Gray Matter

Several things a professional magician needs to remember:

Την πρωτοσυναντήσαμε το 1992 στη Sierra, όταν συνυπέγραψε με τη θρυλική Roberta Williams το King’s Quest VI: Heir Today, Gone Tomorrow. Ένα χρόνο αργότερα, πάλι από τη Sierra, κυκλοφορεί το πρώτο προσωπικό της παιχνίδι, το Gabriel Knight: Sins of the Fathers, ένα σκοτεινό adventure μυστηρίου που πραγματεύεται το υπερφυσικό. Το παιχνίδι σημειώνει τεράστια επιτυχία, υμνείται από κοινό και τον ειδικό τύπο, αποσπά βραβεία και η ίδια γίνεται πλέον πασίγνωστη στο ευρύ κοινό. Ακολουθούν δύο ακόμα εξαιρετικά επιτυχημένα sequels για το Gabriel Knight: το The Beast Within το 1995 και το Gabriel Knight 3: Blood of the Sacred, Blood of the Damned το 1999. Με τις ιδιαίτερα σκοτεινές τους ιστορίες, την εξαιρετική μουσική επένδυση, την υποδειγματική ηθοποιία, την πλούσια δράση, τους δύσκολους και έξυπνους γρίφους, το πυκνό ιστορικό υπόβαθρο, και, ασφαλώς, το εντελώς διαφορετικό format που ακολουθούσε κάθε παιχνίδι (2D handmade γραφικά, full motion video, 3D περιβάλλον, αντίστοιχα) τα Gabriel Knight αποτελούν ορόσημα στην ιστορία των adventure games. Η δημιουργός τους, η Jane Jensen, θα μπορούσε να παρομοιαστεί με στρείδι που κάθε φορά που άνοιγε μας πρόσφερε κι από ένα πολύτιμο μαργαριτάρι. Κι όμως ξαφνικά το στρείδι έκλεισε ερμητικά. Οι πολυδάπανες παραγωγές ήταν πλέον απαγορευτικές για τη βιομηχανία των adventures και την κρίση που αυτή γνώρισε ιδιαίτερα στις αρχές του 2000. Η Sierra, όπως και πολλοί άλλοι developers, έπαψε  να ενδιαφέρεται για τα adventures και η Jane Jensen βρέθηκε εκτός εταιρίας, εγκαταλείποντας οποιοδήποτε σχέδιο για συνέχιση της σειράς των Gabriel Knight. Η ίδια ασχολήθηκε με τη συγγραφή μυθιστορημάτων, ενώ ίδρυσε και μια μικρή εταιρεία την Oberon Media, φτιάχνοντας μερικά αξιόλογα casual games μυστηρίου.

To 2003 η J. Jensen ανακοίνωσε πως εργαζόταν πάνω σ’ ένα νέο adventure, το ‘Project Jane J’, όπως το αποκαλούσε, το οποίο θα κυκλοφορούσε στις αρχές του 2005. Ο λόγος, φυσικά, για το Gray Matter. Πολύ πριν βγει στην αγορά το παιχνίδι κατάφερε να προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι στην ιδέα ότι το στρείδι θα ξανάνοιγε μετά από ένα μεγάλο διάστημα σιωπής, προσφέροντας, πιθανότατα, ακόμα ένα μαργαριτάρι. Το συγκεκριμένο project, μάλιστα, έσπασε και ρεκόρ κυοφορίας: 7 χρόνια! Οι συνεχείς αναβολές της κυκλοφορίας του, αποτέλεσμα των συχνών αλλαγών σε εκδότες και developers, δημιούργησαν αναμφίβολα εκνευρισμό στους οπαδούς της J. Jensen και μια αρκετά μεγάλη αβεβαιότητα σχετικά με την τελική κυκλοφορία του παιχνιδιού. Τελικά το Gray Matter βρήκε το δρόμο του και κυκλοφόρησε στη Γερμανία, την Ελβετία και την Αυστρία στις 12.11.2010, από την DTP Entertainment, πλήρως εξοπλισμένο με αγγλικούς διαλόγους και υπότιτλους. Το παιχνίδι αναμένεται στην υπόλοιπη Ευρώπη στις 25.02.2011. Άραγε, τόσα χρόνια μετά, το στρείδι κρύβει ακόμα ένα μαργαριτάρι; 

This will impress the strangers, especially if they have a tendency to believe in the supernatural...

