FAHRENHEIT

Σας ευχαριστώ παιδιά για την ενημέρωση, τώρα ξέρω σίγουρα τι ΔΕΝ θα αγοράσω με τίποτα!!!!!

Και καλά θα κάνεις

Τελικά σταμάτησα να το παίζω. το έσβυσα απο τον υπολογιστή μου και ησύχασα ξαναβρήκα την πνευματική μου ισοροπία. Ισως είναι το μοναδικό παιγνίδι που έχω παίξει στην ζωή μου πού μου έκανε τα νεύρα σμπαράλια.

Το παιγνίδι είναι ένα Action-Adventure-Horror-Mystery που όπως όλοι καταλάβατε θέλει όλη την προσοχή σου όταν το παίζεις σε σημείο εκτός από την παράλυση των δακτύλων σου όντως πραγματικά να κουράζεσαι όπως ο ήρωας. Ενα παιγνίδι που δεν μπορείς να το σταματήσεις να καπνίσεις ένα τσιγάρο, να πιείς μια γουλιά νερό, βρε αδερφέ να πας στην τουλέτα, οχι εκεί πρέπει να είσαι κολημένος στην οθόνη σου και να βροντάει και να αστράφτει το πληκτρολόγιο.

Εγώ ξεκίνησα να παίζω παιγνίδια Adventure και τα αγάπησα για τις ώρες της ηρεμίας που μου χάριζαν και δεν έβλεπα την ώρα να τα συνεχίσω, με αυτό το παιγνίδι δεν ήθελα ούτε τον υπολογιστή μου να ανοίξω.

Συνεχίζω να πιστεύω οτι έαν το παιγνίδι αυτό είχε ενσωματωμένες τις δύσκολες αυτές σε χειρισμό action σκηνές που πραγματικά είναι ανεπανάληπτες, γιατί είναι σαν να βλέπεις κινηματογραφική ταινία όπου ο ήρωας κάνει τρελλά πράγματα αποφεύγει ψυγεία που του έρχονται στο κεφάλι, ντουλάπες και διάφορα άλλα σαν video sequence όπου ο χρήστης απλώς θα τις παρακολουθούσε θα ήταν το παιγνίδι της χρονιάς.

Επίσης δεν μου άρεσε που ήμουνα υπεύθυνη για την πνευματική κατάσταση των ηρώων. Ποιά είμαι εγώ που το παίζω Θεός και στέλνω ανθρώπους στο Τρελοκομείο επειδή τους επέλεξα να κάνουν μια λάθος κίνηση.

Δεν μου αρέσει όλα να γίνονται τόσο γρήγορα σε ένα παιγνίδι. αγχώνομαι. Ακόμα και στους διαλόγους έχουν μπάρα χρόνου. Μέχρι να μπορέσεις να διαβάσεις τι να ρωτήσεις bye-bye λεξούλες.

Στο site της Atari θα μπορέσετε να βρείτε ένα πολύ μεγάλο άρθρο του κατασκευαστή του παιγνιδιού στο οποίο αναφέρεται σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίσανε οι παίκτες με αυτό το παιγνίδι στο οποίο άρθρο υποστηρίζει ότι όλες τις παραπάνω δυσκολίες που σας περιέγραψα παραπάνω και όχι μόνο είναι απαραίτητες για τον σχεδιασμό αυτού του μοναδικού παιγνιδιού 'οπως υποστηρίζει.

Πραγματικά προσπάθησα πολύ να το τελειώσω αλλά μου ήτανε αδύνατο, διότι έχει υπέροχα γραφικά, πρωτοποριακό σχεδιασμό και υπέροχο story αλλά κουράζει τόσο πολύ τον παίκτη ώστε έχεις δύο επιλογές αναλόγως των δυνάμεων σου ή να το αγαπήσεις ή να το μισήσεις.

