Still Life

Θνητε εισαι απαραδεκτος!!!!!
αλλα αν ειναι να αρχισετε παλι τα τεραστια posts υποχωρω
ΑΑΑ! και ο γριφος με το ρομποτακι μου φανηκε καλος και οχι τοσο δυσκολος οσο τον περιμενα με αυτα που ακουγα.νομιζω πως η κλειδαρια ειναι πολυ δυσκολοτερη....τελως παντων υποκειμενικα πραγματα.
Οσο για την πρωτοτυπια του σεναριου θα συφωνησω αλλα οχι τελειως.μπορει στις ταινιες το θεμα του SK να ειναι κορεσμενο, στα adventures ομως νομιζω πως οχι.επισης παρουσιαζεται πολυ καλα στο παιχνιδι και δε δημιουγει αισθηση ''μια απο τα ιδια''

ΧεχεΧεχχχεεχχεεχχχ (κάτι από σατανικό γέλιο τρελού επιστήμονα σε κακό B-movie!) <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P -->

Βλέπω πως μαθαίνετε φίλτατε, πως με τον τρισμέγιστο δεν τα βάζουν. Είτε αν τα βάλουν πρέπει να αποκτήσουν και την ανάλογη υποψηφιότητα στο club Λάκωνας! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Λοιπόν το ρομποτάκι, δεν θα το σχολιάσω, αλλά χαλάρά θα συζητούσα με τον δημιουργό του σχετικά με τα δύσκολα χρόνια που πέρασε στην παιδική του ηλικία. Η κλειδαριά για τον υποφαινόμενο (όχι στους υπονόμους, αλλά η άλλη) ήταν υπεράνω της αντοχής μου, κατά πολύ. Την παίδεψα τόσο που ακόμη και σε Sho Doku δεν έχω τολμήσει να κάνω, και αφού δεν ενέδωσε την έριξα στην πυρά.

Την πρωτοτυπία δεν την περιόρισα σε έναν τομέα ψυχαγωγίας/διασκέδασης, γιατί σε γενικές γραμμές επιλέγω τα παιχνίδια, τα βιβλία αλλά και τον κινηματογράφο που με ενδιαφέρει να ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό και το πέρασα το βίτσιο των SK Movies νωρίς.
Οπότε όπως καταλαβαίνεις έχωντας περάσει από αρκετό υλικό της συγκεκριμένης θεματολογίας αποφάσισα πως δεν το θεωρώ κάτι πρωτότυπο το οποίο θα μου προσφέρει κάτι το νέο (Και το να σκοτώσει τα 1α 13 θύματα με επαναλήψεις της ακολουθίας fibonachi με την πρώτη καλτσοδέτα που φόρεσε η αδελφή της ξαδέλφης του έβδομου αδελφού της μάνας του που είχε σχιζοφρένεια και της έκαναν και λοβοτομή (και την έκλεισαν και στο Arkham Assylum) δεν μου κάνει πλέον, ούτε kan να δένει τα δόντια των θυμάτων του με χορδές βιολιού και να τα δένει στο προφυλακτήρα της porche του (σαν καλό πλούσιο παιδί με ψυχολογικά που του βγήκαν γιατί δεν πήρε την 8η πετραιολοπηγή του και τις 1 μυριο μετοχούλες της M$), και φυσικότατα ούτε να τους κάνεις βασανιστήρια βάζωντας τους να ακούσουν λογίδρια πολιτικών αρχηγών ή δικά μου επίσης (Και αυτό δεν είναι αστείο, μας έχεις ακούσει να μιλάμε όλοι μαζί! Υποκειμενικότατος όπως πάντα, να μην χαλάσω και το σερί μου!) <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Να είσαι καλά mortal πάντα μας κάνεις να γελάμε. Τέτοια θέλουμε πάντα!!!!

