Sandra and Woo in the Cursed Adventure

Το Sandra and Woo είναι ένα strip web comic σε σενάριο του Oliver Knörzer και σχέδια του Powree που ανεβαίνει συστηματικά στα ψηφιακά σήματα από το 2008. Από τον περασμένο Μάιο κυκλοφόρησε και το πρώτο τους videogame, ένα κλασικότατο point n’ click adventure με τον συνοδευτικό τίτλο: The Cursed Adventure που προσπαθεί να βάλει ψηλά τον πήχη, πόσο όμως είναι εύκολο να τον περάσεις;

Η κοπελιά με το ρακούν

Η Sandra είναι μια μάλλον τυπική δωδεκάχρονη κοπέλα που ζει με τον πατέρα της κάπου βόρεια των Η.Π.Α.. Αχώριστη παρέα της είναι ο Woo, ένα ομιλούν (μόνο στη Sandra) ρακούν που βασική του έγνοια είναι να γεμίσει το στομάχι του. Το κάστ των πρωταγωνιστών συμπληρώνουν ο Cloud, το αγόρι της Sandra, γιος ενός φανατικού με το Final Fantasy VII ζεύγους (το “Cloud” είναι από τον χαρακτήρα Cloud Strife) που τον ελεύθερο χρόνο του εξασκείται με το katana του (!) και η καλύτερή της φίλη Larisa, μια πυρομανής γλωσσού που δίνει λίγη σημασία για τις συνέπειες των πράξεών της.

Το Cursed Adventure ξεκινά ένα φυσιολογικό βράδυ στο υπνοδωμάτιο της Sandra όταν ξυπνά αναστατωμένη από ένα όνειρο (που λειτουργεί σαν tutorial) και θυμάται ότι δεν έχει ετοιμάσει το κουστούμι-κύκνος για την εκδήλωση του σχολείου της. Αφού σκαρφιστεί με ό,τι πρόχειρο υπάρχει στο δωμάτιο το κουστούμι, και τη στιγμή που το δοκιμάζει, κάτι τελείως αναπάντεχο συμβαίνει: ο υπολογιστής της «ξυπνά» και ρουφά την ίδια και τον Woo στην εικονική του πραγματικότητα. Πλέον οι δυο φίλοι είναι παγιδευμένοι σε ένα μεσαιωνικό videogame και το να ξεφύγουν είναι μόνο ένα από τα προβλήματά τους.

Στην προσπάθειά τους θα βρουν αρωγούς από τον έξω κόσμο στα πρόσωπα των Cloud και Larisa που γρήγορα θα καταλάβουν, αφού πρώτα διαλύσουν το σπίτι για να μπουν, τι έχει συμβεί και θα ζητήσουν τη βοήθεια του Landon, φίλου της Larisa και ειδικού στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές (μεγάλο geek δηλαδή...) για να την επαναφέρουν στην πραγματικότητα.

Η ιστορία είναι μια τυπική, χαλαρή κωμωδία καταστάσεων, χωρίς τίποτα μεγάλες εξάρσεις και φοβερές ανατροπές. Στο τέλος αφήνει διέξοδο για συνέχεια των περιπετειών αφού κάτι μεγαλύτερο φαίνεται να υποβόσκει. Οι διάλογοι δεν είναι και τίποτα το εντυπωσιακό και μάλλον περιορίζονται στα βασικά. Αν διαβάσετε λίγο από το comic θα καταλάβετε ότι ακολουθεί ένα παρόμοιο ύφος με αυτό. Πάντως σε αρκετά σημεία παραξενεύτηκα με το «χιούμορ» των δημιουργών, ιδιαίτερα με την συμπεριφορά του Woo που σαν χαρακτήρας μοιάζει... από άλλο ανέκδοτο. Περισσότερα για το τι εννοώ θα καταλάβετε όταν φτάσετε στο gameplay.

(Από τις πιο όμορφες οθόνες η στιγμή που μεταφερόμαστε στο videogame αναλαμβάνουμε τον Woo)

Πάντως άργησα πολύ να εγκλιματιστώ με το παιχνίδι και ο λόγος βαραίνει αποκλειστικά τους δημιουργούς του. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο θεωρεί ότι ο παίχτης ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά το comic και τους ήρωες και δεν μπαίνει καν στον κόπο να μας τους παρουσιάσει. Ρε γαμώτο! δεν είμαι άσχετος με τον χώρο των comics αλλά, τι να κάνουμε; το Sandra και Woo δεν το είχα ακουστά. Και ξαφνικά, παίζω ένα adventure που ξεκινά με μια κοπέλα που ονειρεύεται και δεν ξέρω τι και ποιοι είναι αυτοί που βλέπω. Πραγματικά, έφτασα στα μισά του παιχνιδιού για να αποκτήσω μια ιδέα του τι γίνεται και αφού πρώτα ξεκίνησα να ψάχνομαι στο internet για το ποιοι είναι αυτοί οι τύποι. Κύριοι, δεν γράφετε στριπάκια εδώ. Η ιστορία σας απαιτούσε μια πολύ καλύτερη εισαγωγή. Δηλαδή στο Θεό σας! τι περιμένετε να καταλάβουμε όταν στο Steam, δίπλα στον τίτλο έχετε τοποθετήσει την... συμπρωταγωνίστρια!

Γρίφοι - Χειρισμός

Το Sandra and Woo in the Cursed Adventure είναι ένα κλασικό point n click adventure και θέλει να είναι ένα μεγάλη περιπέτεια. Κάτι που σημαίνει πολλές τοποθεσίες, πολλοί χαρακτήρες (μάλιστα κατά τη διάρκεια της περιπέτειας θα χειριστούμε και τους τέσσερις πρωταγωνιστές) πολλά αντικείμενα, πολλοί γρίφοι και μεγάλη διάρκεια. Πράγματι, όλα τα παραπάνω ισχύουν, συγκεκριμένα έκανα πάνω από δώδεκα ώρες να το τελειώσω, κάτι που σήμερα μοιάζει εντυπωσιακό, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχουν θέματα.

Σε κάποιο από τα δυο remaster που Monkey Island, ο Tim Schafer (είμαι σχεδόν βέβαιος) είχε αναφέρει στα σχόλια ένα άρθρο που είχε διαβάσει παλαιότερα για το πόσο αντικοινωνικοί, κλεπτομανείς και λοιπά άλλα καθόλου κολακευτικά κουσούρια είχαν οι κλασικοί ήρωες των adventures (άκου τώρα τι θυμήθηκα...), γι’ αυτό άλλωστε και τους αγαπάμε... σίγουρα τους αγαπάνε και οι της Feline Fuelled Games, κάπου όμως έχασαν το μέτρο. Εντάξει, υποτίθεται ότι είναι μια χαλαρή, και φυσικά, καθόλου αληθοφανής περιπέτεια. Εξάλλου η μισή δράση γίνεται μέσα σε ένα videogame. Αυτά όμως που πρέπει να κάνεις για να ξεπεράσεις κάποια καθημερινά εμπόδια... πραγματικά δεν παίζονται. Σε μερικά σημεία δε, μένεις με το στόμα ανοικτό με τις χοντράδες όταν μάλιστα το παιχνίδι δεν έχει προσπαθήσει στο ελάχιστο να σε βάλει στο ύφος του κόσμου του. Θυμηθείτε με όταν παίζετε στην αρχή, στην κρεβατοκάμαρα... έχει και συνέχεια. Επίσης, αρκετές φορές κατέληγα να δοκιμάζω τυχαία πράγματα εδώ και εκεί αφού δεν είχα ιδέα τι έπρεπε να κάνω. Γενικά σχόλια που να σε βοηθήσουν να προσεγγίσεις τη λύση λάμπουν δια της απουσίας τους και αυτό είναι ένα γενικότερο φαινόμενο αφού οι διάλογοι, πλην των cutscenes προσφέρουν ελάχιστα.

(Ο Woo θα πρέπει να πείσει το βασιλιά ότι το πλάσμα που μόλις έκλεισε στο κλουβί, δεν είναι ο κύκνος που περίμενε)

Εκτός των κλασικών γρίφων, κατά κύριο λόγο συνδυασμός αντικειμένων, υπάρχουν και μερικά mini-games που δε χρήζουν και ιδιαίτερης ανάλυσης ή πρωτοτυπίας. Προς το τέλος θα κληθείτε να λύσετε ένα mini-game αρκετές φορές και μάλιστα μας δίνετε η δυνατότητα να το παίξουμε ξεχωριστά και από το αρχικό μενού. Βασικά πρόκειται για ένα ιδιαίτερο slider, οπότε εξοπλιστείτε με υπομονή (αν θέλετε το ανάλογο achievement) αλλιώς υπάρχει και η παράκαμψη (ευτυχώς). Μην παραξενευτείτε αν βρείτε σε αυτά τα mini-games οδηγίες σε δυο γλώσσες. Το παιχνίδι είναι και στα γερμανικά και οι οδηγίες είναι μέρος της οθόνης. Οπότε και προτίμησαν να φαίνονται και στις δυο γλώσσες για να μην κάνουν τα πράγματα πιο περίπλοκα.

Για το χειρισμό δεν είναι και πολλά να γράψουμε που να μην έχετε διαβάσει πολλές φορές. Είναι πολύ απλός και όλα γίνονται με το αριστερό πλήκτρο του ποντικιού. Στα hotspots ο κέρσορας αποκτά ένα σχήμα ανάλογο με την ενέργεια που μπορούμε να κάνουμε εκεί, και μετακινώντας λίγο τη ροδέλα εμφανίζεται αριστερά το inventory. Τα αντικείμενα μπορούν να συνδυαστούν και τα πιάνουμε με ένα κλικ. Γενικά, δεν θα βρείτε κάτι που να μην νιώθετε εξοικειωμένοι.

Γραφικά – Ήχος

Ας ξεκινήσω με τα ευχάριστα. Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο στη Visionaire, την κατεξοχήν αντβεντουρομηχανή (αυτή που η Daedalic χρησιμοποιεί κατά κόρων), που σημαίνει ότι έχει όλα τα καλά της: ελαφρύ παιχνίδι, άπειρα saves κ.τ.λ.. Υπάρχουν κάποια μικρά τεχνικά θεματάκια εδώ και εκεί αλλά όχι κάτι το ανησυχητικό. Ο Powree είναι μια κλασική περίπτωση σχεδιαστή που μεγάλωσε διαβάζοντας comics τόσο από τη Δύση όσο και από την Ανατολή (manga) αφού το ύφος του Sandra and Woo δανείζεται στοιχεία και από τις δυο σχολές. Τα γραφικά προσπαθούν να μοιάσουν στο ύφος του comic αλλά τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται δεν μπορούν να αποδώσουν κάτι παραπάνω από το απαρχαιωμένο αποτέλεσμα που παρουσιάζεται, δείγμα του ότι έχουμε να κάνουμε με ένα studio περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων.

(Ο Cloud και η Larisa στο σπίτι του Landon προσπαθούν να βρουν τον τρόπο που θα επαναφέρει τους φίλους τους στην πραγματικότητα)

Δεν μπορώ πάντως να μη διακρίνω ταλέντο και μια φιλότιμη προσπάθεια να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με αυτά που έχουμε. Τα τρισδιάστατα cel-shaded μοντέλα, μπορεί να θυμίζουν τα πρώτα χρόνια που η λέξη “multimedia” μπήκε στη ζωή μας και το animation να μοιάζει με robot dance σε αργή κίνηση τουλάχιστον όμως έχουν προσπαθήσει να υπάρχει κίνηση σε κάθε μας πράξη που δεν επαναλαμβάνεται. Οι τοποθεσίες από την άλλη είναι πολλές και οι περισσότερες είναι πλούσιες σε λεπτομέρειες. Δεν παύουν όμως και αυτές να φαίνονται απλοϊκές. Εντύπωση πάντως μου έκανε ο δράκος που υπάρχει στο τέλος και ξεχωρίζει σαν τη μύγα στο γάλα με την ποιότητά του.

Οι ομιλίες κυμαίνονται όπως και τα γραφικά. Προφανώς (τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω) έγιναν από ερασιτέχνες που προσπάθησαν για το καλύτερο, αλλά μέχρι εκεί. Σε γενικές γραμμές κυμαίνονται στη μετριότητα, εκτός της Larisa που καταντά εκνευριστική με την πολύ έντονα επιτηδευμένη ρώσικη προφορά. Τα ηχητικά εφέ είναι στοιχειώδη και η μουσική... πλάκα-πλάκα δεν θυμάμαι τίποτα... οπότε ας κλείσουμε.

Ανομβρία

Το Sandra and Woo in the Cursed Adventure είναι ένα παιχνίδι της βάσης. Χλιαρό σενάριο, αρκετοί ό,τι να’ ναι γρίφοι, γραφικά δεκαπενταετίας και ερασιτεχνικό ήχο. Αν ήταν άλλη περίοδος ίσως να με εκνεύριζε περισσότερο αλλά με την γενικότερη ανομβρία που υπάρχει μετά την πολύ καλή αρχή που είχαμε στο έτος, το είδα πιο χαλαρά. Όπως και να έχει, τους έβαλα μισό αστεράκι παραπάνω γιατί τουλάχιστον προσπάθησαν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούσαν σε τεχνικό επίπεδο. Είναι ένα “μεγάλο” adventure game, τα προβλήματα που έχει όμως είναι αρκετά.