Αγαπημενες πρωταγωνιστριες σε παιχνιδια (αντρικη συζητηση)

@crocark
Δέχεσαι και παραγγελιές? (για πίνακες, όχι τραγούδια )

@ dOutCry
Γιατί; Ποιος θέλει;
Δεν κατάλαβα ... κάτι θες να πεις για τα τραγούδια που βάζω ...
Και είναι από τα πολύ λίγα τραγούδια που "ακούγονται" και είναι (οι επιλογές μου) πάντα μέσα στο θέμα.
Νύυυυυυ-χτες μαγικέεεεες κι ονειιιιιρεμέεεενες ... αραπίιιινες λάγνες ερωτιάρες ... Μια χαρά. Μακάρι να μπορούσα να γράψω τέτοια τραγούδια φίλε μου καλέ. Μη μου πεις τώρα δα ότι σε χαλάει επειδή οι αραπίνες έχουν σκούρα μάτια

Μόνο @ dOutCry (οι άλλοι μην κοιτάτε)
Φίλε, κοίτα πως γράφουν οι παλιοί και παίρνε μαθήματα. Εγώ μια φορά παίρνω ...

Fallen_Angel wrote: Δεν έχω λόγια για την επιλογή

Δεν έχει λόγια για την επιλογή. Δεν της άρεσε, αλλά θέλει να το πει όμορφα. Δε χρησιμοποιεί αρνητικά μόρια. Μιλάει μόνο θετικά και είναι ταυτόχρονα ειλικρινής. Της άρεσε η επιλογή Δε φοράω καπέλο, αλλά αν φορούσα, το 'βγαζα χαλαρά

@ mkllds
Αλήθεια φίλε, τι έγινε; Έπιασε η ευχή;

crocark wrote: @ mkllds
Αλήθεια φίλε, τι έγινε; Έπιασε η ευχή;

Εγώ θέλω hint για την ευχή. Ποιά ευχή εννοείς; (Εκτός και αν εννοείς το τραγούδι και δεν το κατάλαβα.)

@crocark
Κάτι από Longest Journey δε θα με χάλαγε

@ Dream_

Είσαι σε πολύ σωστό δρόμο. Στο adventuring το πρώτο βήμα προς την επίλυση ενός γρίφου, είναι το να αντιληφθείς ότι κάπου υπάρχει γρίφος! Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω την απαίτηση είτε να τον προσέξεις, είτε ν' ασχοληθείς μαζί του. Για την ακρίβεια ίσως δε θα 'πρεπε κιόλας ... Hint, όπως καταλαβαίνεις δεν έχει Όχι τουλάχιστον από εμένα ...

@ mkllds

Ναι. Αφού σου είπα καλή απόλαυση. Περίμενα να μας πεις αν πέρασες καλά

@ Fallen

Κατ' αρχάς μια ερώτηση. Γιατί ανοίγεις ξένα γράμματα;
Λοιπόν. Μόλις διάβασα το μήνυμα, η πρώτη μου αντίδραση ήταν ... γκουλπ ... συνοδευόμενο από μια σχετική ταχυκαρδία. Το πιστεύεις ότι άνθρωποι που το είδαν από κοντά δεν το έχουν δει; <!-- s:o --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_surprised.gif" alt="" title="Surprised" /><!-- s:o --> Και μιλάμε για ώρες παρατήρησης, όχι φευγαλέα.
Θυμάσαι κάποτε (παλιά) που μιλούσαμε για ΚΟΜΙΞ; Εγώ λοιπόν ουσιαστικά μεγάλωσα με Carl Barks και Don Rosa. Ο Rosa στα μεγάλα του καρέ πάντα έβαζε αναφορές και αφιερώσεις στο "δάσκαλο". Ήταν κι αυτός adventurάς δε νομίζεις; Τέλος πάντων. Εμένα με είχε τρελάνει τόσο πολύ αυτό το πράγμα που, μη σου πω, ότι άρχισα να ζωγραφίζω για να κάνω αφιερώσεις ... Μια φορά μόνο δεν έχω βάλει μήνυμα σε ελαιογραφία (ένα τοπίο σε στυλ Bob Ross που δεν άξιζε).
(στα λέω όλ' αυτά γιατί πιστεύω ότι κάτι μπορεί να σου λένε αφού διάβαζες κι εσύ κάποτε το πιο αγαπημένο μου περιοδικό όλων των εποχών)
Αυτά γενικά.

Τώρα:

Fallen_Angel wrote: δεν ξέρω αν μπορώ να στο εξηγήσω ικανοποιητικά

Μπορείς και το κάνεις

Fallen_Angel wrote: Κι όποιος κατάλαβε κάτι από τον υπέρτατο σχολιασμό μου, κατάλαβε!!

