Paradise (2)

Παρασκευή, 07 Ιουλίου 2006, Συντάκτης: Elessar

  • Κυκλοφορία: 2006
  • Ανάπτυξη: Benoit Sokal
  • Πλατφόρμα: PC

Το Paradise δημιουργήθηκε από τον B. Sokal και την εταιρεία White birds Productions. Είναι ένα παιγνίδι τρίτου προσώπου point and click. Όταν άκουσα για πρώτη φορά για αυτό το παιγνίδι η χαρά μου ήτανε πολύ μεγάλη και περίμενα να παίξω ακόμη ένα αριστούργημα από τα χέρια τους δημιουργού του Amerzone, του Syberia 1 και 2, δύο παιγνίδια που έχουνε αφήσει βαθειά σημάδια μέσα στην καρδιά μου για την τελειότητα τους σε όλα τα επίπεδα. Έχω σαν αρχή ποτέ να μην συγκρίνω ένα παιγνίδι με ένα άλλο του ίδιου δημιουργού. Τα Syberia τα κρίνω μόνο μεταξύ τους. Οπότε η κριτική μου για το Paradise προσπάθησα να είναι όσο αντικειμενική γίνεται.
 
Όπως ό ίδιος ο Sokal με ένα γράμμα του που δημοσιεύει μέσα στο manual εξηγεί στον παίκτη, πως σαν Βέλγος πάντα άκουγε διάφορες ιστορίες για την υπέροχη Αφρική και το άγριο Κονγκό, και όταν μεγάλωσε συνέχιζε να θαυμάζει την Αφρική σαν μια μοναδική ήπειρο γεμάτη από διάφορα μυστήρια. Με αυτή την σκέψη αποφάσισε να δημιουργήσει αυτό παιγνίδι που σε ταξιδεύει στην Maurania μια χώρα της Αφρικής. Το ονομάζει Paradise, αλλά είναι πραγματικά ένα Παράδεισος ή μια Κόλαση?
 
Εσύ παίζεις τον χαρακτήρα της Ann Smith, που είναι κόρη του Rodon. Όταν η Άννα ήτανε μόλις οκτώ χρονών, η μητέρα της εγκατέλειψε τον πατέρα της που δεν τον αγαπούσε πια και πηγαίνουν να ζήσουν στην Ελβετία που είναι η χώρα καταγωγής της μητέρας της.


 
Τώρα πια είσαι 21 χρονών και σπουδάζεις στον Πανεπιστήμιο στην Γενεύη. Κάποια στιγμή σε προσεγγίζει ο πρεσβευτής της Maurania και σε πληροφορεί ότι ο πατέρας σου είναι πολύ άρρωστος και θέλει να σε δει προτού πεθάνει. Η Άννα αποφασίζει να πάει να τον δει, για τελευταία φορά εάν και καταβάθος πιστεύει ότι ο πατέρας της έχει μετατραπεί σε έναν αδυσώπητο δικτάτορα. Ο βασιλιά Rodan (o πατέρας της Ann) περιμένει την άφιξη της από την Γενεύη καθισμένος στον θρόνο του μέσα σε ένα σιδερένιο πλοίο. Το αεροδρόμιο το έχουν καταλάβει οι επαναστάτες. Το αεροπλάνο καταρρίπτεται από τους επαναστάτες και πέφτει στην ζούγκλα η Άννα σώζεται αλλά χάνει την μνήμη της. Θα μπορέσει η Άννα να συναντήσει τον πατέρα της, να βρει την μνήμη της , είναι αλήθεια όλα αυτά που μαθαίνει για αυτόν, την τι συνδέει με αυτή την υπέροχη λεοπάρδαλη που την συνοδεύει στην έρευνα της. Ερωτηματικά που σιγά-σιγά ξεδιπλώνουν το σενάριο και απαντιώται αργά αλλά καταλυτικά.
 
Το παιγνίδι είναι σχεδιασμένο πλήρως σε 3D περιβάλλον. Είναι τόσο όμορφα που σε τρελλένουν. Οι χρωματισμοί πανέμορφοι, και ταιριάζουνε στις εκάστοτε τοποθεσίες. Η βροχή που πέφτει, οι πεταλούδες που πετάνε, αυτή η κούκλα η λεοπάρδαλη σε ξετρελάνει με τα υπέροχα πράσινα μάτια της. Οι cut-scenes με την λεοπάρδαλη είναι όλα τα λεφτά. Όταν όμως απλώς ακολουθεί την Ann μετατρέπεται σε μια μαύρη μουτζούρα. Πολλές φορές μερικά αντικείμενα δεν διακρίνονται για να μπορέσεις να τα πάρεις και έτσι πρέπει να βολτάρεις επάνω στην οθόνη μέχρι ο κέρσορας του ποντικιού να τα αναγνωρίσει. Τα σπίτια των χωρικών πάνω στα δέντρα είναι ένα μικρό δημιουργικό θαύμα, φαντασίας. Μου θύμισε το Riven, σε αυτό ειδικά το σημείο.
 