Εγώ το μίσησα

Είναι θέμα αντανακλαστικών μάλλον. Εγώ που δεν είχα μεγάλο πρόβλγημα στα κουμπιά το απόλαυσα το παιχνίδι. Δεν είναι το "τέλειο" παιχνίδι ή το πιο καινοτόμο, το σίγουρο είναι ότι έχει φέρει κάποιες καινούργιες ιδέες στο άθλημα.Μάλιστα έχει εισάγει πολλά "ενήλικα" θέματα που μέχρι πρότεινος ήτανε απαγορευμένα. Όπως το να κάνεις έρωτα και κυριώς αναφέρομαι στην πρώτη ερωτική σκηνή με την πρώην σου.

Είδες λοιπόν γιατί κάποια άλλα παιζάκια, δεν τολμούν να παίξουν τέτοιου είδους παιχνίδια; <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Και κάποιες στιγμές όταν ήδη είσαι κουρασμένος από άλλα, θέλεις κάτι που να σε κάνει να σκέφτεσαι, αλλά όχι να κουράζεσαι; Χεχε, μην ανησυχείς, έχεις, όπως όλοι μας, πολυ δρόμο μπροστά σου για να γεμίσεις κι εσύ την βιβλιοθήκη σου με "πεταμένα" 40ευρα! Σου εύχομαι καλύτερη τύχη στις μελλοντικές σου αγορές (βιαστική)! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

@ Zagorin

Καλά ούτε και σε αυτό είναι καινοτόμο (στο ερωτικό δλδ) γιατί αυτή η ιδέα παίχτηκε την δεκαετία του '90 από τον Landeros όταν η Trilobyte άρχισε να "βυθίζεται" (δεν θυμάμαι τον τίτλο, αλλά είχε αρκετό ερωτικό στοιχείο σε ενήλικο (ίσως Αμερικάνικα πουριτανικό) επίπεδο). Τα αντανακλαστικά τώρα είναι άλλο ζήτημα (και πολύ ιδιόρυθμο), και εγώ παίζω Doom αλλά δεν θα πάω σαν "ψυχάκιας" να το βγάλω όλο με καραμπίνα γιατί υπάρχει, όπου βρώ το BFG τους γαργάλγησα (καλά ένα Give All είναι και τελείωσε, μετά BFG και reload και πάει νεράκι). Υπάρχουν και όρια στα νεύρα κάποιων από μας, και ένα παιχνίδι δεν πρέπει ποτέ να τα "πατάει" κάτω. Θα μιλήσω πιο εκτεταμένο όταν το πιάσω στα χέρια μου, και δω τι παίζεται από πρώτο χέρι.

Πίστεψε με όταν το αγόρασα πραγματικά δεν ήθελα να πετάξω τα 50? που το αγόρασα. Ηθελα να το παίξω και να το ευχαριστηθώ. Αλλά βαρέθηκα να είμαι δέσμια σε ένα σενάριο που δεν είχε τέλος ή αρχή. Ημουνα παγιδευμενη σε ένα σενάριο που όλα τρέχανε τόσο γρήγορα. Η εγώ είμαι τόσο αργή ή ο κόσμος γύρω από εμένα τρέχει τόσο γρηγορα δεν θέλω να πιστέψω ότι εγώ είμαι τόσο αργή ή το παιγνίδι είναι τόσο γρήγορο. Κάτι συμβαίνει και πίστεψε με δεν θέλω να συμμεταχω σε αυτή την ιστορία.

Είναι ένα ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ παιγνίδι που χρειάζεται πολύ γερά νεύρα. Εγώ δεν τα διαθέτω. Bless σε αυτούς που τα έχουν!!!!ι

Κούκλα μου μην ανησυχείς δεν σε καταδικάζει κανει (έχω κάνεις τόσες ... που θα ΄πρεπε απλά να σταθείτε σε μια γωνία και να αξιοποιήσετε πάνω μου την παραδοσιακή χειρονομία του Έλληνα οδηγού!), απλά έπεσες σε τίτλο που υποσχόταν περισσότερα από όσα ζητούσες, και που τα έδινε με τρόπο που δεν σε ικανοποίησε. Ευτυχώς ή δυστυχώς η αγορά έχει προϊόντα για όλους μας, το θέμα είναι να τα βρούμε. Γιατί νομίζεις ότι πλέον, πρώτα ψάχνομαι σαν χαζός και μόνον κατόπιν εκτεταμένου "ειδικού" demo τελειώνω ένα παιχνίδι και μετά το αγοράζω για την συλλογή. Αυτό που αξίζει το εκτιμάς, αυτό που δεν "αξίζει" (δεν σε αγγίζει, ή σε εκνευρίζει), το αφήνεις για κάποιους με μεγαλύτερες αντοχές. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Δεν είσαι εσύ αργή, απλά υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω που δουλεύουν με αντανακλαστικά και όχι με προσήλωση και υπολογισμό (ίσως να ανήκουμε και εμείς υπό όρους στην συγκεκριμένη κατηγορία), οπότε μην παραξενεύεσαι.

