20 BEST MOUSIKA ALBUMS

Ormomenos apo to topic gia to Rockwave, eipa na anoikso ena topic ki ego gia na doume ta mousika gousta pou paizoun edo mesa Etsi proteino na postaroume ta 20,i mexri 20 kalitera album pou pisteuei o kathenas Ennoeitai pos ola ta mousika eidi epitrepontai, apo disco mexri klasiki mousiki,apo metal mexri Basili Karra kai oti nanai genika Anti gia to klasiko 10 Best eipa na to kano 20 giati re gamoto 10 einai polyyyy liga

(xoris seira aksiologisis)

Iron Maiden - Iron Maiden
Iron Maiden - Piece Of Mind
Iron Maiden - Powerslave
Manowar - Sign Of The Hammer
Metallica - Ride The Lighting
Running Wild - Pile Of Skulls
Savatage - Hall Of The Mountain King
Manilla Road - Crystal Logic
Emperor - Anthems To The Welkin At Dusk
Empyrium - Where At Night The Wood Grouse Plays
In The Woods... - Heart Of The Ages
In The Woods - Omnio
Dead Can Dance - Within The Realm Of A Dying Sun
Moonspell - Irrelligious
Paradise Lost - Draconian Times
Therion - Deggial
Saviour Machine - Saviour Machine
Levellers - Levelling The Land
Dark Tranquillity - The Gallery
Mulholland Drive Soundtrack

Ενδιαφέρουσα ερώτηση! Ευκαιρία να δούμε πόση τρέλλα κουβαλάει ο καθένας μας. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

1) Spanish Train &amp; Other Stories - Chris De Burgh
2) Concerts In China - Jean Michel Jarre
3) Gaudi - Alan Parsons Project (Το παίξα με το Stereotomy, αλλά το Gaudi το 'χω λιώσει τόσα χρόνια)
4) The Killing Fields - Mike Oldfield
5) Voyager - Mike Oldfield
6) Down To The Moon - Andreas Vollenweider (το όνομα συνήθως το σκοτώνω <!-- s:-( --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_sad.gif" alt="" title="Sad" /><!-- s:-( -->)
7) Somewhere In Time - Iron Maiden
Angels Fall First - Nightwish
9) Stream Of Passion - Embrace The Storm
10) The Human Equation - Ayreon
11) The Universal Migrator - Ayreon
12) Winterheart Guild - Sonata Arctica
13) Abigail - King Diamond
14) House Of God - King Diamond
15) Gladiator - Soundtrack (Να τον θυμόμουν τι καλά που θα ήταν.)
16) Misplaced Childhood - Marilion
17) Their Dark Side (ή κάπως έτσι) - Gregorian
18) Ride On - Cruachan
19) Rainbow - Ritchie Blackmore's Rainbow
20) Dune - Toto (Soundtrack)

@Elessar, συμφωνώ απολύτως μαζί σου, τι θα πεί TOP 10 και με ποια κριτήρια την φτιάχνουν οι εκάστοτε.

Το προσωπικό μας γούστο δηλαδή που το πάμε κυρία μου? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

@ Elessar

Δηλαδή Σταύρο στην συλλογή σου δεν έχεις έναν αριθμό κορυφαίων album που να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα που αγόρασες για τον α' ή για τον β' λόγο; Αυτά εννούσε το παιδί, για τον καθένα μας.

Elessar ego antithetos mporo oli tin imera na tin pernao kai na bgazo 10 best se biblia,tainies,paixnidia ktl ktl
Outos i allos eipa pos den xreiazetai na einai me seira protimisis, apla stin teliki endeiktika tou ti akoute.. Giati etsi tha mporesoume na antallaksoume kai gnomes ktl kai na mathoume kai tpt pou den kseroume
Kai mias pou to eipa, re Mortal, proteine mou please kati antiprosopeutiko tou Jean Michel Jarre (i opos legetai ) !! Milame me exei stoixiosei ekeino to ilektroniko pragma ton 80s, to Equinoxe Part IV!!! Trelo kommati gia kammenes katastaseis :shock:
Emm, an den bariesai, kane kai kammia epeksigisi sto ti paizei se eidos apta albums pou egrapses Ego den egrapsa tpt giati sxedon ola ektos apo Levellers (emm isos rock me ligo apo folk me bioli), Dead Can Dance (dark) kai Empyrium (kapote metal, to sigkekrimeno album folk pou spernei!!) ola ta alla einai sto xoro tou metal kai psilognosta
Ante pes tpt na anoiksoume ta matia mas