Εγώ μια φορά κατάλαβα Δε θέλω να το παίξω (τσάμπα) μάγκας, αλλά, χωρίς να ξέρω τι λόγια θα χρησιμοποιούσες, αυτή ήταν η εντύπωση που αποκόμισα κι από το προηγούμενο post. Κι εντάξει, είμαι γκρινιάρης γενικώς, αλλά δεν είναι αυτό ...

Fallen_Angel wrote: Aααχ... ου μπλέξεις με καλλιτέχνη!!

... το κο-μπλεξ-εις ... αλλά όπως έλεγα και στα παιδιά παραπάνω, ήθελα αληθινή γνώμη

@ dOutCry

... όταν, που λες, κοιτούσα το ράφι τότε, υπήρχε μόνο μια εναλλακτική. Ποια άλλη; Η April Ryan. Παρεμπιπτόντως, πιστεύεις ότι αυτές μου τις εμμονές πρέπει να τις κοιτάξω; Τέλος πάντων ... Το θέμα ποιο είναι; Σκέφτηκα ότι άμα μπω στη διαδικασία θα πρέπει να χρησιμοποιήσω ως πρότυπο κάτι από το Dreamfall (το ημίμετρο δηλαδή) κι όχι το Longest Journey. Γιατί, αν κι η April στο D. είναι ανύπαρκτη, σχεδιαστικά τουλάχιστον, δείχνει πιο ώριμη. Ή τέλος πάντων εγώ έχω διάθεση για κάτι πιο "μαύρο" αυτήν την περίοδο. ίσως φταίει που είμαι "πληγωμένο αγόρι" Σε κάθε περίπτωση, αν κι έχω, περιέργως, τρελή διάθεση να ζωγραφίσω, πρέπει για πρακτικούς λόγους να μη ζωγραφίσω γιατί πρώτα πρέπει να ξεβρωμίσω από την πρότερη "λαδίλα". Επιπλέον, αν ζωγράφιζα τώρα θα ξεκινούσα την τρίτη μου απόπειρα για ένα συγκεκριμένο άντρα, που όμως δεν έχει σχέση με adventuring, τουλάχιστον με την έννοια που χρησιμοποιούμε τον όρο εδώ μέσα.
Πάντως ...

outcry wrote: Κάτι από Longest Journey δε θα με χάλαγε

...στο μυαλό μου είσαι γενικά. Κι ικανοποιείται και το χούι σου. Αλλά, απ' ό,τι φαίνεται, δεν παίζει άλλο μάτι στα παιχνίδια πέρα από γαλανό

ΥΓ ... με 50x70 τους πίνακες και 15 πόντους κορνίζα γύρω - γύρω κατά προσέγγιση, θέλω τουλάχιστον άλλους δύο για να καλύψω το κενό που αφήνουν πίσω τους οι ραφιέρες που δε θα γίνουν. Αλλιώς τρία κουβαδάκια πλαστικό και πιτσίλισμα του τοίχου. Κι ύστερα σου λέει:

Fallen_Angel wrote: καλλιτέχνης

Εδώ φίλε μου μιλάμε για τη χυδαιότητα στο μεγαλείο της

crocark wrote: @ mkllds

Ναι. Αφού σου είπα καλή απόλαυση. Περίμενα να μας πεις αν πέρασες καλά

Ε δεν λειτουργούσα και πολύ καλά χθές και γι' αυτό δεν το έπιασα αμέσως.

Δεν ζωγραφίζεις τη Gina λέω εγώ (θέλω προσοχή στις λεπτομέρειες, ξέρεις μάτια, χείλη κ.τ.λ.) από το Runaway που είναι και κορίτσι για σπίτι και να αφήσεις τα σκοτεινά και μυστηριώδη κορίτσια να κυνηγάνε serial killers και Guardians!

Κοίτα τώρα, ειλικρινά, τη λατρεύω, αλλά, χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να υποτιμήσω το μοναδικό σχέδιο του Runaway, ούτε να υπερτιμήσω τις δικές μου ικανότητες, προτιμώ θέματα που έχουν κάποια Α απαίτηση. Τη Gina ας πούμε θα την έκανα με ξυλομπογιές. Τώρα να κάθομαι να παιδεύομαι με δύσκολα υλικά που είναι φτιαγμένα για κάπως πιο δύσκολα πράγματα, για κάτι καρτουνίστικο δεν πολυαξίζει. Μη βλέπεις το Monkey Island. Άλλη περίπτωση ... Άμα πω να βάλω προσοχή στις λεπτομέρειες, ενώ δεν υπάρχουν, μπορεί και να μη μοιάζει στο τέλος καθόλου (τι μπορεί; διασταυρωμένο...). Εκτός αν έχεις κάτι υπόψη σου που δεν μπορώ να θυμηθώ, γιατί εδώ που τα λέμε με μπέρδεψες λιγάκι:

