Back to the Future: Epis. 1, It's About Time

It's about time (and tales)...

Χρόνος: Η ακαθόριστη κίνηση της ανθρώπινης ύπαρξης στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Ένα αινιγματικό πεδίο που γοήτευσε τις επιστήμες της φυσικής, της βιολογίας, της ανθρωπολογίας, της φιλοσοφίας ήδη από τις απαρχές τους. Πότε αρχίζει και πότε σταματάει να υπάρχει το παρόν; Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει το παρόν, από το παρελθόν και το μέλλον; Μήπως η διάκριση μεταξύ τους είναι πλασματική και όλα εξελίσσονται ταυτόχρονα σε διαφορετικές πραγματικότητες; Μπορεί κάποιος να επέμβει, ώστε να μεταβάλλει τη ροή του χρόνου; Δύσκολα αλλά ταυτόχρονα πολύ γοητευτικά ερωτήματα, που πέρα από την επιστημονική διάστασή τους αποτελούν αστείρευτη πηγή έμπνευσης για διαφόρων ειδών μυθοπλασίες, στο χώρο της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου και των βιντεοπαιχνιδιών.

Telltale Games: Ιδρύθηκε το 2004 από πρώην εργαζόμενους της ‘μητέρας’ Lucas Arts και πολύ γρήγορα έγινε συνώνυμο του episodic gaming, μέσα από μια σειρά κωμικών adventures, που βασιζόταν άλλοτε σε προηγούμενους τίτλους της Lucas Arts (Sam and Max Seasons, Tales of Monkey Island), κι άλλοτε σε γνωστά τηλεοπτικά franchises και κόμιξ (Bone, CSI, Strong Bad, Wallace and Gromit). H πορεία της εταιρείας υπήρξε υποδειγματική:  η ανάπτυξή της μέσα σε έξι χρόνια ήταν τεράστια, ενώ, ταυτόχρονα, κατάφερε να θεμελιώσει μια αξιόπιστη σχέση με την adventure κοινότητα (κοινό & κριτικούς), που βασίζεται στη συνέπεια που επιδεικνύει στην προγραμματισμένη -συνήθως μηνιαία- κυκλοφορία των τίτλων της, στην υψηλή ποιότητα των παιχνιδιών της, αλλά, κυρίως, στην πλήρη αξιοποίηση του feedback που παίρνει από κάθε παιχνίδι, προκειμένου να βελτιώσει τα επικείμενα επεισόδια κάθε σειράς. Δεν είναι τυχαίο πως σε κάθε σειρά της τα δύο τελευταία επεισόδια είναι και τα καλύτερα. Η διαρκής βελτίωση των παιχνιδιών της, σε συνδυασμό με την αποδεδειγμένη δημιουργικότητα των στελεχών της, έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία πραγματικά εξαιρετικών τίτλων με καλογραμμένο σενάριο, υποδειγματικό voice acting και σκηνοθεσία, πρωτότυπη δράση και ευφάνταστους γρίφους, των καλύτερων -κατά τη γνώμη μου- που έχουμε δει την τελευταία δεκαετία στον χώρο των adventures.

Ήδη από την πρώτη Season του Sam and Max, πολύ πιο έντονα, όμως, στο Tales of Monkey Island και, κυρίως, στο The Devils Playhouse, ήταν ευδιάκριτη η πρόθεση της Telltale να εισάγει στα παιχνίδια της μια κινηματογραφική οπτική και την αισθητική που έχει μια ταινία. Δεν αποτέλεσε, λοιπόν, ιδιαίτερη έκπληξη η ανακοίνωση το καλοκαίρι του 2010 της συνεργασίας της Telltale με το κινηματογραφικό κολοσσό NBC Universal, για την δημιουργία δύο adventure games, που θα βασίζονταν στα κινηματογραφικά franchises του Jurassic Park και του Back to the Future. Και αν το Jurassic Park μας παραξένεψε λίγο, κυρίως ως προς το πώς μια εταιρεία που φτιάχνει κωμικά adventures θα διαχειριστεί τις δραματικές διαστάσεις της ιστορίας και την έντονη δράσης της, το Back to the Future έμοιαζε κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της Telltale και των adventure games: κωμικά στοιχεία, ιδιαίτεροι ήρωες, ταξίδι στον χρόνο –ακαριαία ξύπνησαν οι μνήμες από το θρυλικό Day of the Tentacle- και απρόβλεπτες καταστάσεις τα συστατικά της ‘κλασικής’ συνταγής για τα 5 επεισόδια του Back to the Future. Το πρώτο από αυτά με τον τίτλο It’s about time, έφτασε λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, μέσα σ’ ένα σκονισμένο και καταπονημένο Delorean. Ας δούμε που θα μας ταξιδέψει.

