Dreamfall
- giovanna
- Topic Author
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 3599
Το syberia δηλαδη; Σιγα το σχεδιασμο που ειχε σαν παιχνιδι. Ολο βολτες εκανες και γενικα ηταν πανευκολο
Καλέ με ή καλή μου δεν ξέρω εαν είσαι αγόρι ή κορίτσι, αλλά κρίνεις έτσι επιπόλαια το Syberia, τι θα πεί έκανες βόλτες και ήτανε πανεύκολο. Ητανε και θα είναι το παιγνίδι. Ενα παιγνίδι με σενάριο, με ρομαντισμό, με αγάπη, γεμάτο συναισθήματα. Δηλαδή εσύ τι περιμένεις απο ένα παιγνίδι adventure?
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Fallen Angel
- Offline
- Homo Adventurous
Πρώτα απ' όλα να ξεκαθαρίσω πως λατρεύω (τους λογικούς κι αντιμετωπίσιμους) γρίφους. Παίζω ακόμη και puzzle games απλά για να τη μαζοχιστική ικανοποίηση που προσφέρουν. Το λέω αυτό επειδή θέλω να ρωτήσω το εξής χωρίς να παρανοηθεί: τελικά ένα adventure κρίνεται μόνο από τους γρίφους του? Αν δεν έχει πληθώρα κλασσικών γρίφων δεν είναι adventure? Αν είναι μία κορυφαία ιστορία παρουσιασμένη με ένα κάπως διαφορετικό από το συνηθισμένο τρόπο, αλλά πάντα στα πλαίσια της ευρύτερης νοοτροπίας των adventures (τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ), με αναζητήσεις, διαλόγους, συναίσθημα, σκιαγράφηση χαρακτήρων, κόσμους που σε παρασύρουν, αντικείμενα που να χρησιμοποιείς δεξιά κι αριστερά, κτλ κτλ... δεν εντάσσεται χωρίς πολλούς προβληματισμούς στα adventures?
Ειλικρινά δε ξέρω αν απλά η λέξη "διαφορετικό" πυρωδωτεί όλα αυτες τις αντιδράσεις ή αν όντως αντιλαμβανόμαστε τόσο διαφορετικά το τι εστί adventure. Για εμένα το Dreamfall είναι adventure. Και μπορεί να με χάλασε που δεν είχε περισσότερους γρίφους, αλλά άλλο τόσο με χαλάει που τα παιχνίδια της Kheops δεν έχουν βαθύτερες ιστορίες και χαρακτήρες. So what?! Άλλη ικανοποίηση προσφέρουν τα μεν, άλλη τα δε. Το Dreamfall έχει μία πάρα πολύ καλή ιστορία και πολύ δυνατούς και πλήρεις χαρακτήρες. Tο stealth που είχε το θεωρώ εξαιρετικό και δε δέχομαι πως δεν αποτελεί "χαρακτηριστικό του είδους". Και τα action σημεία του τα βρήκα πολύ ελκυστικά κι όμορφα δωσμένα. Ήταν εύκολα, ήταν ελκυστικά, έδιναν ρεαλισμό στην κίνηση, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με το σύνολο χωρίς να του αλλοιώνουν το χαρακτήρα -δεν έπαιζες για να σκοτώσεις τους αντιπάλους, έπαιζες για να δεις πώς τελειώνει η ιστορία, τι γίνεται. Αυτό δεν είναι σε τελική ανάλυση ένα adventure? Να βοηθάς τον ήρωα να φτάσει στο τέλος που λαχταράς να μάθεις?
Nothing happens unless first a dream...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- neo83_gr
- Offline
- Schattenjäger
- Posts: 551
fallen παλι συμφωνουμε. ευτυχως τα γραφεις εσυ για μενα γιατι δεν τα παω καλα με την "εκθεση ιδεων"
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Mortal
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 3704
Αλλά στο παιχνίδι πλέον (δυστυχώς σε κάθε παιχνίδι) οι χαρακτήρες είναι σε γενικές γραμμές στερεότυποι και όχι αρχετυπικοί (μόνο τα βασικά μοτίβα μένουν όπως Μέντορας, κατεργάρης και άλλα δυο που ποτέ δεν θυμάμαι), και όταν μάλιστα το παιχνίδι ξεπέφτει στο επεισοδιακό και όχι στο ανεξάρτητο sequel, τότε το μόνο που μου δίνει (με το καλημέρα) είναι ένα εμπορικό αποτέλεσμα το οποίο χτίζεται κατά το πως φυσάει ο άνεμος στα παιχνίδια.