mkllds wrote: που είναι και κορίτσι για σπίτι

Είσαι σίγουρος ότι μιλάμε για το ίδιο κορίτσι; Ή έστω ότι εννοούμε το ίδιο πράγμα όταν λέμε σπίτι;

mkllds wrote: Ε δεν λειτουργούσα και πολύ καλά χθές και γι' αυτό δεν το έπιασα αμέσως.

Το τραγούδι σου άρεσε;

crocark wrote:

mkllds wrote: που είναι και κορίτσι για σπίτι

Είσαι σίγουρος ότι μιλάμε για το ίδιο κορίτσι; Ή έστω ότι εννοούμε το ίδιο πράγμα όταν λέμε σπίτι;

Ένα λάθος έκανε το κορίτσι όταν ήταν νέα και θα της το κοπανάτε σε όλη της την ζωή! Αμάν πια τη σταυρώσατε! Μάλιστα όταν βρήκε κάποιον σωστό <!-- s:?: --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_question.gif" alt=":" title="Question" /><!-- s:?: --> έμεινε μαζί του! (Αυτό της έλλειπε να τον άφηνε μετά από ότι πέρασε για χάρη της. )

crocark wrote:

mkllds wrote: Ε δεν λειτουργούσα και πολύ καλά χθές και γι' αυτό δεν το έπιασα αμέσως.

Το τραγούδι σου άρεσε;

Μωρέ ωραίο είναι το τραγούδι απλά αυτό το αραπίνες λάγνες ερωτιάρες δεν μου κάθεται καλά. Κάτι σε λατίνες δεν έχεις;

crocark wrote: Άμα πω να βάλω προσοχή στις λεπτομέρειες, ενώ δεν υπάρχουν, μπορεί και να μη μοιάζει στο τέλος καθόλου (τι μπορεί; διασταυρωμένο...). Εκτός αν έχεις κάτι υπόψη σου που δεν μπορώ να θυμηθώ

Όταν έλεγα λεπτομέρειες εννοούσα τις διαστάσεις του σώματος απλά δεν ήθελα να το πώ τόσο χύμα!

mkllds wrote: Κάτι σε λατίνες δεν έχεις;

Δε μου 'ρχεται κάτι τώρα, αλλά φαντάζομαι ότι ο μέγιστος Χιώτης κάτι θα έχει προβλέψει για την περίπτωσή σου Αν τυχόν δεν έχει θα ψάξω να βρω κανένα βίντεο καρναβαλικό και θα στο κάνω πμ, γιατί εδώ, εκτός των άλλων, είμαστε ένα καθώς πρέπει σάιτ.

Δεν τη σταυρώνω, τη λατρεύω, αλλά δεν είναι για σπίτι, γιατί κουβαλάει από πίσω της όλη την αφρόκρεμα της καλής κοινωνίας (κάτι χοντρούς με μαραφέτια που παίρνουν στρόγγυλες γεμιστήρες και κάτι ξανθές τύπισσες, που παραείναι ξανθές για να είναι ανεκτές)

mkllds wrote: Όταν έλεγα λεπτομέρειες εννοούσα τις διαστάσεις του σώματος απλά δεν ήθελα να το πώ τόσο χύμα!

Το ένστικτό μου λέει ότι κινείσαι σε αξιοπρεπή επίπεδα. Άμα δεν είσαι και σε περιλάβει καμιά κοπελιά με πρόβλημα διαχείρισης της εξουσίας, θα το καταλάβεις σίγουρα κι εμείς θα είμαστε μπερδεμένοι, γιατί θα νομίζουμε ότι ξεκίνησες νωρίς τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές σου. Πλάκα κάνω, ε;

@crocark
Μάλλον δε κατάλαβες, παραγγελίες για το δικό μου δωμάτιο
Ιδού

@Dream_specialist
Τα κεφαλαία έγιναν κεφαλαία για να ξεχωρίσουν από τα ήδη υπάρχοντα. Αν κάτι δεν υπήρχε πριν αλλά τώρα υπάρχει, δε χρειάζεται να γίνει κεφαλαίο γιατί ξεχωρίζει έτσι κι αλλιώς.

περιττό να σας πω ότι έχω μείνει με ανοιχτό το στόμα. Διάβασα 4 σελίδες μαζεμένες νυχτιάτικα και δεν ξέρω από που να αρχίσω.

