Ένα (μεγάλο) αφιέρωμα στην σειρά Myst

Οδηγίες προς προσηλωμένους: Βάλτε την καφετιέρα σας σε λειτουργία, τσιμπήστε ένα τοστάκι ή μία τυρόπιτα και ξεκινάμε.

Λόγω της τεράστιας αγάπης μου γι'αυτή τη σειρά, και (δυστυχώς) λόγω πολύ ελεύθερου χρόνου λέω να κάνω μία παρουσίαση του franchise και του κόσμου των D'ni. Είμαι από την φύση μου πολύ σκληρός κριτής για τα πράγματα που αγαπώ, έτσι δεν θα μου είναι δύσκολο να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται, αν και ας μην γελιόμαστε: Η "αντικειμενικότητα" στην άποψη κάποιου είναι λίγο χαζή ως έννοια εξ'ορισμού!

Το παρόν άρθρο δεν αποτελεί review των Myst με την στενή έννοια, αλλά περισσότερο ένα αφιέρωμα το οποίο ελπίζω να βρουν ενδιαφέρον τόσο οι γνώστες της σειράς, όσο και αυτοί που πάντα ήθελαν να ασχοληθούν με το εν λόγω franchise, αλλά ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία. Για τους νέους παίχτες, θα περιορίσω τα spoilers στο ελάχιστο δυνατό.

Έχετε χάσει την μπάλα με την ιστορία; Καιρός να τα ξεμπερδέψετε.

Αν και τα 5 παιχνίδια της σειράς είναι λίγο πολύ σε χρονολογική σειρά, ενσωματώνουν μέσα τους στοιχεία και αναφορές που προέρχονται από διαφορετικές χρονικές περιόδους (το Uru είναι άλλη υπόθεση). Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις την υπόθεση καθενός Myst Game ξεχωριστά, τα πράγματα όμως είναι πιο πολύπλοκα όταν προσπαθήσεις να συνδέσεις την γενικότερη εικόνα του παζλ. Πιστεύω όμως πως αξίζει τον κόπο να συνδέσεις τα κομμάτια στο μυαλό σου. Η εμπειρία του Riven για παράδειγμα γίνεται απείρως πιο συναρπαστική όταν έχεις κατανοήσει πλήρως το back-story.

Τα περισσότερα που χρειάζεται να ξέρεις για την ιστορία της εποχής του Atrus και των D’ni, υπάρχουν ήδη με την μορφή journals μέσα στα παιχνίδια, τα οποία όμως οι περισσότεροι δυστυχώς τα προσπερνάνε στα γρήγορα χάνοντας το νόημα. Για αυτούς που θέλουν να ψαχτούν ακόμη περισσότερο, υπάρχει πάντα το διαδίκτυο και η τεράστια κοινότητα των Myst fans (πχ. http://www.mystcommunity.com, http://en.mystlore.com/wiki/Main_Page, κλπ), καθώς επίσης τα τρία «επίσημα» βιβλία και το blog του Watson της Cyan όπου μπορεί τε να εντρυφήσετε περισσότερο (πολύ περισσότερο) στην ιστορία των D’ni. Παρακάτω θα αναφερθώ σε κάθε Myst ξεχωριστά χωρίς όμως να αποκαλύπτω πολλά-πολλά, (θα βάζω spoilers).

Δυο λόγια για την ιστορία πίσω από το πρώτο Myst: Το νησί του Myst (ή Age όπως αναφέρονται οι τοποθεσίες στο franchise) αποτελούσε το "ησυχαστήριο" του κεντρικού χαρακτήρα Atrus, όταν ένας από τους δύο γιους του αποφάσισε για κάποιο λόγου να κάψει την κεντρική βιβλιοθήκη. Ο Atrus δεν ήταν σίγουρος ποιος από τους δύο το έκανε, έτσι "φυλάκισε" και τους δύο σε Prison Ages και άφησε σε εσένα να αποφασίσεις ποιον θα ελευθερώσεις. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να περιηγηθείς στα 4 άλλα Ages που συνδέονται με το νησί του Myst μέσω "Linking Books" και να βρεις τις "χαμένες σελίδες" των prison ages των δύο αδελφών. (Για το ποιος είσαι «εσύ» και από πού προήλθες, πληροφορίες παρακάτω).

Μπορεί να ακούγεται λίγο περίεργο σαν σύλληψη, αλλά μιλάμε για 1993 και η ιστορία του Myst Universe ήταν τότε σε πολύ εμβρυακό στάδιο. Η αλήθεια είναι ότι μερικά πράγματα στο Myst 1 δεν βγάζουν ιδιαίτερα νόημα, πολλά όμως από τα κενά της ιστορίας ξεκαθαρίζουν αργότερα στο Riven και στο Book Of Atrus.

Το Myst λοιπόν είναι ένας κόσμος με retro γραφικά που ακόμη και σήμερα όμως δεν μοιάζουν γερασμένα, και με κλασσικούς πλέον γρίφους που απαιτούν την λογική σου, την υπομονή σου και καλές σημειώσεις όπως άλλωστε κάθε άλλο παιχνίδι της σειράς. Οι πέντε συνολικά Ages χαρακτηρίζονται από μία εντελώς διαφορετική αισθητική η καθεμία, καθώς και από διαφορετικών ειδών γρίφους. Για παράδειγμα αλλού επικρατούν οι γρίφοι ήχων, αλλού οι γρίφοι μηχανικής κ.ο.κ. Το καλό στην υπόθεση είναι ότι το Myst είναι εντελώς μη γραμμικό που σημαίνει ότι μπορείς να τελειώσεις τις Ages με οποιαδήποτε σειρά εσύ θέλεις.

Στο Riven οι δημιουργοί του όχι μόνο καταφέρνουν να εμπλουτίσουν την ιστορία της οικογένειας του Atrus, αλλά μας παρουσιάζουν σε μικρά κομμάτια και την ιστορία της μυθικής φυλής των D’ni χτίζοντας έτσι σιγά σιγά το Myst Universe. Πολύ σύντομα: Οι D’ni είναι μία φυλή η οποία εμφανίστηκε πριν 10.000 χρόνια στην γη και έζησε σε υπόγειες σπηλιές τεράστιου βάθους και σταδιακά εξαφανίστηκε. Η οικογένεια του Atrus είναι απόγονοι αυτοί της φυλής την οποία προσπαθούν να αναβιώσουν με κάποιο τρόπο. Η τέχνη του “writing” (το να δημιουργείς δηλαδή νέους κόσμους μέσα από το γράψιμο βιβλίων – τα Ages) προήλθε από τους D’ni. Οι D’ni είχαν δικιά τους γραφή, ομιλία και αριθμητική.

