Mudlarks
- Κυκλοφορία: 2014
- Ανάπτυξη: Cloak and Dagger Games
- Πλατφόρμα: PC
Ακατέργαστο πετράδι
Οι εξερευνητές της λάσπης
Ο Winston ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Μένει σε μια άβολη γκαρσονιέρα με την αγαπημένη του, δουλεύει κάθε μέρα 9 με 5 και στον ελεύθερο χρόνο του επιδίδεται με τον κολλητό του τον Vincent στο χόμπι του mudlarking, την αναζήτηση δηλαδή στις όχθες του Τάμεση πολύτιμων αντικειμένων ανάμεσα στη λάσπη. Μόλις παίρνει να νυχτώνει καταφεύγουν γελώντας με τα αμφίβολα «τρόπαιά» τους στην κοντινή παμπ, όπου συναγωνίζονται στις μπύρες και τις σαμπούκες. Μέχρι που μια μέρα ο Vincent βρίσκει κάτι πραγματικά πολύτιμο: ένα ολόχρυσο μενταγιόν από τις αρχές του αιώνα, που κρύβει τις φωτογραφίες δύο άγνωστων γυναικών. Ωστόσο η χαρά της απρόσμενης ανακάλυψης δεν αργεί να δώσει τη θέση της στην αβεβαιότητα και την αγωνία, καθώς ο Vincent γίνεται ανήσυχος και πολύ σύντομα εξαφανίζεται υπό μυστηριώδεις συνθήκες.
Ταυτόχρονα μια καταιγίδα από μετεωρίτες βυθίζει το Λονδίνο στον θάνατο και τον τρόμο, ενώ η καραντίνα που επιβάλλεται παραλύει τα πάντα. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, ο Winston θα κάνει τα πάντα για να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης του φίλου του και θα βρεθεί αντιμέτωπος με παραφυσικά φαινόμενα και μυστηριώδεις οπτασίες. Συμβαίνουν όλα αυτά πραγματικά; Ή μήπως είναι η κούραση, ο φόβος και η επίδραση από τους εξωγήινους μετεωρίτες που θολώνουν τη λογική του;
(Mudlarking στις όχθες του Τάμεση)
Σκοτεινό AGS-freebie
Το Mudlarks είναι ένα freeware AGS παιχνίδι σχεδιασμένο από τον Shaun Aitcheson και την ολιγομελή ομάδα του (το πρώτο τους!). Το σενάριο είναι ενδιαφέρον με προοδευτική κλιμάκωση και κορύφωση που δεν απογοητεύει, ενώ η λύση του μυστηρίου είναι αρκούντως σκοτεινή και θίγει αναπάντεχα σοβαρά θέματα για την ανθρώπινη κακία και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο δημιουργός του παιχνιδιού αναφέρει την Jane Jensen στις επιρροές του. Όχι πως το πρωτόλειο σενάριο των δημιουργών του παιχνιδιού μπορεί να συγκριθεί με την αφηγηματική δεινότητα της Jensen. Η ιστορία ξεκινάει με ένα τεράστιο αφηγηματικό red herring, που όχι μόνο μένει ξεκρέμαστο, αλλά και δε συνάδει στον τόνο με το πιο ρεαλιστικό και προσγειωμένο (παρά τα μεταφυσικά τεκταινόμενα) ύφος του υπόλοιπου παιχνιδιού.
Και ενώ ο Winston είναι ένας συμπαθέστατος πρωταγωνιστής, οι πολυάριθμοι υπόλοιποι χαρακτήρες δίνουν περισσότερο την αίσθηση βιαστικού σκίτσου παρά ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Εξαίρεση αποτελούν ο ανίκανος διεφθαρμένος αστυνόμος (φιγούρα αρκετά κλισεδιάρικη που όμως αποδίδεται καλά) και το μυστηριώδες μέντιουμ (που όμως εμφανίζεται για πολύ λίγο στο παιχνίδι). Επίσης, ο «κακός» της ιστορίας είναι μια αρκετά σχηματική φιγούρα, που θεωρητικά θα μπορούσε να παρουσιάζει μεγάλο χαρακτηρολογικό ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς μένει ακατέργαστος. Παρ’ όλα αυτά, o στιβαρός σεναριακός κορμός και η ως επί το πλείστον επιτυχημένη του υλοποίηση σώζουν το σύνολο και στο τέλος του δρόμου αφήνουν τον παίκτη με θετική συνολική εντύπωση.
(Σε όλα τα adventure υπάρχει και μια βιβλιοθήκη)
Ταξίδι στο παρελθόν: Γραφικά και ήχος
Τα γραφικά του παιχνιδιού θα σας ταξιδέψουν στο χρόνο, αφού στυλιστικά μοιάζουν προκλητικά με αυτά του Gabriel Knight 2. Τα backgrounds είναι «πειραγμένες» και ατμοσφαιρικές φωτογραφίες με ανεπαίσθητες ευθείες γραμμές που δίνουν την αίσθηση ταινίας. Οι χαρακτήρες είναι επίσης φωτογραφίες αληθινών ανθρώπων με ένα υποτυπώδες animation, το οποίο είναι μάλλον περισσότερο κωμικό παρά αποτελεσματικό. Οι κορμοί τους φαίνονται υπερβολικά βραχείς σε σχέση με τα κεφάλια τους και ο τρόπος που περπατάνε θυμίζει φτηνά κινούμενα σχέδια με μοντέλα χαρτοκοπτικής. Οπωσδήποτε δεν μπορώ να είμαι αυστηρός σε αυτόν τον τομέα με ένα δωρεάν παιχνίδι, ωστόσο αν επρόκειτο για εμπορική δουλειά θα θεωρούσα το αποτέλεσμα απαράδεκτο. Τελικά θα ήταν ίσως προτιμότερο οι χαρακτήρες να κινούνται λιγότερο ή και καθόλου.
Η μουσική του Mudlarks δε θα σας μείνει αξέχαστη, αλλά ούτε και θα σας κουράσει. Είναι προσεγμένη, ατμοσφαιρική και παρουσιάζει αρκετή ποικιλία. Στα ίδια αξιοπρεπή πλαίσια κινείται και ο ήχος του παιχνιδιού. Τα κατάλληλα ηχητικά εφέ υπάρχουν εκεί που χρειάζονται. Εννοείται πως voice-acting δεν υπάρχει.
Χειρισμός και τεχνικός τομέας
Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι απλούστατος. Ο Winston κινείται με αριστερό κλικ, το οποίο μας χρησιμεύει και για την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον. Το δεξί κλικ και η ροδέλα του ποντικιού μας επιτρέπουν να επιλέξουμε ανάμεσα στις διαθέσιμες ενέργειες walk, look, use και talk. Όποτε φέρουμε τον κέρσορα πάνω σε αντικείμενο ή πρόσωπο με το οποίο μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε βλέπουμε το όνομα του στη βάση της οθόνης. Το inventory, όπου συλλέγουμε, παρατηρούμε και συνδυάζουμε τους «θησαυρούς» μας, καταδύεται, όταν φέρουμε τον κέρσορα στην αριστερή άνω γωνία της οθόνης μας. Εκεί βρίσκεται και το μενού με τις επιλογές του παιχνιδιού (save, load, restart, quit, credits, default, resume, audio volume, gamma και speed).
Η version του παιχνιδιού που έπαιξα είχε κάποια μικρά bugs στο animation. Το σημαντικότερο bug βρισκόταν σε έναν διάλογο που «κράσαρε» το παιχνίδι, αλλά ευτυχώς δεν ήταν απαραίτητος για να προχωρήσουμε παρακάτω. Όπως και να έχει, ο δημιουργός του Mudlarks αναφέρει ότι όλα αυτά τα (ήσσονος σημασίας) προβλήματα έχουν επιλυθεί στις πιο νέες version του παιχνιδιού.
(Λέσχη παραψυχολογίας)
Gameplay και γρίφοι
Οι γρίφοι του Mudlarks είναι παραδοσιακοί inventory-based γρίφοι adventure τρίτου προσώπου άριστα ενσωματωμένοι στην πλοκή του παιχνιδιού. Οι περισσότεροι δεν πρόκειται να σας δυσκολέψουν ιδιαίτερα, ωστόσο υπάρχουν (ευτυχώς) και κάποιοι πιο ευφάνταστοι, που μπορεί να ανακόψουν προσωρινά την πορεία σας. Η δυσκολία αυξάνεται προοδευτικά, με τους πιο απαιτητικούς και ικανοποιητικούς γρίφους να βρίσκονται ταιριαστά στην κορύφωση της ιστορίας. Γενικά στο σύνολό τους είναι ιδιαιτέρως διασκεδαστικοί και κυμαίνονται σε μέτρια δυσκολία. Μόνο επιλήψιμο στοιχείο στο σχεδιασμό τους είναι πως, ενώ στο παιχνίδι υπάρχει ελάχιστο pixel hunting, το πιο έντονα «σάρωσε-όλη-την-οθόνη-για-να-βρεις-κάτι-χρήσιμο» σημείο εντοπίζεται εντελώς στην αρχή του παιχνιδιού, πράγμα που μπορεί να αποθαρρύνει τον παίκτη από το να συνεχίσει και να δημιουργήσει εσφαλμένες εντυπώσεις για την ποιότητα του gameplay. Μη φοβηθείτε! Λίγο παρακάτω το παιχνίδι παίζεται πολύ ευχάριστα και ξεδιπλώνει τον πραγματικό του (απολαυστικό) χαρακτήρα.
Χρυσάφι στη λάσπη
Τελικά το Mudlarks θυμίζει τα πολύτιμα αντικείμενα που αναζητούν οι mudarkers στις όχθες του Τάμεση. Σε πρώτη ματιά μοιάζει με σκουπίδι πεταμένο στη λάσπη, όμως αν το προσέξει κανείς καλύτερα θα βρει μέσα ατόφιο χρυσάφι. Η βαθμολογία του με 3 αστεράκια μπορεί να μοιάζει κάπως χαμηλή, όμως σημειώστε πως το βαθμολογώ με την αυστηρότητα που θα έδειχνα σε έναν εμπορικό τίτλο. Τόσο άρτια και δουλεμένη είναι η δομή και η συνολική παρουσίασή του.