Οι διαφορετικοί τύποι adventure gamers

Πριν αρκετό καιρό είχα διαβάσει ένα άρθρο για τους εικοσιπέντε διαφορετικούς τύπους των σύγχρονων gamers (είτε ασχολούνται με κονσόλες είτε με υπολογιστές) και μου έδωσε την ιδέα για το παρόν άρθρο. Η αλήθεια είναι ότι ο συγγραφέας ήθελε να βγάλει τα απωθημένα του στους κονσολοπαίχτες (και με το δίκιο του :) ) και τους νεο-gamers. Ωστόσο η δική μου προσέγγιση είναι σαφώς και πιο ανάλαφρη και με στόχο τη διασκέδαση. Οποιαδήποτε ταύτιση με υπαρκτά πρόσωπα δεν είναι τυχαία. Εάν αναγνωρίσετε σε έναν τύπο τον εαυτό σας, προσπαθήστε να αλλάξετε κατηγορία!

O καθαρόαιμος adventurάς

Ο καθαρόαιμος adventurάς μεγάλωσε διαφορετικά από όλους τους άλλους… Ενώ οι υπόλοιποι έπαιζαν με τα αυτοκινητάκια τους, κρυφτό, τις κουμπάρες και άλλες παίγνια, αυτός μεγάλωσε με τα πρώτα διαμάντια της Adventure International, Infocom, Sierra και Lucas Arts. Παρέμεινε προσκολλημένος στο είδος και έδειξε μια απέχθεια σε όσους ξεστράτισαν και δοκίμασαν και άλλα είδη. Αναγκάζει τους υπόλοιπους να τον αποκαλούν ‘Adventure Grandmaster’ – τιμής ένεκεν για το υψηλό σκορ του στο Colossal Cave Adventure – και έχει ετοιμάσει και adventuroπαράσημα για τον εαυτό του. Φημολογείται ότι δημιουργεί δικό του σύστημα πόντων για κάθε adventure παιχνίδι που παίζει και δεν έχει δικό του. Τα βράδια, πριν κοιμηθεί, βγάζει κάποιες κουτάτες εκδόσεις από τη βιτρίνα και τις χαϊδεύει γλυκά πριν κοιμηθεί. Μέσα τους υπάρχουν ακόμα οι φωτογραφίες που τράβηξε (ένα ολόκληρο φιλμ) με το συγκεκριμένο κουτί αγκαλιά, καθώς και το δικό του review, γιατί διαφωνούσε με το αντίστοιχο που διάβασε στο Pixel, Pc Master κτλ. Κάτω από το κρεβάτι τους κρατάει μια τσάντα, που αποκαλεί inventory και την κουβαλάει μαζί του πάντα για ώρα ανάγκης. Η μεγάλη τους στεναχώρια είναι ότι δεν μπορεί να χωρέσει εκεί μέσα μια σκάλα…

Αποτελεί είδος προς εξαφάνιση.
Όποτε συναναστραφείτε μαζί του, μη μιλήσετε ΠΟΤΕ για κάποιο μη adventure παιχνίδι!

Ο all-time classic adventurάς

Κάθε φορά που ξεκινάει μια συζήτηση για τα adventures σιγοτραγουδάει το μεγάλο άσμα του Τρελέγκα «Τι να μας πεις και εσύ»… Διατείνεται πως έχει παίξει πως έχει παίξει όλα τα κλασικά παιχνίδια που καθιέρωσαν το είδος και φυσικά όλα τα διαμάντια της Sierra και της LucasArts. Απολαμβάνει κάθε καινούργιο adventure που παίζει αλλά πάντα κρυφομονολογεί πως έχει χαλάσει το είδος και δεν βγαίνουν παιχνίδια όπως τότε. Συχνά πυκνά παίζει τα παλιά παιχνίδια και στα διαλείμματα τους για να επανέλθει από την μυοωπιξελίτιδα δοκιμάζει και κάτι νέο. Αισθάνεται ότι έγινε σοφότερος από τα adventures και αρέσκεται να περιγράφει σε μεγάλες παρέες τις υπέροχες περιπέτειες που έχει ζήσει ως ένας άλλος Indiana Jones, Gabriel Knight ή Guybrush Threepwood ενώ αποσιωπά τις μαγικές του ερωτικές γκάφες που θα έδιναν τροφή για πολλά επεισόδια στο Leisure Suit Larry.