Το adventure όπως νωρίτερα ανέφερα με τα απλούστερα δυνατά λόγια είναι κάτι χαλαρό που δεν προσπαθεί να σηκώσει τον καρδιακό σου ρυθμό σε εξαντλητικά επίπεδα, ή να ξεκινήσει μια ηλεκτρική καταιγίδα μεταξύ των εγκεφαλικών σου συνάψεων, αλλά να σε κάνει να διασκεδάσεις λύνοντας ίσως κάποιους γρίφους (καταστάσεις θα το έλεγα πιο ορθά), και παρακολουθόντας μια ιστορία, αντί να κάτσεις να την διαβάσεις ή να την δεις στο μη διαδραστικό DVD.
Αυτά τα ολίγα και όπως πάντοτε υποκειμενικότατα δοσμένα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->
Μέσα από στράτα απόμονη και απόσκια
με αγγέλους του Άδη μόνο στοιχειωμένη
που κει θεά μ' όνομα νύχτα βασιλεύει
κάτω, στα μέρη αυτά έχω φτάσει, τώρα...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- aiRness
- Offline
- Platinum Member
fallen_angel, δεν έχουμε ξεφύγει καθόλου. Ένα adventure κρίνεται κυρίως από την ιστορία και μετά τους γρίφους του ναι. Όχι όλο αυτό που λες, μπορεί και να μην εντάσσεται στην κατηγορία των adventures, μπορεί να είναι RPG ή action-adventure, απλό είναι.
Η λέξη διαφορετικό είναι και η λέξη που μας πλασάρουν και οι publishers. Αν θεωρείς εσύ και όπως έχω χιλιοπεί εδώ μέσα το Dreamfall και άλλους τέτοιους τίτλους adventures, λυπάμαι, αλλά αυτό το νέο era θα παίρνουμε ως adventure σιγά-σιγά και είναι λογικό από νέους adventurers. Παλιότερα παίζαμε πιο πολλά action-adventures σε πληροφορώ και τα εκτιμούσαμε 100 φορές παραπάνω (σου έδωσα παραδείγματα παραπάνω). Επίσης έδωσα και ένα παράδειγμα με τίτλους *adventure* με ιδιόμορφο interface, δεν ξέρω αν το πρόσεξες.
Επίσης τόνισα και νόμιζα το καταλάβατε ότι αν σας άρεσε το Dreamfall παίξτε το 200 φορές. Σου άρεσαν τα action σημεία, σου άρεσε η ιστορία; Np, δεν το κάνει adventure όμως τι να κάνουμε, απλά σου άρεσε πολύ, εκεί τελειώνει το ζήτημα. Αν δεν ήταν η συνέχεια του TLJ ούτε που θα μιλούσαμε τώρα εδώ (και το ξέρετε οι περισσότεροι), αλλά τελοσπάντων...
Όχι δεν είναι adventure μόνο αυτό. Σε πολλά είδη με ΠΟΛΥ βάθος λαχταράς να φτάσεις στο τέλος με τον ήρωα σου.
Whenever I smell asphault, I think of Maureen.
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Elessar
- Offline
- Team
- Posts: 2986
Καλό, χρυσό το Dreamfall (δεν το έχω παίξει ακόμα) αλλά για μένα απο την στιγμή που δεν έχει γρίφους δεν είναι adventure...
Δηλαδή όποιο game έχει καλό σενάριο και interaction θα το βαφτίζουμε adventure;
Προβοκάτορας της αντβεντσουροαριστεράς
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Mortal
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 3704
Μέσα από στράτα απόμονη και απόσκια
με αγγέλους του Άδη μόνο στοιχειωμένη
που κει θεά μ' όνομα νύχτα βασιλεύει
κάτω, στα μέρη αυτά έχω φτάσει, τώρα...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Mortal
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 3704
Fallen_Angel wrote: [Ήχος ψαλιδιού που κόβει...]
Πρώτα απ' όλα να ξεκαθαρίσω πως λατρεύω (τους λογικούς κι αντιμετωπίσιμους) γρίφους.
[/Ήχος ψαλιδιού που κόβει...]