Έτσι λοιπόν ο Atrus μας στέλνει στο Riven με σκοπό να ελευθερώσουμε την Catherine (η γυναίκα του που φυλακίστηκε από τον πατέρα του) και να παγιδέψουμε τον Gehn (ο πατέρας του) σε ένα Prison Age. Πολύ συνοπτικά το backstory το οποίο το μαθαίνεις κυρίως από το journal της Catherine προς το τέλος του παιχνιδιού έχει ως εξής:

Spoiler: O Gehn δημιούργησε το Riven και τελικά παγιδεύτηκε εκεί από τον Atrus και την Catherine(πληροφορίες περί αυτού στην συνέχεια). H Catherine όμως γύρισε και πάλι στο Riven μετά από 30 χρόνια, επανενώθηκε με την παλιά της φυλή, και συμμαχεί με μία ομάδα ανταρτών ενάντια στην μοναρχία του Gehn. Έτσι κατασκευάζουν έναν νέο κόσμο (τον Tay) στον οποίο δημιουργούν μία μεγάλη αυτόνομη κοινότητα. Τον κόσμο αυτό τον κρατάνε κρυφό από τον Gehn ο οποίος εξακολουθεί να γράφει νέους δικούς του κόσμους για να ικανοποιήσει την μεγαλομανία του και την επιθυμία του να λατρεύεται σαν Θεός. Εντωμεταξύ ο Gehn ανακάλυψε για αυτό το αντάρτικο, και παγίδεψε την Catherine σε ένα απομακρυσμένο νησί-φυλακή.

Στο Riven λοιπόν ερχόμαστε αντιμέτωποι με δύο προβλήματα τα οποία χωρίζονται σε δύο κατηγορίες γρίφων, όχι πάντα εντελώς ασύνδετους μεταξύ τους. Από την μία πρέπει μέσω κρυμμένων στοιχείων και γρίφων να βρούμε την Catherine μέσω των ανταρτών, και από την άλλη πρέπει να βρούμε και να παγιδέψουμε τον Gehn. Η επιτυχία μας καθώς και ο τρόπος για να κατανοήσουμε την ιστορία του Riven βρίσκεται στην ικανότητά μας να ξεμπερδέψουμε στο μυαλό μας ποιους γρίφους έχει εγκαταστήσει στο νησί ο Gehn για να κρύψει το κρησφύγετο του, και ποιους έχουν εγκαταστήσει οι αντάρτες για να κρύψουν το link για το Age τους (Tay). Γι'αυτό το λόγο λοιπόν η ιστορία του Riven είναι τόσο αλληλένδετη με τους γρίφους του, που αν δεν την κατανοήσεις μάλλον δεν θα καταφέρεις να τελειώσεις το παιχνίδι. Μιλάμε για μία πραγματικά παροιμιώδης σχέση ιστορίας-γρίφων.

Στο μεταξύ εκδόθηκαν 3 βιβλία σε μορφή μυθιστορήματος (πλέον σε έναν ενιαίο τόμο) τα οποία εντρυφίζουν ακόμη περισσότερο στην ιστορία της οικογένειας Atrus και των D’ni. H αλήθεια είναι ότι προσωπικά μόνο το πρώτο κατάφερα να τελειώσω αφού βρήκα τον τρόπο γραφής του συγγραφέα (David Wingrove) πολύ λιτό, απλό και μάλλον παιδικό. Αποτελούν πάντως "επίσημα" βιβλία αφού γράφτηκαν με την καθοδήγηση του Rand Miller, Robyn Miller και Richard Watson της Cyan.

Θα αναφερθώ λίγο στο πρώτο βιβλίο γιατί μας λύνει κάποιες απορίες για το Myst και Riven. Το πρώτο βιβλίο λοιπόν (The Book of Atrus) περιγράφει τα παιδικά χρόνια του Atrus, για την ζωή του με την γιαγιά του Ti'Anna (η Ti’Anna «έγραψε» το Myst Age, εξού και το μνήμα της στο RealMyst) στο Cleft (είναι η τοποθεσία η οποία εμφανίζεται στην αρχή-αρχή του Uru), και για την διδασκαλία του από τον πατέρα του Ghen στην μυστική γραφή για δημιουργία Linking Books. Τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια στο βιβλίο είναι τα τελευταία, τα οποία περιγράφουν την φυλάκιση του Ghen στο Riven το οποίο ήταν τότε ένας ενιαίος κόσμος, πολύ πριν αρχίσει ο Ghen να κάνει τα πειράματά του λόγω των οποίων χωρίστηκε σε 5 νησιά.

Έτσι λοιπόν, ο Atrus και η Catherine "φυλακίζουν" τον Gehn στο Riven, ενώ αυτοί διαφεύγουν μέσω του Linking Book στο Myst Island. Για να εξαφανίσουν κάθε τρόπο απόδρασης του Gehn, οι δύο χαρακτήρες "διακτινίστηκαν" στο Myst και στην συνέχεια άφησαν το linking book να πέσει στο Star Fissure του Riven. Το Star Fissure αποτελεί μία "ανωμαλία" στον κόσμο του Riven, και οδηγεί σε άγνωστους προορισμούς.

Όταν έπεσε όμως το Linking Book του Myst στο Star Fissure, έφτασε στην Γη και στα χέρια του άγνωστου περιηγητή (του παίχτη δηλαδή-εμάς!) ο οποίος το χρησιμοποίησε και έτσι έφτασε στο Myst Island μιας εξαρχής (στο πρώτο Myst δηλαδή). Στην συνέχεια και λόγω αυτής της ανωμαλίας ο Gehn έκλεισε το Star Fissure με έναν μηχανισμό, και τοποθέτησε ένα τηλεσκόπιο πάνω από αυτό. Πρόκειται δηλαδή για το πρώτο αντικείμενο που βλέπουμε στο Riven όταν το ξεκινάμε,

Spoiler: και τελικά τον λόγο καταστροφής αυτού.

Δεν θα αναφερθώ εκτενώς στα άλλα δύο βιβλία διότι δεν τα έχω διαβάσει ακόμη, ξέρω όμως πως το Book Of Ti'anna περιγράφει για το πως η Ti'Anna ανακάλυψε μιας εξαρχής τον υπόγειο κόσμο των D'ni σε υπόγειες σπηλιές στο Νέο Μεξικό (είναι η διαδρομή που παίρνουμε στην εισαγωγή του Myst 5) όπου εκεί μυήθηκε στο Art Of Writing των D'ni, γνώρισε τον Atrus, γέννησε τον Gehn, and the rest is history...

Στο Book Of D'ni που τοποθετείται χρονολογικά μετά τα γεγονότα του Riven, περιγράφονται οι προσπάθειες του Atrus να αναγεννήσουν την φυλή των D'ni (once again) σε μία νέα Age, την Tehranee.