Δεν θέλει πολύ κόπο να τον βρεις, ζει παραδίπλα σου, είναι ο καλός σου φίλος,
ο ευχάριστος τύπος της παρέας, το γεμάτο θυμοσοφίες μέλος στα forα, είμαι εγώ…

Tsourinakius Adventurosaurus

Ένα σπάνιο είδος δεινόσαυρου…εεε adventure gamer που πλέον δεν ευδοκιμεί στις μέρες μας. Χαρακτηρίζεται από τη σοφία που τον περικλείει από την ενασχόλησή του με τα adventure, ενώ είναι μαλωμένος με την υπερβολή. Και τι είναι υπερβολή; Να μην κάνεις κλικ σε κάθε απίθανο σημείο και pixel της οθόνης ώστε να ακούσεις κάθε ατάκα του αφηγητή ή του ήρωα. Να μην κρατάς save κάθε 2 λεπτά στο σκληρό, στον εξωτερικό σκληρό, στον εξωτερικό σκληρό της γκόμενάς σου/ γυναίκας σου, στο φλασάκι σου, στο dropbox, σε άλλους 2 cloud παρόχους, στο σημειωματάριό σου. Να μην καταγράφεις το χρόνο που ασχολήθηκες με κάθε adventure, ποια σημεία σε δυσκόλεψαν και πως έπρεπε να το είχαν κάνει σωστά οι σχεδιαστές του. Να μην έχεις μάθει καμία εικοσαριά quotes από κάθε adventure που έχεις παίξει. Και άλλες πολλές τέτοιες υπερβολές… με τις οποίες παλεύει καθημερινά και απορεί πως υπάρχουν άνθρωποι και κάνουν τέτοιες υπερβολές!

Οποιαδήποτε σχέση με υπαρκτά ή φανταστικά πρόσωπα του είδους είναι καθαρά τυχαία και συμπτωματική…
εντοπίζεται μόνο σε μουσεία φυσικής και περιπετειώδους ιστορίας.

Ο γουολκθρουάκιας

Είναι ο κλασικός τεμπέλης adventurάς ο οποίος προτού καν κολλήσει έχει ήδη έτοιμο σε παράλληλο παράθυρο το walkthrough του παιχνιδιού στο οποίο και καταφεύγει με την πρώτη ευκαιρία. Ξανά και ξανά. Και ξανά. Μάλιστα κρατάει και σημειώσεις για να στείλει στον συντάκτη του walkthrough για να βελτιώσει το κείμενο, γιατί σε κάποια σημεία τον δυσκόλεψε… το walkthrough. Για αυτόν αποτελεί παιχνίδι ορόσημο το περίφημο Temujin καθότι η εταιρεία είχε φροντίσει να επισυνάψει σε έντυπη μορφή το walkthrough, για αυτό και όταν έκλεισε η South Peak ένα δάκρυ κύλησε πάνω στην bookmarked σελίδα των walkthroughs! Αποτελεί μεγάλη του απορία γιατί δεν βγαίνουν τα adventures σε collector’s editions όπως όπως οι αντίστοιχες των Hidden Object Games που έχουν ενσωματωμένο το walkthrough/ guide μέσα στο παιχνίδι… Μάλιστα αναφέρουν παντού τη χαρακτηριστική άνεση με την οποία τελείωσαν διάφορα adventures, εκεί όπου άλλοι έφτυσαν αίμα! Ο απόλυτος εφιάλτης του είναι να πέσει το ίντερνετ τη στιγμή που θα πρέπει να τσεκάρει κάτι σε ένα walkthrough.

Είναι ένας είδος plauge που ευδοκιμεί ακόμα. Ζουν ανάμεσά μας…

O all-around (adventure) gamer

Είπε και αυτός να παίξει adventure. Έτσι, Χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Ίσως γιατί θέλει να λέει ότι είναι ο gamer που παίζει από όλα τα είδη. Και μάλιστα όπως όλα τα άλλα είδη, το κάνει υπέροχα, με στιλ, μοναδικά και καταπληκτικά. Για την ακρίβεια νομίζει ότι ισχύουν αυτά… Μάλιστα όταν βρίσκεται ανάμεσα σε άλλους απλούς, ταπεινούς και ποταπούς gamers αναφέρει πόσα πολλά adventure έχει παίξει (ζήτημα να είναι καμιά δεκαριά), ενώ κουνάει πάντα με συγκατάβαση το κεφάλι με ό,τι αναφέρουν οι πιο σκληροπυρηνικοί adventurάδες στις συζητήσεις (κάτι σαν Joey από τα Friends). Παίζει τα παιχνίδια σε δόσεις, όποτε και τις περισσότερες φορές, όταν κάνουν διάλειμμα από τα υπόλοιπα είδη. Επίσης είναι ο πιο γκρινιάρης από όλους για τα γραφικά που δεν μοιάζουμε με τα αντίστοιχα του Crysis και Witcher 3, οι γρίφοι δεν είναι έχουν τη λογική και απλότητα με αυτούς του Limbo, το gameplay δεν έχει τη χάρη του Pac Man και το σενάριο δεν έχει την έκταση του αντίστοιχου του Planescape Torment (κάπου το έχει ακούσει και αυτό…).

Είναι η κλασική περίπτωση του παίκτη-κοθόρνου
που θεωρεί ότι ταιριάζει σε κάθε κοινότητα gaming…

O adventure-producer/writer/designer adventurάς

Διατυμπανίζει δεξιά και αριστερά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πως έχει συμμετάσχει σε παραγωγή adventure ή έχει γράψει κάτι στο σενάριο/ στα γραφικά/ στη μουσική ή δημιούργησε μόνος του δικό του παιχνίδι. Και για αυτό θεωρεί ότι θα πρέπει να τον προσκυνούμε, να του φιλάμε ευλαβικά το χέρι, να μην διαφωνούμε με αυτά που λέει και φυσικά να λέμε ΤΙ ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ έφτιαξε. Φυσικά μετά από την εμπλοκή του στο χώρο κανένα παιχνίδι δεν είναι τόσο καλό σαν το δικό του ή θα ήταν πολύ καλύτερo αν είχε συμμετάσχει ο ίδιος. Αν τον αφήσεις να σχολιάσει το εκάστοτε adventure, θα ξεκινήσει με τα καλά του και πριν αλλάξει στη δεύτερη σειρά έχει πει ήδη «αν όμως στην ομάδα ήμουν εγώ ή κάποιος σαν εγώ μου, τότε…» Επίσης χαρακτηριστικό του είναι να εντοπίζει στα adventures σημεία και γρίφους που θεωρεί ότι έκλεψαν ιδέες από το δικό τους, ασχέτως αν έχουν κυκλοφορήσει χρόνια πριν το δικό του!

Θεωρεί τον εαυτό του αυθεντία και κάτι σαν τον Μπαμπινιώτη των adventure games
και επομένως δεν χρειάζεται καμία συμβολή για το πώς θα τον εντοπίσετε!

O Sierroλάγνος

Μεγάλωσε παρέα με τον Γαβριηλ τον Ιππότη από τον οποίο έμαθε όλα τα μυστικά για τις περιπέτειες και τις γυναίκες σε βραδιές μπίρας στο Gastof Goldener Lowe. Κάθε φορά που ακούει την λέξη Quest σε τίτλο παιχνιδιού και δεν βλέπει το όνομα Sierra δίπλα βγάζει καπνούς από τα αυτιά. Θεωρεί τους Lucasartόπληκτους τους αιώνιους δεύτερους του είδους και δεν τους δίνει σημασία. Ωστόσο κρύβει ότι κατά την ενηλικίωση και μετά έχει φάει αντίστοιχες ή και περισσότερες χυλόπιτες από τον πραγματικά αγαπημένο του ήρωα, τον Larry. Παίζει μανιωδώς τα τελευταία παιχνίδια της Jane Jensen και προσπαθεί να βρει με κάποιο πρόγραμμα τον τρόπο να εισαγάγει το logo της Sierra μέσα στα παιχνίδια για να μην νιώθει τύψεις.

