Rise of the Dragon

Σάββατο, 15 Ιουλίου 2006, Συντάκτης: Boston Low

  • Κυκλοφορία: 1990
  • Ανάπτυξη: Dynamix
  • Πλατφόρμα: PC

Σενάριο
 
Κάποια στοιχεία όπως ατμόσφαιρα, αισθητική κλπ τοποθετούν το παιχνίδι στην κατηγορία του Cyberpunk, αν και η τεχνολογία, οι υπολογιστές και άλλα Γκιμπσονικά στοιχεία όπως το μάτριξ και το κυβερνοδιάστημα δεν παίζουν μεγάλο ρόλο στο σενάριο ή και απουσιάζουν εντελώς. Είστε λοιπόν ο Blade Hunter (αν θυμίζει Blade Runner ίσως δεν είναι τυχαίο), πρώην μπάτσος που συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα λόγω υπέρμετρης βίας. Αυτό που μου αρέσει στον Μπλέιντ είναι οτι είναι ένας απο τους πιο ολοκληρωμένους χαρακτήρες adventure... μιλάμε για έναν εντελώς κλισέ αρχετυπικό μπάτσο του μέλοντος: καμπαρντίνα, αλογοουρά, ουλή στο μάτι, σαρκαστικός και σκληρός.
 
Στο Λος Άντζελες του 2053 λοιπόν, η Κινέζικη Γιακούζα κυκλοφορεί ένα ναρκωτικό που προκαλεί μεταλλάξεις. Σκοπός της είναι να εκβιάσει τον πληθυσμό της πόλης με αυτό και εν τέλει να κατακτήσει τον κόσμο. Όλα αυτά θα γίνουν σε τρεις μέρες απο σήμερα, αν δεν τους σταματήσει ο Μπλέιντ.
Και πού κολλάει ο Μπλέιντ; Η κόρη του δημάρχου έπεσε θύμα του ναρκωτικού αυτού (το κακομαθημένο έκανε κακές παρέες). Για να μη χαλάσει το ίματζ του δημάρχου, δεν ενημέρωσε επίσημα την αστυνομία, αλλά έβαλε εμάς για να βγάλουμε το φίδι απο την τρύπα.
 
Όπως είπαμε, έχουμε 3 μέρες καιρό πριν το τέλος. Ο Μπλέιντ πρέπει να βρει τρόπο να καθυστερήσει την παραγωγή του ναρκωτικού ωστε να κερδίσει 2 μέρες παρα πάνω. Τότε όμως θα απαχθεί ο έρωτας της ζωής του και θα γίνει προσωπική υπόθεση για το σκληρό μας μπάτσο.
 
Ατμόσφαιρα-Gameplay
 
Το gameplay είναι απο τα πιο βασικά σημεία του παιχνιδιού. Το παιχνίδι διαφημίστηκε ως 'ένας μικρός εικονικός κόσμος με εικονικό ρεαλισμό, πραγματικές επαφές ανθρώπων, πραγματικό χρόνο, πραγματικές συνέπειες σε ότι κάνεις'. Πραγματικά νιώθεις οτι προσπάθησαν κάτι τέτοιο, εφόσον κάποιοι γρίφοι έχουν εναλλακτικές λύσεις, οι διάλογοι και οι σχέσεις με τους χαρακτήρες αλλάζουν σύμφωνα με το τί επιλέγεις, ενώ λάθος κινήσεις, θα σου κοστίσουν σε χρόνο κλπ.


Αυτές όμως οι 'καινοτομίες' έχουν υπάρξει και σε άλλα παιχνίδια, ενώ δεν είναι όσο open ended εγώ θα ήθελα. Ναι, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, αλλά μόνο και μόνο για να σε ξεσκαρτώσουν απο ενα αδιέξοδο που βρέθηκες απο μια προηγούμενη λάθος κίνηση. Ναι, μπορείς να αλλάξεις τη ροή ενός διαλόγου, αλλά μόνο για να θυμώσεις τον άλλον, ή να χάσεις πληροφορία που έπρεπε να πάρεις. Ναι, υπάρχει πέρασμα χρόνου, αλλά μόνο για να αυξήσει τη δυσκολία. Η νύχτα πχ δεν παίζει κανένα ρόλο στο σενάριο (εγώ θα ήθελα πχ να μπορείς να μπεις σε ένα κτίριο που δεν μπορούσες να μπεις τη μέρα κλπ). Δεν υπάρχουν κινήσεις που ενεργοποιούν 'πλοκάμι' ιστορίας.
 
Πάντως το ωραίο είναι οτι υπάρχουν κάποια μυστικά που εγώ πχ που παίζω το παιχνίδι εδώ και δέκα χρόνια, μόλις πρόσφατα έμαθα: όλα τα walkthgoughs Που έχω διαβάσει λένε 'ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΝΩ ΕΙΣΑΙ ΕΞΩ'. Κι όμως, έμαθα οτι δεν βρίσκεσαι σε αδιέξοδο αν συμβεί αυτό, καθιστόντας το κλειδί ένα απο τα πιο άχρηστα αντικείμενα του παιχνιδιού!!!
 
Γραφικά-Ήχος-controls
 
Τα Γραφικά του παιχνιδιού είναι σχεδιασμένα στο χέρι, εντυπωσιακά για την εποχή τους. Παραπέμπουν σε τεχνοτροπία κόμικς, αλλά αν θέλετε τη γνώμη μου, σε μερικά σημεία θυμίζουν κακοσχεδιασμένο φανζίν. Ο ήχος είναι συμβατός με την ατμόσφαιρα του μέρους που είστε, αλλά δεν πρόκειται να σας εντυπωσιάσει, να σας μείνει στο αυτί, ή να σιγοτραγουδήσετε κάποιο κομάτι του παιχνιδιού.
 
Ο χειρισμός είναι ο ίδιος με των άλλων παιχνιδιών της Dynamix. Η οθόνη είναι ένας προπομπός του Myst, με τον κέρσορα να σας δείχνει εξόδους, ενδιαφέροντα αντικείμενα, και ανέργειες όπως ζούμ, ομιλία κλπ. Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το χειρισμό, πέραν του ότι με ενόχλησε ο άχρηστος διαχωρισμός 'μικρού και μεγάλου' Inventory. Το μεγάλο είναι αυτό οπου μπορείτε να αλλάξετε τα ρούχα και τα όπλα που κρατάει ο Μπλέιντ, καθιστώντας το μικρό εντελώς άχρηστο.


Τέλος να κάνουμε μια αναφορά στα arcade σημεία του παιχνιδιού, το ένα εκ των οποίων εμφανίζεται μόνο αν κάνετε μια ενέργεια πολύ νωρίς στο παιχνίδι. Οι επιδόσεις σας στα arcade είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το κυρίως παιχνίδι, μιας και με κάποιοι γρίφοι σας επιτρέπουν να βρείτε καλύτερο όπλο ή γιλέκο. Ξέρω οτι πολλοί παίκτες νευριάζουν με αυτά, ως υπερβολικά δύσκολα. Δεν συμφωνώ. Δεν είναι δύσκολα, αλλά είναι τεχνικώς γελοία μιας και είναι εντελώς αντιρεαλιστικά και παραπέμπουν σε ηλεκτρονικά του 1980. Αν έχετε πρόβλημα όμως, σας επιτρέπεται να προσπεράσετε την σεκάνς του παιχνιδιού χωρίς κάποια 'ποινή'.

Σχόλια

Πρέπει να συνδεθείς για να σχολιάσεις
  • Δεν βρέθηκαν σχόλια

Αγαπημένα

  • Δεν βρέθηκαν σχόλια