Γενικά ο JMJ έβγαζε καλά μέχρι και το Oxygene 7-1X. Τουλάχιστον για μένα εκεί έχασε το παιχνίδι. Για να καταλάβεις έχω πάρει και το επόμενο από αυτά αλλά δεν το θυμάμαι καν, μιας και σε σημεία μου θυμίζει το pop που δεν ακούω. Αν θέλεις πάρε Oxygene (το 1ο του 73-74), μετά πάρε το Concerts in China (έχει και 1-2 κομμάτια με επηρεασμούς από την Κίνα), μετά θα πρότεινα Zoolook (την εποχή που το έβγαλε οι υπόλοιποι δεν ήξεραν την έννοια sampling), και φυσικά το Revolutions. Αν θέλεις μπορείς να δοκιμάσεις και την τύχη σου με το Rendezvous (Lyon/Huston), το οποίο έχει το κομμάτι το οποίο θα έπαιζε ένας από τους αστροναύτες (ποιό είχε πέσει τότε, το Challenger?). Το στυλ του, τι να σου πω, δεν μπορώ να πω παρά μόνο πως είναι δικό του και κανένας ποτέ δεν τον αντέγραψε έστω και στο ελάχιστο. Συμμετρικός ήχος, αρμονίες που πλέκουν η μια μεσα στην άλλη και σε στέλνουν να ταξιδεύεις σε άλλες διαστάσεις. Αν έχεις στον μυαλό σου τον Βαγγέλη Παπαθανασίου θα μπορούσα να πω ότι δεν έχει την παραμικρή σχέση.

Για τα άλλα album, θα έλεγα για τον Chris De Burgh τα εξής: τροβαδούρος, επαναστάτης, popάκιας, rockάς, μελό αλλά με αξιοπρέπεια και με εξαιρετική φωνή και μεστές μελωδίες. Αν έχεις ακούσει το Revolution, το A Spaceman came travelling, Moonlight &amp; Vodka, ή το High On Emotion, το Lady In Red, τότε τον έχεις ακούσει. Ειδάλλως ψάχτον.

Alan Parson Project. Ενήλικο Rock που έχει βάλει τα καλά του και παίζει μεταξύ αντίδρασης και μεταξύ πραγματικότητας μέσω της ποίησης (είναι βέβαια και λίγο κυνικοί σε κάποια τραγούδια) και του progressive rock. Ο ήχος τους ξεχωρίζει επίσης και δεν μπλέκεται εύκολα με άλλα project. Πολύ γνωστά τα Mamagama, Eye In The Sky.

Στο Gladiator σε μερικά σημεία τραγουδάει η Lisa Gerrard (?) αν σε ενδιαφέρει μιας και είναι/ήταν τραγουδίστρια των Dead Can Dance.

O Mike Oldfield είναι Mike Oldfield! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Αν έχεις ακούσει το κλασσικό θέμα του Εξορκιστή τότε έχεις ακούσει μέρος από το πρώτο του album, ονόματι Tubular Bells. Ο ήχος του είναι συγκεκριμένος και ξεχωρίζει από όλους τους υπόλοιπους. (Γενικά αν πρόσεξες κάθε συγκρότημα ή καλιτέχνης έχει διακριτό ήχο και γενικά δεν ανακατεύονται πολύ μαζί του). Αν έχεις ακούσει το Moonlight Shadow με την Magie Reily τότε σίγουρα έχεις ακούσει.

Οι Gregorian είναι NewAge διασκευαστές παλαιότερων κομματιών αλλά με το Γρηγοριανό στυλ (ίσως προς στιγμής να νομίσεις πως βρίσκεται σε κάποιο Ρωμαιοκαθολικό ναό). Το συγκεκριμένο έχει το Ave Satani από την ταινία The Omen (Gregory Peck, Lee Remick (τα σκότωσα τα ονόματα να φαντασθώ! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->), όπως και το Close My Eyes Forever (Lita Ford/Ozzy), αλλά και άλλα κομμάτια (ίσως και το still I sad (Enigma?).