Η Samantha (Sam) Everett θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως 'ανήσυχο πνεύμα'. Καλλιτέχνης του δρόμου, εξαιρετικό ταλέντο στην ταχυδακτυλουργία, η νεαρή, όμορφη αλλά απένταρη αμερικανίδα τα τελευταία χρόνια περιπλανάται διαρκώς σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης, εμπλουτίζοντας τις πολιτισμικές τις εμπειρίες και εξελίσσοντας τις ικανότητές της στην τέχνη της ταχυδακτυλουργίας. Ένα σπιρτόκουτο με το σήμα του Daedalus Club, της φημισμένης μυστικής κοινότητας ταχυδακτυλουργών και μάγων του Λονδίνου, οδηγεί τη Sam ολοταχώς προς την πρωτεύουσα της Αγγλίας. Στόχος της να ενταχθεί στη κοινότητα και να δώσει παραστάσεις στην περίφημη σκηνή της. Και ίσως η Sam να κατάφερνε να φτάσει στο Λονδίνο, παρά την καταιγίδα εκείνης της νύχτας, αν ο ισχυρός άνεμος -ή μήπως η μοίρα;- δεν της έπαιζε ένα περίεργο παιχνίδι, οδηγώντας την αντί για το Λονδίνο μερικά χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Οξφόρδης. Ίσως και πάλι, να είχε καταφέρει να φτάσει στην Οξφόρδη, αν η μηχανή της δεν χαλούσε αιφνίδια, αναγκάζοντας την να ζητήσει καταφύγιο, σε μια απομονωμένη έπαυλη, γνωστή ως Dread Hill House.

Ο νευροβιολόγος Δρ David Styles, καθηγητής σε Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στην επιστημονική κοινότητα με τις μελέτες και την έρευνά του γύρω από τις νοητικές ιδιαιτερότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ένα τραγικό ατύχημα έμελε να αλλάξει για πάντα τη ζωή του γνωστού επιστήμονα. Τον Οκτώβρη του 2002 η πολυαγαπημένη σύζυγος του David βρίσκει τραγικό θάνατο σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και ο Δρ Styles παραμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από τις φλόγες στην προσπάθειά του να τη σώσει. Ο Styles εγκαταλείπει τη διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο, απομονώνεται στην γοτθικού ρυθμού Έπαυλή του, στο Dread Hill House και ζει πλέον με τις αναμνήσεις της γυναίκας του και της ευτυχισμένης ζωής που είχε κάποτε, καλύπτοντας το ήμισυ του παραμορφωμένου προσώπου του με μια λευκή μάσκα. Ο άλλοτε αγαπητός καθηγητής της Οξφόρδης παρομοιάζεται πλέον με τον Φρανκενστάιν, ενώ η πανεπιστημιούπολη βρίθει από φήμες σχετικά με τα μυστηριώδη πειράματα που διεξάγει στα υπόγεια του Dread Hill House. Βρίσκεται, μάλιστα, σε αναζήτηση βοηθού που θα αποτελέσει το δεξί του χέρι στην υλοποίηση μια νέας σειράς πειραμάτων. Τη θέση αυτή θα καλύψει η Sam, με κύριο δέλεαρ την ελκυστική οικονομική αμοιβή αλλά και την αινιγματική προσωπικότητα  του εργοδότη της.