Άντε τώρα που λειτούργησε λίγο καλύτερα η "μηχανή"! Λοιπόν που τους είδες τους γρίφους. Απλά πήγαινε δες, επέστρεψε πάρε, πήγαινε πίσω, σπρώξε, ανέβα σκαλά. Ο μόνος γρίφος που είχε μια σοβαρότητα ήταν των λουκέτων και επειδή το χρησιμοποίησαν παραπάνω το χάλασαν, ο timed των άλλων κλειδαριών απλά ήταν ένα απλοϊκό test αντίληψης εικόνας και αντικειμένων ΔΕΝ ήταν γρίφος. Αν θέλεις γρίφους πραγματικούς αλλά διαφορετικής προσέγγισης πάρε το 7th guest. Ή έστω και ο συσχετισμός αντικειμένων είναι μια μορφή προβλήματος αλλά όχι γρίφος. Το να μαζέψεις πάλι στοιχεία μέσω διαλόγου και να χρησιμοποιήσεις κάποια στιγμή αργότερα (2 χρώματα π.χ. που σου λέει κάποιος στην αρχή αν χρησιμοποιηθούν σε μια συσκευή 20 ώρες παιχνιδιού αργότερα να σου δώσουν κάποια λύση σε κάτι, αυτό είναι γρίφος και είναι καλός και ίσως (για μένα τουλάχιστον) δύσκολος. Και σκέψου πως αυτόν τον πέτυχα σε RPG και όχι σε σύγχρονο (Χμ...) υβρίδιο.
Ακόμη και το Nibiru παρά την υπερβολή του (παιχνίδι γύρω από γρίφους αντί για την διατήρηση μιας λεπτής ισορροπίας μεταξύ ιστορίας και γρίφων) ήταν καθαρό adventure της παλιάς καλής σχολής. Ακόμη και το MoS είχε το λαβύρινθο στο υπόγειο που αν δεν πρόσεχες ήταν "πάμε πάλι από την αρχή" κατάσταση. Αυτά είναι adventure το Dreamfall πέρα από την έλλειψη ολοκληρωμένης ιστορίας δεν είναι adventure αλλά υβρίδιο.
Το Loom, το DIG, το Lighthouse, το Shivers, τα κουτά (και έξυπνα συγχρόνως) Larry ήταν adventures. To TLJ είχε ιστορία, τουλάχιστον για την εποχή του, πολύ διάλογο (για αυτό και το είχα επιλέξει), και μάλιστα καλοδουλεμένο διάλογο, το Dreamfall ήταν απλά κάτι που ένα πεντάχρονο αγγλόπουλο ή αμερικανάκι θα καταλάβαινε, άρα console game και όχι adventure. Please έχω την εντύπωση πως παίζω πολλά παιχνίδια (παρά τα όποια κολλήματα μου) για να καταλαβαίνω μέχρι κάποιο σημείο σε ποιά μερίδα περίπου του κόσμου απευθύνεται κάτι. Και το dreamfall ήταν μαζικής κατανάλωσης, και μολονότι δεν είναι κακό να απευθύνεσαι σε παιδιά, να μην προσπαθεί να πουλήσει και σε μεγαλύτερες ηλικίες με το ταμπελάκι action adventure. Δεν φταίει η console φυσικά αλλά η εταιρεία, γιατί δεν έχω ακούσει τόσα παράπονα από fans παιχνιδιών που γράφτηκαν και έμειναν σε consoles. Και είναι εντελώς διαφορετική αγορά, ασχέτως αν πάνε να κάνουν μόδα να έχεις PC και να παίρνεις και console.
Press Space to... Σίγα μη ρίξω μέσα και coin! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->
Μέσα από στράτα απόμονη και απόσκια
με αγγέλους του Άδη μόνο στοιχειωμένη
που κει θεά μ' όνομα νύχτα βασιλεύει
κάτω, στα μέρη αυτά έχω φτάσει, τώρα...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- qrious
- Offline
- Yahvo
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Mortal
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 3704
Μέσα από στράτα απόμονη και απόσκια
με αγγέλους του Άδη μόνο στοιχειωμένη
που κει θεά μ' όνομα νύχτα βασιλεύει
κάτω, στα μέρη αυτά έχω φτάσει, τώρα...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- aiRness
- Offline
- Platinum Member
Έχετε παίξει Bioforge, Fade to Black, Out of this World ή System Shock; Κάποτε (λυπάμαι που επαναλαμβάνομαι αλλά δεν προσέξατε τι είπα, τα ίδια λέτε οι περισσότεροι) αυτά τα games τα εκτιμούσαν ΚΥΡΙΩΣ (ναι κυριώς) οι adventure gamers και ΔΕΝ ήταν adventures. Γιατί άραγε...;
Οδηγούμαστε σε νέο era απλά, εσείς δεχτείτε το, αλλά όπως έχω ξαναπεί μην παραπονιέστε γενικότερα later on. Άλλο μήλα άλλο πορτοκάλια. Βάλτε τα συναισθήματά σας στην άκρη.
