Με ποιό adventure ασχολείστε αυτό τον καιρό?

Ναι, ωραίο λογότυπο, όπως κι ο τρόπος που εμφανίζεται στην οθόνη στην αρχή κάθε ημέρας. Που θα πάει Dream; Θα τα δω και τ' άλλα (φαντάζομια τρίτο λες το overseer), αλλά γενικά αυτό το είδος 1st person all around κλπ. έχει το πιο τρελό pixel hunting και ειδικά μ' αυτά τα γραφικά κάποια πολύ λίγα δε φαίνονται με τίποτα (από εμένα ).

Όσο για το Loom και την έκδοση που λέει ο Praetorian να ξαναβγάλουν δε με χαλάει. Ξεχνάτε ότι δεν είναι μόνο θέμα αν χρειάζεται ή όχι remake, αλλά το αν μπορεί κάποιος να βρει κάτι στην αγορά. Πόσα αντίτυπα μπορούν να πωλούνται οπουδήποτε παγκοσμίως ας πούμε της cd talkie έκδοσης Τσαμπίκο; Ενώ την ίδια στιγμή μπορεί να υπάρχουν 100 - 200 χιλιάδες υποψήφιοι αγοραστές. Βεβαίως, επί του θέματος που αναλύετε Praetorian και Tsampikos, του συγκεκριμένου, νομίζω είναι φανερό πως όταν πρωτοκυκλοφόρησε το παιχνίδι είχαν κάποια πράγματα στο μυαλό τους, τα οποία κατάφεραν κι έκαναν πράξη με τα περιορισμένα τεχνολογικά μέσα της εποχής. Με βασική παράμετρο να μπορούσαν ν' ακολουθήσουν το αρχικό concept, νομίζω ότι σήμερα, θα μπορούσε να κυκλοφορήσει μια πιο πλήρης έκδοση. Βέβαια όλ' αυτά τα λέει ένας λάτρης όχι μόνο του Loom, αλλά και του Τσαικόφσκι, οπότε μπορεί να χάνουν αυτομάτως σε αξία.

Ξεκίνησα το AlternativA χθες. Γενικώς τα σκοτεινά, Orwell-ικά adventures μου αρέσουν ωστόσο αυτό προς το παρόν κινείται στη μετριότητα. Έχει ασχοληθεί κανείς?

Εγώ ξαναέπαιξα το runaway 1 [το είχα πρωτοπαίξει όταν κυκλοφόρησε]. Καλούτσικο ήταν.
Τερμάτισα πριν δυο μέρες το runaway 2... μετριότητα...
Τώρα ξεκίνησα το τρίτο, μόνο και μόνο για να τελείωσω την ιστορία.
Διαβάζω ότι το 3ο ήταν καλύτερο απο το 2ο. Ελπίζω να ισχύει

Στα διαλείμματα έπαιζα Trine!

Τα Runaways παίζει και να είναι η καλύτερη ολοκληρωμένη τριλογία όλων των εποχών, αν και θα μπορούσε να ολοκληρωθεί καλύτερα. Προσωπικό λατρεμένο το 1. Πάντα έχω μια αγάπη στα #1s, αλλά το συγκεκριμένο δεν είναι τυχαίο που το έχω παίξει 3 φορές (πάρα πολλές).

@ Dream_

Αν θυμάμαι καλά μου είχες πει κάποτε για το #1 ότι ανήκει στο είδος των χιουμοριστικών (ή κάτι τέτοιο) που δε σ' αρέσουν, οπότε κατανοητή η άποψη σου είναι κατανοητή. Αλλά αν σκεφτείς την έννοια της ολοκλήρωσης μιας τριλογίας, τι έχεις ν' αντιπροτείνεις; Δε λέω, μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά δεν υπάρχουν δα και πολλές τριλογίες.

@ Τσαμπίκος

Παίξε τουλάχιστον το #1 σύντομα. Μην περιμένεις να χρειάζεται virtual machine για να παιχτεί.

outcry wrote: Ξεκίνησα το AlternativA χθες. Γενικώς τα σκοτεινά, Orwell-ικά adventures μου αρέσουν ωστόσο αυτό προς το παρόν κινείται στη μετριότητα. Έχει ασχοληθεί κανείς?

Το εχω παίξει και τερματισει πριν κάμια 10αρια μηνες. Δεν ξερω σε ποιο σημειο βρισκεσαι. Στην αρχη είναι λίγο βαρετό, μετα καταφερνει να σε βαλει στην ατμοσφαιρα του παιχνιδιού. Γενικα δεν είναι κάτι το ιδιαιτερο, με την εννοια πως ενας τέτοιος καφκικός/οργουελικός κόσμος θα μπορουσε να αναπτυχθει περισσότερο και με καλύτερο τρόπο.

Ειχα γραψει και ενα μινι-review για το παιχνιδι εδω στο site αν θες να διαβασεις περισσότερα και πιο αναλυτικά.

