20 BEST MOUSIKA ALBUMS

@ Hoyas

Ίσως να έχει να κάνει περισσότερο με τις ηλικίες μας (όσο πιο πολλά χρόνια ζεις στον πλανήτη τόσο πιο πολλά γνωρίζεις!). Και γενικά η "μάζα" αποτελείται από πολλές μικρές μάζες που έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα. Εμείς είχαμε την πολυτέλεια να "ψαχτούμε" περισσότερο, κάποιοι άλλοι ίσως να μην την είχαν, ή απλά δεν θεώρησαν την μουσική σαν ένα δώρο αλλά περισσότερο σαν ένα εμπόρευμα. ΄

Βλέπω πάντως πως εσύ άνοιξες περισσότερο τις επιλογές σου για να συμπεριλάβεις 2 είδη! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Βρε 'συ μέχρι το 16 είσαι Rock/Metal/Alternative (θα το έβλεπα και ως μια κατηγορία όλο) και τα έχω ακούσει σχεδόν όλα. Και για τα υπόλοιπα θα πω, έυγε (αν και το τελευταίο δεν το γνωρίζω καν ???) Ο Σταυρός του Νότου (Να φαντασθώ Federico Garthia Lorca, Armada, Kurosiwo, Θεσσαλονίκη, Γυναίκα, Μαχαίρι, Νέγρος Θερμαστής??? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) είναι κάτι το εξαιρετικό, και ίσως από τα λίγα Ελληνικά θέματα που έχουν τόση δύναμη μέσα τους για να παραμείνουν διαχρονικά.

πωπω τώρα με βάζετε να σπαταλήσω φαιά ουσία!
Λοιπόν.....
1)Manowar : Hail to England,Into Glory Ride,Sign of the Hammer
2)Omen : Battle cry,Warning οf Danger
3)Warlord : όλα,δεν ειναι και πολλα
4)Queensryche : Operation Mindcrime(1), The Warning,Empire,PromisedLand,Rage for Order(και το ομώνυμο lp)
5)Savatage : Gutter Ballet,Sirens,The Dungeons Are Calling
6)Megadeth : Rust In Peace,Countdown to Extinction,Youthanasia,Peace sells....but who's buying,The system has failed
7)Tygers of Pan Tang : Spellbound
8)Demon : The Unexpected Guest , Night of the Demon
9)Fates Warning : Night on Broken,Perfect Symmetry,Parallels
10)Crimson Glory : Trancendence και το πρώτο (μάλλον ομώνυμο ειναι,τεσπά δεν ψάχνω τωρα το cd)
11) King Diamond: The Eye,Abigail,Them,Conspiracy
12)Basil Poludouris:Conan the Barbarian and Conan the Destroyer Sountracks
13)Rory Galagher : Top Priority, Calling Card
14)Iron maiden: Powerslave,Killers
15)Black Sabbath : Heaven and Hell,Mob Rules,ομωνυμο,Sabbath Bloody Sabbath,Sabotage,Paranoid
16)Annihilator: Never Neverland ,Alice in Hell
17)Saxon : Power and the Glory,Dogs of War,Lionheart καλα βασικά ολα τους!
18)Jag Panzer : The Age of Mastery,Ample Destruction,Thane To the Throne
19)Manilla Road : Open the Gates,Crystal Logic,Out of the Abyss
20)Wasp: omwnumo,the crimson idol,inside the electric circus
21)Dio: holy diver,the last in line,Dream Evil
22)Ozzy: Bark at the moon,no more tears,no rest for the wicked,wizzard of Oz
23)Helloween: keeper part 1 kai 2,walls of jericho
24)Virgin Steele :Marriage of Heaven and Hell part1 and 2
25)Titan Force : winner/looser
26)Running Wild: Port Royal,Under Jolly Roger,Death or Glory
27)Judas Priest:Painkiller,Defenders of the Faith,British Steel,Stained Glass
28)Twisted Sister : Come out and play,you cant stop rock n' roll
29)Overkill : in union we stand,taken by force,years of decay
30)Yngwie Malmsteen: Marching out,Magnum Opus.Odyssey,Trilogy
31)Whitesnake : come n' get it,ready and willing
32)Candlemass: Epicus,Doomicus,Metallicus,Oμώνυμο

είναι και πολλά άλλα,αλλά κουράστηκα!