Τα πράγματα στην συνέχεια είναι πολύ πιο απλά (αφού το franchise έφυγε για το 3 και το 4 από τους αρχικούς δημιουργούς του).

Στο Myst 3: Exile καταφθάνουμε στο νέο σπιτικό του Atrus και της Catherine στην Tomahna (η οποία φημολογείται ότι δεν είναι Age, αλλά πραγματικό μέρος πάνω στην Γη) όταν απ’το πουθενά εμφανίζεται ο μυστηριώδης χαρακτήρας Saavedro o οποίος κλέβει το linking book προς την Age Releeshahn την οποία δημιούργησε ο Atrus για τους εναπομείναντες D’ni. Παρεμπιπτόντως τον Saavedro τον υποδύεται ο μόνος επαγγελματίας ηθοποιός που έχει εμφανιστεί στην σειρά Myst ο Brad Dourif τον οποίον μάλλον γνωρίζετε από τον μετέπειτα ρόλο του στο Lord Of The Rings σαν τον Grima, το «τσιράκι» του Saruman. Έτσι λοιπόν σκοπός σας στο Myst 3 Exile είναι να «κυνηγήσετε» τον Saavedro ο οποίος απ’ότι φαίνεται ζητά εκδίκηση από τον Atrus για την "φυλάκισή" του από τους δύο γιους του στο παρελθόν. Οι περιήγησή μας στα 5 Ages του Myst 3 γίνεται χωρίς εμφανή λόγο και παρά την προσπάθεια της Presto να αιτιολογήσουν την ύπαρξη των γρίφων και την συσχέτισή τους με την ιστορία, τελικά δεν θέλει και πολύ μυαλό για να υποπτευθείς πως στο Myst 3... you solve puzzles for the sake of puzzles...

Στο Myst 4: Revelation η ιστορία επανέρχεται στους δύο γιους του Atrus, ενώ βασικός χαρακτήρας της πλοκής είναι η κόρη του η Yeesha. Η Yeesha όμως εξαφανίζεται και εμείς καλούμαστε να βρούμε ποιος και γιατί από τους δύο αδελφούς της την έχει απαγάγει, κάτι τελικά που θα μας οδηγήσει και στην απάντηση από το μυστήριο του αρχικού Myst, ποιος δηλαδή έκαψε την βιβλιοθήκη. Σημειωτέον πως τα δύο αδέλφια κατάφεραν να "αποδράσουν" από τα prison ages με έναν τρόπο που αποκαλύπτεται κατά την διάρκεια της πλοκής, αν και η λογική των "prison ages" έρχεται σε αντίθεση με τον χαρακτήρα τους στα Myst και Riven (πές το "ποιητική αδεία").

Όπως αναφέρω και παρακάτω όμως, στην συνέχεια η ιστορία ξεφεύγει από κάθε λογική και φέρνει ασυνήθιστη και απρόσμενη τροπή για ένα παιχνίδι του Myst Universe. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι γρίφοι του επιλόγου, που κάθε Myst φαν θα ήθελε να διαγράψει από την μνήμη του.

Το Myst 5: End Of Ages επαναφέρει την ιστορία σε πιο βαθιά νερά (αφού πρόκειται για δημιουργία της Cyan) χωρίς όμως δυστυχώς να ικανοποιεί ιδιαίτερα. Καταρχήν να αναφέρω πως δεν μου είναι εντελώς ξεκάθαρο αν το Myst 5 αποτελεί sequel του Myst 4 ή του Uru, παρόλο που έχω διαβάσει συνεντεύξεις του Rand Miller και αναλύσεις μπερδεύτηκα ακόμη περισσότερο. Όπως αναφέρω και παρακάτω, από την στιγμή που μπήκε η "παράλληλη" ιστορία του Uru στο παιχνίδι, η ιστορία αν και απέκτησε μεγαλύτερο ενδιαφέρον έγινε ακόμη πιο πολύπλοκη.

Η δράση λοιπόν ξεκινάει στο σημείο που αφήσαμε τον Atrus στο τέλος του Myst 1 (τοπογραφικά και όχι χρονολογικά) όπου μας ενημερώνει ότι συνεχίζει την προσπάθεια να φτιάξει ένα νέο Age για τους D’ni, το Releeshahn. Εδώ να σημειώσω πως λόγω του ότι το Myst 5 είναι 3d, για πρώτη φορά οι χαρακτήρες αντικαταστάθηκαν από τα ψηφιακά τους avatars (και ο γραφών ξεθάβει το τσεκούρι του πολέμου).

Πολύ νωρίς λοιπόν στο End Of Ages, συναντάμε την Yeesha η οποία μας πληροφορεί για ένα περίεργο tablet (όχι ipad, ούτε ασπιρίνη) το οποίο όπως αναφέρω και παρακάτω ελέγχει με κάποιον τρόπο τα πλασματάκια Bahros τα οποία αποτελούν τον σύνδεσμο μεταξύ των linking worlds-ages. Ο σκοπός μας στο Myst 5 είναι να ταξιδέψουμε σε 4 Ages ώστε να «ξεκλειδώσουμε» τις δυνάμεις αυτού του μυστήριου tablet. Πιάσ’το αυγό και κούρευ’το δηλαδή. Στην προσπάθειά τους οι δημιουργοί να δώσουν περισσότερες λεπτομέρειες για την "Art Of Writing" των D’ni, μπλέξανε τα πράγματα με έναν κατά την γνώμη μου, χαζό και μπερδεμένο τρόπο και τελικά μας παραδώσανε τον πιο αδύναμο τίτλο Myst, από όποια άποψη και να το δεις.

Άφησα για το τέλος το URU: Ages Beyond Myst (με τα expansions) λόγω του πολύ ιδιαίτερου χαρακτήρα του.

Το Uru λοιπόν διαδραματίζεται στην σύγχρονη εποχή κατά την οποία οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν (και καλά) απομεινάρια του πολιτισμού των D'ni στο Νέο Μεξικό. Για την ακρίβεια ανακαλύπτουν την περιοχή του Cleft (το μέρος που μεγάλωσε η Ti'Anna τον εγγονό της Atrus). Σε αυτό το εναλλακτικό σύμπαν του Uru, η ανωτέρω ανακάλυψη έλαβε χώρα στην δεκαετία των '80 και στην συνέχεια η εταιρεία που ιδρύθηκε (D'ni Restoration Council ή DRC) απευθύνθηκαν στην Cyan (και καλά) για να κάνει γνωστή την ιστορία των D'ni μέσω των παιχνιδιών της.

