Beavis and Butthead in Virtual Stupidity

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία πιθανόν να θυμούνται τη σειρά κινουμένων σχεδίων "Βeavis and Butthead" που προβαλλόταν από το ΜΤV στα μέσα της περασμένης δεκαετίας. Παρά το αναχρονιστικό look, το cartoοn γνώρισε τεράστια επιτυχία σε Αμερική και Ευρώπη χάρη στο έξυπνο, καυστικό χιούμορ του και σε μερικές μάλιστα χώρες έφτασε να συναγωνίζεται σε ακροαματικότητα σειρές - θρύλους όπως τους διάσημους Simpsons, κάνοντας ταυτόχρονα παγκοσμίως γνωστό το δημιουργό του, Mike Judge. Το 1994 εμφανίστηκε στις κονσόλες το πρώτο videogame εμπνευσμένο από τη σειρά ενώ από το '95 και μετά οι Beavis και Butthead άρχισαν να "εισβάλλουν" και στις οθόνες των υπολογιστών μας με μία σειρά παιχνιδιών από τα οποία ξεχωρίζουν δύο adventures, τα Beavis and Butthead in Virtual Stupidity και Beavis and Butthead Do U. Όπως έχω διαπιστώσει από συζητήσεις σε διάφορα fora , είναι και τα δύο σχετικά άγνωστα στη χώρα μας ακόμα και σε έμπειρους παίκτες και έτσι, με το σύντομο αυτό review, θα ήθελα να παρουσιάσω το πρώτο (και καλύτερο ίσως) από τα δύο παιχνίδια.
 
To Virtual Stupidity (V.S για συντομία) κυκλοφόρησε από τη Viacom το 1995 και παρά τις εξαιρετικές κριτικές που έλαβε από το σύνολο σχεδόν του ειδικού τύπου, επισκιάστηκε από πολύ πιο σημαντικούς και αναμενόμενους τίτλους όπως το Gabriel Knight 2, The Dig, Phantasmagoria , Shannara κ.α (τo 1995 ήταν μία χρυσή χρονιά για τα adventures). Παρ' ότι δεν υπήρξα ποτέ φανατικός οπαδός της ομώνυμης σειράς, τα θετικά reviews μου κίνησαν την περιέργεια και με έπεισαν να ασχοληθώ με το παιχνίδι λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του, σε κάποιο διάλειμμα από τα adventures της Sierra και της Lucas.
 
Οι προγραμματιστές κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να κάνουν το installation του παιχνιδιού όσο το δυνατόν πιο φιλικό προς το χρήστη, εκμεταλλευόμενοι της δυνατότητες των Windows 95. Το V.S δεν απαιτεί καμία απολύτως εγκατάσταση στο σκληρό σας δίσκο και παίζει απευθείας από το CD, με το που θα βάλετε το δισκάκι στο drive του υπολογιστή σας. Αυτό βέβαια έχει και τα μειονεκτήματά του, καθώς το παιχνίδι σώζει δημιουργώντας νέα keys στη registry των Windows, κάτι που με ενόχλησε αρκετά διότι σε περίπτωση που θέλετε να κρατήσετε τα savegames ή να τα μεταφέρετε σε κάποιον άλλον υπολογιστή η διαδικασία είναι αρκετά χρονοβόρα και πολύπλοκη. Με απογοήτευσε επίσης το γεγονός ότι δεν υπάρχουν επιλογές για αλλαγή της ποιότητας γραφικών, ούτε καν της έντασης του ήχου (η μοναδική διαθέσιμη ρύθμιση είναι το μέγεθος του παραθύρου στο οποίο τρέχει το παιχνίδι). Ίσως το παράκαναν λιγάκι με την απλότητα!

