Sam & Max Ep. 102: Situation Comedy

Υπόθεση πολύ προσωρινή

Σενάριο - Χαρακτήρες

We’re famous!

Hooray! Can we begin misbehaving now?

Um..Yeah.

Μετά την εξουδετέρωση του μεγαλομανούς Brady Culture με τον πλέον απολίτιστο τρόπο, το ανεξέλεγκτο δίδυμο αναλαμβάνει μια υπόθεση που θα το φέρει στο σύγχρονο κέντρο παραγωγής (μάλλον «αναπαραγωγής», αν μου επιτρέπετε λίγη χυδαιότητα) πολιτισμού: το τηλεοπτικό στούντιο W.A.R.P. Εκεί, η πικρόχολη και – αναπόφευκτα – δημοφιλέστατη γλωσσοκοπάνα Myra Stump (το alter-ego της Oprah), έχει αιχμαλωτίσει ένα μάτσο ανυποψίαστων τηλεθεατών στο στούντιο της εκπομπής της, μοιράζοντάς τούς αμφιβόλου χρησιμότητας δώρα καθώς και αστείρευτη δόση φλύαρης νουθεσίας.

Ποδοπατώντας κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης και επαγγελματικής συνείδησης, η αναρχική Freelance Police θα εκθέσει τις αντικομφορμιστικές ορμές της στο μέσον με τη μεγαλύτερη συνεισφορά στη διαμόρφωση οτιδήποτε κομφορμιστικού: την τηλεόραση και δη τις ψυχαγωγικές εκπομπές που στραγγαλίζουν κάθε προσπάθεια εποικοδομητικής αξιοποίησής της.

Tο σενάριο του “Situation: Comedy”, χωρίς να απομακρύνεται από τον ευχάριστα ασυνάρτητο χαρακτήρα κάθε περιπέτειας Sam and Max, προσπαθεί με ένα υπαινικτικά συνωμοτικό φινάλε, να ορίσει τους χαλαρούς αρμούς της Season One, προϊδεάζοντας ελαφρώς για το περιεχόμενο των επόμενων επεισοδίων. Στην αίσθηση συνοχής και οικειότητας συμβάλλει τα μέγιστα και η επανεμφάνιση σύσσωμου σχεδόν του cast που προκάλεσε “Culture Shock” πριν από δύο μήνες, καθώς και η βεβαιότητα πως ορισμένους από αυτούς θα έχουμε την ευκαιρία να συναντήσουμε και στα επερχόμενα κεφάλαια.

Γραφικά – Ήχος – Χειρισμός: Στα ίδια μέρη θα ξαναβ(α)ρεθούμε

I finally understand why Myra only lets big stars on her show.

Because they make easier targets?

Ιf you’re big enough, there might still be something left of you when she’s finished.

Εκτός από τους χαρακτήρες του παιχνιδιού, αρκετά ακόμα στοιχεία που χαρακτήριζαν το “Culture Shock” έχουν χρησιμοποιηθεί χωρίς ουσιαστικές τροποποιήσεις σε αυτό το δεύτερο μέρος.

Η γειτονιά – ορμητήριο του ντουέτου παραμένει ουσιαστικά απαράλλαχτη, χαρακτηριστικό αναμενόμενο και όχι απαραιτήτως αρνητικό σε πρώτη ανάγνωση. Ωστόσο η έλλειψη ανανέωσης σε χώρους οι οποίοι στεγάζουν σημαντικό ποσοστό της συνολικής δράσης, αρχίζει να μεταλλάσσει την οικειότητα σε καχυποψία όταν ο παίκτης διαπιστώνει πως όχι μόνο οπτικά αλλά και αλληλεπιδραστικά οι αλλαγές είναι ανεπαίσθητες, αφού τα σχόλια των Sam και Max αναφορικά με τα αντικείμενα του περιβάλλοντος έχουν μεταφερθεί αυτούσια από το Culture Shock, αν και οι πιο παρατηρητικοί ίσως διακρίνουν την χρήση διαφορετικών ηχογραφήσεων (του ίδιου, όμως, κειμένου). Η κίνηση αυτή κρίθηκε μάλλον απαραίτητη εφόσον ο ηθοποιός που υποδυόταν τον αεικίνητο Max στο πρώτο επεισόδιο έχει αντικατασταθεί στο “Situation: Comedy” χωρίς ωστόσο η εξέλιξη αυτή να επιφέρει δραματικές αλλαγές στην ιδιοσυγκρασία του χαρακτήρα.

Τα γραφικά του τίτλου παραμένουν ιδιαιτέρως αξιόλογα ενώ η προσθήκη ενός τηλεοπτικού φίλτρου κατά την απευθείας μετάδοση των ανείπωτων εγκλημάτων εναντίον της ανθρώπινης νοημοσύνης, ενισχύουν τη πειστικότητα αλλά και τη φαιδρότητα των καταστάσεων. Να σημειώσω, πάντως, ότι έχει προστεθεί ένα μάλλον ατυχές facial animation στη γκαρνταρόμπα του Max, το οποίο τον εμφανίζει αδικαιολόγητα μοχθηρό.