Καλή τύχη στο Myst 5 εκεί τουλάχιστον ξέρεις που βαδίζεις. Και φυσικά μην ξεχνάς και την Kheops, από ότι λέει η FA είναι εξαιρετικά παιχνίδια, οπότε ίσως να σου δώσουν την σκέψη που ψάχνεις και τον χρόνο που χρειάζεσαι. Εγώ πάλι περιμένω ακόμη Runaway 2 (θέλω την Gina!), Dreamfall (υπάρχει και η April), Oblivion (πάλι με βλέπω να κυνηγάω raptors στα κορφοβούνια, νεκρούς ιερείς στα σπήλαια, και περίεργα πλάσματα στα ορυχεία, και φυσικά να γίνομαι κατάσκοπος του κατάσκοπου Ω προδότη κ.λ.π για να καταλάβω την ιστορία <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->), και ότι καλό προκύψει εν τω μέσω της αναμονής τους.

Να είσαι καλά mortal για μια ακόμη φορά μου ανέβασες το ηθικό μου. Δεν θέλω να είμαι ηλίθια γιατί δεν είμαι απλώς είμαι παθιασμένη με τα παιγνίδια και όπως αποδήκτηκε αυτή την φορά είμαι looser. Πως τον συχαίνομαι αυτό το χαρακτηρισμό. Ορκίζομαι δεν θα το ξανάκανω ποτέ στην ζωή μου.

Θα παίζω μόνο αυτά που με ευχαριστούνε. Δώστε μου εκατομύρια χρηματοκιβώτια να ανοίξω, οχι γρίφους μουσικούς γιατί είμαι σκράπα, οχι sliders οχι lasers γιατί πάντα χάνω κατι βρέ αδερφάκι μου προς το βρισκω αυτό το συνδέω με το άλλο και bingo πέρασα τον γρίφο.

Ονειρικός πλασμένος κόσμος. Ζητάω πολλά!!

Πω πω, γκρίνια...

Παιδιά, μια χαρά είναι το παιχνίδι, ευχάριστο και σίγουρα ατμοσφαιρικότατο. Πρώτη φορά σε pc game βλέπουμε τέτοια απόπειρα μεταφοράς κινηματογραφικής αίσθησης. Εντάξει, δεν είναι ίσως αυτό που περίμενα, αλλά δεν παύει να είναι (πολύ) πάνω του μετρίου. Πέρασα ευχάριστα 2 μέρες (έχει μικρή διάρκεια καλώς ή κακώς). Το σενάριο έχει κάποια κενά, αλλά δεν νομίζω ότι έιναι το πρώτο ή το τελευταίο παιχνίδι που πάσχει από κάτι τέτοιο.

Και επειδή ίσως έχει δημιουργηθεί μία σύγχυση, ΟΧΙ, δεν είναι adventure. Αν ρε φίλε παίζεις αποκλειστικά adventures, κι ιδιαίτερα κάποια παλιότερα, τότε απλά μην το παίξεις. Μην κάθεστε όλοι να κατηγορείτε όμως μία πρωτότυπη και πάνω απ'όλα φιλότιμη προσπάθεια.

Α, και κάτι άλλο: ο χειρισμός είναι μία χαρα με πληκτρολόγιο και ποντίκι. Όποιος λέει το αντίθετο προφανώς δεν έχει αγγίξει ποτέ του πληκτρολόγιο.

Γάου Μας κατηγορείς ότι δέν έχουμε αγγίξει ποτέ πληκτρολόγιο. Μην μας τρελάνεις κιόλας. Προσπαθήσαμε να το παίξουμε και να το ευχαριστηθούμε αλλά κάτι δεν πάει καλά. Γιατί εγώ πρέπει να υποφέρω μαζί με τον ηρωα και να χάνω στο παιγνίδι επειδή δεν είχα αρκετή mental υγεία για να επιβιώσω στο ρίξιμο των χαρτιών Tarrot !!!

Και σε πληροφορώ εάν ήξερα οτι θα έσπαγα το πληκτρολόγιο μου για να μπορέσω να ακολουθήσω τις κινήσεις του ήρωα δεν θα τα αγόραζα ποτέ.

Δυστυχώς εξαπατήθηκα όταν διάβασα ότι ήτανε ένα παιγνίδι adventure. Μπές μέσα στο side της Atari όπου το διαφημίζει για παιγνίδι Adventure και θα καταλάβεις τι εννοώ.

giovanna wrote: Να είσαι καλά mortal για μια ακόμη φορά μου ανέβασες το ηθικό μου. Δεν θέλω να είμαι ηλίθια γιατί δεν είμαι απλώς είμαι παθιασμένη με τα παιγνίδια και όπως αποδήκτηκε αυτή την φορά είμαι looser. Πως τον συχαίνομαι αυτό το χαρακτηρισμό. Ορκίζομαι δεν θα το ξανάκανω ποτέ στην ζωή μου.

Θα παίζω μόνο αυτά που με ευχαριστούνε. Δώστε μου εκατομύρια χρηματοκιβώτια να ανοίξω, οχι γρίφους μουσικούς γιατί είμαι σκράπα, οχι sliders οχι lasers γιατί πάντα χάνω κατι βρέ αδερφάκι μου προς το βρισκω αυτό το συνδέω με το άλλο και bingo πέρασα τον γρίφο.

Ονειρικός πλασμένος κόσμος. Ζητάω πολλά!!

Ένας mortal στις υπηρεσίες δεσποσύνη! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Κι εγώ το ίδιο ζητούσα μέχρι που ανακάλυψα πως είναι διαρκώς μαζί μου! Λέγεται ουτοπία και ζεις σε αυτόν τον κόσμο (ευτυχώς και συγχρόνως δυστυχώς) μόνος εντός του μυαλού σου. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

[On-Off Topic]Μην αφήνεις ποτέ και κανέναν να σε "μειώνει" για το γούστο σου, και τις επιλογές σου, το 'χουμε πει όσα δις είμαστε τόσα είναι και τα γούστα (το 1ο αξίωμα της μονάδας), απο κεί και μετά υπάρχει η επιλογή πλησιέστερης μάζας ανάλογα με το επίπεδο ταύτισης! Άντε να κάνουμε και την απαιτούμενη ανάλυση! [/On-Off Topic]

(Εγώ πάντως ακόμη το περιμένω το review σου σχετικά με το Myst 5 (το 'χω δέσει, και να μην ακούσω κουβέντα για λυσίματα και τα συναφή)! Καί ακόμη δεν έχω αξιωθεί να το πάρω από το φιλαράκι, αλλά διάθεση gaming μηδενική οπότε ελπίζω πως δικαιολογούμαι!)

NikolasFigaro wrote: Πω πω, γκρίνια...

Παιδιά, μια χαρά είναι το παιχνίδι, ευχάριστο και σίγουρα ατμοσφαιρικότατο. Πρώτη φορά σε pc game βλέπουμε τέτοια απόπειρα μεταφοράς κινηματογραφικής αίσθησης. Εντάξει, δεν είναι ίσως αυτό που περίμενα, αλλά δεν παύει να είναι (πολύ) πάνω του μετρίου. Πέρασα ευχάριστα 2 μέρες (έχει μικρή διάρκεια καλώς ή κακώς). Το σενάριο έχει κάποια κενά, αλλά δεν νομίζω ότι έιναι το πρώτο ή το τελευταίο παιχνίδι που πάσχει από κάτι τέτοιο.