Αν του ζητήσεις να σου δείξει το γκαράζ του, θα δεις κάποιον υπολογιστή παρατημένο εκεί
με την ελπίδα να γίνει κάποια στιγμή και αυτός ο Ken Williams ανασταίνοντας την Sierra.

O Lucasartsόπληκτος

Αποτελεί το αντίπαλο δέος του Sierroλάγνου που φυσικά κάθε φορά που ακούει το όνομα Sierra φτύνει τον κόρφο του εικοσιπέντε φορές, μπαίνει στα LucasArtsfora για να την μπινελικώσει, πετάει βελάκια σε ένα κουτί της Sierra που άρπαξε από φίλο για αυτό το σκοπό και φιλάει ευλαβικά μια πειρατική σημαία για να ηρεμήσει… Έχει ίνδαλμά του τον μεγάλο πειρατή Guybrush και για αυτό σε διάφορες καταστάσεις εκνευρισμού κατά την οδήγηση ξεκινά πάντα μία λεκτική μονομαχία με τον εκάστοτε οδηγό. Adventure που δεν έχει τις εντολές talk, walk, take, put, give, push κτλ στο κάτω μέρος της οθόνης δεν είναι adventure! Επίσης δεν διανοείται να παίξει για χιλιοστή φορά κάποιο από τα Indiana Jones (τα κανονικά όχι τα χοροπηδηχτούλικα τύπου Lara Croft) χωρίς να φοράει το γνωστό καπέλο απομίμηση και να κρεμάσει κάτι κορδόνια για μαστίγιο στη ζώνη του.

Παραγγέλνει πάντα grog, γελάει φωνάζοντας ARGHHH!!, φοράει t-shits με τον Schafer συνοδευόμενη από κάποια ατάκα του
και διατυμπανίζει συνέχεια ότι έχει πάει στο Μεξικό την εποχή που γιορτάζουν τη Μέρα των Νεκρών.

O νεο-adventurάς

Αυτό είναι ένα περίεργο είδος adventure gamer που κατέληξε να παίζει και adventures γιατί έμαθε ότι είναι πιο ιντελεκτουέλ παιχνίδι και θέλησε να τα δοκιμάσει ή έμαθε ότι τα προτιμούν οι γυναίκες και άρα πρέπει να τα παίζει και ο ίδιος για να ρίξει κάποια από τα σοφιστικέ chicks του είδους ή έμαθε ότι είναι ένας είδος παιχνιδιού με τα λιγότερα κλικ και είπαν να μείνουν σ’ αυτό. Όντως φρέσκος στο είδος έχει να ζει με όλες τις ευκολίες, δηλαδή με τα hot spots ανά οθόνη, τα διάφορα hits να λαμπυρίζουν κάθε φορά που κολλάει και φυσικά τα όμορφα γραφικά και τον ήχο. Κάθε φορά που βλέπει ρετροπροσπάθειες, τις κοιτάζει με απέχθεια, ενώ αδυνατεί να καταλάβει πως έπαιζαν παλαιότερα τέτοια παιχνίδια. Αν θέλεις να τον τιμωρήσεις, οδήγησέ τον σε ένα ανηλεές pixeloκυνηγητό για να βρει κάποιο αντικείμενο…

Τον καταλαβαίνεις από τα γουρλωμένα μάτια όταν τον ρωτάς:
«Ξέρεις τι είναι το Loom;»

