Καλώς ήρθατε! Να σπάσουμε τον πάγο;

giovanna,
με 500 χιλιαρικακια ευρω που θα ειχα, λες να κρυωναμε;
ακου πετρελαιο. πετρελαιοπηγη θα αγοραζαμε.
και τον πετρελη τον ιδιο αν ηθελες. να σου τραγουδαει.

mortal,
ναι υπαρχουν οι emulators εδω και καποια χρονια, για οτι
ειχε κυκλοφορησει. mame βασικα, αλλα και αλλοι emus.
βεβαια, η μαγεια της τοτε στιγμης, στην καφετερεια με τα "μπλιμπλικια",
τα μπιλιαρδα, τα φωτα, οι παρεες, η μουσικη, δεν μπορει να εξομοιωθει.

μιας και το εχεις σπουδασει το αντικειμενο υποθετω πωςθα εχεις ασχοληθει
και με το game dev/mnt.

δεν παιζω online και φοβαμαι οτι θα πρεπει να μου εξηγησεις (αν θες),
τι σημαινει ping από 500+ έως unplayable.

αυτο με το κολλημένο πιτσιρίκι που ειπες,ποσο ομορφο
και ενεργειογονο συναισθημα ειναι.
μακαρι να μη χαθει ποτε αυτη η παιδικοτητα.
να ειχαμε παντα εναν παππουλη-παιδι μεσα μας.
σαν εκεινον απο το syberia.

Καλά εσύ το σκέφτεσαι σαν ατμόσφαιρα που έζησες με την παρέα σου, εγώ πάλι επειδή επέλεγα πάντοτε εντελώς διαφορετικά πράγματα από την παρέα (gaming, programming, διάβασμα --παλιά--- σειρές/ταινίες(Live action/animation), μουσική --δεκάδες είδη, αρκετοί καλλιτέχνες) δεν το νοιώθω πως μου λείπει. Σκέψου πως με το spectrum είχα αλλάξει τα φώτα σε παιχνίδια τύπου sabre wolf (ultimate play the game) και άλλα αντίστοιχα που ήταν περισσότερο μοναχικές εμπειρίες ψαξίματος. Με τον Commodore πάλι είχα παίξει κάτι way of the exploding fist και αρκετό toki, που θυμάμαι ενώ εκατοντάδες άλλα έχουν κάνει φτερά από τις αναμνήσεις.

Βασικά σαν game το μόνο που είχα γράψει σε Turbo Pascal 6.0 (Borland) ήταν ένα παιχνίδι τύπου οθέλο αλλά που ουσιαστικά το είχα δει σαν εκπαιδευτικό εργαλείο γιατί είχε χτίσει βιβλιοθήκες από μόνος μου ή με παραδείγματα από άλλους προγραμματιστές που έκανε το πρόγραμμα περισσότερο ευκολοδιάβαστο και κατανοητό. Φυσικά από τότε έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι και η μόνη μου επαφή με προγραμματισμό ήταν πριν καμια τετραετία που ψάχτηκα για λίγο με Drupal, php, json, css4, HTML5 για να δω πόσο είχαν αλλάξει από το 96 που είχαν κάνει το πρώτο μου site, και γενικά βλέπω video στο youtube απλά για να συνεχίσω να έχω μια αμυδρή ιδέα για το αντικείμενο. Ο προγραμματισμός σήμερα είναι περισσότερο εμπορικός και όχι τόσο πειραματικός/εκπαιδευτικός. Πολλοί developers αντι να γράψουν το engine τους παίρνουν τα δικαιώματα χρήσης για ένα ετοιμο και από κει παν κι άλλοι. Όχι ότι είναι κακό, απλά δεν έχει τη μαγεία της αρχικής δημιουργίας (το παιχνίδι καθαυτό είναι άλλο επίπεδο δημιουργίας. Το σκέφτεσαι ίσως σαν το άδειο σπίτι --> engine, και το επιπλωμένο σπίτι όπως το θέλεις εσύ --> game) Π.χ. για adventures (και για άλλα ενδεχομένως) το unity κάνει παπάδες από ό,τι έχω δει σε demo. Bέβαια για action πάμε αλλού με ID tech ??, με Chaos Engine (Dishonored) ή με άλλα που δεν τα ξέρω καν. Το είδα με τον δημιουργό του Metal Gear Solid (τον ξεχνάω) που έφυγε από την εταιρεία (konami), έστησε δική του και μετά έψαξε και βρήκε engine για να βγάλει το 18 το επόμενο παιχνίδι του.

Α, το ping ήταν (και είναι νομίζω) ο χρόνος που έκανε η κίνηση σου να φτάσει στον κεντρικό server και να πραγματοποιηθεί. Δηλαδή σκέψου τους άλλους με καθυστέρηση 40 και εμένα 500 έως κολλημένος σε ένα σημείο γιατί χανόντουσαν τα πακέτα με τη θέση μου τα οποία έστελνε το παιχνίδι στον server (και ο server φυσικά στους άλλους χρήστες αντίστοιχα). Απλά έριχνες παντού γύρω από έναν παίκτη και έλπιζες να μαντέψεις την πραγματική θέση που ήταν και όχι αυτή που έβλεπες. Κάποιες στιγμές τα κατάφερνα πάντως.

Το θέμα είναι να μπορείς να κρατήσεις την διάθεση. Ωρες ωρες, με όλα όσο διαδραματίζονται γύρω μας δεν είναι εύκολο, αλλά αν δεν το κάνεις, τότε απλά σκέφτεσαι να μπεις στο φέρετρο και να κλείσεις το καπάκι περιμένοντας. Προσωπικά με το gaming και όλα όσα γίνονται με έναν υπολογιστή τα ξεχνάω υπό όρους όλα και συνεχίζω, όπως νομίζω ό,τι κάνουμε όλοι μας με τα αντίστοιχα κολλήματα μας. Ακόμη κι αν δεν θέλεις να παίξεις κάτι ή να το αγοράσεις απλά πας στο youtube ή στο twitch και το βλέπεις. Π.χ. τελευταία είδα σε μερικές ώρες το Dishonored II. Χαλαρά καφεδάκι, τσιγαράκι, video και τα υπόλοιπα έξω από την πόρτα όσο κράτησε.