Εκεί λοιπόν ξεκινάει η περιπέτειά μας, σαν απλοί τουρίστες. Εκεί στο Cleft ανακαλύπτουμε το ολόγραμμα-πνεύμα της Yeesha (ή μήπως την ίδια την Yeesha;; Δεν ξέρω, πραγματικά τα έχω μπερδέψει!), η οποία μας πληροφορεί πως σιγά-σιγά οι πόλεις των D'ni βγαίνουν στην επιφάνεια, και ζητάει την βοήθειά μας για τα τελικά αυτά στάδια αναστήλωσης των πόλεων. Όχι, δεν θα πάρουμε φτυάρι και τσάπα, σκοπός μας είναι να ταξιδέψουμε στα 4 Ages του Uru και να ενεργοποιήσουμε κάποια "μονοπάτια" που θα ανοίξουν τον δρόμο για τις νέες πόλεις των D'ni.

Μην το ψάχνετε και πολύ, η ουσία είναι η εξής: Στο Uru: The Complete Chronicles βρίσκουμε Linking Books τα οποία μας οδηγούν σε (κατά βάση) αυτόνομα Ages που το καθένα έχει το δικό του backstory. Θεωρητικά, υπάρχει μία κεντρική υπόθεση που τα ενώνει όλα, αλλά είναι τόσο μπερδεμένη (συμπεριλαμβάνει και πάλι τα πλασματάκια bahros) που μάλλον δεν θα σας αποσχολήσει και ιδιαίτερα. Στην ουσία αυτό που ήθελαν να κάνουν στην Cyan ήταν να φτιάξουν έναν ανοιχτό κόσμο (των D'ni) τον οποίο θα τον εμπλούτιζαν κάθε μήνα με ένα νέο Age μέσω του (συνδρομητικού) Uru Live. Δυστυχώς, όπως αναφέρω και παρακάτω, τίποτα από αυτά δεν συνέβη.

Μετά την ακύρωση του Uru Live κυκλοφόρησε το expansion "To D'ni" το οποίο αποτελείται κυρίως από ένα τεράστιο Age (με ελάχιστη όμως δράση-γρίφους) το οποίο θα αποτελούσε την "βάση" των παιχτών του Uru Live. Αυτό το Age είναι το λεγόμενο Bevin Neighnorhood και ήταν κάποτε, ας πούμε, η πρωτεύουσα των D'ni. Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνεις εκεί, κατά την γνώμη μου είναι κάτι σαν demo του Uru live, είναι ένα θαυμάσιο μέρος όμως για εξερεύνηση και ανάγνωση journals.. Πολλών journals...

Στην συνέχεια κυκλοφόρησε το Path Of The Shell το οποίο αποτελείται από δύο νέα Ages φαινομενικά (και μόνο) ασύνδετα μεταξύ τους και τόσο διαφορετικά τόσο στην αισθητική όσο και στους γρίφους τους. Δεν μπορώ να μην κάνω ιδιαίτερη αναφορά στο Ahnonay, ένα μοναδικό Age του οποίου η ανατροπή της πλοκής θα σας αφήσει όχι μία, αλλά δύο φορές με το σαγόνι πεσμένο! Γι'αυτό δεν λέω τίποτα παραπάνω.

To Uru: The Complete Chronicles αποτελεί αναμφισβήτητα την πιο ολοκληρωμένη και "χορταστική" εμπειρία της σειράς Myst (από άποψη διάρκειας και όγκου πληροφοριών) και παρά τα ελαττώματά του (κάποιοι κακοσχεδιασμένοι γρίφοι, μπερδεμένη ιστορία) ικανοποιεί και με το παραπάνω τον επίμονο ταξιδιώτη.

Τέλος, να αναφέρω πως πριν 3 χρόνια περίπου δύο ανεξάρτητοι παραγωγοί (μεταξύ μας, ρεμάλια μου φάνηκαν) αγόρασαν τα δικαιώματα από την Cyan μίας ταινίας Myst η οποία θα βασίζεται στο τρίτο βιβλίο (The Book of Ti’Anna) και όχι σε κάποιο παιχνίδι. Για κάποιο λόγο δεν μπορώ να βρω αυτή τη στιγμή το σχετικό link, αλλά θέλω να δηλώσω πως κρατάω πολύ μικρό καλάθι για αυτή την ταινία… αν ποτέ ολοκληρωθεί..

Όσοι έχετε χάσει την μπάλα με τα Ages, εδώ θα βρείτε μία αναλυτική λίστα ανά τίτλο: http://dni.wikia.com/wiki/List_of_Ages

Αρκετά με την ιστορία. Είμαι σίγουρος πως τα κάνατε κουλουβάχατα! Ας μιλήσουμε για τα παιχνίδια αυτά καθ’αυτά, και λίγο background story.

To Myst κυκλοφόρησε το 1993 από την Cyan και αποτελεί στην ουσία την δουλειά δύο αδελφών, του Robyn (έπαιζε τον γιο Sirrus) και Rand Miller (παίζει τον Achenar και τον Atrus σε όλο το franchise). Τότε ήταν πραγματικά τεράστια εμπορική επιτυχία, μιας και έφερε την αρχή ενός νέου adventure genre, αυτού του κλασικού πλέον είδους pre-rendered σκηνών προοπτικής πρώτου προσώπου με την κίνηση να γίνεται με την μορφή slide-show. Η συνταγή τότε ήταν πρωτότυπη, αν και μεταγενέστερα ακολούθησαν πάμπολλοι καλοί και κακοί μιμητές: Ένας κόσμος φωτορεαλιστικός γεμάτος με γρίφους που σε βοηθούν να "ξεκλειδώσεις" νέες τοποθεσίες καθώς και κομμάτια της εκάστοτε ιστορίας.

Μετά από 4 χρόνια δημιουργίας, το 1997 η Cyan Worlds παρέδωσε απλόχερα στον κόσμο αυτόν τον καλλιτεχνικό ακρόλιθο, που ονόμασαν Riven. Για το Riven εργάστηκαν αυτή τη φορά πολύ περισσότεροι (περίπου 20 άτομα). Ο Rand Miller ανέλαβε αυτή τη φορά καθήκοντα παραγωγού και ελάχιστα από το δημιουργικό κομμάτι. Ο Robyn Miller είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία, τους γρίφους, την μουσική και στον γραφιστικό τομέα. Δηλαδή στα πάντα!

Το Riven όμως δεν θα ήταν τίποτα από ότι είναι σήμερα εάν τα δύο αδέλφια δεν είχαν προσλάβει έναν νέο γραφίστα (που τελικά ανέλαβε δράση σε όλους τους δημιουργικούς τομείς), και αυτός ήτανε ο μέγιστος Richard Vander Wende. Στην ουσία ο Wende ήταν ό άνθρωπος που έκανε το Riven... Riven και όχι Myst 2. Ο ίδιος ο Robyn Miller παραδέχτηκε πως «χωρίς το απεριόριστο ταλέντο του Wende δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ποτέ αυτό το καλλιτεχνικό άλμα από το Myst στο Riven», κάτι που το προσομοίωσε με «το άλμα που έκανε ο Tolkin από το Hobbit στο Lord Of The Rings, τηρουμένων όλων των αναλογιών» (δικά του τα λόγια)!

