Supreme League of Patriots

To Supreme League of Patriots της No Bull Intentions δεν είναι κάποιο παιχνίδι που μπορεί να πει κανείς ότι η διεθνής κοινότητα των Adventures περίμενε με ιδιαίτερη ανυπομονησία. Η Phoenix On Line Studios, όμως, πίστεψε σε αυτό και το κυκλοφόρησε σε τρία επεισόδια τον Ιανουάριο του 2015· από όσο γνωρίζουμε, πρόκειται για την πρώτη “φουρνιά” επεισοδίων καθώς αναμένονται κι άλλα. Οι αντιδράσεις, χλιαρές. Στη συνέχεια θα δούμε αν ήταν ή όχι δικαιολογημένες.

Παίρνουμε το ρόλο του Κyle, ο οποίος μαζί με τον εξ Αγγλίας επιστήθιο φίλο του Mel δουλεύουν σε αστυνομικό τμήμα της Νέας Υόρκης. Η καθημερινότητά τους είναι ιδιαίτερα βαρετή, αλλά ο Kyle έχει ένα όνειρο. Να γίνει μια μέρα υπερήρωας, με δεξιότητες και δυνάμεις παρόμοιες αυτών των Superman, Captain America, Spiderman κλπ. Με τη διεξαγωγή ενός διαγωνισμού για “υποψήφιους υπερήρωες” ο Κyle βρίσκει την ευκαιρία που αναζητούσε και δεν την αφήνει να πάει χαμένη. Πρέπει λοιπόν να τον βοηθήσουμε να επιτύχει στην σχετική οντισιόν και αφού συμβεί αυτό να τον βοηθήσουμε να οργανωθεί, όπως οφείλει να πράττει κάθε σεβαστός υπερήρωας, και εν συνεχεία να τον καθοδηγήσουμε στη μάχη ενάντια στο κακό, πάντα με τον Mel στο πλευρό του. Από σεναριακής άποψης το παιχνίδι, αν και διαθέτει στοιχεία πρωτοτυπίας, δεν ενθουσιάζει, είναι όμως γεγονός ότι προδιαθέτει για εύθυμο περιεχόμενο, κάτι που πράγματι διαπιστώνει κανείς από την έναρξη σχεδόν του παιχνιδιού.

Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι καρτουνίστικου τύπου και ιδιαίτερα ευχάριστα. Κυριαρχούν έντονα και ανοιχτά χρώματα όπως ροζ, κίτρινο, ανοιχτό γαλανό και πράσινο. Το animation είναι ομαλότατο, από τα καλύτερα που έχουμε δει τελευταία σε adventure game. Υποστηρίζονται πάρα πολλές αναλύσεις, συμπεριλαμβανομένης και της Full HD (1920x1080). Tα sprites των χαρακτήρων είναι αρκετά μεγάλου μεγέθους ενώ η γενική σχεδίαση και απόδοση των χώρων είναι ικανοποιητική. Τα γραφικά σε καμία περίπτωση δεν εντυπωσιάζουν, όμως αποδίδουν τα βασικά που απαιτούνται για να χαρακτηριστεί ένα παιχνίδι πολύ καλό στον τομέα αυτό.

Ο ήχος είναι από τα δυνατά σημεία του παιχνιδιού. Το voice acting είναι ικανοποιητικό, με φωνές που ταιριάζουν απόλυτα στον κάθε “απίθανο” χαρακτήρα που συναντάμε και συναναστρεφόμαστε. Το ίδιο ισχύει και για την μουσική που συνοδεύει το παιχνίδι καθ' όλη του τη διάρκεια και είναι χορταστική. Το Supreme League of Patriots διαθέτει ένα από τα καλύτερα soundtracks σε σύγχρονο adventure game, με μελωδίες διαφόρων τάσεων και καταστάσεων.

Όπως και για κάθε άλλο adventure, έτσι και για το Supreme League of Patriots , ο σημαντικότερος παράγοντας για την εξασφάλιση μιας θετικής εικόνας είναι το gameplay. Εδώ υπάρχουν και οι μοναδικές, ευτυχώς όχι τόσο κρίσιμες, ενστάσεις. Ας ξεκινήσουμε από τα άσχημα. Το παιχνίδι διαθέτει σαφώς χιουμοριστικό προσανατολισμό και σκοπός του είναι να κάνει τον παίκτη να γελάσει. Δεν το καταφέρνει, όμως, αυτό στο βαθμό που επιδιώκει, και όχι μόνο αυτό αλλά σε πολλούς παίκτες το χιούμορ του ενδέχεται να επιδράσει αρνητικά παρά ευχάριστα. Αυτό συμβαίνει γιατί το παιχνίδι είναι διαποτισμένο από τη αρχή ως το τέλος με αγγλοαμερικανικό χιούμορ. Ως γνωστόν ως προς αυτό το ύφος χιουμοριστικής προσέγγισης των πραγμάτων δεν είναι άπαντες εξοικειωμένοι, για την ακρίβεια, όχι κατά κανόνα περισσότεροι από αυτούς από τους οποίους προέρχεται.

Οι ατάκες και τα σχόλια πολλές φορές αφήνουν μια “κρυόπλαστη” και “περιφρονητική” αίσθηση στον παίκτη, ο οποίος καταλαβαίνει ότι το παιχνίδι προσπαθεί να γίνει χιουμοριστικό χωρίς να το καταφέρνει. Φυσικά το καταφέρνει για όσους είναι εξοικειωμένοι με το συγκεκριμένο χιούμορ και τους αρέσει, αλλά δυστυχώς δεν παίζουν το παιχνίδι μόνο αυτοί. Ωστόσο μέσα στα αναρίθμητα χιουμοριστικά σημεία υπάρχουν και κάποια που πράγματι κάνουν τον παίκτη να γελάσει. Το παιχνίδι αφήνει μια έντονη αίσθηση “Αμερικανιάς” κάτι που οι εκτός Αμερικής παίκτες θα διαπιστώσουν. Αν αυτό θα είναι πρόβλημα ή όχι είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα του κάθε παίκτη. Όλο το φαινόμενο με το χιούμορ και τη γενικότερη αίσθηση του παιχνιδιού έχει αρνητική επίδραση στην ατμόσφαιρά του, αλλά επειδή η ίδια η υπόθεση και εξέλιξη του παιχνιδιού είναι ευχάριστη και ανάλαφρη ο αρνητικός αντίκτυπος δεν είναι ολοκληρωτικός αλλά απλά αισθητός. Στα αρνητικά στοιχεία συγκαταλέγονται οι υπερβολικά μακροσκελείς και σε πολλές περιπτώσεις ανούσιοι ως προς την εξέλιξη του παιχνιδιού διάλογοι. Το αποτέλεσμα είναι να γίνονται ιδιαίτερα κουραστικοί. Ευτυχώς υπάρχει η δυνατότητα, με το πάτημα του πλήκτρου του ποντικιού να τους προσπεράσει ο παίκτης.

Οι γρίφοι του παιχνιδιού δεν διεκδικούν όσκαρ πρωτοτυπίας, καθώς είναι οι κλασσικοί που συναντάμε σε poinτ'n'click παιχνίδια τρίτου προσώπου, όπως το συγκεκριμένο, σχετικά χαμηλού επιπέδου δυσκολίας, αλλά με κάποιους από αυτούς έξυπνους. Χειριζόμαστε τον Kyle από την οπτική του τρίτου προσώπου και ο χειρισμός γίνεται με το ποντίκι. Όταν μετακινήσουμε τον κέρσορα του ποντικιού στο επάνω μέρος της οθόνης έχουμε πρόσβαση στο inventory, σε μια λίστα με τις εκκρεμείς ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβεί ο ήρωάς μας για να προχωρήσει, στον χάρτη του παιχνιδιού, απ' όπου μπορούμε άμεσα να μετακινηθούμε σε διάφορες τοποθεσίες και στις γενικές ρυθμίσεις. Στις τελευταίες συμπεριλαμβάνονται οι σχετικές με τα γραφικά και τον ήχο τεχνικές ρυθμίσεις, η εντολή για σώσιμο της θέσης μας (απεριόριστα), συνέχισης του παιχνιδιού, φορτώματος παλιότερης θέσης, ξεκινήματος νέου παιχνιδιού και της εξόδου στα Windows. H πιο σημαντική πάντως και ξεχωριστή από όλες είναι εκείνη που δίνει στον παίχτη τη δυνατότητα να δεχθεί την παροχή βοήθειας κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και παρ' ότι αυτό δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, κάποιοι, κυρίως άπειροι παίκτες, για τους οποίους το συγκεκριμένο παιχνίδι ενδείκνυται ανεπιφύλακτα, θα την εκτιμήσουν.