Whenever I smell asphault, I think of Maureen.
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Mortal
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 3704
Όσο για την νέα εποχή δεν θέλω να σου χαλάσω την έκπληξη αλλά έχει έρθει ήδη, μόλις μπουν και τα PhysX PPUs στους υπολογιστές το eye-candy απλά θα φτάσει σε νέα επίπεδα, και θα σκοτώνεις με περισσότερη άνεση τους αντιπάλους σου αφού η CPU θα αφιερωθεί αποκλειστικά στο AI (αν δεν βγει και το AI cpu) και ο Pentium ή ο AMD ενδεχομένως να αναλάβουν απλά τον ρόλο του διαχειριστή για τα ρέστα. Καλό θα ήταν να μην κοιτάμε μόνο τα παιχνίδια αλλά και τα συστήματα πάνω στα οποία αναπτύσονται (ή θα αναπτυχθούν) όπως και τις αυξομειώσεις των αγοραπωλησιών τους. Από την στιγμή που θα πέσουν τα χοντρά λεφτά στο τραπέζι (και έχουν ήδη πέσει αρκετά) τότε απλά θα παίζεις ότι βρίσκεις και δεν θα ζητάς. Το συζητάμε απλά προς χάριν συζήτησης. Το τραίνο κυλάει ήδη σε καινούργιες γραμμές, δυστυχώς για τα adventures, ευτυχώς για τα RPG/PRG-RTS/RTS/Action(Pure). Άντε θα μείνουν οι χομπίστες και άτομα όπως ο Jonathan Boakes. Άν δεν κάνουν κι αυτοί την βουτιά τους στο καζάνι με το χοντρό παραδάκι.
Μέσα από στράτα απόμονη και απόσκια
με αγγέλους του Άδη μόνο στοιχειωμένη
που κει θεά μ' όνομα νύχτα βασιλεύει
κάτω, στα μέρη αυτά έχω φτάσει, τώρα...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Fallen Angel
- Offline
- Homo Adventurous
Καλά, σε είχα που σε είχα στην μπούκα για το Still Life, τώρα μπήκες Top 5 στην black list μου με αυτά που είπες. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> Πέρα από την πλάκα όμως, ειλικρινά δεν πιστεύω αυτά που διαβάζω:
α. Δεν είχε χαρακτήρες το Dreamfall? Η Zoe ήταν συμπλήρωμα? Μία νέα γυναίκα που δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τη ζωή της πλέον, που “βαριέται να βαριέται που ζει” στην καθομιλουμένη, που νοιώθει προβληματισμένη κι άσχημα γι’ αυτή της την κατάσταση και που της δίνεται το ερέθισμα να ασχοληθεί πάλι με πάθος με κάτι, και το κάνει, και ζεις μαζί της βήμα-βήμα αυτή τη διαδρομή, είναι ένας επιφανειακός χαρακτήρας??!! Διαφωνώ κάθετα! Επίσης, ο Kian είναι ένας δυνατός χαρακτήρας. Άνθρωπος απόλυτα αφιερωμένος στην πίστη του. Πιστεύει στον εκπολιτισμό των “βαρβάρων” και για να “μεταδώσει το φως, την αλήθεια, τον πολιτισμό” (πόσες φορές τα έχουμε ακούσει αυτά?!) προτίθεται να λερώσει τα χέρια του με αίμα –ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Και μετά η σκληρή αλήθεια. Τα πράγματα δεν είναι όπως του τα έμαθαν. Οι “βάρβαροι” δεν είναι και τόσο βάρβαροι. Είναι άνθρωποι σαν κι αυτόν: με πιστεύω, με πάθη, με οικογένειες, με ζωή. Κι όλα ανατρέπονται. Αυτό είναι επιφανειακό?!