Η παρουσία της Sam στην Έπαυλη Dread Hill θα αποτελέσει την αφορμή για να αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας του Gray Matter… Μιας απόλυτα σύγχρονης ιστορίας που αναμειγνύει το μεταφυσικό με την επιστήμη, που διερευνά τη δυνατότητα της ανθρώπινης σκέψης να παρεμβαίνει στην ύλη και επιχειρεί να ενσωματώσει τον κόσμο της μαγείας σ’ αυτόν της επιστημονικής γνώσης, με οδηγό τις προσωπικές ιστορίες των δύο ετερώνυμων πρωταγωνιστών της: της ταχυδακτυλουργού Sam και του επιστήμονα Δρ Styles. Με φόντο την μυστηριώδη και σκοτεινή Έπαυλη Dread Hill και την επιβλητική πόλη της Οξφόρδης, ξετυλίγεται μια απίστευτα γοητευτική και πυκνή ιστορία, εξαιρετικά δεμένη, με πολλά επιμέρους μυστηριώδη μονοπάτια, που αφορούν στο παρελθόν και στο παρόν των χαρακτήρων, συγκλίνοντας, ωστόσο, με σαφήνεια προς μια κύρια δραματική οδό. Η μαεστρία της J. Jensen είναι διάχυτη παντού: στο σεναριακό βάθος, στη σταδιακή και ορθολογική ανάπτυξη της ιστορίας, στους κοφτερούς διαλόγους, στα ιστορικά στοιχεία που εμπλέκονται στην υπόθεση, στον σχεδιασμό και στην ανάπτυξη των ηρώων. Η J. Jensen με αυτή την περιπέτεια συστήνει στο κοινό δύο πολύπλοκους και εξαιρετικά σκοτεινούς χαρακτήρες, τους οποίους αναπτύσσει εξαιρετικά στην πορεία του παιχνιδιού, χωρίς, ωστόσο, να τους εξαντλεί. Έτσι, πολλές πλευρές της ζωής των πρωταγωνιστών, ειδικά της Sam, παραμένουν σκοπίμως αφώτιστες για περαιτέρω εξέλιξη σε μελλοντικές συνέχειες ή, γιατί όχι, και prequels. Γύρω από τους κεντρικούς ήρωες, τοποθετεί μια σειρά από δευτερεύοντες χαρακτήρες, που ενώ στην αρχή φαντάζουν αδιάφοροι, στην πορεία μεταβάλλονται σημαντικά, αποκτώντας πολυπλοκότητα και αμφισημία σε ότι αφορά τον ρόλο τους στην υπόθεση.

The audience gazes in wonder...

To σενάριο υφαίνεται έξοχα σ’ ένα εξαιρετικό γραφικό καμβά με άφθονο ρεαλισμό, ποικίλες λεπτομέρειες και εντυπωσιακούς φωτισμούς. Ο δισδιάστατος αυτός εικονιστικός κόσμος αποκτά ζωή με διάφορα animations, που ενσωματώνουν όλες οι πρόσφατες παραγωγές, στοχεύοντας σε πιο αληθοφανείς απεικονίσεις. Οι 3D χαρακτήρες του παιχνιδιού είναι αρκετά προσεγμένοι, με την έμφαση να έχει δοθεί ασφαλώς στα μοντέλα των πρωταγωνιστών. Kαι στην περίπτωση του Gray Matter αντιμετωπίζουμε τη συνηθισμένη αντιδιαστολή των τρισδιάστατων χαρακτήρων, που σαφώς υστερούν σε σχέση με τα δισδιάστατα backgrounds, ιδίως ως προς τη λεπτομέρεια στο σχεδιασμό τους. Η δραματοποίηση της αφήγησης ενισχύεται από την παρουσία άφθονων cutscences που ακολουθούν μια ιδιαίτερη αισθητική ως προς τον σχεδιασμό τους, πολύ κοντά σε αυτή των κομιξ, τεχνική οικεία και από τα cutscenes του Sins of the Fathers.

Στον μουσικό τομέα το Gray Matter αποτελεί πραγματικά επιτομή, τουλάχιστον για την σημερινή πραγματικότητα των adventure games. Οι συνθέσεις ανήκουν στο Robert Holmes, σύζυγο της Jensen, που έχει ντύσει μουσικά και την τριλογία των Gabriel Knight, και τα τραγούδια που ακούγονται στο συγκρότημα του R. Holmes στους ‘The Scarlet Furies’. Η μουσική είναι πραγματικά εξαιρετική και εντυπωσιάζει με την απλότητά της. Οι μελωδίες, ειδικά αυτές που εκτελούνται μόνο με ένα πιάνο, αγγίζουν κατευθείαν την καρδιά του παίκτη, λειτουργώντας καταλυτικά στην ανάδυση μιας μοναδικής ατμόσφαιρας. Μην εκπλαγείτε, αν αφήσετε ώρες τον υπολογιστή σας ανοιχτό, απολαμβάνοντας τις μελωδίες του Gray Matter. Οι ομιλίες είναι αρκετά προσεγμένες, με τις φωνές των πρωταγωνιστών να έχουν δουλευτεί εμφανώς περισσότερο, από αυτές του υπόλοιπου κάστ. Δεν λείπουν, δυστυχώς, και κάποια άστοχα voice overs, αλλά αυτά περιορίζονται σε χαρακτήρες με πολύ μικρό ρόλο στο παιχνίδι.