 
Στο παιχνίδι ελέγχετε φυσικά τους Beavis και Butthead, δυο Αμερικανούς εφήβους εγκεφαλικά "καμένους" από τις πολλές ώρες MTV (διακρίνετε κάποια ειρωνεία;) μονίμως απένταρους, που ζουν σε μία τρώγλη, επικοινωνούν με ένα λεξιλόγιο 50-60 λέξεων (στο οποίο κυριαρχούν οι λέξεις cool! sucks! rocks!) και περνούν το χρόνο τους κάνοντας κοπάνα από το σχολείο, βλέποντας (τι άλλο;) MTV και ακούγοντας hard rock και heavy metal. Η πρώτη επαφή είναι ευχάριστη καθώς το παιχνίδι ξεκινά με μία αστεία εισαγωγή στην οποία βλέπουμε τον Beavis και τον Butthead να τρώνε το ξύλο της χρονιάς τους από τον "εντεταλμένο" νταή της πόλης, τον Τοdd. Μετά από αυτό το περιστατικό ένας λογικός άνθρωπος θα φρόντιζε να αλλάζει δρόμο κάθε φορά που θα τον έβρισκε μπροστά του. Μόνον που όταν έχουμε να κάνουμε με τους Beavis και Butthead η λογική…πάει περίπατο. Oι δύο φίλοι βρίσκουν τον Todd πολύ "cool" (μια λέξη που θα ακούσετε συχνά παίζοντας) και αποφασίζουν να γίνουν μέλη της συμμορίας του. Έτσι λοιπόν η οδύσσειά τους ξεκινάει, με εσάς να καθοδηγείτε τους δύο συμπαθητικούς losers στην προσπάθειά τους να βρουν μία θέση στον ήλιο - ή τουλάχιστον δίπλα στον Todd – και φυσικά να γίνουν…cool! Θα καταλάβατε σίγουρα ότι το σενάριο είναι υποτυπώδες και δίνει απλώς την αφορμή για να μπλέξουν οι δύο (αντι-) ήρωες σε θεότρελες καταστάσεις, προκαλώντας χαμό στη μικρή τους πόλη.
 
Μόλις όμως τελειώσει η εισαγωγή και ξεκινήσει το κυρίως παιχνίδι, η εικόνα είναι μάλλον απογοητευτική. Τα γραφικά του V.S μοιάζουν τελείως ερασιτεχνικά, με λιτά backgrounds και μικρά sprites. To 1995 ήδη πολλά adventures υποστήριζαν SVGA αναλύσεις και χιλιάδες ή εκατομμύρια χρώματα και τα απλοϊκά VGA γραφικά του παιχνιδιού, ανάλυσης 320x240 με 256 χρώματα, έδειχναν πολύ "λίγα" σε σύγκριση με τα υπόλοιπα παιχνίδια της εποχής, θυμίζοντας adventure 3-4 χρόνων παλαιότερο. Μετά την αρχική απογοήτευση όμως , καθώς ασχολείστε με το V.S, διαπιστώνετε σιγά-σιγά ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα. Τα γραφικά, αν και κάτω του μετρίου, έχουν μία συμπαθητική καρτουνίστικη εμφάνιση η οποία θυμίζει αρκετά το στυλ της τηλεοπτικής σειράς. Καθώς εξερευνείτε το περιβάλλον με το ποντίκι σας, ανακαλύπτετε πολλά hotspots με τα οποία μπορείτε να αλληλεπιδράσετε, συνήθως με πολύ αστεία αποτελέσματα. Συνομιλώντας με όποιον συναντάτε διαπιστώνετε ότι οι διάλογοι είναι έξυπνοι και καλογραμμένοι ενώ το έξοχο speech ζωντανεύει τους χαρακτήρες. Παρ' ότι τα sprites των πρωταγωνιστών είναι μικρά και όχι ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένα, σταδιακά θα ανακαλύψετε ότι έχουν πλούσιο animation με πολλές γκριμάτσες, χειρονομίες και αστείες κινήσεις. Όσο περνά η ώρα, τόσο ξεθωριάζει η άσχημη εντύπωση που σας έδωσε στα πρώτα λεπτά το V.S και αρχίζετε να γελάτε με τις αστείες ατάκες και τις εξωφρενικές καταστάσεις στις οποίες βρίσκεται διαρκώς μπλεγμένο το τρομερό δίδυμο. Έπειτα από λίγες ώρες έχετε ξεχάσει τα φτωχά γραφικά και αρχίζετε να εκτιμάτε τις πραγματικές αρετές του παιχνιδιού: Το σατυρικό χιούμορ και τη διασκέδαση που προσφέρει η εξερεύνηση του κόσμου του (κορυφαίες οι στιγμές στις οποίες, όπως ακριβώς και στη σειρά, οι δύο φίλοι παρακολουθούν κάποια μουσικά videoclips κοροϊδεύοντας τη γελοιότητά τους).