@ Giovanna

Πάντοτε στις υπηρεσίες δεσποινίς μου! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->
(Αφού μου δώσατε το forum και το pondium θα με υποστείτε!) <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P -->

@ Elessar

Όντως βρε παιδί, κάπου ένοιωσα ότι απλά έκανα χάρες και ήμουν το παιδί για τα θελήματα όλων. Αλλά αφού το ξεκινήσαν έτσι τους ακατόρθωτους γρίφους μπορείς με κάποιο σκεπτικό να μου πεις γιατί τους έβαλαν μέσα; Δεν μπορώ να το καταλάβω με τίποτα γιατί σε ένα παιχνίδι χαμηλής προς ελάχιστα μέσης δυσκολίας μου πετάνε μέσα ένα-δυο ακατόρθωτα και άσχετα πράγματα. Εκεί θα έπρεπε (για μένα) να κάνουν και ένα reality check πριν το κυκλοφορήσουν (και να προσέθεταν και δυο εναλλάκτικες λύσεις με κάποιο περαιτέρω ψάξιμο για τους "καθαρούς" AdvFans). Τέσπα, μάλλον μόνο εγώ το είδα καθαυτό τον τρόπο.

Το τελείωσα κι εγώ επιτέλους. Τι απίθανα cinematics ήταν αυτά?
Γενικά το διασκέδασα πολύ αν και όπως έχετε πει κι εσείς το τέλος......

Να υποθέσω πως έπεται συνέχεια?

Θα γίνω κακός αν αναφερθώ στα sequel;;; <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Χρειάζεται να συνεχισθεί η τιμωρία μας! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Γεια σας, έχω μερικές απορίες... σπόιλερ ακολουθούν...

σπόιλερ σταρτ...



Τι δώρο παίρνει η μπατσίνα στον πατέρα της;
Σε ποιον αφήνει τα δαχτυλίδια ο Μαρκ Άκερμαν, αφού ο ίδιος πληρώνει την αστυνομία για να μην ασχολείται μαζί του;




σπόιλερ εντ....

Τρία χρόνια μετά και μια και ξέρουμε ότι περιμένουμε το Still Life 2 πλέον, κατάφερα επιτέλους να παίξω το 1 που περίμενε σειρά πολύυυ καιρό.

Και... ναι, φοβάμαι ότι θα ταχθώ με τον Mortal εδώ.

Κατ'αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι μου άρεσε πολύ η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, κι ενώ η ιστορία του δεν ήταν κάτι το δραματικά πρωτότυπο, δινόταν με ωραίο τρόπο και είχε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία - οι σκηνές που συνέδεαν τους πίνακες με τους φόνους, αλλά και η παράλληλη δράση στο παρόν και στο παρελθόν, όλα ήταν πολύ αποτελεσματικά. Και φυσικά η Victoria είναι πολύ ενδιαφέρων χαρακτήρας, στη στόφα της Kate Walker και ίιισως της April Ryan (αν και ποιά φτάνει την April? ).

Αλλά από εκεί και μετά... θα πω μόνο ότι απεγκατέστησα στο παιχνίδι μετά από τις πρώτες δέκα προσπάθειες με το ρομποτάκι. Υποτίθεται ότι χαιρόμαστε όταν τα adventures δεν έχουν action κομμάτια και μπορείς να λύσεις το παιχνίδι χρησιμοποιώντας το μυαλό σου - και ξαφνικά, ορίστε ένας γρίφος ο οποίος βασίζεται κατά 20% στη σκέψη και κατά 80% στα αντανακλαστικά, και συν τοις άλλοις με τον χειρότερο δυνατό χειρισμό που θα μπορούσες να του βάλεις. Και φυσικά, δεν μπορείς να περάσεις το γρίφο με κανένα άλλο τρόπο.

Μια κατηγορία που προσάπτει ο ειδικός Τύπος στα adventures είναι ότι αρνούνται να εξελιχθούν. Αυτή η κατηγορία για μένα είναι άδικη μεν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις πολλά παιχνίδια τείνουν να τους επιβεβαιώνουν. Γρίφοι όπως αυτός με τα κουλουράκια κι εκείνος με τα δοχεία, γρίφοι δηλαδή που ακονίζουν μεν τη σκέψη αλλά δεν έχουν θέση ούτε μέσα στην ιστορία, ούτε μέσα στην ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, καταστρέφουν όλη την επαφή μ' αυτό. Ακόμα και ο γρίφος της κλειδαριάς, ενώ άθλιος από άποψη δυσκολίας, τουλάχιστον εξυπηρετούσε ένα σκοπό μέσα στην ιστορία και ταίριαζε με την εποχή του και το περιβάλλον γύρω του.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δε χρειάζεται τα adventures να αλλάξουν και πολλά για να "εκμοντερνιστούν", δε χρειάζονται action σημεία και τρελές 3D engines. Χρειάζεται όμως να απαγκιστρωθούν από ορισμένα conventions μιας άλλης εποχής που δυστυχώς ή ευτυχώς πέρασε ανεπιστρεπτί. Ο γρίφος του "γλιστράω το χαρτί κάτω απ' την πόρτα, σπρώχνω το κλειδί, πέφτει πάνω στο χαρτί, το τραβάω πίσω και παίρνω το κλειδί" είναι ακόμα πιο λογικός και οργανικός από το "παίζω μια παρτίδα τάβλι συνδεδεμένου με συγκοινωνούντα δοχεία με το θυρωρό στο κτίριο στο κέντρο της Ν. Υόρκης για να ξεκλειδωθεί η πόρτα του λεβητοστασίου".