Και επειδή ίσως έχει δημιουργηθεί μία σύγχυση, ΟΧΙ, δεν είναι adventure. Αν ρε φίλε παίζεις αποκλειστικά adventures, κι ιδιαίτερα κάποια παλιότερα, τότε απλά μην το παίξεις. Μην κάθεστε όλοι να κατηγορείτε όμως μία πρωτότυπη και πάνω απ'όλα φιλότιμη προσπάθεια.

Α, και κάτι άλλο: ο χειρισμός είναι μία χαρα με πληκτρολόγιο και ποντίκι. Όποιος λέει το αντίθετο προφανώς δεν έχει αγγίξει ποτέ του πληκτρολόγιο.

Έλα βρε παιδί, κανείς δεν κατηγόρησε άμεσα το παιχνίδι σαν παιχνίδι αλλά ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του τα οποία ενδεχομένως να μην μας εκφράζουν. Και βρήκαμε την ευκαιρία μέσα από τις λεγόμενες και "διαφωνίες" να ανακαλύψουμε περισσότερα από τα λεγόμενα των παικτών. Ισοροπίες ωστόσο δεν βρήκα, διπλές μεθόδους δεν άκουσα να αναφέρονται.

Όσο για το adventure ως κατηγορία πλέον δεν το δέχομαι γιατί αποτελεί απλά ένα ακόμη ασήμαντο (για αυτούς) Label για να πουλήσουν κάποιες εταιρίες και τίποτα περισσότερο (κάτι αντίστοιχο όπως αυτό που είχε πει αν θυμάμαι καλά ο Malzberg στο Κύμα του Μέλλοντος σχετικά με την SF: SF είναι ότι τυπώνεται σαν SF -- και όντως το πληρώσαμε και εκεί ακριβά) οπότε τον αντιγράφω, και απλά δεν το δέχομαι καν. Βέβαια κάποιες εταιρίες ως στιγμής αποτελούν εξαίρεση, και εύχομαι να παραμείνουν (π.χ. Kheops, Future Games, House Of Tales κ.λ.π).

Όσο για το πληκτρολόγιο άστο γιατί μαζί με τα mouse έχουν καταντήσει απλά αναλώσιμα, οπότε ξέρω καλά την πίκρα και την γλύκα του. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Αμάν όλοι να αρπαχτήτε! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> Κουβέντα κάνουμε. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Giovanna, το ξέρω ότι διαφήμιζαν το παιχνίδι σαν adventure, αλλά νομίζω ότι πάνω κάτω όλοι ξέραμε τι στυλ θα είχε το παιχνίδι. Αγόρασα το παιχνίδι ΞΕΡΟΝΤΑΣ τι παίρνω περίπου, και ήξερα ότι δεν είναι αυτό που ονομάζουμε "adventure", τουλάχιστον με την κλασική έννοια του όρου. Αλλά θεωρώ ότι, έστω και με τα αρκετά μειονεκτήματά του, το παιχνίδι δεν παύει να είναι πολύ καλό, ακόμα και αν απογοητεύει πολλούς fan των adventure games. Είναι πολύ θετικό, κατά την γνώμη μου πάντα, να βλέπουμε που και που έναν τίτλο με υψηλά production values, με ατμόσφαιρα που σε απορροφά, να "παρεισφρύει" στον κόσμο των adventures. Συγνώμη ρε παιδιά, αλλά βαρέθηκα τα adventures να αποτελούν πλέον τα παιδιά ενός κατώτερου (τεχνολογικά) θεού. Ναι, θέλω και το γραφικό μου, και την μουσικάρα μου, όλο το πακέτο που λένε.

Πάντως συμφωνώ ότι υπάρχουν προβλήματα, αλλά όχι τόσα που να καταδικάζουν το παιχνίδι. Παράδειγμα, δεν μου άρεσε το time limit στους διαλόγους. Ωστόσο, καταλαβαίνω τον λόγο για τον οποίο τον έβαλαν. Τα περισσότερα "μειονεκτήματα" έχουν και κάποιο λόγο ύπαρξης. Αλλά ΔΕΝ μπορώ να δεχτώ ότι ήταν πιο εκνευριστικό το Fahrenheit για παράδειγμα από το (απαράδεκτο) Still Life, με τους πανηλίθιους και ακατανόητους γρίφους που τους έβαλαν μόνο και μόνο για να χαρακτηριστεί το παιχνίδι adventure. Πολύ πιο adventure είναι το Fahrenheit από το Still Life, γιατί είναι εν τέλει πιο ΕΝΤΙΜΟ. Και στην τελική, δεν κατάλαβα, από πότε το Fahrenheit είναι πιο εκνευριστικό από πολλά πολλά άλλα adventures; Θα χρειαζόμουν 2-3 μέρες για να γράψω όλα αυτά τα adventures που με έκαναν να θέλω να σπάσω όχι το πληκτρολόγιο, αλλά όλο το σύστημα. Από τα police quests, μέχρι και τα πιο πρόσφατα, ο κατάλογος έινια ατελείωτος.