Στο κάτω μέρος της οθόνης, όταν μετακινήσουμε εκεί το ποντίκι παρουσιάζεται ένα δεύτερο inventory η χρήση του οποίου είναι αποκλειστικά για την επιλογή των αντικειμένων που απαιτούνται στην προσπάθεια επίλυσης ενός γρίφου. Για να συμβεί αυτό πρέπει, αφού διαλέξουμε το αντικείμενο και οδηγήσουμε το ποντίκι στο σημείο που θέλουμε, να κάνουμε κλικ στο εικονίδιο του αντικειμένου μας και όχι στις ενέργειες που το περιβάλλουν, καθώς αυτές είναι οι γενικής χρήσεως εντολές ενός adventure game και δεν έχουν καμία σχέση με την μεταξύ αντικειμένων αλληλεπίδραση. Σε περίπτωση που το αντικείμενο που διαλέξουμε δεν εμφανίζεται όταν προσπαθήσουμε να το ενώσουμε με κάποιο αντικείμενο του χώρου που βρισκόμαστε σημαίνει ότι δεν είναι το κατάλληλο αντικείμενο και επομένως πρέπει να αναζητήσουμε σε άλλο αντικείμενο ενδεχόμενη λύση ενός προβλήματος που παρουσιάζεται μπροστά μας ή αν έχουμε κάποια υπόνοια ότι ένα αντικείμενο ή σημείο του χώρου που βρισκόμαστε χρίζει κάποιας παρέμβασης για να μας βοηθήσει να συνεχίσουμε.

Η διάρκεια του παιχνιδιού είναι γύρω στις 8-9 ώρες, συνολικά και για τα 3 επεισόδια, μια διάρκεια όχι απογοητευτική αλλά όχι και η απόλυτα ικανοποιητική. Όσο όμως διαρκεί το παιχνίδι, με εξαίρεση το θέμα του χιούμορ και των διαλόγων που προαναφέραμε, εξελίσσεται άνετα και ευχάριστα, ενώ οι υπότιτλοι και τα μενού είναι ευκρινέστατα και με μεγάλα γράμματα. Στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού είναι και ότι ενώ ξεκινάει μάλλον αδιάφορα, σταδιακά και καθώς εξελίσσεται η πλοκή και το ενδιαφέρον αυξάνονται. Έτσι κατορθώνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη μέχρι το τέλος, παρότι αρχικά προϊδεάζει για το αντίθετο.

Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε πως το Supreme League of Patriots αξίζει της προσοχής των adventure gamers. H Νο Βull Intentions τα καταφέρνει καλά στην πρώτη της προσπάθεια να παρουσιάσει ένα εμπορικό παιχνίδι, αν και σαφώς υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Επίσης δικαιώνεται και η Phoenix On Line για την πίστη της στο συγκεκριμένο παιχνίδι και την κυκλοφορίας του υπό την επωνυμία της. Με εξαίρεση τα προαναφερθέντα αρνητικά σημεία που εντοπίσαμε το Supreme League of Patriots αποτελεί ένα αξιοσέβαστο παιχνίδι, που γενικά θα ικανοποιήσει, ίσως όχι στο βαθμό που θα ήθελε, όποιον ασχοληθεί μαζί του, χαρίζοντας μερικές ανέμελες και ξεκούραστες ώρες.