Ή μάλλον ξέρω. Crocark εξαιρετική δουλειά. Για μία ακόμη φορά. Αν και ομολογώ η συγκεκριμένη τύπισσα ποτέ δε με τρέλανε ως γυναίκα. Μάλλον δεν είναι πολύ του γούστου μου. Tα 4 κεφαλαία γράμματα τα είδα και γω μετά από λίγο, ακόμα και με την τραγική μου όραση . Οι ώρες που έχω ξοδέψει μικρός ψάχνοντας τον κρυμμένο Μίκυ στις ιστορίες του Rosa πιθανότατα βοήθησαν (στο να τα δω, όχι στο να γίνει η όραση μου τραγική). Θα με ενδιέφερε να μάθω τι σημαίνουν τα αρχικά, αν φυσικά δεν είναι κάτι προσωπικό...

Για τη γυναικοσυζήτηση πιο κάτω, να πω ότι δε δίνω δεκάρα τσακιστή τι χρώμα είναι τα μάτια μιας γυναίκας. Είναι κάτι που σπάνια προσέχω (εντάξει αν είναι κόκκινα μπορεί να το δω και να ανησυχήσω ). Αυτό που προσωπικά μου αρέσει είναι να είναι μεγάλα και εκφραστικά. Όμορφα κοινώς...

Για το GK2, θα πω ότι η κοπελια του Von Glower δε με είχε ξετρελάνει κιόλας (αν και δεν έχω ιδέα γιατί). Προτιμούσα την πως-τη-λένε που είναι στο Schlossritter, την οικονόμο; γραμματέα; δεν ξέρω πως να την πω αλλιώς. Ναι, ξέρω, περίεργα γούστα...

Τελειώς offtopic (αν και δεν ξέρω ποιο πραγματικά είναι το topic σε αυτό το thread) να πω ότι έκανα πολύ περισσότερη ώρα απ όση θα πρεπε για να γράψω αυτό το post. Με την αναφορά σας στο ΚΟΜΙΞ κάνατε πολλές αναμνήσεις να γυρίσουν. Μπαρκς, Σκάρπα, Βαν Χορν και λοιποί σημάδεψαν τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια μέσα από εκείνο το περιοδικό. Μα περισσότερο απ όλους ο μεγάλος Don, ο μαθητής (και συγχωρέστε μου την ιεροσυλία) που ξεπέρασε τον δάσκαλο. &quot;Tougher than the toughies, smarter than the smarties&quot;, όπως γράφει στη βάση ενός αγάλματος κάπου στο Yukon.

Ορίστε τώρα, είδατε τι κάνατε; Και έχω στη Χίο όλα μου τα ΚΟΜΙΞ

... ή αλλιώς, δάκρυα χαράς ...

@ dOutCry

Φίλε, ακόμη δεν είμαι σίγουρος ότι έχω καταλάβει Θες να σου φτιάξω την τύπισσα που δείχνεις; Είναι κάποια συγκεκριμένη αυτή η τύπισσα που θα 'πρεπε ίσως να ξέρω και θες κάτι να μου πεις; Θσ ξαναγυρίσω να το κοιτάξω, αλλά πραγματικά δεν κατάλαβα. Πάντως θα μπορούσα ευχαρίστως να σου κάνω δώρο έναν πίνακα στο γάμο σου, όταν με το καλό καταφέρεις και βρεις τη μια και μοναδική αγάπη (αλλά εξήγησέ μου αν θες, γιατί θα σκάσω - έχω κι ένα τρελό κρύωμα και δε βρίσκω πουθενά λεμόνια, καταλαβαίνεις ...)

@ Fallen_

Η αλήθεια είναι ότι δακτυλοδείχνεσαι. Αλήθεια επίσης είναι ότι δε δακτυλοδείχνεσαι επαρκώς! Οπότε μην έχεις παράπονο. Ψέμα είναι ο λόγος για τον οποίο ισχυρίζεσαι ότι δακτυλοδείχνεσαι. Όλοι νομίζω καταλαβαίνουν (ακόμη κι οι πέτρες από το WW) ότι ο λόγος για τον οποίο δακτυλοδείχνεσαι είναι που έχεις αφήσει μόνη της τη φιλενάδα σου να προσπαθεί να συμμαζέψει τ' ασυμμάζευτα (ξέρεις, αυτά που κάτι καλόπαιδα σαν του λόγου μου σκορπάνε κάθε τρεις και λίγο). Κι εντάξει, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν ψάχνουμε ούτε αρχομανείς διαχειρίστριες, ούτε νοικοκυρές (...), ούτε παραδουλεύτρες Απλά την παρέα σας
Τώρα, μην τρελαίνεσαι κιόλας. Δεν είσαι δα κι η μόνη που προσπαθεί να συγχρονίσει την περίοδο περιστροφής της γύρω από το aa με την περίοδο εμφάνισης του κομήτη του Χάλεϋ (καλά ε, ήταν να μη μάθω πως μπαίνουν τα διαλυτικά...)