Αν δεν έχετε δει κανένα επεισόδιο του "Beavis and Butthead" , δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Οι προγραμματιστές της Viacom δεν ήθελαν να δημιουργήσουν έναν τίτλο για λίγους, γεμάτο με inside jokes τα οποία θα γίνονταν αντιληπτά μόνον από fans της σειράς. Ακόμα και αν έχετε μικρή ή και καμία επαφή με το cartoon μπορείτε κάλλιστα να απολαύσετε το παιχνίδι αν και στην περίπτωση αυτή ίσως χρειαστείτε λίγο χρόνο για να "εγκλιματιστείτε" στον μικρόκοσμο των δύο αντι-ηρώων.
 
Ο κόσμος αυτός είναι αρκετά πλούσιος, με πολλές χαρακτηριστικές τοποθεσίες της σειράς: Το γυμνάσιο της πόλης , το καταγώγιο που οι Beavis και Butthead αποκαλούν σπίτι, το τοπικό φαστφουντάδικο όπου ο Butthead θα σας δείξει το "μυστικό" συστατικό των χάμπουργκερ, η καφετερία της πόλης όπου θα έχετε την ευκαιρία να δημιουργήσετε τη δική σας rock σύνθεση, διανθισμένη με…αεριώδεις ήχους που παράγονται από το γαστρεντερικό σύστημα μετά από την υπερβολική κατανάλωση μπύρας ή φασολάδας! Θα βρεθείτε ακόμη και στη φυλακή όπου οι δύο πρωταγωνιστές θα προκαλέσουν εξέγερση των κρατουμένων και θα γνωρίσουν τον μεγάλο έρωτα της ζωής τους!

 
Επιπλέον , ξεκινώντας από τον αρχι-νταή Todd, όλοι σχεδόν οι βασικοί χαρακτήρες της σειράς (αλλά και αρκετοί δευτερεύοντες) θα παρελάσουν από την οθόνη σας : Ο φιλειρηνιστής neo-hippie καθηγητής Van Driessen για τον οποίον τα sixties δεν έχουν περάσει ποτέ, ο πρώην πεζοναύτης και νυν γυμναστής Buzzcut ο οποίος εφαρμόζει τη στρατιωτική εκπαίδευση στη σχολική αγωγή, η σαρκαστική nerd Daria (ή Diar-rhea όπως προτιμά να τη φωνάζει το αχώριστο δίδυμο), ο βετεράνος του 2ου παγκοσμίου πολέμου Mr. Anderson , που πρήζει συνέχεια τους γύρω του με ιστορίες από τον πόλεμο, ο γυμνασιάρχης McVicker (ή McDicker σύμφωνα με τους Beavis και Butthead) o σχιζοφρενής δολοφόνος (χωρίς πριόνι) Kyler, η…σεξουάλα Gina, ο "φιλόζωος" επιστάτης του σχολείου και πολλοί άλλοι.
 
To gameplay είναι το κλασικό που έχετε συναντήσει σε όλα σχεδόν τα point and click adventures τρίτου προσώπου. Εξερευνήστε το περιβάλλον με τον κέρσορα του mouse, ανακαλύψτε τα hotspots, μιλήστε με τους χαρακτήρες που συναντάτε, συλλέξτε όσα αντικείμενα βρείτε και χρησιμοποιήστε τα για να λύσετε τους γρίφους. Ο χειρισμός δεν παρουσιάζει καμία ιδιοτροπία: Με το δεξιό πλήκτρο του ποντικιού εμφανίζεται το interface με τις επιλογές walk, use/take, examine, talk και inventory ενώ με αριστερό κλικ εφαρμόζετε την επιλεγμένη δράση. Στην πάνω αριστερή γωνία της οθόνης υπάρχει το μενού με τις επιλογές για save/load/quit, ρύθμιση των διαστάσεων του παραθύρου δράσης και o­n-line help. Κατά τη διάρκεια των εξερευνήσεών σας θα έχετε την ευκαιρία να παίξετε και κάποια διασκεδαστικά mini-games. Μην πάει το μυαλό σας στο Larry Μagna Cum Laude, καθώς στοV.S τα mini-games είναι εύκολα και πολύ αστεία και το κυριότερο προαιρετικά (με εξαίρεση το πρώτο στο οποίο πρέπει να κερδίσετε τουλάχιστον μία φορά για να μπορέσετε να συνεχίσετε).
 