Tell me Doctor, where are we going this time??

Hill Valley, 14 Μαΐου 1986. Το σενάριο του παιχνιδιού τοποθετείται χρονικά αρκετούς μήνες μετά το τέλος της τελευταίας ταινίας της τριλογίας. Ο Doctor Emmet Brown, γνωστός και ως ‘Doc’, που μας αποχαιρέτησε στο τέλος της τρίτης ταινίας, φεύγοντας με το τρένο-μηχανή του χρόνου, δεν έχει επιστρέψει ακόμα και ο πιστός του φίλος Marty McFly ανησυχεί ιδιαίτερα για την πολύμηνη απουσία του.  Οι περισσότεροι θεωρούν πλέον τον Doc νεκρό, ενώ ο πατέρας του Marty πιστεύει πως έχει απλώς εξαφανιστεί για να ξεφύγει από τα υπέρογκα χρέη του και την τράπεζα, που αποφασίζει να βγάλει σε πλειστηριασμό τα προσωπικά αντικείμενα του Doc και να κατεδαφίσει το σπίτι του, ενόψει της οικοδόμησης ενός παρκινγκ. Ο Marty, συναισθηματικά φορτισμένος, παρευρίσκεται στον πλειστηριασμό προσπαθώντας να περισώσει ό,τι μπορεί από τα προσωπικά αντικείμενα του Doc, όταν ξαφνικά το θρυλικό Delorean, που είχε καταστραφεί ολοσχερώς στην τρίτη ταινία, επανεμφανίζεται από το πουθενά! Μοναδικός επιβάτης ο Einstein, ο πιστός σκύλος του Doc, και ένα ηχογραφημένο μήνυμα από τον ίδιο που καλεί τον Marty να επιστρέψει για άλλη μια φορά πίσω στο παρελθόν προκειμένου να σώσει τον Doc! Κι εδώ ακριβώς αρχίζουν τα προβλήματα… Λόγω ενός τεχνικού θέματος  στους χρονικούς δείκτες του αυτοκινήτου η χρονολογία στην οποία βρίσκεται ο Doc είναι παντελώς άγνωστη στον Marty. Με μοναδικό του στοιχείο, λοιπόν, ένα…γυναικείο παπούτσι ο νεαρός Mcfly θα επιχειρήσει να βρει καταρχήν την χρονολογία, στην οποία έχει παγιδευτεί ο επιστήμονας και στη συνέχεια να μεταβεί εκεί, προκειμένου να τον ξεμπλέξει από τα προβλήματα και τους κινδύνους που ελλοχεύουν.

Το σενάριο του πρώτου επεισοδίου είναι εξαιρετικό. Η Telltale κατόρθωσε να μείνει απόλυτα πιστή στο ύφος της κινηματογραφικής τριλογίας, εξελίσσοντας, παράλληλα, τους χαρακτήρες και τη μυθοπλασία της σειράς. Όλα όσα έκαναν τη σειρά των ταινιών αυτών ιδιαίτερα δημοφιλή βρίσκονται και πάλι εδώ, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία ταινία: το ταξίδι στο Hill Valley του παρελθόντος, η αποφυγή ενός τραγικού γεγονότος, η ακούσια και ‘γκαφατζίδικη’ μεταβολή του μέλλοντος, το οικείο πρωταγωνιστικό καστ, η αλληλεπίδραση με τα ίδια πρόσωπα στο παρόν και στο παρελθόν, η αέναη διαμάχη των McFlys με τους Tannen. Προσθέστε σε όλα αυτά και πολλές σκηνές κλισέ, όπως ο τραμπουκισμός ενός προγόνου των Tannen σ’ ένα πρόγονο των McFly και άπειρες αναφορές στις ταινίες που δίνουν κυριολεκτικά στον παίκτη την αίσθηση ότι παρακολουθεί το Back to the Future 4. Ασφαλώς η εξοικείωση με τις ταινίες λειτουργεί σε όφελος του παίκτη, αλλά αν δεν υπήρξατε ποτέ μεγάλος fan του franchise ή θυμάστε αμυδρά τις ταινίες -στην περίπτωσή μου ισχύουν και τα δύο- δεν θα δυσκολευτείτε καθόλου να μπείτε στον κόσμο του Back to the Future και να απολαύσετε στο έπακρο το παιχνίδι.

Η επιτυχία του πρώτου επεισοδίου βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στους πρωταγωνιστές του Marty McFly και Doctor Emmet Brown, στον σωστό τρόπο με τον οποίο  προβάλλονται οι ιδιαιτερότητες του κάθε χαρακτήρα και στην σεναριακά ορθή ανάπτυξη της ιδιόμορφης φιλίας τους, που αποτελεί την κινητήριο δύναμη όλου του σεναρίου. Προσφέρει, όμως, το παιχνίδι κάτι παραπάνω  σε σχέση με τις ταινίες ή απλά καταφέρνει να ορθοποδήσει πάνω σε καλά θεμελιωμένα κινηματογραφικά στερεότυπα; Η πλήρης απάντηση θα δοθεί μετά την ολοκλήρωση και των πέντε επεισοδίων, αλλά το εναρκτήριο παιχνίδι δείχνει πως η Telltale βαδίζει στον σωστό αφηγηματικό δρόμο. Πιο συγκεκριμένα, ενώ οι τρεις ταινίες ήταν σχεδόν αποκλειστικά επικεντρωμένες στο παρελθόν του Marty McFly, η Telltale αποφάσισε εύστοχα να εστιάσει αυτή τη φορά στο σχετικά άγνωστο παρελθόν του ‘Doc’ Emmet Brown. Το στοιχείο αυτό αποτελεί το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας. Ο νεαρός εκκολαπτόμενος δικηγόρος Emmet είναι αναμφίβολα ο χαρακτήρας που δίνει μια εντελώς διαφορετική πνοή στο παιχνίδι, βγάζοντάς το από τα σεναριακά πλαίσια των ταινιών. Φυσικά, οι προσωπικότητες του Doc και του Marty παραμένουν ακόμα εξαιρετικά γοητευτικές, όπως και οι υπόλοιποι δευτερεύοντες χαρακτήρες (π.χ. Biff Tannen, George McFly), ενώ και οι εντελώς νέοι ήρωες που εισάγει το επεισόδιο αυτό είναι εξαιρετικοί, με την Edna Strickland να κλέβει την παράσταση. 

Ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο του It’s about time είναι η πυκνότητα και η ευστοχία των διαλόγων του. Παρόλο που η Telltale μας έχει συνηθίσει σε εξαιρετικά καλογραμμένα κείμενα, το Back to the Future αποτελεί σίγουρα το καλύτερο δείγμα γραφής που μας έχει δώσει. Να σημειώσουμε πως δημιουργοί του πρώτου επεισοδείου είναι ο Mike Stemmle (Escape from Monkey Island, Tales of monkey Island, Sam and Max Season) και ο Andy Hartzel, που στη Season 3 του Sam and Max είχε δώσει το καλύτερο επεισόδιο. Οι διάλογοι είναι χιουμοριστικοί, χωρίς βέβαια να έχουν την οξύτητα και την καυστικότητα των διαλόγων του Sam and Max ή την καφρίλα του Strong Bad, στοιχεία που προφανώς είναι εκτός του πνεύματος του Back to the Future. Εξαιρετικά επιτυχημένες είναι και οι δραματικές στιγμές του επεισοδίου. Μοναδικό ‘φάλτσο’ στο σενάριο αποτελεί το concept του rocket power drill που σχεδιάζει κρυφά ο νεαρός Emmet Brown και πρέπει να χρησιμοποιήσει ο Marty για να βγάλει τον Doc από τη φυλακή. Το φουτουριστικό αυτό αντικείμενο, το McGuffin του παιχνιδιού -για να χρησιμοποιήσουμε και έναν όρο από τα Indiana Jones- δεν ταιριάζει νομίζω καθόλου με το πνεύμα του Back to the Future και ο παραλογισμός του θυμίζει πολύ περισσότερο Sam and Max!