Για να τα ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα, αν ο Robyn Miller ήταν ο John Lennon του Riven, ο Richard Vander Wende ήταν ο McCartney, ενώ αξιοσημείωτο είναι πως σε κάποιον Richard A. Watson (αγαπημένος του Myst Community λόγω συνεχής επικοινωνίας με τον κόσμο) έδωσαν τον τίτλο του “D’ni Historian”!! Δυστυχώς οι δύο πρώτοι δεν ξανασχολήθηκαν με την gaming industry από τότε, και έτσι ο κόσμος των adventures έχασε δύο τεράστια ταλέντα ενώ ξέμεινε με έναν Rand Miller (ο Atrus ντε) ο οποίος κατάντησε σχεδόν καρικατούρα των media αφού με κάθε νέο Myst δήλωνε με περισσό ενθουσιασμό ότι πρόκειται για το καλύτερο παιχνίδι Myst έως τότε... Τέλοςπαντον, ασχολίαστο.

Το Riven λοιπόν όπως ξέρουμε έσπασε την γρουσουζιά του sequel και αγαπήθηκε από το κοινό σε τεράστιο βαθμό αν και δεν έκανε τις κολοσσιαίες πωλήσεις του Myst κυρίως λόγω της αυξημένης δυσκολίας του. Στατιστικά πάντως συνεχίζει να είναι το αγαπημένο της σειράς, κάτι που μου δίνει ελπίδα για την ανθρωπότητα :wink:

Λίγο μετά την κυκλοφορία του σε 5 cd, η Cyan το κυκλοφόρησε σε ένα Dvd, κάτι πραγματικά πολύ σπάνιο για εκείνη την εποχή. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο γλιτώσαμε από τους μπελάδες του βάλε-βγάλε cd κάθε 10 λεπτά (για αντιγραφή όλων των περιεχομένων στον σκληρό δίσκο με τις χωρητικότητες της εποχής ούτε λόγος) αλλά επίσης κερδίσαμε καλύτερη ποιότητα στα videos.

Το Riven πάντως εκτός από το καλύτερο τίτλο της σειράς, δυστυχώς κατέχει και άλλη μία πρωτιά: Είναι το πιο δύσκολο να τρέξει στα νέα συστήματα. Με κάθε νέα Windows που κυκλοφορούν, το Riven πάντα παρουσιάζει προβλήματα κάτι που μου κάνει φοβερή εντύπωση διότι το Myst είναι πραγματικός βράχος σε αυτό τον τομέα! Απ΄όσο ξέρω κυκλοφορούν 4 εκδόσεις του Riven. Η αρχική με τα 5cd, η έκδοση με τo DVD που μόλις αναφέραμε, μία δεύτερη έκδοση με DVD που συμπεριλαμβανόταν στην Myst Trilogy 10th Anniversary Edition, και η πιο πρόσφατη έκδοση μέσω GOG. Απ’όσο ξέρω η έκδοση του GOG παρουσιάζει τα λιγότερα προβλήματα (είναι η μόνη που δεν έχω, δεν ξέρω) προσοχή όμως: Είναι μεταφορά της αρχικής με τα 5 cd , άρα θα χάσετε σε ποιότητα βίντεο! Προτείνω να το παίξετε μέσω της 10th Anniversary Edition, που αν και έχει προβλήματα στα σύγχρονα συστήματα, ξεπερνιούνται με μερικά κολπάκια.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ σύντομα στα Easter Eggs του Riven. (Δεν έχετε να πάτε πουθενά;; Δεν νομίζω! Μόλις ξεκινήσαμε!)

Την εποχή λοιπόν που κυκλοφόρησε το Riven, ο nickname «Spyder» της Cyan δημοσίευε κάθε λίγες μέρες έναν ιδιαίτερα επινοητικό, αινιγματικό και δύσκολο γρίφο στην ιστοσελίδα του ο οποίος απαιτούσε πολύ μα πολύ ψάξιμο ακόμη και στις φωτογραφίες των εργαζομένων στην Cyan (!). Οι λύσεις των γρίφων αυτών σου έδιναν κάποια hotspots μέσα στο παιχνίδι τα οποία αν τα πατούσες με συγκεκριμένη σειρά ενεργοποιούνταν το Easter Egg Mode. Από εκεί και πέρα έπρεπε να ψάξεις σε όλο το Riven για να βρεις τις κρυμμένες φωτογραφίες. Ένας πραγματικός πονοκέφαλος για αυτούς που πρωτοασχολήθηκαν τότε, αλλά πιο εύκολο για εμάς σήμερα που τα θέλουμε όλα έτοιμα. Πραγματικά πολύ καλή δουλειά ακόμη και σε αυτόν τον τομέα. Ρίξτε μια ματιά εδώ για τους γρίφους του Spyder, αξίζει ο… πονοκέφαλος! http://pyxis.rspruijt.net/riven_spyder02.htm

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την δημιουργία του Riven προτείνω το βιβλίο «From Myst To Riven», το must και το καμάρι κάθε συλλέκτη που κατά καιρούς εμφανίζεται σε πολύ ψηλές τιμές στο ebay (δεν είναι τυχαίο που δεν έχει διαρρεύσει ποτέ σε torrent). Ο γραφών το απέκτησε για μόλις 25€ και ακόμη δεν το πιστεύει! Επίσης, πολύ καλά είναι τα making of videos στο Riven DVD και στα 10th Anniversary Trilogy Dvd. Μάλιστα έχω ανεβάσει ένα εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=lOOVWFXjGQY

Σε αυτό το site http://mrillustrated.com/main.php θα βρείτε κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες φωτογραφίες και πληροφορίες για τα Myst και Riven. Επίσης να αναφερθώ σε ένα εντελώς ερασιτεχνικό project, που με περίσσια αγάπη όμως προσπαθούν να ξαναφτιάξουν ολόκληρο το Riven σε 3D http://www.starryexpanse.com. Λογικά το εγχείρημα θα πάρει πολύ χρόνο ακόμη, κάποια πρώτα δείγματα όμως είναι πολύ υποσχόμενα.

Συνεχίζουμε..

Όπως είπαμε λοιπόν, ο Wende και ο Robyn Miller αποχώρησαν από την εταιρεία, ενώ οι εναπομείναντες αποφάσισαν να μην φτιάξουν το Myst 3 αλλά δούλευαν μυστικά σε «κάτι διαφορετικό» το οποίο θα ήτανε το Uru και θα τους έπαιρνε τελικά πολύ περισσότερο να το ολοκληρώσουν. Έτσι πούλησαν τα δικαιώματα του Myst 3 στην Presto Studios, έχοντας όμως θέσει τα απαραίτητα όρια σε βασικά θέματα έτσι ώστε να διαφυλαχθεί η ακεραιότητα του franchise.