β. Θεωρείς το Dreamfall παιχνιδάκι για πιτσιρικάδες -και μάλιστα αργόστροφους? Κατάλαβα καλά? Μήπως παρανόησα κάτι λόγω κούρασης? Δε μπορεί... Αν το Dreamfall μπορεί να πάρει αυτή την ετικέτα, αν το καταλάβαινε ένα πεντάχρονα και δεν απευθυνόταν κυρίως σε μεγαλύτερους... τι να πω, ή που θα πρέπει να πάω για ένα brain update επειγόντως, ή που υπερβάλλεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ! Αντίθετα το ότι είναι μαζικής κατανάλωσης το δέχομαι. Όντως καταπιάνεται με θέματα που είναι γνωστό πως έλκουν τον κόσμο. So what?! Kι αυτό κατακριτέο είναι τώρα? Αν είναι κάτι που αρέσει στους πολλούς, δε μπορεί να είναι καλό? Ακόμη κι αν ισχύει αυτό, αδιαφορώ και δηλώνω θρασύτατα μία από τους πολλούς. Τους πολλούς που έχουν φτάσει σε μία χι ηλικία και το κεφαλάκι τους έχει πήξει και λίγο. Γιατί δεν είναι παιχνίδι που θα το καταλάβαινε ένα παιδί. Αυτό δε το ασπάζομαι!
Airness,
Το θέμα είναι πως το Dreamfall παραμένει adventure ΠΑΡΟΤΙ έχει κι αυτά τα “μη παραδοσιακά adventure” στοιχεία. Δεν είναι adventure επειδή έχει γρίφους, ή επειδή είναι η συνέχεια του TLJ. Είναι adventure γιατί πληρεί τις προϋποθέσεις για να είναι -κι ας έχει action στοιχεία ενσωματωμένα. Δεν είναι όπως τα Silent Hill (τα κατ’ εξοχήν action adventure στο μυαλό μου), όπου πραγματικά χάνεται η αίσθηση του adventure επειδή πολεμάς συνεχώς. Θες να το ονομάσεις action adventure (ή όπως αλλιώς?!) που απευθύνεται όμως κυρίως στους adventurers? Σεβαστό. Τα όρια μεταξύ των δύο δε μπορεί να είναι πάντα ευδιάκριτα και σίγουρα οι απόψεις θα διίστανται.
Ας το βαφτίσει ο καθένας μας όπως θέλει. Δεν έχει σημασία. Αν αποτελεί υβρίδιο και προάγγελο νέου gaming είδους, εγώ προσωπικά χαίρομαι γιατί σίγουρα θα ασχολούμαι και με αυτό. Αν είναι ένα action adventure τότε θα πρέπει να αναθεωρήσω τις απόψεις μου γι’ αυτό το είδος γιατί αλλιώς τα είχα γνωρίσει. Κι αν απλώς είναι μια διαφορετική εκδοχή adventure (αυτό που πιστεύω προσωπικά) πάλι χαίρομαι γιατί με ικανοποιεί κι αυτή. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα παιχνίδι που χάρηκα που κυκλοφόρησε. As simple as that! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->
Έχει νόημα να διαφωνούμε αν είναι adventure, action adventure ή κάτι άλλο που όμως απευθύνεται σε adventurers? Κάτι τέτοια καθόμαστε και κάνουμε και κάποιοι “καλόβουλοι” λένε πως οι adventurers θέλουν να κυκλοφορούν περισσότεροι τίτλοι και να ξαναβρεί το είδος τη “χαμένη του δόξα”, αλλά δε μπορούν ούτε μεταξύ τους να συμφωνήσουν στο τι θέλουν. Κνήτες γίναμε! Χεχε! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> (no offence to your political beliefs!)
ΥΓ: Τα παιχνίδια που αναφέρεις δε τα έχω παίξει είναι η αλήθεια. Αλλά επειδή σε φοβάμαι και λίγο ( ) του πότε είναι?
Nothing happens unless first a dream...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- aiRness
- Offline
- Platinum Member
Δεν μου χαλάς καμία έκπληξη και αν πρόσεχες τι έγραφα θα καταλάβαινες ότι αυτό λέω τόση ώρα (και μήνες). Σωστά αυτά που λες περί τρένου.
Whenever I smell asphault, I think of Maureen.
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- aiRness
- Offline
- Platinum Member
Ακριβώς, η εκδοχή σου οδηγεί σε κάτι άλλο που είναι η συνέχεια των adventures αλλά δεν είναι στην ουσία. Είναι σαν να λες ότι σήμερα έχουμε δημοκρατία.
Δεν διαφωνούμε αν κατάλαβες αν είναι adventure, το θέμα είναι το μέλλον του είδους και αυτό είναι ένα άριστο παράδειγμα προς συζήτηση. ΑΣΧΕΤΟ τελείως... Τι σχέση έχω εγώ με την ΚΝΕ...; (Δεν μπορώ να καταλάβω πως βγάζετε τέτοια συμπεράσματα και ειδικά για χώρους που απεχθάνομαι.)
Ε είναι αρκετά παλιά
Whenever I smell asphault, I think of Maureen.
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.