Είχε έναν γρίφο....

ο γριφος με τις γεφυρες στο ανεπαναληπτο schizm 2 που καθε φορα που αποτυγχανες αλλαζαν θεσεις

καλως σας βρηκα. χαιρομαι για την καλη παρεα να το πω ετσι που εχει δημιουργηθει. οντως και τα 2 schizm ηταν απο θεμα γριφων καταπληκτικα. γιατι κακα τα ψεματα αν δεν κολλησεις και λιγο

Τα Χριστούγεννα κοίταξα μερικά ξεχασμένα παιχνίδια. Ένα από αυτά ήταν το Gabriel Knight 3. Υπήρχε ένας γρίφος όταν πρωτοκατέβαινες στην κρύπτη με τον τάφο (δε λέω περισσότερα) όπου ήσουν μπροστά από μια τεράστια σκακιέρα και έπρεπε να περάσεις απέναντι λειτουργώντας ως πιόνι (άλογο). Εν τέλει, δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολος γρίφος, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να τα καταφέρεις απλά κοιτώντας στην οθόνη και κάνοντας δοκιμές. Μου έμεινε και τον αναφέρω εδώ, γιατί αναγκάστηκα να ανασύρω τη σκονισμένη σκακιέρα μου από ένα ντουλάπι και να τον λύσω πρώτα εκεί, χρησιμοποιώντας και χαρτί και μολύβι για να θυμάμαι τις κινήσεις. Μ αρέσουν οι γρίφοι που χρειάζεται να κάνεις και κάτι παραπάνω από άμυαλο pixel hunting ή συνεχή trial and error. Αυτός είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που παίζω adventure games άλλωστε...

Elessar wrote: Χαίρομαι πολύ που καλωσορίζω στην παρέα μας έναν τόσο παλιό, και ταυτόχρονα 'ποιοτικό', adventure gamer

A, όχι, πρόκειται για παρεξήγηση, δεν με θεωρώ καθόλου παλιό.. Παίζω adventures εδώ και 6-7 χρόνια και όχι και πολύ συχνά, απλά τυχαίνει να έχω ασχοληθεί και με κάποια παλιότερα games καθώς δεν αναζητώ τόσο high tech γραφικά, όσο καλό gameplay. Για το "ποιότικός" που λες, δεν το ξέρω, αλλά το ελπίζω Σε κάθε περίπτωση σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Όσο για το le Serpent Rouge είναι οντως πολύ καλός γρίφος και παρουσιάζεται με μοναδικό τρόπο... Λυνοντάς τον, νιώθεις πραγματικά σαν ιστορικός ερευνητής...

Θα συμφωνήσω κι εγώ με το La Serpent Rouge. Είναι ένας από τους δημιουργικότερους γρίφους που έχουμε δει σε adventure.
Εγώ αψηφώντας τα 'κλασικά' παραδείγματα γρίφων θα επιλέξω μερικούς πιο πρόσφατους.
Είναι οι γρίφοι του 3ου και 4ου επισοδείου της σειράς Wallace and Gromit.
Ειδικά στο 4ο επισόδειο ο γρίφος με τον οποίο πείθει ο Gromit την Ms. Flitt πως ο Wallace έχει πιάσει πάτο στη ζωή του είναι απολαυστικότατος, αρκετά σύνθετος και πρωτότυπος.
Θα μου επιτρέψετε να συμπληρώσω πως η έννοια του πρωτότυπου γρίφου έχει συνδεθεί πολύ τα τελευταία χρόνια στο μυαλό μου με τις δημιουργίες της Telltale.
Αρκετά ελκυστικούς γρίφους περιείχε πρόσφατα και το Lost Souls.