Το voice acting και αυτού του παιχνιδιού της Telltale βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. O Christopher Lloyd επαναλαμβάνει τον κινηματογραφικό του ρόλο σαν Doctor Emmet Brown και δίνει για άλλη μια φορά ‘τα ρέστα του’, ενώ ο Marty McFly ενσαρκώνεται από το νεαρό AJ LoCascio, αφού ο Michael J. Fox δεν ήταν διαθέσιμος. O LoCascio είναι πραγματικά εξαιρετικός στο ρόλο του Marty και μιμείται με μεγάλη ακρίβεια τον Fox, σε σημείο που και ο ίδιος ο Lloyd, όπως δήλωσε, δεν μπορούσε να καταλάβει τη διαφορά. Μεγάλη έκπληξη και ο James Arnold Taylor που υποδύεται εκπληκτικά τον νεαρό Emmet Brown, ενσωματώνοντας στην υποκριτική του κάποια από τα στοιχεία της χροιάς του Lloyd. Η μουσική του παιχνιδιού ακολουθεί κατά βάση το soundtrack των ταινιών, με αρκετές παραλλαγές πάνω στα πρωτότυπα μουσικά θέματα, που συμβαδίζουν απόλυτα με την ατμόσφαιρα, τονίζοντας, όπου είναι αναγκαίο, τη δραματικότητα της στιγμής ή την κορύφωση της δράσης.

Οπτικά το παιχνίδι είναι σχεδόν άψογο. Το Hill Valley του παρελθόντος είναι καλοσχεδιασμένο, με ωραίους φωτισμούς και χρώματα, απόλυτα συμβατό με την ατμόσφαιρα και την ‘αίσθηση’ της εποχής που αποτυπώνει. Ωστόσο, θα έπρεπε να έχουν ενσωματώσει περισσότερα κινητικά στοιχεία, που να δίνουν την αίσθηση ενός ζωντανού και σχετικά πολύβουου κόσμου μιας και μιλάμε για το κέντρο ενός αστικού περιβάλλοντος. Πιστεύω πως η Telltale βιάστηκε λίγο να κυκλοφορήσει το πρώτο αυτό επεισόδιο -ίσως για να προλάβει τις γιορτές- και δεν πρόσθεσε στα γραφικά της όλα εκείνα τα ειδικά εφέ που έχουμε δει σε παλαιότερους τίτλους της. Πολύ σημαντική δουλειά έχει γίνει στο animation και ειδικά στις εκφράσεις των προσώπων, που είναι απόλυτα ρεαλιστικές, δίνοντας στους χαρακτήρες μια κινηματογραφική αληθοφάνεια, διατηρώντας, όμως, την cartoon αισθητική. Είναι εμφανές πως η Telltale έχει επενδύσει πολλά στον τομέα αυτό, καθώς δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα επαναληπτικά animations, κάτι που δεν συνέβαινε σε άλλα παιχνίδια της, όπως στο Tales of Monkey Island. Παρατήρησα, βέβαια, αρκετά προβλήματα στο συγχρονισμό χειλιών και ομιλίας, άλλο ένα δείγμα βιασύνης για την κυκλοφορία του επεισοδίου, που δεν πιστεύω ότι θα ξαναδούμε στο μέλλον...

Time travel is an inherently risky activity...

Η απόφαση της Telltale να αναβιώσει παλιά και επιτυχημένα κινηματογραφικά franchise εμπεριέχει, όπως είναι λογικό, μεγάλο ρίσκο. Στην περίπτωση του Back to the Future η προσπάθεια φαίνεται να στέφεται με επιτυχία, τουλάχιστον στο πρώτο επεισόδιο. Κι αν η ιστορία, τα γραφικά, οι χαρακτήρες, η μουσική και οι ομιλίες αγγίζουν το άψογο, τι γίνεται με το κομμάτι των γρίφων και της δράσης, δηλαδή με την καρδία ενός adventure game; Δυστυχώς εδώ το It’s about time ενδέχεται να σας απογοητεύσει...

