Still Life

Μωρε αντε ας τον καταπιω κ τον γριφο με τα κουλουρακια, αλλο με καιει εμενα: με τον μαμωpupil θα γινει τιποτα???


Φιλιαααα

το κακο με τα κουλουρακια ηταν πως ειναι λιγο εκτος κλιματος, πιο δυσκολος απο οσο θα επρεπε και χωρις hints (πολυ κακο)

αλλα εκει που ειμαι μεσα στην αγωνια, να καθομαι 2 ωρες να φτιαχνω κουλουρακια.... μεχρι και στο cook.com (ή καπως ετσι) πηγα ψαχνοντας για τον gingerbread man!

Έιμαι ο μόνος που το Lockpick το έλυσα σχετικά εύκολα αλλά κόλλησα μέχρι αηδίας με τα κουλουράκια και αναγκάστηκα να δω λύση. (Το λάθος ήτανε 1 μόνο συστατικό αλλά αποκλείεται να το έβρισκα).

Το lockpick είναι αρκετά εύκολο καθώς χωρίζεται σε τμήματα. Η μόνο δυσκολία είναι στο τέλος που τα δύο τμήματα λίγο επηρεάζονται. Εκει είναι λίγο η δυσκολία.

Κι εμένα πάντως ο συγκεκριμένος γρίφος (αν και δεν θα τον χαρακτήριζα με τίποτε εύκολο) δεν μπορώ να πω ότι μου φάνηκε πολύ δύσκολος.

Δεν λέω, με καθυστέρησε αρκετά, αλλά ήταν μέχρι να καταλάβω πως λειτουργεί το όλο σύστημα. Απλά έπρεπε να καταλάβεις πως κλειδώνουν σε μία θέση (οδηγία που σου την έδινε, αλλά στην αρχή δεν είχα κάτσει να την διαβάσω προσεχτικά) και στο τέλος απλά να δεις ποιο από τα τελευταία κομμάτια ξεκλειδώνει-επηρεάζει τα προηγούμενα.

Προσωπικά μου άρεσε. Και μου άρεσε γιατί ήξερες ότι η λύση βρισκόταν εκεί μπροστά σου, στα χέρια σου, απλά έπρεπε να βρεις τον συνδυασμό. Δεν χρειαζόταν να γυρνάς από μέρος σε μέρος για να δεις σ'ένα τοίχο κάποια σύμβολα, τα οποία μετά θα έπρεπε να συνδυάσεις με κάτι άλλα σύμβολα που θα έβρισκες σε κάποιον άλλο τοίχο (καλά κρυμμένο συνήθως) και αφού βεβαίως έβρισκες και το κλειδί μέσα στην σκοτεινή στοά που θα σε οδηγούσε μια κρυφή καταπακτή που τυχαία έπεσες μέσα, μετά το 200οστό κλικ που έκανες αγανακτισμένος στο δωμάτιο...

Τώρα για τον γρίφο με τα κουλουράκια, θα συμφωνήσω ότι ήταν εκτός κλίματος. Αλλά κατά την γνώμη μου, ακριβώς γι'αυτόν τον λόγο μπήκε. Για να σε βγάλει λίγο από το story. Να σε ξεκουράσει λίγο από τις διαρκείς εξελίξεις. Κι αυτός προσωπικά μου άρεσε, αν και αν δεν μου "καθόταν" με την 3 προσπάθεια όπου και το βρήκα, ίσως και να άρχιζε να με εκνευρίζει λίγο.

Τι απαιτήσεις έχει το παιχνίδι? Καλώς σας ήρθα! Και ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που έχουν φτιάξει το Site!

Kαι μια ''χαζη'' απορια... αλλα γιατι τελικα το παιχνιδι λεγεται ετσι;

still life= νεκρη φυση στη ζωγραφικη! απολυτα ταιριαστος τιτλος

Θα πω και γω τη γνώμη μου, αν και είμαι ακόμη στο έβδομο κεφάλαιο.Δε θα μιλήσω λοιπόν για το τέλος, που πολλοί από σας συζητάτε. Το παιχνίδι κατ'εμέ είναι ΦΟ-ΒΕ-ΡΟ. Καταπληκτική ατμόσφαιρα, λατρεύω την Πράγα! Είναι σχεδόν θρίλερ, ιδιαίτερα η Πράγα! Κορυφαία η σκηνή ***ΜΙΝΙ SPOILER*** όπου βρίσκεις απρόσμενα το πτώμα στους υπονόμους, και εκεί όπου ο killer πηγαίνει στο morgue...***END OF SPOILER*** Καθηλωτικές.

Επίσης, ο γρίφος με τα κουλουράκια ήταν ευχάριστα πρωτότυπος, και έδινε μια ευκαιρία στον παίχτη να πάρει μια ανάσα από τα απανωτά και γρήγορα γεγονότα. Επειδή έπαιξα συνεχόμενα το παιχνίδι πριν και μετά το γρίφο για αρκετό διάστημα, με βοήθησε να χαλαρώσω και να επανέλθω στην ιστορία πιο συγκεντρωμένος.

Ακόμη, έχω να προσθέσω πως ένα καλό adventure δεν έχει κατ'ανάγκη δύσκολους γρίφους. Πιστεύω πως η δύναμη του Still Life είναι η ιστορία, η ατμόσφαιρα, το μυστήριο... Για μένα είναι υπέρ-αρκετά αυτά για να βάλω το παιχνίδι στα top-ten μου...Αν και σε μερικά σημεία σκέφτηκα πως ένας δυο παραπάνω "δυνατοί" γρίφοι ήταν πιο ευχάριστοι όσον αφορά τη χρήση του μυαλού, συνολικά όμως δε με ενόχλησε!

Ο τίτλος είναι όντως πολύ ταιριαστός!
Ας ελπίσουμε να δούμε και άλλα τέτοια παιχνίδια...

Εμενα πάντως παιδιά με δυσκόλεψε τρομερά (και χρησιμοποίησα λύση για αυτά τα 2)ο γρίφος με την κλειδαριά και με το καβουροειδές ρομποτάκι που έπρεπε να περάσει από τους τοίχους με τα Laser. Ο γρίφος με τα κουλουράκια μου φάνηκε εύκολος, είχε μια λογική βάση στον τρόπο σκεψης .
Πολύ καλό παιχνίδι ,αλλά ρε παιδιά το τέλος δεν ήταν μεγάλη βλακεία?
Εκτός αν είχανε σκοπό να βγάλουν το νούμερο 2 από άλλη εταιρεία(προσωπικά θα με χαροποιούσε πολύ αυτό...)

Λοιπόν άλλος ένας αδιάφορος πελάτης! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Βασικά ήταν εξαιρετικά τα video sequences, υπέροχα σκηνοθετημένα και σε συνεργασία με το εκάστοτε μουσικό θέμα προσέφεραν μια μοναδική κινηματογραφική και εν μέρει απολαυστική εμπειρία. Σαν ταινία θα το έβλεπα για μια πίτσα και κάτι ψιλά, δίχως να βάλω κάποιο κύκλωμα σε λειτουργία. (Κάτι όπως στις ταινίες του star).

Τα γραφικά μερικών χαρακτήρων ήταν off by far (προσωπικά ακόμη και ένα μοντέλο του Doom θα ήταν καλύτερο αντί για τα συγκεκριμένα).

Ατμοσφαιρικά τα πάντα ήταν δουλεμένα. Ηχητικά, μουσικά, αισθητικά, έδεναν.

Γρίφοι; Είτε πολύ απλοί, είτε εξωφρενικοί! Για 1ν συμβουλεύτηκα λυσάρι γιατί ήταν υπερβολικά χρονοβόρος (γρίφος πέραν του ενός τέταρτου), και για άλλον 1ν πήρα το save και ησύχασαν τα νεύρα μου. Κατά τα άλλα ήταν απλά μια παρακολούθηση και αξιοποίηση των στοιχείων δίχως απρόοπτα (και σε μερικά ζητήματα απλό trial n error).

Εικόνα άψογη, που γενικά ελάχιστα παιχνίδια φτάνουν σε αυτήν την κατηγορία. Τα τοπία και οι πίνακες ήταν λεπτοδουλεμένα και άριστα.

Bugs (με εξαίρεση το anisotropic που μάλλον φταίει η παλαιότητα της κάρτας μου, και που κολάει το παιχνίδι) δεν συνάντησα και του 'κανα αρκετά βασανιστήρια στο συγκεκριμένο θέμα.

Κάποιος πρέπει να τους μάθει πάντως πως οι γρίφοι ξεκινάνε χαλαρά και ανεβαίνουν σταδιακά, χαλαρό, κορώνα, χαλαρό, κορώνα, στο τέλος σου βγαίνει ένα tic (κάτι από τον scratch στο ICE AGE) και το κάνεις uninstall. (Και μπήκα πολλές φορές στον πειρασμό!)

Αρνητικά (στο βιβλίο μου), κλειδαριά (στην Πράγα) σπάσιμο νεύρων και ανούσιος γρίφος, robot (Chicago), την δεύτερη λύση για τους εχθρούς των timed γρίφων δεν την σκέφτηκαν.
Θετικά; Όλα όσα προανέφερα.
Τα κουλουράκια ήταν απλά σπάσιμο, και με την "μαγειρική" δεν τα πάω καλά (και ιδιαίτερα στην μαγειρική αξιών και συναισθηματικών λειτουργιών!), άσχετο του άσχετου ω άσχετο, αλλά το χωνεύεις σχετικά εύκολα, αν δεν το "φας" βράδυ.

Στο ζήτημα πρωτοτυπίας σεναρίου θα πω πως όποιος βαριέται μέχρι θανάτου τα Serial-Killers με Copy-Cats (Pupils και μη) sequels καλά θα κάνει να το προσπεράσει. Δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο να προσφέρει, που να μην το έχουμε κάνει επανάλληψη από την μεγάλη οθόνη ή τα βιβλία (Best Sellers, Worst Choices!)

Χριστίνα, πλέον το απεγκαθιστώ και ησυχάζω, και αμαρτίαν ουκ έχω! Το πρότεινες, το τελείωσα, όπως το τελείωσα! Όχι άλλο! Αυτό είναι και ότι καλύτερο μπορώ να κάνω για review επί της παρούσης. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Είμαι αμαρτωλός, πως να το κάνουμε! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> Ακούς εκεί να κυνηγάω serial killers! Ποιός; Εγώ! Θα προτιμήσω να έχω μπλεξίματα με serial ports (αν και τώρα με το USB τα κάναμε παρελθόν κι αυτά)! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> (Και ποιό εύκολα βρίσκεις τα murder patterns ενός SK παρά τα προβλήματα που προκαλεί ένας γίοκας (Ελληνικά virus) στα Windows! Άρα θα προτιμήσω κάτι για απαιτητικούς λύτες επί της ουσίας! ;-P )

(...) Χεχε, δεν την πατάω! Δεν μπλέκω σε συζήτηση επί του συγκεκριμένου ζητήματος γιατί θα πάρει πολύ καιρό για να σε κάνω να συμφωνήσεις!