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια μοναδική και ιδιαίτερα επιβλητική ατμόσφαιρα, που μαγνητίζει από τα πρώτα λεπτά εξερεύνησης στην Έπαυλη Dread Hill, δίνοντας μια μοναδική αλλά ταυτόχρονα γνώριμη αίσθηση στο παιχνίδι. Η J. Jensen κατάφερε να πλάσει έναν κόσμο που διαφέρει σημαντικά από αυτόν των Gabriel Knight, αλλά τα στοιχεία της τέχνης της, που έκαναν μοναδικό κάθε τίτλο της τριλογίας, βρίσκονται παντού μέσα στο Gray Matter με αποτέλεσμα ο παίκτης να αισθάνεται τρομερά οικεία παίζοντας το παιχνίδι.

Once you know the trick, it is hard to believe your audience will not figure it out...

Η δράση του Gray Matter χωρίζεται σε 8 κεφάλαια, στα οποία ο παίκτης χειρίζεται εναλλάξ τη Samantha και τον David Styles, βιώνοντας έτσι την ιστορία από δύο εντελώς διαφορετικές πλευρές. Επίσης, στις περισσότερες περιπτώσεις η δράση μέσα στο εκάστοτε κεφάλαιο είναι αρκετά ανοιχτή, με αποτέλεσμα ο παίκτης να επιλέγει τη σειρά με την οποία θα περατώσει τους στόχους του και θα αντιμετωπίσει της προκλήσεις που προκύπτουν.

Οι γρίφοι του Gray Matter, αποτελούν αναμφίβολα ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα σημεία του παιχνιδιού.  Η πυκνή τους παρουσία, όπως και η ποικιλία τους δεν θα αφήσουν σίγουρα παραπονεμένο κανένα παίκτη. Ένα ακόμα θετικό χαρακτηριστικό είναι πως οι γρίφοι, όπως και τα hotspots σε κάποιες σκηνές, μεταβάλλονται ανάλογα με την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή που χειρίζεσαι κάθε φορά. Έτσι, ο Δρ David Styles θα αντιμετωπίσει προκλήσεις που σχετίζονται με την οργάνωση των πειραμάτων του και την επανατορφοδότηση των ευτυχισμένων αναμνήσεών του, ενώ η Sam θα αντιμετωπίσει διάφορες καταστάσεις καταφεύγοντας στην εφαρμογή ταχυδακτυλουργικών τρικ. Σημειώστε, ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι γρίφοι του Gray Matter είναι εμπνευσμένοι, άρρηκτα δεμένοι με την υπόθεση και αρκετά λογικοί. Το μεγάλο πρόβλημα, που για πολλούς σίγουρα θα είναι η Αχίλλειος Πτέρνα του παιχνιδιού, αφορά στην ευκολία των γρίφων. Για να ακριβολογούμε, ως σύλληψη και ως περιεχόμενο, οι γρίφοι θα μπορούσαν εν δυνάμει να αποτελούν πρόκληση. Ο τρόπος επίλυσής τους, όμως, και ειδικά τα hints που το ίδιο το παιχνίδι σου δίνει είναι τόσο ξεκάθαρα, που σίγουρα αφαιρούν ένα κομμάτι της μαγείας. Η χρήση ταχυδακτυλουργικών τρικ, για παράδειγμα, στην οποία καταφεύγει η Sam είναι ως ιδέα πανέξυπνη. Πρέπει να επιλέξεις το κατάλληλο τρικ από ένα εγχειρίδιο, να αποκτήσεις τα κατάλληλα αντικείμενα που θα χρειαστούν και να το εφαρμόσεις βήμα προς βήμα. Το πρόβλημα είναι πως το ίδιο το παιχνίδι σου δίνει δυνατότητα να επιλέξεις μόνο το σωστό τρικ, τα αντικείμενα τα αγοράζεις όλα από ένα Magic Shop, ενώ τα βήματα αναγράφονται τόσο αναλυτικά στο εγχειρίδιο, που προσωπικά μου έδωσε την αίσθηση ότι παίζω το παιχνίδι με walkthrough. Αντίστοιχα, θα χρειαστεί να μαζέψεις τα κομμάτια ενός rebus και να το λύσεις προκειμένου να αποκαλύψεις μια τοποθεσία. Το rebus είναι ομολογουμένως από μόνο του αρκετά εύκολο. Η κατάσταση απλοποιείται ακόμα περισσότερο, καθώς σε ένα κομμάτι του rebus υπάρχει γραφική απεικόνιση της συγκεκριμένης τοποθεσίας, οπότε η όποια αίσθηση ότι το έλυσε ο παίκτης ακυρώνεται. Βεβαίως, υπάρχουν και άλλα παραδείγματα γρίφων που θα χρειαστεί περισσότερη σκέψη και πρωτοβουλία από τον ίδιο τον παίκτη, αλλά σε γενικές γραμμές η επίλυσή τους είναι μονόδρομος. Παρόλαυτά, να υπογραμμίσουμε και πάλι, πως οι γρίφοι του παιχνιδιού είναι σκέτη απόλαυση και δείχνουν, για άλλη μια φορά, τις δυνατότητες της J. Jensen.