Παράλληλα το 2000 κυκλοφόρησε και το RealMyst σε συνεργασία με την Sunsoft με μάλλον χλιαρή αποδοχή. Ο Robyn Miller είπε αργότερα πως δεν είχε ιδέα ότι φτιάχνανε το RealMyst (είχε ήδη αποχωρήσει από την εταιρεία) ενώ σε καμιά περίπτωση δεν είναι το RealMyst «όπως το φανταζόταν και πάντα ήθελε να είναι» (φράση που του αποδίδεται στο promotion του RealMyst). Στο RealMyst προσθίθεται μία νέα mini-Age η Rime η οποία αν και δεν έχει λόγο ύπαρξης κατά την γνώμη μου, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις κάποια κομμάτια της ιστορίας του Myst 4 λίγο πιο εύκολα. Ή απλά μπορείς να ρωτήσεις κάποιον άλλον, and save the trouble...

Για το Myst 3 λοιπόν, στην Presto ήθελαν να φτιάξουν ένα πιο προσιτό παιχνίδι από το Riven, και έτσι φτιάξανε τα 5 Ages σε στυλ Myst (πας, λύνεις γρίφους, επιστρέφεις στο main Age κ.ο.κ), και μία πιο «ελαφριά» υπόθεση που δεν θα μπέρδευε ιδιαίτερα τον… πελάτη. Διότι όταν οι εταιρείες μας βλέπουν σαν πελάτες, τότε αρχίζουν τα πράγματα να κατρακυλάνε. Όχι ότι το Myst 3 είναι κακό, σε καμιά περίπτωση απλά η άποψή μου είναι ότι ενώ το όραμα του Robyn Miller ήταν να δημιουργούν κόσμους, το όραμα όλων των επόμενων δημιουργών που καταπιάστηκαν με την σειρά Myst ήταν να πουλάνε παιχνίδια.

Όπως και να έχει, το Myst 3 Exile πήρε πολύ καλές κριτικές (και δικαίως) αν και οι πωλήσεις του ήταν φανερά πεσμένες αφού το έτος 2001 λίγοι μόνο νοσταλγοί του adventure game είχαν ξεμείνει. Ομολογουμένως εκείνα τα χρόνια δεν ήταν και τα καλύτερα για το είδος.

Αφού πέρασε από χίλια τινά, και αλλαγές στο gameplay (όλα αυτά κάτω από ένα πέπλο μυστηρίου), τελικά η Cyan Worlds κατάφερε να κυκλοφορήσει το 2003 το URU. Θα μου επιτρέψετε μία προσωπική μου ιστορία εδώ: Την εποχή εκείνη το είχα αγοράσει και απλά το έβλεπα να κάθεται στην όμορφη συσκευασία του για 2 χρόνια περίπου. Ο λόγος ήτανε οι πολύ υψηλές απαιτήσεις σε hardware για την εποχή, που ο υπολογιστής μου αδυνατούσε να τρέξει (πράγμα ανήκουστο για adventure game τότε)!

Εν τω μεταξύ και καθώς έσκαγα απ’το κακό μου διάβαζα τις κριτικές, αλλά δεν ήταν καλές. Καθόλου καλές για την ακρίβεια. Θυμάμαι μια έντονη δυσαρέσκεια για χίλια-δυο πράγματα, από την προοπτική Τρίτου Προσώπου, μέχρι τους γρίφους δεξιοτήτων, μέχρι την δυνατότητα να (μισό)πεθάνεις από πτώση αλλά πολύ περισσότερο για την έλλειψη του live περιεχομένου για το οποίο τόσο είχε διαφημιστεί το Uru. Διαβάστε δύο χαρακτηριστικές κριτικές της εποχής εδώ: http://betax1.justadventure.com/reviews/Uru/Uru_review2.shtm και εδώ http://www.adventuregamers.com/articles/view/17680

Βλέπετε, η Cyan Worlds είχε όραμα να κάνει το Uru το πρώτο Massive Multiplayer Adventure Game, όμως κάτι η ανεπάρκεια συνδρομητών, κάτι η μικρή ισχύ των server της αλλά περισσότερο η διακοπή χρηματοδότησης από την Ubisoft (χαρακτηριστική η φράση "chop it and wrap it up") τελικά αυτό δεν επιτεύχθηκε. To make a long story short, η live έκδοση του Uru νεκραναστήθηκε πολλές φορές, και σήμερα τρέχει επίσημα πλέον μετά από απαίτηση πολλών fan, χωρίς όμως καθόλου νέο περιεχόμενο και χωρίς λόγο ύπαρξης κατά την ταπεινή μου γνώμη. Είναι δωρεάν, μπορείτε να το μεταφορτώσετε εδώ http://mystonline.com/en/ αλλά πραγματικά, προσωπικά δεν βρίσκω κανέναν λόγο να κόβω βόλτες στον κόσμο του Uru μαζί με άλλους 20 παίχτες και να συζητάμε περί ανέμων και υδάτων χωρίς να κάνουμε κάτι ουσιαστικό.

H Cyan λοιπόν μόλις εγκατέλειψε το όραμά της για ένα MMAG 8) , αποφάσισε να κυκλοφορήσει τα μισοτελειωμένα Ages σε μορφή expansion pack, και αυτά είναι το (δωρεάν) «To D’ni» και το (επί πληρωμή) «The Path Of The Shell» και τα δύο πραγματικά πολύ αξιόλογα Ages (ειδικά το Path Of The Shell ίσως και να ξεπερνάει το αρχικό περιεχόμενο του Uru).

Παρά τις κακές κριτικές λοιπόν, με τον καιρό αναπτύχθηκε ένα μικρό αλλά πολύ δυνατό fanbase γύρω από το Uru (και ο γραφών ανάμεσά τους) που κάθε άλλο παρά σταματάει να ασχολείται με το Uru όταν το τελειώσει. Το Uru είναι βλέπετε, κάτι πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο Myst, είναι στην ουσία το μέσο για να κατανοήσεις περισσότερο την ιστορία των D’ni (μέσω των αμέτρητων journals), να μοιραστείς τις ιδέες σου για τις Ages , να διαβάσεις τα ιστορικά γεγονότα που συνεχίζει και ξεσκεπάζει ο ιστορικός της Cyan ο Richard Watson κλπ. Το Uru δηλαδή είναι το ιερό δισκοπότηρο κάθε Geek Myst Fan! Η λεξή κλειδί είναι η λέξη geek εδώ! Ένας τόνος πληροφοριών για το Uru, τα ages του και την ιστορία του υπήρχε εδώ http://heritagenight.wordpress.com/2011/11/28/uru-obsession-closing-down/ αλλά δυστυχώς το site έχει κλείσει και βρίσκονται σε φάση αρχειοθέτησης του υλικού.

Με αυτά και μ’αυτά, ας συνεχίσουμε την αναδρομή μας. Το 2004 η Ubisoft ήταν αυτή τη φορά η «επιλαχούσα» εταιρεία για την κυκλοφορία του Myst IV Revelation. Συνεχίζοντας στο κλασικό πατροπαράδοτο στυλ που όλοι αγαπήσαμε, έφτιαξε έναν τίτλο «γυαλισμένο και σινιαρισμένο» από κάθε καλλιτεχνική πλευρά (γραφικά, interaction, ηθοποιία), πανέμορφο ομολογουμένως αλλά τραγικό σαν adventure game κατά την άποψή μου. Δεν είναι τυχαίο που όλες οι (θετικές) κριτικές της εποχής επικεντρώθηκαν στον γραφιστικό τομέα. Μάλλον επειδή κανείς τους δεν κατάφερε να λύσει τους γρίφους (ούτε εγώ χωρίς walkthrough).

Πρόσφατα δοκίμασα να δόσω μία νέα ευκαιρία (clean start) στο Myst 4. Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο άρθρο για τους αντικειμενικά κακούς γρίφους του Myst 4, θα αναφερθώ όμως συνοπτικά:

Spoiler: 

1. Με το καλημέρα, ο Atrus σου ζητάει να λύσεις έναν γρίφο όπου προσπαθείς με την καθοδήγησή του να ταιριάξεις κάποιες κυμματομορφές. Ο γρίφος δεν έχει καμιά λογική, ενώ η καθοδήγηση του Atrus είναι εντελώς παραπλανητική. Χαρακτηριστικό είναι ότι αφού αγανάκτησα και έκανα zoom-out από τον γρίφο, ως διά μαγείας... λύθηκε! 
2. Στο Spire υπάρχει ο κεντρικός γρίφος του "Chair Of Death" όπως αναφέρεται από τους fans λόγω της εκνευριστικής δυσκολίας του. Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες, απλά να αναφέρω πως αν και κατάφερα να λύσω τους γρίφους του Spire χωρίς walkthrough, πολλούς από αυτούς δεν κατάλαβα ούτε πως τους έλυσα, ούτε την λογική τους. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να διαβάσω το επίσημο walkthrough της Prima για να δω τι έκανα και δεν το κατάλαβα. Η απάντηση της Prima; "With trial and error...." !!! Αυτό τα λέει όλα..
3. Στο Haven υπάρχει ο γρίφος με το φίδι, που όσοι το έχετε παίξει σίγουρα το θυμάστε. Και αυτό διότι όλοι ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε, μόνο που έπρεπε να το κάνουμε ένα εκατομμύριο φορές μέχρι να το καταλάβει το παιχνίδι.  :evil:  :evil:
4. H Serenia είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της στο διδακτορικό "Πως να φτιάξετε κακούς και εκνευριστικούς γρίφους". Που να πρωτοαναφερθώ; Στην ροή του ποταμιού που είναι γεμάτη bugs; Στην αναζήτηση των spirits που πρέπει να τους προσφέρουμε δωράκια πηγαίνοντας στράτα-στρατούλα; Στον τελικό γρίφο του Dream World όπου ξέρεις τι πρέπει να κάνεις σε ένα λεπτό, αλλά σου παίρνει δύο ώρες για να το κάνεις;; H Serenia παίρνει Βραβείο Βατόμουρων σε όλους τους τομείς.

Στο Myst 4, και ειδικότερα στο τελευταίο κεφάλαιό του έκανε εμφάνιση ένα νέο στοιχείο το οποίο ξένεψε πολλούς fan (εμού συμπεριλαμβανομένου) και αποτέλεσε βάση για πολλά πυρά και κακή κριτική. Αυτό το στοιχείο είναι της «μαγείας», της πνευματικότητας, του φανταστικού, του υπερφυσικού-πες το όπως θες. Τα παραπάνω στοιχεία δεν ταίριαζαν καθόλου στο σύμπαν του Myst και γι’αυτό το λόγο το τέλος του Revelation απογοήτευσε πολλούς. Το κερασάκι στην τούρτα φυσικά ήταν η φωνή του Peter Gabriel , που πέρα από την προσωπική αντιπάθεια που έχω για την μουσική του, ήταν και η πρώτη φορά που ακούστηκε κάποιος να τραγουδάει σε παιχνίδι της σειράς Myst, και το απόλυτο Mood Killer. Τέλος δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην υπόλοιπη μουσική υπόκρουση της Serenia όπου το βασικό της θέμα παίζει συνεχώς σε loop σε εκνευριστικό βαθμό, κάτι που δεν θυμάμαι να έχει ξανασυμβεί σε άλλο τίτλο Myst.

Το 2005 η Cyan Worlds κυκλοφόρησε το Myst 5: End Of Ages, πολύ σύντομα για τα δεδομένα της κάτι που φάνηκε άλλωστε. Φυσικά ο Rand Miller το διαφήμιζε σαν το καλύτερο τίτλο της σειράς, κάτι που δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια κατά την ταπεινή μου γνώμη. Το Myst 5 αν και όχι τόσο εκνευριστικά δύσκολο όσο το Myst 4, έχοντας κάνει την στροφή στο Real-Time 3d έχασε πολύ σε ρεαλισμό , ενώ γενικά μου φάνηκε ιδιαίτερα προχειροφτιαγμένο. Φυσικά το Real-time 3d υπήρχε από την εποχή του Uru, αλλά ο κόσμος του Uru ήταν ιδιαίτερα λεπτομερής και πλούσιος, σε αντίθεση με το «άδειο» και «επίπεδο» Myst 5.

Επίσης, το interaction και το gameplay του Myst 5 απέκτησε περίεργες συνήθειες… αφού καθόλη την διάρκεια του Myst 5 απαιτείται να ζωγραφίζεις σε πέτρινες πλάκες, και να τις πετάς στα περίεργα πλασματάκια ονόματι Bahros για να τις αποκωδικοποιήσουν. Με έναν μυστήριο τρόπο, αυτές οι πλάκες αποτελούσαν την απαρχή των Linking Books, κάτι που ήταν μεν γνωστό από το Uru, τουλάχιστον όμως δεν απαιτούνταν αλληλεπίδραση. Στην πράξη στο Myst 5 όλα πήγαν κατά διαόλου. Τα διαολεμένα πλασματάκια δεν έχουν την AI που έχουν τα τερατάκια στα Action και στα RPG Games, και έτσι σπανίως καταλάβαιναν τι τους έγραφες. Για να το πω διαφορετικά, δεν ξέρω τι κάπνιζαν στην Cyan όταν έφτιαχναν αυτό το έκτρωμα από γρίφους, αλλά εγώ που προσπάθησα να τους λύσω άνευ ουσιών, δεν είχα και μεγάλη επιτυχία. Πάντως σε γενικές γραμμές το Myst 5 πήρε παραδόξως καλές κριτικές και αποτέλεσε το κύκνιον άσμα για την Cyan αφού στην συνέχεια απέλυσε τους περισσότερους υπαλλήλους της και ασχολήθηκε με παιχνίδια άλλου είδους, αδιάφορα σε εμένα.