Το Fahrenheit εν γένει είναι πιστεύω ένα interactive movie που δανείζεται στοιχεία από τα adventures (και όχι το αντίστροφο). Για όσους δεν το ξέρουν, το παιχνίδι έχει σκιστεί στις πωλήσεις σε UK, Γερμανία και αλλού. Κακό είναι λοιπόν, να δούνε και κάποιοι άλλοι publishers ότι, ναι ρε, ένα παιχνίδι που τιτλοφορείται ως adventure μπορεί να τους βγάλει κανά φράγκο;

Α, και να μην ξεχάσω: Είσαι σίγουρος φίλε mortal ότι το label "adventure" μπορεί να φέρει περισσότερες πωλήσεις και γι'αυτό το χρησιμοποιούν οι εταιρέιες; Μάλλον το αντίθετο γίνεται...

NikolasFigaro wrote: Το Fahrenheit εν γένει είναι πιστεύω ένα interactive movie που δανείζεται στοιχεία από τα adventures (και όχι το αντίστροφο). Για όσους δεν το ξέρουν, το παιχνίδι έχει σκιστεί στις πωλήσεις σε UK, Γερμανία και αλλού. Κακό είναι λοιπόν, να δούνε και κάποιοι άλλοι publishers ότι, ναι ρε, ένα παιχνίδι που τιτλοφορείται ως adventure μπορεί να τους βγάλει κανά φράγκο;

Α, και να μην ξεχάσω: Είσαι σίγουρος φίλε mortal ότι το label "adventure" μπορεί να φέρει περισσότερες πωλήσεις και γι'αυτό το χρησιμοποιούν οι εταιρέιες; Μάλλον το αντίθετο γίνεται...

Γενικά φίλε μου, τους έχει φοβηθεί το μάτι μου πλέον, και επειδή παίζω σε πολλές κατηγορίες παιχνιδιών (και έχω κάνει δεκάδες αρνητικές επενδύσεις στον τομέα της ψυχαγωγίας σε όλα τα αποδεκτά είδη (και τις έχω κρατήσει στα ράφια μου για να μου θυμίζουν κάθε ώρα και στιγμή)) ξενίζομαι αρκετά από τις "ετικέτες" που κολάνε στα πάντα, για να πιάσουν πέντε απο την μια κατηγορία, έναν από την άλλη, και ούτω καθεξής, οπότε αντιλαμβάνεσαι την πιθανή αντιπάθεια ή δυσπιστία μου. Ακόμη και έναν απο τους παλιούς "κολλημένους" (όπως θέλεις πές το) να πιάσουν είναι έξτρα cash και μια παραπάνω πώληση.
Δεν ξεκινάς με την άρνηση στο μυαλό, απλά κάποιοι στην φυτεύουν στο μυαλό σου, με τις εμπορικές ενέργειες τους, οπότε μετά και είναι δύσκολο να εμπιστευθείς ακόμη και τις καλύτερες των προθέσεων. (Στο συγκεκριμένο, ακόμη δεν το έχω απορρίψει, αλλά δεν θα είναι και από τις πρώτες επιλογές μου, ακόμη και το όνομα Atari δεν με προτρέπει να δω κάτι το οποίο να έχει σκέψη, αλλά περισσότερο κάτι για τα αντανακλαστικά. Αλλά εδώ είναι καθαρή προκατάλειψη, οπότε και το αφήνω ελάχιστα μετέωρο το θέμα.) Πιστεύω πως το καταλαβαίνεις.