Fallen_Angel wrote: καθώς είναι γραμμένο με κοκκινάκι

Ωραία, αλλά εγώ το βλέπω σαν μουντζούρα. Αυτό που μάλλον έκανες είναι αποθήκευση και κοίταγμα σε κανένα πρόγραμμα που μπορείς να παίξεις με τις ιδιότητες στις φωτογραφίες. Εγώ και σε μεγέθυνση μόνο που το είδα δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τα γράμματα. Βέβαια εγώ είμαι δαλτονικός κι έπρεπε να το φανταστώ ότι κάποιοι άλλοι μπορεί να έβλεπαν καλύτερα, αλλά τι να έκανα; Ήθελα να ταιριάζει σε χρωματική ομάδα με τα νύχια της Vic. Μάλλον έπρεπε να κάνω τα νύχια της γαλάζια

Fallen_Angel wrote: ένας διεστραμμένα διακριτικός γρίφος που έβαζες σε όσους έβλεπαν τον πίνακα

Τι διακριτικός; Αφού τον είδες με την πρώτη!

Fallen_Angel wrote: Και προσπαθούσα φυσικά να αποκωδικοποιήσω το κρυμμένο του μήνυμα. Χωρίς πλάκα, προβληματίστηκα για ώρα και σκαρφιζόμουν μηνύματα με αυτά τα αρχικά

...μάλλον έπρεπε να βγάλω τη φωτογραφία πριν το γράψω, όπως και με την υπογραφή... Ειλικρινά, δεν περίμενα ότι θα το παρατηρούσε κανείς. Είναι πάντως κάτι προσωπικό που απευθύνεται σ' ένα τετράχρονο.

@ Wicked

Χαίρομαι καταρχάς που σου άρεσε.

WickedMan wrote: Οι ώρες που έχω ξοδέψει μικρός ψάχνοντας τον κρυμμένο Μίκυ στις ιστορίες του Rosa πιθανότατα βοήθησαν

Ρε συ, δε μου τα 'χες πει αυτά

WickedMan wrote: Μα περισσότερο απ όλους ο μεγάλος Don, ο μαθητής (και συγχωρέστε μου την ιεροσυλία) που ξεπέρασε τον δάσκαλο.

Στην πυρά παρεούλα Καλά, δεν υπάρχει λέμε. Έγραψα κάποτε γράμμα στο περιοδικό σε πολύ έντονο ύφος και τους "καταχέριαζα" για τον όρο "επίγονος". Όσο μπορώ να θυμηθώ (τι να θυμηθώ; δέκα σελίδες πράγμα) κατέληγα: "[Για τους ορκισμένους οπαδούς του DR αυτή η συνεχής χρήση του όρου "επίγονος" καταντάει προκλητική. Επιτέλους καταλάβετε ότι ο Μπαρκς ήταν πρόγονος κι όχι ο Ρόσα επίγονος.]" Από τότε κολλούσα στις λέξεις Μην ψάξεις να βρεις το γράμμα, δεν το έστειλα ποτέ για ευνόητους λόγους.

WickedMan wrote: Ναι, ξέρω, περίεργα γούστα...

Δεν είναι περίεργο, γιατί η γραμματέας εκφράζει την αφοσίωση. Και καθόλου μάτια να μην είχε θα ήταν όμορφος χαρακτήρας. Το πιο ωραίο με τις γυναίκες του GK είναι που την ίδια την πρωταγωνίστρια δεν την έχει αναφέρει κανείς (τελευταία, γιατί παλιότερα νομίζω πως έπαιζε αρκετά).

WickedMan wrote: Ορίστε τώρα, είδατε τι κάνατε; Και έχω στη Χίο όλα μου τα ΚΟΜΙΞ

Δηλαδή όταν λες όλα, πόσα είναι; Εγώ σταμάτησα εδώ και λίγο σχετικά καιρό (άμα έχεις παρακολουθήσει την πορεία του περιοδικού τελευταία και τη συνδυάσεις με τα παραπάνω, θα καταλάβεις τους λόγους), αλλά πρέπει να έχω καμιά 250αριά τεύχη (πάνω από 20 χρόνια).