Η ευκολία τους ασφαλώς επηρεάζει και τη διάρκεια του παιχνιδιού. Προσωπικά, μου πήρε 16 ώρες για να το τελειώσω (ο χρόνος καταγράφεται από το ίδιο το παιχνίδι) αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα το χαρακτήριζα ‘μικρό’ και αυτό γιατί σε αφήνει με την αίσθηση του ολοκληρωμένου. Ομολογώ, πάντως, πως σε ορισμένα σημεία θα ήθελα περισσότερους διαλόγους, κάτι που θα επιμήκυνε και τη διάρκεια του παιχνιδιού. Τέλος, ορισμένα προβλήματα υπάρχουν και με το φινάλε. H τελική αποκάλυψη είναι καλά δομημένη και τεκμηριωμένη, αλλά μου φάνηκε κάπως ‘πεζή’ σε σχέση με όλα αυτά στα οποία αναφέρεται το παιχνίδι στη διάρκειά του. Επίσης, κάποια βασικά ερωτήματα της υπόθεσης παραμένουν αναπάντητα, ενώ, όπως ήδη είπαμε, το παρελθόν των δύο πρωταγωνιστών παραμένει, ως ένα σημείο ανεξιχνίαστο.

A professional stage magician employs simple moves...

Εν κατακλείδι, το Gray Matter είναι ένα πραγματικά σπουδαίο παιχνίδι. Είναι αυτό ακριβώς που θα περίμενε κανείς από την Jane Jensen: ένα εθιστικό και ατμοσφαιρικό adventure μυστηρίου, με μια πολύ σκοτεινή ιστορία, κινηματογραφική πλοκή, σύνθετους χαρακτήρες και εμπνευσμένους γρίφους. Όσοι περίμεναν πως η επιστροφή της Σιδηρά Κυρίας του χώρου θα συνοδευόταν από ένα παιχνίδι μαμούθ, με δύσκολους γρίφους, που θα αποτελέσει τομή στην ιστορία των adventure games, ίσως απογοητευτούν. Όσοι πάλι ψάχνετε ένα σύγχρονο παιχνίδι που θα σας κάνει να κολλήσετε μαζί του, θα σας συναρπάσει με την ιστορία και την πλοκή του και ταυτόχρονα θα σας δώσει την αίσθηση ότι παίζεται ένα κλασικό τίτλο της χρυσής εποχής των adventure games, τότε το Gray Matter θα σας ικανοποιήσει απόλυτα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θα έχετε προσθέσει στη συλλογή σας ένα ακόμα πολύτιμο μαργαριτάρι.