ΕΔΙΤ: Και για να μείνω και on-topic προσωπικά αυτη την περιοδο (σχεδον ενα μηνα) δεν παίζω κάνενα παιχνιδι. Δεν έχω καθόλου χρόνο. Περιμένω την περιοδο των Χριστουγεννων για να παίξω κάποια παιχνιδια (adventures και μη) που εχω στη λίστα και στο περιμενε. Υπομονη

crocark wrote: @ Dream_

Αν θυμάμαι καλά μου είχες πει κάποτε για το #1 ότι ανήκει στο είδος των χιουμοριστικών (ή κάτι τέτοιο) που δε σ' αρέσουν, οπότε κατανοητή η άποψη σου είναι κατανοητή. Αλλά αν σκεφτείς την έννοια της ολοκλήρωσης μιας τριλογίας, τι έχεις ν' αντιπροτείνεις; Δε λέω, μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά δεν υπάρχουν δα και πολλές τριλογίες.

@ Τσαμπίκος

Παίξε τουλάχιστον το #1 σύντομα. Μην περιμένεις να χρειάζεται virtual machine για να παιχτεί.

Είμαι στη μέση του τρίτου μέρους. Όταν ολοκληρώσω την τριλογία θα γράψω και γω ολοκληρωμένη άποψη.

edit:
το πρώτο μέρος ήταν απλά καλό και ευχάριστο.
το δεύτερο ήταν βαρετο, κουραστικο, κακογραμμένο.
το τρίτο ήταν το καλύτερο. Καλοδουλεμένο σενάριο και μάζεψε τα ασυμμάζευτα απο το δεύτερο μέρος.

Εγώ θεωρώ τα Gabriel Knights την καλύτερα ολοκληρωμένη τριλογία.

Πόσο συμφωνώ μαζί σου!

Καλά ρε παιδιά δεν έχετε φαγωθεί όλοι ότι επίκειται κυκλοφορία 4ου παιχνιδιού κι ότι κι η JJ προς τα κει δείχνει και τα λοιπά; Άμα βγει 4ο και πάνω παύει να είναι τριλογία. Ένα λίγο πιο σοβαρό μου επιχείρημα, που όντως έχει να κάνει με τις λέξεις που τόνισα είναι ότι τα GKs, από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών, είναι τριλογία μόνο όσον αφορά τον αριθμό των κυκλοφοριών. Κατά τ' άλλα αποτελούν ανεξάρτητες ιστορίες, ναι, με μερικά κοινά στοιχεία, αλλά δεν περιμένει κανείς το 2ο και το 3ο για να μάθει τελικά τι έγινε. Αν σκεφτούμε τις τριλογίες adventures όπως τις αντίστοιχες κινηματογραφικές, βλέπε άρχοντα ή StarWars (κι εδώ μη μου πείτε για τα +3 επεισόδια παρακαλώ, γιατί θα μπούμε σε μεγάλη συζήτηση φοβάμαι), λίγες είναι οι τριλογίες στα adventures. Το Runaway είναι ουσιαστικά παιχνίδια to be continued μέχρι το τέλος, όπου έρχεται η λύση του δράματος - αυτό το τελευταίο Dream, το λέω όπως οι κοινοί θνητοί και άμα δεν το χρησιμοποιώ σωστά, να μου το πεις Αντίστοιχη τέτοια τριλογία θα μπορούσε να ήταν τα Monkey Islands αν ολοκληρώνονταν ποτέ, είναι το Black Mirror (αλλά τη θεωρώ με καταστροφική ολοκλήρωση για λόγους που έχω ξαναγράψει στο παρελθόν) και θα μπορούσε να είναι και το Vampyre Story που ανακοινώθηκε ως τέτοιο (το Vampyre Story καλύτερο όλων μόνο στα πιο τρελά όνειρα του δημιουργού του γιατί αφενός δε θα το κάνει, αφετέρου και να το κάνει, χάλια θα είναι ). Τις λέξεις τις τόνισα χωρίς να το σκεφτώ ιδιαίτερα, παρόλο που τις εννοώ, για τον απλούστατο λόγο ότι δε βρίσκω πολλές τριλογίες για να διαλέξω. Και η όλη σκέψη - προτροπή προς το Σκόρο είναι κάπως έτσι: " παίξ' το κι απόλαυσέ το - δεν υπάρχουν πολλά τέτοια". Ξαναείπα πως μπορεί να ξεχνάω κάτι ή ΚΥΡΙΩΣ να μην έχω παίξει κάποια τριλογία, αλλά δύσκολα γιατί και στο advocate στις λίστες που έχουμε δε βλέπω καμιά άλλη.