Ok! Πάμε τώρα συνέχεια, κάτι άλλο εκτός metal??? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Δυνατή παρουσία όντως, και βλέπω πως έκανες πάλι μια επική επιλογή στο ζήτημα soundtrack. Ενδιαφέρον. Πάντως να φαντασθώ πως όλοι σας συναντάται δυσκολίες να επιλέξετε. Συνάρρωστη έτσι! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Queensryche έχει βγεί και το 2 του mindcrime, άκουσα λίγο αλλά δεν είναι του στυλ μου.

Warlord όντως ακούγονται σαν glamάδες που είναι, αλλά το ένα που πήρα μου βγήκε πολύ αλά ρήσαι ημάς από του πονηρού, και ξενέρωσα αγρίως. Θα προτιμήσω Mercyful Fate. Tουλάχιστον αυτοί δεν σπάνε τους όρκους τους! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Rime of the Ancient Mariner να φαντασθώ!?

Την υπόλοιπη φορά πάντως χαλαρώστε για να μην με βάλετε να γράψω όλη την δισκοθήκη μου, και να σας κάνω να διαβάζετε για μέρες! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Figaro apo Rethimno eimai sintekne
Mia paratirisoula mono, Mortal, isos na min epiasa akribos ti itheles na peis, alla ego exo tin entiposi pos to proto kai deutero ton Maiden, ebgazan kai tha sinexizoun na bgazoun antidrasi Dld otan akous to Prowler, to Phantom Of The Opera, kai polla alla, emena to proto pragma pou mou erxetai sto miallo mazi me tin ultimate porosi, einai na sikotho na ta spaso ola!! Eikones apo dekaetia 80s ... EDIT:xexe parasirthika kai bgika ligo ektos thematos ta sbisa
Gia na epistrepso stin mousiki,apo Kritika ta palia tou Mpikaki theika, opos kai Tzouganakis.. Episis ennoeitai pos o protomastoras einai o Skordalos Gia Xainides kai Loudobiko den exo akousei poli alla ta liga pou exo akousei mou ftanoun gia na po pos den einai me tpt to stil mou .. Zerbakis theos, an kai to kako einai oti sta glentia tou mazeuetai poli pitsirikaria

Χμ, δηλαδή αυτοί οι στίχοι τι σου βγάζουν (Α! Να ξεκαθαρίσω ξεκινάω πάντα από τους στίχους):

Walking through the city
Looking oh so pretty
I've just got to find my way
Well you see me crawling through the bushes
with eyes open wide. what you seeing girl?
Can't you believe the feeling, can't you believe it
can't you believe your eyes? It's a real thing girl
Got me feeling myself and reeling round
Got me talking but feeling like walking around
See the ladies flashing all their legs and lashes,
I've just got to find my way

Αντίδραση βρε παιδί που υπάρχει? Το ότι η μουσική έχει νεύρο και ψυχή είναι άλλο θέμα, αλλά προσωπικά όταν λέω αντίδραση πάντα εννοώ τους στίχους. Ακόμη και οι Stratovarius βγάζουν έστω και ελάχιστη ακόμα όταν μιλάνε για έλλειψη συνόρων, για την καταστροφή του περιβάλλοντος, τους ανισσόροπους πολιτικούς που μας διοικούν και λοιπά. Αλλά ο Harris όταν έγραφε, δεν είχε τόσο αντίδραση αλλά μιλούσε απλά (ή και καυτηρίαζε αν θυμάμαι στο No Prayer for the dead και κάποια άλλα) για την ζωή όπως την αντιλαμβανόταν.

Το να ψάχνεσαι δεν είναι μια μορφή αντίδρασης (τουλάχιστον όχι απαραιτήτως).