Θα συμφωνήσω με τον Mortal και τον Highlander επίσης...

Αυτό που σώζει την ατμόσφαιρα είναι τα κυρίως τα sequences που είναι καλοδουλεμένα και αρκετές στιγμές με τον Gus. Θα διαφωνήσω στο ότι βρήκες Highlander την Victoria ενδιαφέρον χαρακτήρα, πράγμα που εγώ δεν βρήκα πουθενά. Αντίθετα περίμενα πως και πως πότε θα ξαναπάω στην Πράγα... Αλλά δεν φταίει μόνο η Victoria σε αυτό, γενικότερα η ατμόσφαιρα στο Chicago δεν είχε τίποτα.

Όσον αφορά την ιστορία προφανώς δεν την βρίσκω προτότυπη ενώ κάποια σημεία μου φάνηκαν αστεία από την άρχη κιόλας όπως όταν μπήκε ο "ποιος να είμαι άραγε;" στους μπάτσους και κατέβηκε στο νεκροτομείο. Μάλλον θα αφήνει αιχμές ο "Kubrick" (χμμ... κάτι μου λέει το στέκι της Mia) για το ότι υπάρχει περίπτωση να είναι και κάποιος μπάτσος ο δολοφόνος! Επίσης, ΔΕΝ υπήρχε άλλος χαρακτήρας στο παιχνίδι, όλοι ήταν αόρατοι.

Το παιχνίδι έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα και φαίνεται (ακομά η απειρία της εν λόγω εταιρείας να δέσει σωστά μια ιστορία, στις σωστές δόσεις και με σωστούς γρίφους.

Γρίφοι. Εδώ τώρα δεν θα μιλήσω για τα μπισκότα, είναι άκρως γελοίο αύτο το πράγμα και δεν δικαιολογείται.Αν ήθελαν να μας δείξουν πως ζει η Victoria και τι κάνει τον ελεύθερο χρόνο της, ας έβαζαν έναν γρίφο στο τζακούζι και να έβγαζε τα ρούχα της στην σωστή σειρά με τις σωστές δόσεις (τελικά μίλησα για τα μπισκότα...). ΔΕΝ είναι πρωτότυπο αγαπητή εταιρεία να σκαρφίζεσαι 5, αρκετά καλά θα πω εγώ, puzzles και να τα μοιράζεις μέσα στο adventure απλά για να γεμίζει το παιχνίδι. Όλοι οι υπόλοιποι γρίφοι (οι ποιοι ήταν άλλοτε αρκετά καλοί και άλλοτε τίποτα το ιδιαίτερο, όπως και αυτό το adventure γενικότερα και θα πω εδώ κρίμα (και το εννοώ). Btw, το ρομποτάκι το έβγαλα γρήγορα και δεν το θεώρησα δύσκολο, αλλά δεν το θέωρησα απαραίτητο και ποτέ.

Εν ολίγοις, απλά καλό, eye-candy και με συνεχή σκαμπανεβάσματα στην ποιότητα γενικότερα. Όσον αφορά την εξέλιξη του είδους Highlander συμφωνώ μαζί σου, μπορούν όμως να εκμεταλλευτούν ΚΑΙ την τεχνολογία, απλά πάντα το Α και το Ω είναι η ιστορία και οι γρίφοι. Φυσικά λυπάμαι που πολλοί φτάσανε να λένε τομή αυτό το adventure και άλλα ωραία, αλλά αν θεωρείτε αυτά τα adventures τομές και αριστουργήματα, καληνύχτα. Ούτε με το Syberia δεν υπήρχε τέτοια υστερία θυμάμαι (αναφέρω το συγκεκριμένο για ευνόητους λόγους). Ψυχραιμία.