Όπως και στη σειρά, μουσική υπάρχει σε συγκεκριμένα σημεία και αποτελείται από rock κομμάτια που έρχονται να τονίσουν τον κωμικό χαρακτήρα κάποιων σκηνών. Τα ηχητικά εφέ είναι αξιοπρεπή ενώ το speech είναι απλώς…τέλειο καθώς ολόκληρο το cast της σειράς συμμετείχε στη δημιουργία του παιχνιδιού. Όπως και στο καρτούν, έτσι και στο παιχνίδι ξεχωρίζουν οι φωνές των δύο πρωταγωνιστών, τους οποίους υποδύεται ο ίδιος ο Mike Judge. Δυστυχώς δεν υποστηρίζονται υπότιτλοι και αν δεν δώσετε προσοχή στους διαλόγους θα χάσετε πολλά από τα αστεία.

Η διάρκεια του παιχνιδιού είναι ικανοποιητική, κυμαίνεται στις 15-20 ώρες , ενώ η δυσκολία βρίσκεται σε μέτρια επίπεδα (σε μία δεκαβάθμια κλίμακα θα του έδινα ένα 5). Με τη χρήση ενός walkthrough μπορείτε βέβαια να τερματίσετε το V.S σε 2-3 ώρες αλλά έτσι ουσιαστικά θα χάσετε όλα όσα έχει να προσφέρει το παιχνίδι.

 
Θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι παρά την ηλικία του , το V.S είναι απόλυτα συμβατό με όλα τα μοντέρνα λειτουργικά συστήματα, ακόμη και με Windows Vista, και μπορείτε να το απολαύσετε στον υπερσύγχρονο υπολογιστή σας δίχως να καταφύγετε σε emulators. Πριν λίγες ημέρες τερμάτισα το παιχνίδι σε ένα μοντέρνο laptop δίχως να αντιμετωπίσω το παραμικρό bug ή πρόβλημα, ένδειξη της πολύ καλής δουλειάς που έκαναν οι προγραμματιστές.
 
Συνοψίζοντας , είναι πολύ εύκολο να ρίξει κάποιος μια ματιά στο V.S και αμέσως να το απορρίψει λόγω των γραφικών του. Πίσω όμως από τη μινιμαλιστική εμφάνιση κρύβεται ένα εξαιρετικό adventure με έξυπνα δομημένη δράση, προσεγμένους γρίφους και ευφυέστατο χιούμορ. Ειδικά αν νοσταλγείτε το ανορθόδοξο χιούμορ και την άναρχη ατμόσφαιρα του Sam and Max Hit the Road και των πρώτων Leisure Suit Larry τότε μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα διασκεδάσετε αφάνταστα με το παιχνίδι. Μπορεί να μη σας συγκινήσει όπως το Syberia ή να σας ξαφνιάσει με την πρωτοτυπία του όπως το Experience 112 αλλά θα σας ξεκουράσει και θα σας κάνει να χαλαρώσετε, να γελάσετε και να περάσετε καλά στις ώρες που θα του αφιερώσετε.
 
Το V.S έρχεται σε ένα CD και συνοδεύεται από ένα μικρό manual 20 σελίδων το οποίο αρκείται στο να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις για το χειρισμό του παιχνιδιού. Αν ενδιαφέρεστε για ένα αυθεντικό αντίτυπο του V.S τότε πρέπει να το αναζητήσετε στο αμερικανικό ebay (www.ebay.com) ή στο amazon (www.amazon.com), καθώς το παιχνίδι είναι αρκετά σπάνιο στην Ευρώπη. Ενώ γράφω αυτό το review, υπάρχουν διαθέσιμα αρκετά αντίτυπα του παιχνιδιού, τα οποία δυστυχώς πωλούνται σε κάπως υψηλές, κατά τη γνώμη μου, τιμές (30-50 δολάρια , περίπου 20-35 ευρώ). Αν πάντως το πετύχετε σε χαμηλή τιμή σε κάποιο οn-line shop ή το βρείτε ξεχασμένο σε κάποιο budget pin, αξίζει τον κόπο να το προσθέσετε στη συλλογή σας.