Για τον Diamond δεν χρειάζεται πιστεύω να πω τίποτα? Καθαρό Heavy metal, πολλά solo, και πλήρεις ιστορίες σε σχεδόν κάθε αλμπουμ του.

Dune? Toto? Μπαλάντες πιο πολύ. Γνωστά κομμάτια τους Rossana, Africa, Hold The Line...

Ayreon?? Τα πάντα! Progressive Rock/Metal project. Ψυχή του ο Arjen Luccassen (τώρα τελευταία τον έμαθα κι εγώ), κάθε άλμπουμ κι ένα concept. Πιο πολύ metal αλλά με προεκτάσεις σε κάθε δυνατό είδος μουσικής. Δικό του Project (με την Marcella Bovio (Elfonia - Mexico)) είναι και το Stream Of Passion.

Volenweider? Ηλεκτρονική άρπα, πειραματισμός και αυτοσχεδιασμοί, ιδιαίτερα αρμονικοί.

Αυτά τα ολίγα και δυσνόητα, έχω κολλήσει με το Spellforce και πάω για συνέχεια.

Χμμμ... Όντως ενδιαφέρον θέμα. Βλέπω ολίγον τι κόλλημα με metal-rock, πράγμα διόλου αρνητικό βεβαίως. Όσον αφορά τη λογική top 10 ή top 20, επειδή μου αρέσει η τάξη στην ζωή μου, ενίοτε "ταξινομώ" βάσει προτιμήσεων albums, ταινίες κτλ. Ας πω τα δικά μου top 20 albums. Έχουμε και λέμε (δίχως συγκεκριμένη σειρά):

TEA PARTY - The Interzone Mantras (απλά θεικό...ακούστε το)

DEATH - Symbolic (η μεγαλύτερη death metal μπάντα φτάνει στην τελειότητα)

THE GODFATHER SOUNDTRACK (η εκδίκηση της...Ταραντέλας)

PINK FLOYD - Meddle (no comment)

KISS - Creatures of the Night (κανονικά πρέπει να βάλω όλη την δισκογραφία τους αλλά τεσπά...)

FAITHLESS - Reverence (χίλια χρόνια μπροστά)

FATES WARNING - No Exit (και εδώ μπαίνει χαλαρά όλη η δισκογραφία τους)

ΜΑSSIVE ATTACK - No Protection (οι πρωτομάστορες διδάσκουν)

TORI AMOS - Little Eartquakes (ο ήχος της ομορφιάς)

JAMES BROWN - In the Jungle Groove (ο "αληθινός" βασιλιάς)

STEVIE RAY VAUGHN - The Sky is Crying (ο απόλυτος blues-rock καλλιτέχνης)

FRANK ZAPPA - One Size Fits All (ο απόλυτος προβοκάτορας)

ARCTURUS - La Masquerade Infernale (ό,τι πιο προοδευτικό, σκοτεινό και ατμοσφαιρικό)

GEORGE MICHAEL - Older (μην με φάτε, αλλά μιλάμε για την πραγματική ωρίμανση ενός -κακά τα ψέμματα- μεγάλου αρτίστα. Πολύ συναίσθημα...)

ASTOR PIAZZOLLA - Adios Nonino (Viva Argentina...)

MEGADETH - Countdown to Extinction (τα λόγια περιττεύουν)

ANATHEMA - The Silent Enigma (πραγματικά καταθλιπτικό και "ταξιδιάρικο")

JOHN COLTRANE - A Love Supreme (απλά τέλειος)

FRANK SINATRA - In the Wee Small Hours (Κι εδώ εννοείται ότι χωρά όλη η δισκογραφία του, ΚΑΘΕ κομμάτι του...)

DREAM THEATER - Awake (κάθε κομμάτι του δίσκου είναι και ένα διαμάντι, δύσκολο, αλλά και προσιτό)

Αυτάααα... Όπως καταλαβαίνετε έχω και μία ηλικία, αλλά και ολίγον τι "πολύπλοκα" γούστα. Ο οργανισμός χρειάζεται λίγο από όλα! Περιμένω και τα δικά σας.