Μία προσωπική άποψη για τα γραφικά

Το Myst και το Riven αποτελούνται από 2d pre-rendered scenes. Αυτό τι σημαίνει; Πολύ απλά, στην αρχή δημιουργήθηκε στο software ένα 3d «πλέγμα» όλου του παιχνιδιού, στην συνέχεια εφαρμόστηκε η τακτική του mapping για να αποκτήσει ζωή και χρώμα το κάθε αντικείμενο, και τέλος δόθηκε εντολή στο software να τραβηχτούν φωτογραφίες (rendering) υπό συγκεκριμένες γωνίες ώστε να αποτελέσουν τα scenes του παιχνιδιού.

Γνώμη μου είναι, ότι αυτή η τακτική δημιουργεί τις καλύτερες και πιο ρεαλιστικές σκηνές, εφόσον βέβαια γίνει λεπτομερής σχεδιασμός και διεξοδικό mapping. Το Riven σε αυτόν τον τομέα θεωρείται κορυφή και αντικειμενικά αξεπέραστο από κάθε άλλο adventure αυτού του είδους. Η λεπτομέρεια και ο ρεαλισμός των σκηνών δεν έχω δει να επαναλαμβάνεται πουθενά αλλού, αν και η συγκεκριμένη τακτική έχει πλέον (κακώς) σχεδόν σταματήσει να εφαρμόζεται από τις περισσότερες εταιρείες. Εξαίρεση αποτελούν οι ανεξάρτητες παραγωγές (πχ Dark Fall, Rhem κλπ).

Αντιθέτως πολλοί υιοθέτησαν το στυλ του 360 pre-rendered του Myst 3 Exile, το οποίο στην ουσία σε «γλιτώνει» από το «κοίτα πάνω-κάτω-αριστερά-δεξιά». Αν και το Exile δεν τα κατάφερε άσχημα σε αυτόν τον τομέα, τρέφω μια προσωπική αντιπάθεια στο στυλ 360 pre-rendered κυρίως λόγω της χαμηλότερης ανάλυσης των εικόνων. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το τραγικό The Omega Stone από πλευράς γραφικών, ένα πραγματικό πισωγύρισμα από το Riddle Of The Sphinx.

Στο Myst 4: Revelation συνεχίστηκε η τακτική 360 pre-rendered αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι φτιάξανε έναν κόσμο πανέμορφο ο οποίος μπορεί να μην έχει ούτε ελάχιστο από τον φωτορεαλισμό του Riven, σε κάνει όμως να χαζεύεις τα τοπία με τις ώρες (αν και φωνάζουν, «Παιχνίδι»!).

Στα γραφικά του Myst 5: End Of Ages και Uru: The Complete Chronicles αναφέρθηκα ήδη παραπάνω. Αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι νιώθω πως το 3d περιβάλλον που πάει να κυριαρχήσει σχεδόν σε κάθε είδος game, μου φαίνεται σαν η «εύκολη λύση» της εκάστοτε εταιρείας (αντικειμενικά πιο εύκολο στην δημιουργία από τα pre-rendered). Αν και το 3d περιβάλλον έχει τις στιγμές του, για μένα τίποτα δεν ξεπερνάει την retro ομορφιά και αισθητική των pre-rendered. Αν μη τι άλλο είναι και πιο πρακτικό: εστιάζεις εκεί που θέλει να εστιάσεις ο δημιουργός, και δεν κόβεις βόλτες σε κάθε γωνίτσα μέχρι να βρεις το hint!

Πάντως είναι γεγονός πως κάθε νέα Myst κυκλοφορία αποτελούσε ορόσημο και νέο σημείο αναφοράς (από άποψη γραφικών) στον τομέα των 1st person adventures. It’s all about money.

Επίλογος. Επιτέλους! Το ξέρω, πεινάσατε.

Θα ήθελα να κλείσω με μία προσωπική δήλωση. Το έτος 2001 (18 ετών) ελάχιστα ήξερα από adventure games. Εκείνη την χρονική περίοδο αγόρασα μάλλον από σπόντα το Myst Trilogy, και για εμένα το Riven ήταν αυτό που με έβαλε στο τρυπάκι των Adventure Games, μαζί με το Grim Fandango που έπαιξα λίγο αργότερα. Μάλιστα η εμπειρία μου με το Riven ήταν μάλλον μοναδική στον κόσμο διότι εκείνη την περίοδο είχε πρόβλημα η οθόνη του υπολογιστή μου και αναβόσβηνε σε τακτά χρονικά διαστήματα, ενώ μπορεί να έμενε σβηστή για πολλές ώρες. Τις ώρες αυτές τις διέθετα λοιπόν στο να διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις σημειώσεις μου του Riven ώσπου τελικά έβρισκα την λύση σε κάποιο γρίφο στο χαρτί και απλά περίμενα να λειτουργήσει η οθόνη μου για να το δοκιμάσω κ.ο.κ. Πραγματικά μοναδική εμπειρία ετσι;

Όλα αυτά τα χρόνια έχω σπαταλήσει πραγματικά άπειρες ώρες γύρω απ’τον κόσμο του Myst Universe, όχι μόνο στα ίδια τα παιχνίδια αλλά περισσότερο σε online κοινότητες και σε συζητήσεις γύρω απ’την ιστορία του, στον τρόπο δημιουργίας του Riven κ.ο.κ. Ειδικότερα στα Riven και Uru οι δημιουργοί κατάφεραν να πετύχουν τον στόχο τους για εμένα, να φτιάξουν δηλαδή κόσμους στους οποίους έχω χαθεί κυριολεκτικά μέσα τους και όποτε τους ξανα-επισκέπτομαι πλέον (κάθε δυο χρόνια περίπου), νιώθω ότι κάνω βόλτα σε μια παλιά μου γειτονιά και διάολε, αυτό είναι ένα πραγματικά μοναδικό συναίσθημα που δεν περίμενα ποτέ να μου προσφέρει ένα παιχνίδι υπολογιστή.

Σας ευχαριστώ που φτάσατε μέχρι εδώ, πρέπει να έχετε πραγματικό κουράγιο, χρόνο και υπομονή, μπράβο σας! See you at the caverns, ehmm sorry. I meant at the comments.