O retroadventurάς

Πάσχει από την γνωστή ασθένεια της low-res-graphicsίτιδα με έντονα σημάδια σπάνιας ρετρίτιδας που φεύγει αν λουστούν με οπτική U(nrea)ltrex Engine 3 (σε 1). Κάθε φορά που βλέπουν ένα καινούργιο παιχνίδι που πιξελομοιάζει στα «παλιά και καλά» παιχνίδια με τα οποία μεγάλωσε, αναριγεί. Αυτομάτως τα θεωρεί παιχνιδάρες και αντάξια του ονόματος adventure στην κατηγορία τους. Αντιθέτως αναρωτιέται πόσο καλύτερα θα ήταν όλα τα καινούργια παιχνίδια αν είχαν το scumm interface, το point system, τα χοντροκομμένα pixels και την έλλειψη ομιλίας και μουσικής. Αρέσκεται να κάθετε μπροστά στις στατικές εικόνες και να μετράει pixels (για να δει αν είναι όλα εκεί) μέχρι να αποκοιμηθεί. Δεν υπάρχει χειρότερο για αυτόν από το να κάνουν remake στα πανέμορφα πιξελιάρικα παλιά adventures.

Τους εντοπίζετε εύκολα γιατί έχουν στα bookmarks τους την Maya (την Pixelskaya ντε!)
για την οποία πίνουν νερό στο όνομά της και φοράνε γραβάτες της.

Ο FMVάς

Μόνο στην ιδέα ότι έχει κυκλοφόρησε κάποιο FMV και δεν το έχει παίξει τον λούζει κρύος ιδρώτας, ταχυπαλμίες και ταράκουλο. Θεωρεί το είδος ως την κορυφαία υποκατηγορία των adventures και βγάζει φλύκταινες όταν το χαρακτηρίζουν ως interactive movie game. Για αυτούς υπάρχουν οι ήρωες τύπου Tex Murphy και Gabriel Knight (από το κτήνος μέσα μου) και μετά όλοι οι άλλοι. Κρυφός του πόθος είναι να γυρίσει το δικό τους FMV με πρωταγωνιστή τον εαυτό τους. Φημολογείται πως έπαιξε το Darkstar όσες φορές χρειάστηκε για να ανακαλύψει όλους τους πιθανούς θανάτους που μπορούσε να έχει. Επίσης κάθε φορά που αναφέρει κάποιος ότι δεν ξέρει το είδος πηγαίνει και ανάβει ένα αρωματικό κερί στο FMV-shrine που έχει φτιάξει στο σπίτι του. Κάποιοι από αυτούς ξεκίνησαν με τα παλιά interactive movie games αλλά το μετάνιωσαν γιατί είχαν πολλούς γρίφους και τώρα νιώθει δικαιωμένος που η Telltale επανέφερε το είδος σε άλλα στάνταρ!

Τους καταλαβαίνεις όταν πας να δεις ταινία μαζί τους
γιατί έχουν φέρει μαζί τους πληκτρολόγιο και ποντίκι!

Ο MYSTήριος gamer

Έχει συνηθίσει να αναβοκατεβάζει διακόπτες μπας και ανέβει κανένα πλοίο στην αυλή του και τον οδηγήσει σε άλλη μέρη. Φοβάται να ανοίξει τα βιβλία μήπως και τον παγιδεύσουν μέσα. Για πάρτη της σειράς βγήκε ο όρος myst-clone, αλλά έχει ετοιμάσει μια λίστα από 492 προϋποθέσεις για να εντάξουν κάποιο σε αυτή την κατηγορία. Μάλιστα μεταξύ τους μιλάνε στη γλώσσα D’ni, όταν θέλουν να μην συνεννοηθούν. Αν θες να καβγαδίσεις μαζί του, τον ρωτάς γιατί δεν υπάρχει Myst II ή Riven II. Φημολογείται ότι κανείς δεν επιτρέπεται να δει απευθείας τις κουτάτες συσκευασίες τους (μόνο σε φωτογραφία ή σε περιγραφή από τον ίδιο).

Τον καταλαβαίνεις γιατί όταν μπαίνει σε ένα δωμάτιο,
κοιτάζει όλους τους διακόπτες και πηγαίνει να παίξει μαζί τους.

The rest-οι

Σίγουρα έχω ξεχάσει κάποια είδη που ευδοκιμούν τριγύρω μας. Για αυτό και προσκαλώ τους αναγνώστες να τα εντοπίσουν, να τα ονοματίσουν και να περιγράψουν τα χαρακτηριστικά τους! Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Constantine_R για τα σχόλια, τις παρατηρήσεις και τις προσθήκες…