Είχε έναν γρίφο....

Η ερώτηση είναι η εξής: Ποιος γρίφος σας τρέλανε στην κυριολεξία, αναγκάζοντάς σας να μείνετε κολλημένοι στο pc ή να καταναλώσατε άπειρες ώρες ή δευτερόλεπτα σκέψης για αυτόν μακριά από το pc; (τον γρίφο, εννοώ).
Για εμένα, ένας γρίφος που θα μου μείνει αξέχαστος είναι η κλειδαριά στο still life όπου ο ήρωας προσπαθεί να μπει στο δωμάτιο του καλού (!) ζωγράφου. Θυμάμαι όλος χαρά πάω να μπω στο ατελιέ του και ξαφνικά βρίσκομαι αντιμέτωπος με το εσωτερικό μιας κλειδαριάς!! Βασικά έπαθα ένα σοκ για τα πρώτα πέντε λεπτά, άφωνος για το τι σκαρφίστηκε η εταιρεία αλλά μετά το πήρα απόφαση και αποφάσισα για ακόμα μια φορά να προσπαθήσω! Όμως η λύση απείχε παρασάγγας από την θέλησή μου γιατί ο γρίφος ήταν τόσο &*%$#μένος που και στην δουλειά ακόμα χανόμουν σε νοητικές ασκήσεις και εναλλακτικές για το πώς θα μπορούσα να κουνήσω τα πάνω και κάτω μπιχλιμπίδια για να μπω στο εργαστήρι. Τελικά μου έφαγε σχεδόν τρεις ημέρες με νεύρα, ξενύχτι και όλα τα τηλέφωνα κλειστά!

Στο Broken Sword 3 σε ένα κελάρι νομίζω που έπρεπε να βρω τον συνδυασμό 5-6 μπουκαλιών κρασιών (διαφορετικού χρώματος) για να ανοίξω μία πόρτα.Επειδή δεν ήξερα τον συνδυασμό κάθησα και έκανα όλους του πιθανούς συνδυασμούς (πάρα πολλούς) και τους δοκίμαζα έναν έναν.

Στο Light House όταν έπρεπε να ανοίξω εκείνο το φαρμακερό χρηματοκιβώτιο, που μια γραμμούλα να έχανες φτου και από την αρχή, μέχρι στο γραφείο δεν πήγα μέχρι να το ανοίξω το ρημάδι.

Για μένα η περιγραφή που δίνεις αντιστοιχεί σε δύο κατηγορίες:

1) Σε εντελώς ηλίθιους γρίφους που με παίδεψαν άδικα και δεν μου έδωσαν καμμία ευχαρίστηση όταν τους έλυσα και

2) Σε πραγματικά προκλητικούς γρίφους που τους έλυσα μετά από μήνες σκέψη και ένιωσα περήφανος.

Στη δεύτερη κατηγορία (που είναι και πιο ενδιαφέρουσα) θα έβαζα το σύνολο των γρίφων που εκτυλίσσονται στο σπίτι του Rum Rogers Junior στο Monkey Island 2 (κυρίως το πώς βρίσκεις το σωστό τούβλο), καθώς και το τελευταίο puzzle του Journeyman Project 3: Legacy of Time.

@ELessar,

δεν ήθελα πραγματικά να σε πληγώσω απλώς να αναφέρω αυτό που εννοείς και εσύ γρίφος που να κόβεις τις φλέβες σου. Και το μυστικό έχω κρατήσει σωσμένο παιγνίδι αμέσως μετά το άνοιγμα του Χι,χι!!!
Δεν την ξαναπατάω

@alkis21

Ασφαλώς εννοώ τους προκλητικούς γρίφους, αυτούς που κι έπειτα από πολύ καιρό μας στοιχειώνουν. Εμείς όμως νιώθουμε περήφανοι γιατί κουραστήκαμε αλλά τους λύσαμε!

Ο Γριφος αλχημείας στο Necronomicon πριν 3 χρόνια.Τι ήταν αυτο :shock:

Ο γριφος με το λουνα παρκ στο Manhunter. Ειχα κολλησει για 1-2 χρονια μεχρι που αγορασα παλιο πιξελ για να βρω τη λυση.

Με μια πρόχειρη κατάδυση στη μνήμη, αλιεύω έναν γρίφο του Black Dahlia που κατόρθωσα να λύσω μόνος μετά από εξαιρετικά επίπονη και χρονοβόρα προσπάθεια 2-3 ημερών: πάει καιρός αλλά θυμάμαι αμυδρά πως αφορούσε την αντιστοίχηση του κειμένου ενός αποκρυφιστικού manuscript με τα σύμβολα στα καθίσματα ενός κυκλικού τραπεζιού, κάπου στα άδυτα μιας ύποπτης λέσχης. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι με το που τον έλυνες, ο ήρωας είχε άλλη μια ανατριχιαστική παραίσθηση η οποία ξεκινούσε με τα μάτια του να αιμορραγούν στο χαρτί.

Κρίμα που δεν αξιώθηκα ποτέ να ολοκληρώσω το συγκεκριμένο adventure, γιατί με έφαγε το φιλότιμο και αντιστάθηκα στην εκτεταμένη χρήση του walkthrough τόσο όσο χρειάστηκε για να γίνει ένα ανέλπιστο format στο PC, να χαθούν τα saves και έκτοτε να συγκεντρώνω ακόμα θρύψαλα κουράγιου προκειμένου να το ξαναρχίσω.

@maladroid

Ε, τώρα μπορείς να το φορτώσεις και να αρχίσεις απο την αρχή, γιατί μιλάμε για το παιγνίδι!!

θα έλεγα πως ο γριφος στο Μυστ την εποχή με τα γρανάζια που επρεπε να περιστρέψεις το σπίτι ήταν αρκετά δύσκολος και επειδή συνήθως βαριέμαι μετά απο 3-4 αποτυχίες, ακολούθησα την εύκολη λύση...

Όποιος είχε παίξει Atlantis 2, θα θυμάται εκείνη τη γέφυρα με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, που έπρεπε να δημιουργήσεις, για να μπορέσεις να περιηγηθείς με τη βάρκα στο ποτάμι του κάτω κόσμου. Μου είχε πάρει καμιά εβδομάδα, ήταν δύσκολος αλλά ωραίος γρίφος.
Όποιος έχει παίξει Post Mortem, θα θυμάται εκείνο το γρίφο, όπου σε ένα υπόγειο έπρεπε να φτιάξει μια δόση αναμειγνύοντας κάτι υλικά, χωρίς ωστόσο να έχει καμία ένδειξη ή βοήθεια από το παιχνίδι. Σε εκείνον τον γρίφο το άφησα το παιχνίδι και δεν το ξανάπιασα, οπότε και δεν έμαθα ποτε τη συνέχεια και το τέλος.

ο πιο σπαστικος και στην κυριολεξια αλυτος γριφος ηταν αυτος του OPSYS μαλιστα τον εβαλαν και στο τελος για να μας κανουν τα νευρα ακορντεον...