ΥΓ. Φίλε Mortal, ομολογώ ότι έχεις καλό γούστο (αν και δεν κατάφερα να χωρέσω τους Marillion στο τοπ 20 μου).

ΥΓ2. Φίλε EmperorXIII, δε λέω, κλασικά album τα περισσότερα, αλλά πολύ μέταλ ρε παιδί μου... Άνοιξε λίγο τους ορίζοντες σου.

Φίλε μου οι Marillion (εποχή Fish αν θυμάμαι καλά) ήταν ότι καλύτερο πέρασε ποτέ από το moody psychedelic rock. Και γενικότερα το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι concept και αναφέρεται όντως σε μια χαμένη παιδική ηλικία ή αλλιώς χαμένη αθωότητα και σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ωρίμανσης. Ενδιαφέρον και το δικό σου γούστο, αλλά τον μαφιόζο πως τον ακους βρε παιδί? Πέρα από το New York, New York που το έχω ακούσει από την Liza Minelli, τα υπόλοιπα μου πάνε μόνο στις παλιές ταινίες. Άντε και κανά Strangers in the night...

Ίσως βέβαια να αντικαθιστούσα σε δεύτερη σκέψη στην αναφορά το Somewhere In time με το Phantom Of The Opera του Andrew Lloyd Webber (Μην ξεχνάμε πως όταν τραγουδάει η Sarah Brightman υποκλίνονται όλοι. Α! Και φυσικά την έκδοση του 85, για να το ξεκαθαρίσουμε.).

O Stevie Ray κιθαρίστας δεν ήταν?

Ναι εποχή Fish ήταν, αν ακι για να είμαι ειλικρινής (και χωρίς να μπορώ να το προσδιορίσω...) είμαι λάτρης των Marillion κυρίως της μετά Fish περιόδου. Για παράδειγμα το αγαπημένο μου album από Marillion είναι με διαφορά το Brave. Λιγότερο "ψαγμένο" από το Misplaced Childhood, αλλά πολύ πιο ανθρώπινο και συναισθηματικό. Είναι και αυτό concept, μιλάει για ένα πραγματικό περιστατικό, όπου μία γυνάικα αγνώστου ταυτότητος εθεάθη να περιτριγυρίζει σε μία γέφυρα, και όταν τηνεντόπισαν δεν μιλούσε, ήταν πραγματικά αλλού. Και μέσα από αυτήν την ιστορία αγγίζει όλες εκείνες τις πτυχές που οδηγούν κάποιον να "φύγει", να δραπετεύσει...

Frank Sinatra και ξερό ψωμί φίλε μου! Δε λέω, η φήμη του δεν ήταν και η καλύτερη, αλλά είναι θρύλος. Ο άνθρωπος είαι η ζωντανή ιστορία της μεταπολεμικής Αμερικής και ενσαρκώνει (κατ'εμέ) ό,τι πιο όμορφο και λαμπερό είχε να επιδείξει η τότε εποχή. My way, Fly me the Moon, και δεν συμμαζεύεται... Ολίγον τι μακάβριο, αλλά στην κηδέια μου θα ήθελα να παίζει στην διαπασών ττο My Way. Τελεία και παύλα!

Ναι ο Stevie ήταν (ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ) κιθαρίστας και από τους πρώτους που παντρεψαν την τεχνική των Blues με την αντίληψη του Hard Rock. Πιο πολύ μπλουζίστας παρά ρόκερ, κατά την γνώμη μου, αλλά τρομερά τεχνίτης και συναισθηματικός.

Αν σου αρέσει η Lisa Gerrard, άκουσε και το soudtrack του Insider, και αυτό πραγματικό αριστούργημα.

Γενικά μου αρέσει η λίστα σου, σχεδόν όλα τα έχω ακούσει (έστω και λίγο), αλλά... Sonata Arctica;; Γιατί ρε παιδί μου;

Πάντως εγώ που ως συνήθως είμαι πληθωρικός έχω ψιλοκαταλήξει αγαπητέ, αλλά εσύ μικρός είσαι ακόμη, έχεις καιρό μπροστά σου να κατασταλάξεις! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Προσωπικά παίρνω δισκογραφία full μόνο και μόνο για να "κρίνω" ένα συγκρότημα από εκεί και μετά επιλέγω albums και ίσως πιο σωστά ένα ή δυο από όλη την δισκογραφία. Είναι πιο ξεκούραστο έτσι και ίσως λίγο πιο "εκλεκτικό". <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Αλλά καλό σε κόβω! Έχεις ωστόσο πολύ δρόμο μπροστά σου. Μα καλά Ξυλούρης και metal? (Και εγώ ακούω αλλά αυτά που ανέφερα ήταν 20 από τις κορυφές μου. Και μολονότι καλός είναι άλλη ιστορία και οι στίχοι του και η μουσική του.)

@NicolasFigaro

Περισι γνώρισα την Αρκτική Σονάτα και μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε, όταν παίζουν πιάνο παίζουν πιάνο, και οι μελαγχολικές στοιχειωτικές μελωδίες τους είναι κάτι το εξαιρετικό. Τα υπόλοιπα απλά είναι. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Poooo milame kolisa proiniatika
Loipon an mou epitrepetai tha kano merikes prosthikes giati i mnimi pleon den boithaei katholou kai tha prostheso merika akoma pragatakia, allios tha niotho tipseis
Ksilouris fysika ki ego proskinao, san Krhtikos, ennoeitai
Gia osous tous aresoun ta sigxrona krhtika (dld einai apo tin Kriti) proteino kai ton disko "Nikteria" tou Mpikaki pou exei grapsei istoria me thee mou, elpida klp
Episis apo metal megalo lathos na min balo Dream Theater - Images And Words kai Fates Warning - Perfect Symmetry pou eidi anaferthikan apo allous kai apo Bal Sagoth to Battle Magic, opoios akouei epikoures kai exei megalosei me RPGs epitrapezia tha mpei amesos sto pneuma
Kai kati akoma, ton Paul Spaeth ton kserei kaneis?? Exei bgalei 2 album , an den kano lathos, to proto tou, to eixe stis palies kales epoxes tou mp3.com pro 4etias an thimamai, kai an kai poly aploiko mporei na fanei se pollous apo esas me exei stoixiosei !!! Pianaki kai agios o theos alla metraei asxima
Mortal to soundtrack to Gladiator to exo, to ksera oti tragoudaei i Lisa Gerrard, an kai den ksero mipos genika einai diko tis, an kai mporei na kano lathos! Oi Gregorian pera apo to disko me tis diaskeues pou eginan gnostoi, me Nothing Else Matters, Loosing My Religion ktl, meta den mou polyaresan, mias kai me kourazei na akouo pano apo ena 30lepto tetoio eidos.. Genika tin patisan opos oi Apocalyptica, ena mpam me diaskeues kai meta ta dika tous ligo anempneusta..Entaksei o King Diamond pote den mou arese opote.. Toto theoi!!axaxaxaxaxax dekaetia 80s goustaro!!! africa leme !!Kai Mike Oldfield exo merika se mp3 alla den ta exo akousei akoma mias kai einai mousiki gia sigkekrimeni ora kai katastasi kai tote distixos san kollimenos protimo na akouso kati pio "sigouro" .. Ta alla tha ta psakso opos mporo!!
Figaro poly kali lista kai i dikia sou, ola ta lefta i metabasi apo tous Arcturus stous Massive Attack !! Kiss den mou aresoune, panta imouna me tous Cure Pes pantos kai tpt parapano gia ta pio agnosta,gia emena toulaxiston, dld o Astor Piazzola ti akribos paizei!?!?Mia apo ta idia gia Tea Party kai Tori Amos (ektos kian autos einai EKEINOS o italos pou nomizo... ) ! Ta ipoloipa gnosta kai kales epiloges
Figaro ebala poly metal giati me auta megalosa file mou...Apo teli dimotikou oso periergo kian fainetai mexri prin 4-5 xronia me metal tin ebgala...Opos kai na xei ta kalytera tha einai ki auta pou exoun simadepsei ta neanika xronia, lykeio klp Tora ennoeitai pos akouo ta panta etsi Tha ebaza dld kai tis Profhteies tis Despoinas Bandi sto Best, mias kai itan to soundtrack tis pentaimeris, alla tha me trogate na poume edo mesa :shock:
Elessar opos katalabaineis simfono me oles tis epiloges sti lista sou

Φίλτατε Emperor, καταρχήν κι εσύ άξιο τέκνο τση Κρήτης είσαι; Από που;;; Εγώ από Ιεράπετρα.

Αναφορικά με τα όσα λες, κι εγώ μεγάλωσα κατά κόρον με metal-hard rock, αλλά, εντάξει, και άλλα είδη μουσικής με άγγιξαν! Και εννοείται ότι τα πρώτα μας ακούσματα είναι αυτά που μας στοιχειώνουν ακόμα και σήμερα, αλλά μέχρι να ανακαλύψεις κάτι διαφορετικό, δεν ξέρεις τι χάνεις!
Λοιπόν... Ο Piazzolla είναι ουσιαστικά ο πιο διάσημος και λυρικός εκφραστής του Tango, της εθνικής μουσικής της Αργεντινής. Από όργανα, κυρίως ακορντεόν ο ίδιος ο Piazzolla, αλλά θα ακούσεις λίγο από όλα. Για να καταλάβεις, ίσως θα ξέρεις το tango που ακούγεται στο soundtrack του Scent of a Woman με τον Al Pacino...ε, του Piazzolla είναι.
Η Tori Amos δεν έχει καμία σχέση με Ιταλία (από ότι ξέρω τουλάχιστον), αλλά είναι ίσως η πιο συναισθηματική φωνή της ελαφρο-ροκ/ποπ σκηνής...Πάρα πολύ συναίσθημα. Και μιας και κατέχεις το σπορ του Metal-Rοck, έχει κάνει και διασκευή το Smells Like Teen Spirit των Nirvana μόνο με πιάνο, το οποίο είναι απίστευτο! Παράλληλα και οι Dream Theater έχουν παίξει ένα-δυο κομμάτια της live.
Για τους Tea Party τι να πω...Είναι με διαφορά, κατά την γνώμη μου, η ΚΟΡΥΦΑΙΑ metal-hard rock μπάντα!!! Δεν είναι πάλι το κλασικό heavy metal, αλλά παραέιναι heavy για να τους πεις rock! Οι τύποι είναι από τον Καναδά και είναι παντελώς άγνωστοι στην Ελλάδα. Είναι σύγχρονοι, δηλαδή έχουν καμία 10αριά χρονάκια στην πλάτη τους και για να καταλάβεις, ήταν support στην περιοδεία των Queensryche στις HΠΑ πριν μερικά χρονάκια. Για όσους γουστάρουν αυτό το είδος, ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΟΥΣ. ΤΩΡΑ. ΘΑ ΠΑΘΕΤΕ ΠΛΑΚΑ. Τα φωνητικά είναι απίστευτα, κατέχουν το άθλημα, μπολιάζουν με τρελό συναίσθημα τα κομμάτια τους και σου κολλάνε στο μυαλό!!! Είναι λιγάκι δύσκολο να τους βρείτε στα δισκοπωλεία, αλλά μία προσπάθεια δεν χαλάει κανέναν. Ο δίσκος Tangents είναι ουσιαστικά ενα best of (με κάποια remixes) και ίσως ο καλύτερος δίσκος για να σε μπάσει στον κόσμο τους. Να σου πω ότι τον βρήκα πολύ δύσκολα, κατά τύχη, σε ένα δισκάδικο, έχει ωραία συσκευασία, και το πλήρωσα κοντά 40 ευρώ!!!!!

Και μιας και είπαμε για Κρητικά, συμφωνώ για τον Μπικάκη! Κορυφή δίσκος! Ο Ξυλούρης δεν με τρελλάινει (ξέρω, ξέρω, αμαρτία), αλλά γουστάρω και Σκουλά, Πυθαρούλη, Ζωιδάκη (νο1 νομίζω αυτήν την στιγμή), Τζουγανάκη (αν και έχει γίνει πολύ mainstream τώρα τελευταία). Παράλληλα, δεν με χαλάνε και τα "σκυλο-κρητικά", όπως τα λένε, δλδ Ζερβάκης, Κυριακάκης (Θεός) και σία. Ναι, ναι είμαι λίγο κάφρος!

Καλός (αν και over-hyped) ο Ψαραντώνης, ο Glen Benton της κρητικής μουσικής