Τώρα για το Runaway και την έννοια της τριλογίας όπως την περιγράφω παραπάνω. Γιατί μου αρέσει το #1 περισσότερο; Μήπως εκτός των άλλων (των πιο σημαντικών) και γιατί στέκεται μόνο του; Μάλλον ναι. Η έννοια του to be continued μπαίνει ξεκάθαρα στο τέλος του 2ου παιχνιδιού. Στο τέλος του #1 δεν το ξέρεις ότι θα είναι τριλογία. Απ' την άλλη νομίζω πως η μνήμη μου δε με ξεγελά όταν θυμάμαι ότι η Pendulo είχε από την αρχή πει πως το δράμα θα ολοκληρωθεί σε τρεις συνέχειες. Εκτός αυτού η ολοκλήρωση της αλλαγής του πρωταγωνιστή δεν έρχεται στο #1, αλλά στο #3. Γι' αυτό και τείνω να το θεωρώ τριλογία.

Τέλος επειδή μ' αυτά που γράφω μπορεί να περάσω λάθος εντύπωση, να τονίσω ότι μου τη σπάει το to be continued όπως όλους νομίζω. Απλά θέλω όταν το κάνουν να το κάνουν καλά. Και νομίζω ότι η Pendulo το κάνει καλά. Τι θέλω να πω; Ότι, ναι, είμαι προκατειλημμένος, αλλά έχω ένα ολόκληρο σκεπτικό από πίσω. Κάπως πρέπει να δικαιολογήσω και το γεγονός ότι πρωί - πρωί, Δευτεριάτικα, κάθομαι και γράφω κατεβατό για το Runaway ...

ΥΓ ... και συνεχίζω να παίζω το Ripper, αλλά μάλλον ο όρος είναι λάθος. Χαλαρά είναι το παιχνίδι που παίζει εμένα κι όχι εγώ αυτό. Δεν περίμενα να είναι τόσο δύσκολο. 3 γρίφους σε εξέλιξη, χαρτιά, μολύβια, μουντζούρες ... δε συμμαζεύεται ... κι ακόμη δεν ξεκίνησα. Ωραία ηθοποιία παρεμπιπτόντως, εκτός από τον Christopher Walken, που είναι τρελά υπερβολικός.

Σε σχετικό-άσχετο σχόλιο, και το LOOM προοριζόταν για τριλογία που δεν ολοκληρώθηκε. Μπορεί να στέκει ως standalone παιχνίδι, με αρκετό βάθος στη μυθολογία του, αλλά είναι προφανές ότι η ιστορία του χρειαζόταν τα sequel (Forge, Fold) που δεν βγήκαν ποτέ.

Πιο On topic: Σχετικά πρόσφατα τελείωσα τα Tales of Monkey Island, από τα οποία σε γενικές γραμμές είμαι αρκετά ικανοποιημένος.
Τώρα σκέφτομαι να ξαναπιάσω το The Whispered World, που στέκεται στο ράφι από τότε που το αγόρασα. Είχα κάνει το λάθος να παίξω το demo και δεν ήθελα να ξαναπαίξω το ίδιο αρχικό κομμάτι από το παιχνίδι. Πλέον θυμάμαι ελάχιστα, οπότε μάλλον έχει νόημα.

Εννοείται ότι παίζω παράλληλα το The Secret of Monkey Island: SE δοκιμάζοντας τη μετάφραση και εντοπίζοντας bugs.

Σε λιγότερο σχετικό είδος (αν και με αρκετά στοιχεία adventure και σίγουρα ιδιόρρυθμο και φευγάτο με πολύ καλή ιστορία) έχω πιάσει για 2η φορά το Deadly Premonition (XBOX 360). Έχει έντονες *αχέμ* επιρροές από γνωστή τηλεοπτική σειρά, αλλά ο Sweary του δίνει το δικό του ύφος και μεγαλουργεί.

Tasos wrote:

Εγώ θεωρώ τα Gabriel Knights την καλύτερα ολοκληρωμένη τριλογία.

Πόσο συμφωνώ μαζί σου!

Ένα ρίγος με διαπέρασε και μόνο στο διάβασμα της λέξης Gabriel Knight (ακόμα και το τρίτο μου είχε αρέσει!) οπότε δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός και γι' αυτό τη θεωρώ ως τη καλύτερη τριλογία!

@crocark
Σύμφωνα με τον ορισμό σου για τις τριλογίες, κανονικά δεν θα έπρεπε να θεωρείτε ούτε το Runaway τριλογία αφού το πρώτο ήταν ολοκληρωμένο παιχνίδι και δεν νομίζω να είχαν στο μυαλό τους να βγάλουν άλλα 2. Νομίζω ότι το έπραξαν μόνο μετά τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου.

On topic
Αφού τελείωσα το Monkey Island SE, τώρα παίζω το Deus Ex: Human Revolution (Ναι το ξέρω ότι δεν είναι adventure αλλά μακάρι να έβλεπα τέτοιου είδους σενάρια και σε παιχνίδια adventure!)