Οι γνώριμες τοποθεσίες επενδύονται κι από γνώριμα μουσικά κομμάτια, αλλά ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει σε ορισμένα εύστοχα themes (ή καλύτερα αποσπάσματα αυτών) τα οποία χρησιμοποιούν οι τηλεοπτικές εκπομπές του “Situation: Comedy” και ενισχύουν τη σατιρική διάθεση του εγχειρήματος. Επιπλέον, οι ομιλίες των νεοφερμένων χαρακτήρων – μεταξύ αυτών και του Max ο οποίος, όπως προαναφέρθηκε, έγινε re-cast – ικανοποιούν πλήρως και είναι απολαυστικές. Μηδαμινές οι τροποποιήσεις και στον τομέα του χειρισμού, πράγμα άλλωστε αναμενόμενο εφόσον χαρακτηριζόταν από λειτουργικότητα και ευχρηστία. Απλώς το βάδισμα του Sam έχει επιταχυνθεί ελαφρώς όταν βρίσκεται σε εξωτερικούς χώρους, κάτι που ελαττώνει τους «νεκρούς» χρόνους της μετακίνησης ανάμεσα στις οθόνες.

Δράση – Γρίφοι

Hello Sam and Max. Welcome to my show!

Sam, this is the greatest moment of my deeply superficial life.

Μετά την απαραίτητη περιήγηση στα ξεχασμένα από τον θεό της Χωροχρονικής Ανανέωσης σοκάκια, τα οποία περιστοιχίζουν το γραφείο της Freelance Police, η δράση μεταφέρεται στα στούντιο της W.A.R.P. TV, όπου εισβάλλουν οι δύο αμετανόητοι ταραχοποιοί προκειμένου να αποκαταστήσουν αυτό που επιμένουν να αποκαλούν «τάξη».

Οι χιουμοριστικές απόπειρες του Situation: Comedy έχουν έναν μάλλον πιο κραυγαλέο, αν και εύγευστα πνευματώδη, χαρακτήρα σε σχέση με το προηγούμενο επεισόδιο ενώ οι κωμικές αιχμές τους συχνά βάλλουν την αμιγώς αμερικανική τηλεοπτική πραγματικότητα, απαιτώντας από εμάς να φανταστούμε την εστία των αναφορών και αποδυναμώνοντας, έτσι, τη σατιρική τους αποτελεσματικότητα.

Οι κάμερες του W.A.R.P. TV παρακολουθούν τους απείθαρχους υπερασπιστές του νόμου καθώς σμπαραλιάζουν – μεταξύ άλλων – την ελάχιστη εναπομείνασα αξιοπρέπεια μιας  εκπομπής μαγειρικής, ενός ψυχολογικά επώδυνου τηλεπαιχνιδιού, των αξιόμαχων συμμετεχόντων σε talent show της κακιάς ώρας καθώς και αρκετών χιλιάδων τηλεθεατών μιας αξιοθρήνητης κωμωδίας καταστάσεων (situation comedy ή sitcom, φράση από την οποία προέκυψε και ο τίτλος του παιχνιδιού).

Ενδιαφέρον στοιχείο της δράσης είναι ότι υπάρχει μια αξιοθαύμαστη ψευδαίσθηση πως στο απρόβλεπτο σύμπαν των δύο πρωταγωνιστών πρυτανεύει μια αλάνθαστη όσο και ανορθόδοξη σχέση αιτίων και αιτιατών. Θύμα της η διάρκεια ζωής του παιχνιδιού, αφού ακόμα και οι πλέον εμπνευσμένοι συνδυασμοί ενεργειών στην προσπάθεια επίλυσης κάποιου γρίφου, τρυπώνουν με απροσδόκητη ευκολία στο μυαλό του παίκτη απλουστεύοντας τρομερά την προσπέλασή τους.

Απομίμηση… εμμ.. Αποτίμηση

You lost, but please accept our fabulous consolation prize!

No thanks, I am content to leave with my burning shame and newfound sense of inadequacy.

Για άλλη μια φορά, η Telltale δημιούργησε ένα adventure που συγχωρεί ακόμα και την παντελή έλλειψη πρότερης adventure εμπειρίας ενώ τιμωρεί τον ανυπόμονο παίκτη ο οποίος επιδιώκει την κατά το δυνατόν ταχύτερη θέαση των End Credits. Παρότι κατά την πρώτη μου ενασχόληση μαζί του το Situation Comedy άφησε μια λιγούρα στο gaming στομάχι μου, εντούτοις αρκούσε μια προσεκτικότερη επανάληψη του Embarrassing Idol contest για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη μου στις συγγραφικές ικανότητες των Dave Grossman και Brendan Q. Ferguson. Δεν είναι το ίδιο ατακαδόρικο, οι χιουμοριστικές περιγραφές των αντικειμένων στις ξαναζεσταμένες περιοχές πάσχουν από έλλειψη ανανέωσης και η διάρκεια της δράσης δείχνει να έχει μειωθεί ελαφρώς σε σχέση με το Culture Shock (υπολογίστε γύρω στις 3 γεμάτες ώρες με ενδελεχή εξερεύνηση). Ωστόσο, οι φάλτσες συνθέσεις του Sam μπροστά από το μικρόφωνο και μερικές χαριτωμένες παρεμβάσεις στην εκπομπή της Myra Stump, αρκούν για να καταλαγιάσει η αρχική καχυποψία και τελικά χαρίζουν απλόχερα την επιθυμητή δόση ψυχαγωγίας που επιζητάμε από ένα τέτοιο παιχνίδι. 

Τελικά, το Situation: Comedy βγαίνει στον αέρα με χαρακτηριστική άνεση, χάρη και στην ώθηση που του χάρισε ο εξαιρετικός προκάτοχός του, εντούτοις διστάζει να απογειωθεί, αφήνοντας σαν παρακαταθήκη μερικές ευδιάκριτες πλην ασαφείς υποσχέσεις για μια περισσότερο ιντριγκαδόρικη και –ελπίζω- πιο συμπαγή συνέχεια των ανδραγαθημάτων του Sam και του Max.