Ο ήχος είναι καλός και η μουσική σε μερικά σημεία ιδίως στο χαρέμι είναι προκλητική και ξεκούραστη. Λίγο ακόμα και θα άρχιζα να χορεύω τον χορό της κοιλιάς. Αυτό όμως που πραγματικά θα ήθελα, να μπορούσα να καταλάβω τους ιθαγενείς οι οποίοι μιλούσανε μεσσς…κκκκκκκκκ, κσκσκς, τι πραγματικά θέλανε να μου πούνε στην γλώσσα τους, αντί να μιλάω Αγγλικά με μερικούς από αυτούς.


 
Η εναρκτήρια σκηνή πραγματικά είναι ότι ωραιότερο έχετε δει στην ζωή σας. Και ίσως μια από τις πιο ωραίες τους παιγνιδιού. Μια υπέροχη λεοπάρδαλη να βρυχάται, και να σας βάζει στην εισαγωγική εικόνα, όπου εσύ επιλέγεις εάν θέλεις να αρχίσεις ένα καινούργιο παιγνίδι, να φορτώσεις ένα παλιότερο σωσμένο, αφού φυσικά έχεις επιλέξει ένα όνομα για τον προσωπικό σου λογαριασμό. Στα Options μπορείς να επιλέξεις εάν θα βλέπεις τους διαλόγους στην οθόνη, όπως επίσης και τον χρωματισμό που θέλεις να φαίνονται αυτή στην οθόνη σου, το Depth of Screen που μπορείς να επιλέξεις μεταξύ 32bit ή 16bit τρόπο ανάλογα με την κάρτα video που υποστηρίζει ο υπολογιστής σας. Επίσης έχεις τις επιλογές να ρυθμίσεις τα Shadows, το Anti-lias, την ένταση του ήχου και της μουσικής. Ο χειρισμός γίνεται εξολοκλήρου με το ποντίκι. Πατώντας το δεξιό πλήκτρο ο κέρσορας σου μετατρέπεται σε gear εάν μπορείς να κάνεις κάτι με ένα αντικείμενο. Σε μεγεθυντικό φακό όταν μπορείς να πλησιάσεις ένα αντικείμενο πιο κοντά και να το εξετάσεις ή να λύσεις ένα γρίφο. Σε clip όταν μπορείς να πάρεις ένα αντικείμενο. Σε μεγάφωνο όταν μπορείς να μιλήσεις με κάποιον και τέλος σε βελάκια που σου δείχνουν προς πια κατεύθυνση μπορείς να κινηθείς. Ένα κλικ πηγαίνει προς την κατεύθυνση που έχετε επιλέξει, με διπλό κλικ τρέχεις.
 
Πρόσβαση στο inventory σου έχεις με το αριστερό κλικ του ποντικιού σου. Μπορείς να εξετάσεις όλα τα αντικείμενα που κουβαλάς σε αυτό πατώντας τον μεγεθυντικό φακό. Μπορείς να συνδυάσεις τα αντικείμενα μέσα σε αυτό με το να επιλέξεις ένα από αυτά και μετά με την μέθοδο drag-drop σε ένα άλλο αντικείμενο να τα συνδυάσεις. Πρόσβαση στο in-game menu γίνεται πατώντας το κουμπί escape ή κάνοντας αριστερό κλικ ανοίγεις το inventory σου και από εκεί επιλέγεις το κουμπί menu. Αυτό περιέχει τις επιλογές save, load, options, quit, main menu και back. Τα σωσμένα παιγνίδια σου κατατάσσονται κατά χρονολογική σειρά και μπορείς να βρεις τα σωσμένα παιγνίδια μέσα στον φάκελο My documents. Με ένα κλικ πάνω στην καινούργια εικόνα σώζεις το παιγνίδι σου ή κάνοντας ένα κλικ σε μια παλιότερη εικόνα να το κάνεις overwrite. Κάθε παίκτης μπορεί να έχει τον δικό το προσωπικό φάκελο για το σώσιμο του παιγνιδιού. Οι θέσεις για σωσίματα, είναι ατελείωτες.
 
Όταν διάβασα ότι στην περιπέτεια μου θα έχω συντροφιά μια λεοπάρδαλη ενθουσιάστηκα. Εάν υπέροχο άγριο ζώο, αλλά τι έγινε είτε υπήρχε είτε δεν υπήρχε το ίδιο και το αυτό. Το μόνο που μπόρεσα να κάνω μαζί της ήτανε να παίξω λίγο μαζί της στον κήπο του χαρεμιού, να την πάρω μαζί μου, σχεδόν να την πνίξω και μετά να τις κάνω voodoo για να την γιάνω. Δεν κατάλαβα τελικά τον λόγο της ύπαρξης της. Μου φάνηκε ότι έτσι ξαφνικά το σκεφτήκανε, ας βάλουμε ένα pet στην Ann και ας μην είναι γατάκι, ή σκυλάκι, ας είναι μια λεοπάρδαλη που κάποτε υπήρξε το αγαπημένο ζωάκι που κάποια στιγμή την πλήγωσε, αλλά εγώ σαν παίκτης εκτός από τον θαυμασμό μου δεν είχα καμία σχέση μαζί της. Η τέλεια ασχετοσύνη, η βιασύνη, γιατί να υπάρχει, αυτό το υπέροχο ζώο.


 
Είναι ίσως η πρώτη φορά σε παιγνίδι ενώ το έπαιζα και ήμουνα ίσως σε μία από τις πιο όμορφες και συγκλονιστικές σκηνές του παιγνιδιού, ξαφνικά ήρθε το τέλος έτσι ξαφνικά. Καλά πάγωσα μπρος στην οθόνη μου, και ένα μεγάλο γιατί βγήκε από το στόμα μου. Τέτοιο μίζερο τέλος δεν έχω ξαναδεί σε παιγνίδι και δεν το λέω ότι δεν μου άρεσε η έκβαση του παιγνιδιού, ίσα-ίσα, αλλά απλώς ήτανε τελείως απότομο. Ήμουνα σίγουρη ότι θα υπήρχε τουλάχιστον ακόμα 1 ώρα παιγνιδιού. Δεν ξέρω ίσως θέλουν να το συνεχίσουν και σε ένα δεύτερο, αλλά τέτοια βιασύνη δεν έχω ξαναδεί.
 
Σε αυτό το παιγνίδι κάτι δεν πάει καλά. Η δράση κορυφώνεται, εσύ ψάχνεις να βρεις, να θυμηθείς ποια είσαι, όλοι και όλα σου λένε ότι είσαι κόρη του Rodon, εσύ, συνεχίζεις να λες θέλω να γυρίσω πίσω στην Γενεύη, όλοι σου λένε ότι σε περιμένανε, αλλά πάντα κάτι λείπει. Όλα είναι βιαστικά, μισά και το τέλος είναι τελείως αναπάντεχο, όπως είπα και παραπάνω, άσχετο και χωρίς καμία λογική. Όταν τελειώσεις το παιγνίδι και πέσανε οι τίτλοι δεν το πίστευα, νόμιζα ότι κάτι είχα χάσει. Αλλά τι?
 
Κατά την διάρκεια του παιγνιδιού πολλές φορές δεν ήξερα που να πάω και τι να κάνω. Δεν είχα το παραμικρό hint γιατί θα έπρεπε να κάνω παρακάτω. Έτσι και εγώ περπατούσα εδώ και εκεί, μιλούσα με όλους τους χαρακτήρες και ανακάλυπτα σιγά-σιγά τι έπρεπε να κάνω. Οι γρίφοι δεν είναι ιδιαίτερα περίπλοκοι. Εάν ανακάλυπτες μια μηχανή με διάφορα κουμπιά έπρεπε να καταλάβεις την λειτουργία των κουμπιών και μετά να τα πατήσεις με την σωστή σειρά. Το μεγάλο πρόβλημα πάντως του paradise είναι ότι είναι γεμάτο από bugs, σε διάφορα σημεία απλώς παγώνει η σκηνή και πρέπει να ξαναφορτώσεις το τελευταίο σωσμένο παιγνίδι σου και να ξαναρχίσεις από την αρχή, κάνοντας ταυτόχρονα μια προσευχή αυτή την φορά να είσαι πιο τυχερός.
 
Δεν είναι κακό, αλλά εμένα με άφησε με την γεύση ότι κάτι έλειπε. Δείτε το και αξιολογήστε το και εσείς σύμφωνα με τα δικά σας κριτήρια.

Σχόλια

Πρέπει να συνδεθείς για να σχολιάσεις
  • Δεν βρέθηκαν σχόλια

Αγαπημένα

  • