Adam's Venture series

ΟΜΟΡΦΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ, ΛΕΙΨΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ένα ερώτημα που με ταλανίζει γενικά είναι κατά πόσο έχουν θέση σε έναν ιστότοπο αφιερωμένο στα adventure, reviews για παιχνίδια-υβρίδια, δηλαδή παιχνίδια που συνδυάζουν στοιχεία adventure με στοιχεία από κάποιο άλλο (οποιοδήποτε) είδος. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, παλαιότερα και νεότερα, από το Dreamfall και το Broken Sword 3 μέχρι τα πρόσφατα Portal 2 και L.A. Noire. Και αν έχουν όντως θέση πως πρέπει να τα αξιολογήσει κανείς, ως adventure ή ως προς το σύνολο της μικτής εμπειρίας που προσφέρουν; Γιατί πολλά από τα παιχνίδια αυτά, ενώ είναι όντως αξιοπρόσεχτα στο σύνολο, ειδομένα ως adventure είναι ανεπαρκή ή και απογοητευτικά. Ποια πρέπει λοιπόν να είναι η στάση του άμοιρου adventurer που θέλει να τα αποτιμήσει; Η πιο ασφαλής επιλογή σαφώς είναι να μην δοκιμάσει καν να μπει σε αυτή τη διαδικασία.

Αυτό ακριβώς έκανα κι εγώ μέχρι τώρα. Πρόσφατα όμως έπαιξα τα 3 επεισόδια του Adam's Venture και για πρώτη φορά μπήκα στον πειρασμό να αποτολμήσω ένα review. Επειδή είναι τόσο καλά και επιτυχημένα ως σειρά; Κάθε άλλο, όπως διαφαίνεται και από τον υπότιτλο του review. Απλώς διαπίστωσα ότι αρκετοί "αντβεντσουράδες" δε γνωρίζουν αν αξίζουν ή όχι ως παιχνίδια και αναρωτιούνται αν πρέπει να ασχοληθούν μαζί τους, οπότε μια παρουσίαση δε θα είναι ίσως άχρηστη. Έτοιμοι λοιπόν;

ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑ, ΒΟΥΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΜΕ!

O Adam Venture είναι ένας νέος, όμορφος, πανέξυπνος, δυναμικός και υπερφίαλος adventurer. Μαζί με την επίσης νέα, όμορφη, πανέξυπνη, δυναμική αλλά πιο προσγειωμένη Evelyn κι έναν επιστήμονα ξεκινούν την αναζήτηση για τη χαμένη Εδέμ με τη βοήθεια ενός χάρτη που ανακαλύπτουν. Φυσικά τα γεγονότα δεν εξελίσσονται όπως αναμένουν και σύντομα έρχονται αντιμέτωποι με αρχαίες παγίδες αλλά και σύγχρονες συνομωσίες. Αν όλα αυτά σας θυμίζουν Indiana Jones, έχετε απόλυτο δίκιο. Από άποψη πλοκής, το Adam's Venture είναι ένας ακόμα κλώνος της αγαπημένης σειράς ταινιών, που φυσικά και ούτε καν πλησιάζει από άποψη ποιότητας.

Το όλο σενάριο παρακολουθείται ευχάριστα, αλλά ποτέ δεν κινείται πάνω από τη μετριότητα, ενώ οι χαρακτήρες του Adam και της Evelyn είναι δυστυχώς ολότελα προσχηματικοί και διασώζονται μόνο από το πολύ καλό voice-acting, που καταφέρνει να τους κάνει σχεδόν συμπαθητικούς (όταν ξεχνάμε για λίγο πόσο κλισαρισμένοι είναι). Κατά τα άλλα η ιστορία κλιμακώνεται σταδιακά από το πρώτο στο δεύτερο επεισόδιο που τελειώνει με ένα εντυπωσιακό cliffhunger, ενώ το τρίτο και τελευταίο επεισόδιο κλείνει την πλοκή σχετικά ικανοποιητικά, αλλά πάντα χωρίς εξάρσεις.