Βρήκα προχθές κάτι καταχωνιασμένα τεύχη του PcMaster κι είπα να ξεφυλλίσω τα adventurικά θέματα. Σε ένα adventure SOS, νομίζω του 2003, πέτυχα τη λύση του γρίφου με τον πίνακα στο bistrot προς το τέλος του Post Mortem. Δεν ξέρω αν τον έχει αναφέρει κανείς μέχρι τώρα, αλλά ο συγκεκριμένος γρίφος είναι ό,τι πιο σπαστικό σε ένα συνολικά μέτριο κατ' εμέ παιχνίδι. Εκεί έχει μείνει το παιχνίδι ακόμη για μένα. Είναι από τους γρίφους που δεν μπορώ να περάσω ούτε με λύση, ούτε και με φωτογραφική καθοδήγηση. Γι' αυτό και δεν ξέρω πως τελειώνει το παιχνίδι.

Στο Gabriel Knight I ο γρίφος που έγραφες το voodoo message.

Στο Schizm ο μουσικός γρίφος με τις καμπάνες. Όχι ότι βρίσκω κάτι έξυπνο στους γρίφους που αφορούν σε ήχους αλλά όταν τον είχα λύσει είχα χαρεί πολύ γι αυτό και μου χει μείνει.

Και ένας που μου έμεινε επειδή ήταν εντελώς παράλογος. Στο URU στην εποχή Κadish Tolesa που έπρεπε να ακολουθήσεις μια συγκεκριμένη διαδρομή πατώντας σε συγκεκριμένα σύμβολα. Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί πατούσες σε αυτά και όχι οπουδήποτε αλλού.

ΥΓ.Καλώς σας βρήκα.

crocark wrote: Βρήκα προχθές κάτι καταχωνιασμένα τεύχη του PcMaster κι είπα να ξεφυλλίσω τα adventurικά θέματα. Σε ένα adventure SOS, νομίζω του 2003, πέτυχα τη λύση του γρίφου με τον πίνακα στο bistrot προς το τέλος του Post Mortem. Δεν ξέρω αν τον έχει αναφέρει κανείς μέχρι τώρα, αλλά ο συγκεκριμένος γρίφος είναι ό,τι πιο σπαστικό σε ένα συνολικά μέτριο κατ' εμέ παιχνίδι. Εκεί έχει μείνει το παιχνίδι ακόμη για μένα. Είναι από τους γρίφους που δεν μπορώ να περάσω ούτε με λύση, ούτε και με φωτογραφική καθοδήγηση. Γι' αυτό και δεν ξέρω πως τελειώνει το παιχνίδι.

Πεστα!!

@ Fallen

Τον έδωσες στεγνά ...

Γενικά μέχρι τώρα, δεν ξέρω πως, αλλά δε θυμάμαι να έχω κολλήσει ποτέ σε slider. Ίσως κάποια μου παίρνουν πιο πολύ ώρα, αλλά τελικά ... Μερικές φορές μάλιστα μου κάνει εντύπωση πως ενώ έχω σχεδιάσει μια συγκεκριμένη στρατηγική για να το λύσω, στη μέση των σχεδιασμένων κινήσεων μου προκύπτει η λύση πιο εύκολα. Ενώ πάντως είναι από τους πλέον συνηθισμένους γρίφους σε adventures και δε με χαλάνε (ίσως λίγο αυτά στα οποία δε φαίνεται καλά η εικόνα), θα έλεγα ότι είναι πάντα από τους πιο άσχετους. Δεν έχω δει πουθενά στην πραγματικότητα να χρησιμοποιείται slider για να κλειδώσεις χρηματοκιβώτια, κουτιά κλπ.

Άλλοι είναι οι γρίφοι που με τρελαίνουν εμένα ...

Τα slider puzzles ναι μεν δεν έχουν λόγο ύπαρξης στα παιχνίδια, διέπονται ωστόσο από μια συγκεκριμένη λογική επίλυσής τους. Είναι δύσκολο να το περιγράψω, πάντως μέσα σε 4-5' και η πιο δύσκολη εικόνα λύνεται. Το μυστικό είναι να ξεκινάς περιφερειακά και μετά προς τα μέσα έχοντας στο νου ότι τα τετραγωνάκια αντιστρέφονται όταν τα κινείς μαζί σειρά-σειρά από κάτω προς τα πάνω.
Είναι λυπηρό που οι δημιουργοί δε κάθονται πλέον να γράψουν κανα γρίφο της προκοπής και χρησιμοποιούν την εύκολη λύση, αυτή των slider puzzles.