σταδιακά, ενώ τα πισωγυρίσματα είναι συγκεκριμένα, απολύτως κατανοητά και πολύ καλά σχεδιασμένα.

Γραφικά / Διάλογοι - Ήχος

Μπορεί το Projector Face να αποτελεί ωδή προς το βωβό κινηματογράφο, αλλά ούτε ασπρόμαυρο είναι ούτε γεμάτο πίξελς. Αντίθετα, οι λιγοστές -μα πανέμορφες- τοποθεσίες του είναι ζωγραφισμένες εξ ολοκλήρου στο χέρι και εμπεριέχουν πολλές λεπτομέρειες που τραβάνε την προσοχή και προκαλούν τη φαντασία. Μάλιστα, τα καταφέρνουν τόσο καλά που σύντομα ξεχνάμε πως δε γεμίζουν ολόκληρη την οθόνη μας και υπάρχει ένα μαύρο φόντο γύρω-τριγύρω, κάτι βέβαια που αν το καλοσκεφτούμε δικαιολογείται από τις παλιές ταινίες που μιμείται κατά κάποιο τρόπο το παιχνίδι. Σεβόμενοι το βωβό κινηματογράφο, μάλιστα, οι δημιουργοί φρόντισαν ώστε να μην ακούγεται ούτε ένας φθόγγος σε ολόκληρη την περιπέτεια. Η σιωπή διασπάται από την κατάλληλη μουσική που θυμίζει άλλη εποχή και συνοδεύει την ιστορία, χωρίς όμως ούτε να κλέβει την παράσταση μα ούτε και να προσφέρει κάποιο αξέχαστο άκουσμα.

(ποιος είπε πως πρόκειται για χαρούμενη ιστορία με happy-ending;)

Εξαιρετική επιλογή που «δένει» υπέροχα με το θέμα του παιχνιδιού αποτελεί και η αφήγηση με μεσότιτλους, αυτό το χαρακτηριστικό στυλ που είχε ο πρώιμος βωβός κινηματογράφος. Έτσι, λοιπόν, ανά τακτά χρονικά διαστήματα εμφανίζεται στην οθόνη μας μια γκρι καρτέλα με λευκό περίγραμμα και σύντομες φράσεις που διηγούνται σημεία της ιστορίας, εμφανίζουν τις σκέψεις του ήρωα, ή μερικές φορές απλώς σχολιάζουν/επεξηγούν τη δράση. Παρόλα αυτά, η λεπτομέρεια που πραγματικά ραγίζει καρδιές είναι μια μικρή αλλαγή στο animation του ήρωα που υποδηλώνει ξεκάθαρα τη συναισθηματική του κατάσταση, μια αλλαγή που δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο.

Συμπεράσματα

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σύντομο παιχνίδι το οποίο, παρότι διαθέτει αρχικό κόστος χαμηλότερο των 5€, δε θα σας συντροφεύσει για περισσότερο από μία-μιάμιση ώρα. Η ποιότητα, όμως, δεν προϋποθέτει πάντοτε και την ποσότητα. Μην αφήσετε, λοιπόν, αυτήν τη λεπτομέρεια να σας στερήσει ένα παραδοσιακό adventure, μια ωδή στο σιωπηλό κινηματογράφο και μια ιδιαίτερη ιστορία που θα σας αφήσει με μια γλυκόπικρη γεύση κι ένα στενάχωρο χαμόγελο στο τέλος.