(Εξερεύνηση σε μυστηριώδη υπόγεια)

ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ

Τι παιχνίδι είναι όμως το Adam's Venture; Καθαρόαιμο adventure δε θα το έλεγα με τίποτα. Αν αποτολμούσα έναν χαρακτηρισμό θα το αποκαλούσα μάλλον casual-adventure-platform υβρίδιο. Ο Adam εξερευνά πόλεις και σπηλιές, σκαρφαλώνει, σέρνεται και πηδάει πάνω από κενά (platform). Στην πορεία βρίσκει αντικείμενα, τα οποία και χρησιμοποιεί αυτόματα στο κατάλληλο σημείο, και λύνει μηχανικούς γρίφους και γρίφους λογικής (adventure). Τόσο το platforming όσο και το adventuring είναι ως επί το πλείστον σχετικά εύκολα με highlighting στα αντικείμενα που έχουν ενδιαφέρον, ενώ οι γρίφοι δεν είναι ιδιαίτερα ενσωματωμένοι στην πλοκή του παιχνιδιού (casual). Περισσότερα για αυτά στο Gameplay, αλλά πρώτα δυο κουβέντες για το θέμα...

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ

Ο Adam κινείται με τα WASD πλήκτρα, σκύβει με το Ctrl, πηδάει με το Space, τρέχει με το Shift και αλληλεπιδρά με το περιβάλλον με το Enter. Το mouse ουσιαστικά είναι άχρηστο, μια και όσον αφορά την κάμερα οι δημιουργοί έχουν προτιμήσει τις fixed cinematic λήψεις, έναντι της ελεύθερα κινούμενης από τον παίκτη κάμερας. Δεν ξέρω πόσο εύχρηστος είναι ο συγκεκριμένος τρόπος χειρισμού, αφού μόλις αντιλήφθηκα με τι παιχνίδι έχω να κάνω χρησιμοποίησα το Xbox Controller μου, το οποίο ευτυχώς το παιχνίδι υποστηρίζει (όμως όχι με την καλύτερη δυνατή επιλογή πλήκτρων, αφού έχει το jump στο Α και το run στο Χ, δύο γειτονικά πλήκτρα που είναι άβολο αν και όχι ακατόρθωτο να τα συνδυάσεις για να κάνεις run & jump). To esc μας βγάζει στο βασικό menu, ενώ το save γίνεται με checkpoints, χωρίς δυνατότητα χειροκίνητου σωσίματος. Κάπως έτσι φτάνουμε στο...

ΨΗΤΟ (YALPEMAG)

Εδώ δυστυχώς βρίσκεται η βασικότερη αδυναμία του παιχνιδιού. Μέτρια σενάρια (δυστυχώς) έχουμε δει πολλά, ακόμα και σε μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια. Το gameplay είναι αυτό που σώζει συνήθως τα πράγματα και βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά. Στην περίπτωση όμως του συγκεκριμένου παιχνιδιού υπάρχουν θεματάκια. Το platforming ανάμεσα στους γρίφους είναι βέβαια ευχάριστο (για όσους απολαμβάνουν παιχνίδια τύπου Prince of Persia) και ανανεωτικό σε σχέση με το απλό left click to go, αλλά είναι υπερβολικά εύκολο και "casual", με αποτέλεσμα να μην ικανοποιεί ούτε τους παραδοσιακούς adventurers που δε γουστάρουν τέτοιου είδους ακροβατικά στοιχεία στο gameplay ούτε πιο δεκτικούς στην ποικιλία παίκτες που θα βρούνε τα ακροβατικά του Adam ολότελα απλοϊκά.

Οι γρίφοι δεν είναι κακοί. Στην αρχή είναι υπερβολικά εύκολοι, αλλά στην πορεία δυσκολεύουν και από το δεύτερο επεισόδιο και έπειτα κυμαίνονται σε ένα επίπεδο μεταξύ εύκολου και μετρίου. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά κι εδώ υπάρχουν προβλήματα. Πρώτον η ενσωμάτωση των γρίφων στην ιστορία είναι ως επί το πλείστον βεβιασμένη, αφού οι περισσότεροι δεν αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας, αλλά σχεδόν ανεξάρτητα puzzles - τεχνητά εμπόδια στην πρόοδο του παίκτη. (Άλλο ένα σημείο όπου το παιχνίδι θυμίζει casual τίτλο, όπου συχνά η όποια πλοκή αποτελεί πρόφαση για επίλυση ψιλοάσχετων με την ιστορία puzzles.) Τέλος πάντων, κι αυτό ακόμα είναι ένα αμάρτημα στο οποίο υποκύπτουν συχνά ακόμα και εξαίρετα adventure, όμως το επόμενο αμάρτημα του Adam είναι πολύ λιγότερο συγχωρητέο.

(Η ωραία Evelyn)

ΤΕΜΠΕΛΙΚΟ PUZZLE DESIGN

Καλοί (αν και σχετικά εύκολοι) οι γρίφοι του παιχνιδιού, όμως το πρόβλημα είναι ότι σε κάθε επεισόδιο υπάρχουν μόνο δυο-τρία είδη γρίφων που επαναλαμβάνονται σε ολοένα και πιο δύσκολη μορφή ξανά και ξανά και ΞΑΝΑ και ΞΑΝΑ... Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Όσο διασκεδαστικοί κι αν είναι οι γρίφοι, την τέταρτη ή πέμπτη φορά που πρέπει να λύσεις μια πιο δύσκολη εκδοχή του ίδιου ακριβώς γρίφου, έχει πια χάσει ολότελα τη φρεσκάδα του. Κρίμα, γιατί τελικά αυτό ίσως και να είναι το πιο ουσιώδες πρόβλημα του συγκεκριμένου τίτλου, με όλα τα υπόλοιπα τελικά να αποτελούν πταίσματα. Μου κάνει μάλιστα εντύπωση που το συγκεκριμένο πρόβλημα επαναλαμβάνεται και στα τρία επεισόδια του παιχνιδιού (τα οποία κυκλοφόρησαν και με αρκετή χρονική απόσταση μεταξύ τους). Μα καλά, δεν μίλησε κανείς στους δημιουργούς για το συγκεκριμένο θέμα; Και τα προβλήματα δυστυχώς δεν τελειώνουν εδώ.

ΑΧ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΟΙ

Είναι πια συνηθισμένο στα σύγχρονα παιχνίδια (ιδίως σε αυτά με μοντέρνα γραφικά) να υπάρχουν αόρατοι διάδρομοι, δηλαδή ο ήρωας που ελέγχουμε να μπορεί να κινηθεί μόνο προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση παρ'όλο που δεν υπάρχουν ορατά εμπόδια προς τις υπόλοιπες κατευθύνσεις. Πολλά παιχνίδια καταφέρνουν να κρύψουν αυτή την αδυναμία με έξυπνο level design. Δυστυχώς στο Adam's Venture υπάρχουν κάποια σημεία, όπου αυτή η αίσθηση διαδρόμου είναι πολύ έντονη, (ευτυχώς όχι πάντα), ειδικά όταν ο Adam βρίσκεται σε μεγάλους ανοιχτούς χώρους. Από την άλλη, εδώ φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με μια αρρώστια πολλών σύγχρονων παιχνιδιών, που δεν έχει προσβάλει μόνο το Adam's Venture... Όμως ας πούμε επιτέλους και κάτι καλό για το παιχνίδι.

ΓΡΑΦΙΚΑ - ΜΟΥΣΙΚΗ - ΗΧΟΣ

Χάρη στη μηχανή γραφικών UNREAL 3 που χρησιμοποιεί, το Adam's Venture είναι ένα πανέμορφο παιχνίδι, πλήρως 3D (πράγμα σπάνιο για adventure), που ώρες ώρες είναι απόλαυση να το χαζεύεις. Και ευτυχώς μετά το πρώτο επεισόδιο που περιορίζεται κατά κύριο λόγο σε σπηλιές και υπόγεια, τα επόμενα επεισόδια δεν διαδραματίζονται μόνο στους απαραίτητους υπόγειους αρχαιολογικούς χώρους, αλλά και σε όμορφες φωτεινές πόλεις.

Εννοείται πως τα μοντέρνα γραφικά δεν ομορφαίνουν μόνο το παιχνίδι, αλλά και αυξάνουν σημαντικά το αίσθημα του immersion, πράγμα εν πολλοίς σωτήριο, αν λάβει κανείς υπόψη το μέτριο σενάριο και τους κλισεδιάρικους πρωταγωνιστές. Σε αυτό συμβάλλουν και τα ομολογουμένως εξαιρετικά voice-over και η πολύ καλή μουσική. Γενικά ο τεχνικός τομέας του παιχνιδιού είναι άψογος και βελτιώνεται σαφώς από επεισόδιο σε επεισόδιο, φανερώνοντας την αυξανόμενη πείρα των δημιουργών του. Αν το gameplay βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο θα είχαμε να κάνουμε με ένα πραγματικό διαμάντι.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ

Πριν καταλήξω στο συμπέρασμα, θα ήθελα να αναφέρω ότι διάβασα κάπου πως το Adam's Venture θεωρείται και καλά παιχνίδι Βιβλικού-Χριστιανικού περιεχομένου. Δεν ξέρω αν όντως αυτή ήταν η πρόθεση των δημιουργών. Αν είναι αλήθεια πάντως, δεν τα κατάφεραν και πολύ καλά (ευτυχώς - η οποιαδήποτε προπαγάνδα θα κατακρήμνιζε τη συμπαθητική μετριότητα στο ψύχος του απόλυτου μηδενός), μια και κάτι τέτοιο μόνο στο πρώτο επεισόδιο μπορεί να το διακρίνει κανείς (κι εκεί ακόμα με το ζόρι) και γενικά το παιχνίδι έχει τόση σχέση με τη Βίβλο και τον Χριστιανισμό όση και "Οι κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού" με τον Μωυσή.

(Το τρίτο μέρος του παιχνιδιού είναι σίγουρα το πιο όμορφο όσον αφορά τα γραφικά)

ΕΠΟΜΕΝΩΣ;

Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα; Ως adventure το Adam's Venture είναι μάλλον τεμπέλικο και αξιολησμόνητο (ας πούμε ενδεικτικά για 2-2,5 αστεράκια). Όμως μια και στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για καθαρόαιμο adventure, αλλά για παιχνίδι-υβρίδιο, θα ήταν ίσως πιο δίκαιο να το αξιολογήσει κανείς ως συνολική εμπειρία. Υπό αυτήν την οπτική το Adam's Venture είναι ένα μάλλον ευχάριστο παιχνίδι, που κινείται κάπου μεταξύ platforming και adventuring και προσφέρει στον παίκτη 8 ώρες ανάλαφρης ασχολίας. (Αναφέρομαι και στα 3 επεισόδια σαν σύνολο).

Ένα προσεγμένο μα μέτριο παιχνίδι (των 3 αστεριών) που σίγουρα δε δημιουργεί κάποια ισχυρή εντύπωση, αλλά ούτε και ενοχλεί με κάποιον τρόπο. Διασκεδάζεις και μετά το ξεχνάς. (Σαν καλοφτιαγμένο b-movie που βλέπεις μισοκοιμισμένος μετά τα μεσάνυχτα.) To STEAM το δίνει με 10.99 ΕΥΡΩ και στις περιόδους των εκπτώσεων το έχει σχεδόν πάντα σε προσφορά για 3-4 ΕΥΡΩ. Σε τόσο χαμηλή τιμή σίγουρα αξίζει.