Όσο για το Phantom Of the Opera, άσε μου το 'χε αφιερώσει μια κοπελιά παλιά, και ακόμη το θυμάμαι σαν "έντονο" ραβασάκι. Τότε άρχισα να τους ακούω περισσότερο (Πιο πριν ήξερα μόνο τα απολύτως αναγκαία, Revelations και λοιπά ).

I've been looking so long for you now,
you won't get away from my grasp
You've been living for so long in hiding,
hiding behind that false mask

You know and I know that you ain't got that long to last
Your looks and feelings are the remains of your past

Standing in the wings there, you wait for the curtain to fall
Knowing the terror and holding you have on us all

I know that you're gonna scratch me and maim me and maul
You know I'm helpless from your mesmerising cat call

Keep your distance, walk away don't take his bait
Don't you stray, don't fade away

Watch your step, he's out to get you
Come what may, don't you stray from the narrow way

I'm running and hiding, in my dreams you're always there
You're the Phantom of the Opera, you're the devil, you 're just out to scare

You damaged my mind and my soul, it just floats through the air
You haunt me, you taunt me, you torture me back in your lair

Ποιό πολύ για κατάληξη, μια (κάπως) οργισμένη απογοήτευση ή ίσως και ένα σκληρό ερωτικό βάσανο, αλλά αντίδραση από πού?

Μα καλά τόσο λάθος το είδα. Για ανέλυσε και εσύ, να δούμε μήπως πάρω καμιά ιδέα.

Koita Mortal, den leo, oi stixoi panta diamorfonoun to klima se ena tragoudi, alla, polles fores kai i mousiki apo moni tis, aneksartita apo tous stixous, toulaxiston oson afora emena... xmmm.. den ksero pos na sto theso.. p.x. to powerslave, to tragoudi, emena anekathen mou thimize kalokairi, idios sti mesi tou tragoudiou ekeines oi kitharies auto mou ebgazan.. oi stixoi den exoun kammia sxesi, ektos an kai sindeeis px. tin Aigipto me ton kalo kairo kai ara me to kalokairi ( ti leo pali) .. gia na katalabeis, einai kathara ti bgazei ston kathena i mousiki.. polles fores den xreiazetai na kitas tous stixous?? Allo paradeigma pou mourthe tora sto miallo, running wild to conquistadores apo to port royal, to opoio se poronei, se kanei na xtipitheis ligo, alla oi stixoi lene ta gnosta gia tin tous kataktites alla katakrinontas ta.. Milame iparxoun apeira paradeigmata.. den kolao stous stixous.. ta mona isos tragoudia pou "anagkastika" se bazoun na sindeseis to tragoudi me sigkekrimeni diathesi einai ta erotika,ta agapisiarika.. apo kei kai pera, ta pianeis ta ipoloipa opos goustareis.. kai genika pisteuo pos oi stixoi einai kai pos tha tous pareis...xmm.... tora exo kapoia paradeigmata olokliron album sto miallo mou alla thelei poly analisi to thema re gamoto..

Χμ, ίσως επειδή ασχολήθηκα με τα Αγγλικά, για παιχνίδια, μουσική (ήθελα να καταλαβαίνω τι λένε τα τραγούδια) και ταινίες, προσωπικά δεν μπορώ να τα διαχωρίσω εύκολα. Καταλαβαίνω φυσικά αυτό που λές για τις εικόνες που σου μεταδίσει ένα κομμάτι, και το δέχομαι (ας πούμε ότι όταν κλείνω τα μάτια μου σε μουσική όπως τα equinox ή oxygene του Jarre μοιάζει με ταξίδια μέσα από καλειδοσκόπια στην ταχύτητα του φωτός (κυριολεκτικά χάνεσαι στον ήχο και στην εικόνα) και στροβιλίζεσαι σε άλλες διαστάσεις). ΄

Το πως θα δεις τους στίχους και πως θα τους κρίνεις, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ο καθένας θα πάρει μόνο ότι έχει μέσα του και τίποτα περισσότερο ή λιγότερο. Είναι όντως το πιο υποκειμενικό θέμα. Ας πούμε προσωπικά στο παράδειγμα της Αιγύπτου που είπες επηρεάστηκα από το εξώφυλλο (μιας και ο Anubis είναι η προσωπική μου επιλογή θεότητας τους και ο Eddie εκεί με παραπέμπει), αλλά ταξίδεψα στις εποχές τους που ένας Φαραώ ήταν ηγέτης αλλά και σκλάβος της ηγεσίας του, και φυσικά της ματαιότητας. Ένας βασιλιάς-σκλάβος που δεν κατανοούσε την κατάσταση του γιατί σε όλα υπάρχουν επίπεδα. Άσε, μην το δοκιμάσεις, εγω το 'χασα από καιρό! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Ωστόσο έχω κολλήσει με την μεταφορά του ποίηματος του Coleridge (αν θυμάμαι), φυσικά, στο Rime Of The Ancient Mariner. Το παιχνίδι της ζωής και του θανάτου σε κάθε απόδοση του είναι ένα πολύ δυνατό θέμα.

Αλλά ας πούμε το να ακούσεις Diamond δίχως να καταλαβαίνεις ή να δίνεις σημασία στους στίχους είναι σαν να βλέπεις ένα θεατρικό έργο με κατεβασμένη αυλαία και από την οποία να ακούγονται μόνο τα ηχητικά εφφέ και όχι οι διάλογοι (ή ακόμη σαν ένα βιβλίο που έχει μόνο κεφάλαια και λευκές σελίδες). <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

η μουσικη απο μονη της εχει τοση δυναμη ωστε οι στιχοι ειναι περιττοι τις περισοτερες φορες. τωρα, αν γινει πετυχημένος συνδυασμος των δυο εχεις διαμαντια. το γεγονος ομως οτι η μουσικη μπορει να σου δημιουργει εικονες απο μονη της ειναι ιδιαιτερα ενδιαφερον απο ερευνητικη σκοπια.

Μortal
1. Καταρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω ένα θέμα για το οποίο είμαι σχεδόν απόλυτος. Το να διευρύνει κάποιος τους μουσικούς του ορίζοντες δεν αποτελέι υποχρέωση αλλά ανάγκη η οποία δημιουργείται και εντείνεται με την πάροδο των χρόνων. Πιστεύω όμως ότι αυτή η διευρυνση δεν μπορεί να είναι απεριόριστη. Κατ' επέκταση είναι κατά την άποψη μου απίθανο να μεταπηδήσεις από τους Led Zeppelin στην Μαριάντα Πιερίδη (από φωνή .......... και από ............. φωνάρα). Βέβαια μπορείς κάλλιστα να ψάξεις και άλλα πράγματα (blues, jazz, rock ' n ' roll για παράδειγμα) όμως ποιος έχει τον χρόνο και το χρήμα να το κάνει όπως πρέπει. Εδώ καλά καλά δεν υπάρχουν έφηβοι που να έχουν ακούσει Genesis, Bad Company, Status Quo, Eloy, Cream, Socrates, Trapeze, Yes (σταματάω αλλά υπάρχουν δεκάδες άλλα σημαντικά groups) και συ μου λες να διευρύνουμε κιόλας. Εγώ για να καταλάβεις δεν έχω περάσει για τα καλά στα 80΄s(που λέει ο λόγος) 2.Πράγματι για αυτόν τον Σταυρό του Νότου μιλάω. Την μελοποίηση των ποιημάτων του Καββαδία από τον Μικρούτσικο. 3. Δεν κατάλαβα αν δεν γνωρίζεις τον Θανάση Παπακωνσταντίνου ή τον συγκεκριμένο δίσκο. Πάντως αν σου αρέσει η παραδοσιακή ελληνική και μη μουσική με λαγούτο, ούτι και άλλα τέτοια τσέκαρε τον. Επιτέλους άνοιξε τους ορίζοντες σου

Πολύ σωστή παρατήρηση από Elessar αλλά αν θέλουμε πολύ χοντρικά να κατατάξουμε τους Nirvana, Pearl Jam (παρεπιμπτόντως έρχονται τον Σεπτέμβρη) Soundgarden κ.α. του είδους δεν θα μπορούσαμε να τους βάλουμε με τα υπόλοιπα;

Χμ, ok, I stand corrected, μολονότι το alternative αν το έχω πιάσει σωστά ξεκινάει από το Rock οπότε στην ουσία με την απλοποίηση που έκανα (καλά, καλά υπερβολική ήταν, εντάξει) όλα υπάγονται σε μια κατηγορία, απλά έχω φτάσει να σκέφτομαι Rock, Metal, Jazz, Pop, Synth (Jarre, Vaggelis, Kitaro), Electronica και γενικά όλα τα άλλα. Οπότε δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Πάω πάσο.

@ Hoyas

Και για τα τα δυο εννοούσα βρε παιδί. Δεν έχει τύχει να ακούσω ή αν έχω ακούσει δεν το έμαθα ποτέ. Θα το κοιτάξω αν και την μόνη "παραδοσιακή" που έχω ευχαριστηθεί είναι των Dead Can Dance, των Cruachan, της Loreena McKennitt, ίσως λίγο Enya, και φυσικά των Blackmore's Night. Ναι ξέρω τι δουλειά έχω στην Ελλάδα, δεν ξέρω, ίσως οι γονείς μου διάλεξαν λάθος χώρα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Όσο για τα group που αναφέρεις ναι έχεις δίκιο, απόλυτα, είναι ιστορικά συγκροτήματα, αλλά το θέμα είναι πως δυστυχώς μόνο best of βρίσκει κάποιος εύκολα αν δεν ήταν τυχερός να πάρει albums εκείνης της εποχής. Socrates αν θυμάμαι καλά πρέπει να έχω ακούσει κομμάτια τους (mountains? Ορχηστρικό?), οι Genesis πάλι μας έδωσαν τον Gabriel και τον Collins που έπιασαν νεώτερο κόσμο με πιο νέες φόρμες. Cream (so &amp; so). Ωστόσο δεν ανέφερες E.L.O., Dire Straights, Cansas, Cockney Rebel, και άλλα καλούδια του παρελθόντος. Τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.

1.Tους Dire Straits, όχι μόνο τους ανέφερα αλλά στο τοπ-20 που έκανα συμπεριέλαβα και το πρώτο και ομώνυμο άλμπουμ τους. 2.Γιατί να ασχολούμαστε μόνο με δυτική παραδοσιακή μουσική και όχι και με ελληνικη; Γενικά εμένα η γεροντοκαψούρα του Ritchie μου φαίνεται κάπως. 3. Πέρνα μια βόλτα από το Μetropolis και θα βρεις σίγουρα αρκετά πράγματα και μάλιστα σε πολύ χαμηλές τιμές. 4. Ναι το Μountains είναι των SOCRATES αλλά δεν είναι ορχηστρικό.Απλά είναι μεγαλούτσικο και άκουσες απόσπασμα μόνο με μουσική.

Πάσο, αλλά η γεροντοκαψούρα εμένα φίλε μου με έπιασε από μουσικής πλευράς, και η Candice έχω την εντύπωση ότι καλή είναι. Έκανε το κορίτσι και προσπάθεια να τραγουδήσει στα Ελληνικά. Για πες μου άλλη ξένη και γνωστή που να το 'χει επιχειρήσει? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Γενικά για τα δισκάδικα, δεν πάω εύκολα, γιατί όταν βγαίνω χρωστάω πολλά για το οικονομικό μου καλό. Και υπάρχει και η άλλη παγίδα (παγιδάρα καλύτερα), κοινώς τα θέλεις όλα. Δεν υπάρχει και κάτι που να μην το θέλεις (καλά καλά, όχι σκυλάδικα, σύγχρονα νυμφίδια της Pop, Γιαγιάδες που επιμένουν (εξαιρείται η Tina (η γνωστή)), και γενικά τα εμπορικά της κακιάς ώρας (Δευτέρα βγαίνουν, το πρωί, και το βράδυ δεν υπάρχουν).

To 1 και το 4, όπως είναι γνωστό μπήκα στην θέση μου, αν και για μένα από Dire Straits (καλά από μυαλό άστα να πάνε) έλεγε αφάνταστα το Brothers in Arms, και μου είπε και πολλά το Money for Nothing. Αλλά γούστα είναι αυτά.

Για την Ελληνική δεν ξέρω, όσες φορές, από μικρός δοκίμασα να ακούσω δεν μου προκάλεσε τίποτα άλλο παρά αδιαφορία, δεν μου βγάζει κάτι, δεν έχει να μου δώσει τίποτα που να το θέλω. Και μην νομίσεις πως δεν το έχω δοκιμάσει. Αλλά ας πούμε το Ιρλανδέζικο (κέλτικο δηλαδή) θλιμμένο (καλά μπαλάντα) ή το εύθυμο μου δείχνουν ζωή με διαφορετικό τρόπο. Άκόμη και το κλαρίνο στο θέμα του Gladiator ήταν πολύ πιο ωραίο από Ελληνικά που μου βγάζουν ένα "γυφτέ" "κλαψ κλαψ" στυλ. Αλλά κατανοώ πως έχει να κάνει με τα παλαιότερα ακούσματα μας, και τους γενικότερους επηρεασμούς μας. Π.χ. Την μουσική την έδεσα πολύ με την εικόνα μέσω ταινιών, οπότε και την ψάχνω να είναι πιο γεμάτη, πιο κινηματογραφική, πιο στυλιζαρισμένη, πιο δυνατή. Κοινώς διαφορετική. Ιρλανδικό/Ουαλικό/Κέλτικο μοιρολόϊ ή όχι ακριβώς αλλά μάλλον κομμάτι που "θρηνεί" (με αξιοπρέπεια και δίχως να κλαψουρίζει) το έχω βρει μόνο σε βορειοδυτική μουσική (και το 'χω ακούσει διασκευασμένο από πολλούς). Άν έχεις το Middle Kingdom των Cruachan (καμία σχέση με metal (τουλάχιστον το συγκεκριμένο) άκουσε το A Celtic Mourning (Κέλτικος θρήνος/Μοιρολόϊ), και πες μου. Στα δικά μας δεν το έχω βρει αυτό. Βέβαια δεν λέω, μπορεί να μην έχω ακούσει τα κατάλληλα, αλλά για να μην τα 'χω ακούσει μέσα στα τελευταία 22 (από τα 15 ασχολούμαι συνέχεια σχεδόν με διάφορα μουσικά θέματα κατά καιρούς) χρόνια ίσως και να μην υπάρχουν. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Δέχομαι όλα όσα λές και αυτό γιατί φαίνεται ότι το έχεις ψάξει αρκετά. Την αποδοχή του Richard (Ριχάρδου) του Γεροντόκαυλου δεν πολυκαταλαβαίνω αλλά δεν βαριέσαι, περί ορέξεως....Πάντως πολλές φορές σκέφτομαι ότι τον άνθρωπο τον εξιτάρει κάθετι που δεν έιναι στην κουλτούρα του και του φαίνεται μυστηριώδες, ομιχλώδες και υπεριώδες (τα αντιηλιακά με υψηλό δείκτη προστασίας βγήκαν μούφα, προσοχή!). Δεν είναι τυχαίο ότι οι αδελφότητες στα πανεπιστήμια στην Αμερική έχουν την Ελληνική Αλφάβητο για τα όνοματα τους. Ούτε ότι πολλές φορές σε ταινίες γίνεται χρήση ελληνικών και λατινικών λέξεων για να περιγραφούν διάφορες μυστηριώδεις καταστάσεις. ΑΝ έκανα σωστα τον υπολογισμό είσαι 37;