Καταρχήν, το επεισόδιο αυτό είναι εξαιρετικά μικρό σε διάρκεια. Για την ακρίβεια είναι το πιο μικρό παιχνίδι, ίσως μετά το Bone 1, που έχει κυκλοφορήσει η Telltale. Το θετικό βέβαια είναι πως η ιστορία που αφηγείται ολοκληρώνεται και παρόλη τη περιορισμένη διάρκειά του δεν αφήνει στον παίκτη την αίσθηση του ημιτελούς. Βασικό του μειονέκτημα συνιστά και η εξαιρετική ευκολία του. Ακόμα κι αν απενεργοποιήσετε όλα τα διαθέσιμα hints και τα pop up windows με τους στόχους, δεν θα κολλήσετε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, καθώς η δράση του είναι τόσο γραμμική που σχεδόν πάντα θα υπάρχει μόνο ένας, εντελώς σαφής γρίφος που θα σας απασχολεί. Οι περισσότεροι, μάλιστα, γρίφοι είναι inventory based με τον αριθμό των διαθέσιμων αντικειμένων να είναι τόσο μικρός που η επιλογή του κατάλληλου στοιχείου είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη. Ακόμα, όμως, και σε μια λίγο πιο σύνθετη περίπτωση, κάποιος χαρακτήρας θα σας πει σχεδόν επακριβώς τι πρέπει να κάνετε κι ας είναι απενεργοποιημένα τα όποια hints. Επίσης, στην αρχή του παιχνιδιού υπάρχει μια εντελώς εκνευριστική καθοδήγηση από το παιχνίδι για την επίλυση του πρώτου γρίφου, με ένα υπερμέγεθες καθοδηγητικό παράθυρο που καλύπτει το 1/4 της οθόνης και δεν σε αφήνει στην ουσία να αντιληφθείς πλήρως το περιβάλλον, μεταβάλλοντας μια από τις πιο φορτισμένες σκηνές του παιχνιδιού σε απλό tutorial. Τα στοιχεία αυτά με ενόχλησαν πάρα πολύ την πρώτη φορά που έπαιξα το παιχνίδι, καθώς νόμιζα ότι έχω κάνει κάτι λάθος στις ρυθμίσεις.

Η ευκολία των γρίφων του Back to the Future είχε εξαγγελθεί από την Telltale εδώ και αρκετό καιρό. Ο λόγος; Το ευρύτερο target group των gamers στο οποίο στοχεύει το παιχνίδι. Το ότι οι γρίφοι είναι εύκολοι πάντως δεν σημαίνει πως δεν είναι και  πρωτότυποι, ταιριαστοί με την υπόθεση και απολαυστικοί. Ειδικά το τελικό sequence είναι κατά τη γνώμη μου κορυφαίο. Τα σχόλια, πάντως, των παικτών για τους γρίφους και τη διάρκεια είναι εξαιρετικά επικριτικά, γεγονός που με κάνει να πιστεύω πως στα επόμενα επεισόδια η δυσκολία θα είναι κάπως αυξημένη και η διάρκεια μεγαλύτερη.

Το It’s about time είναι μια εντυπωσιακή εισαγωγή για ένα πολλά υποσχόμενο παιχνίδι. Αν οι ταινίες συγκαταλέγονται ανάμεσα στις καλύτερες κινηματογραφικές αναμνήσεις των παιδικών σας χρόνων, ετοιμαστείτε να βιώσετε ξανά όλα εκείνα τα στοιχεία που σας έκαναν να τις λατρέψετε. Αν πάλι τις θυμάστε αμυδρά ή δεν τις έχετε δει ποτέ το παιχνίδι αυτό είναι απόλυτα ικανό να σας γοητεύσει και να σας οδηγήσει σε ένα υπέροχο ταξίδι στο χρόνο.

Το δεύτερο επεισόδιο με τον τίτλο Get Tannen! θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο.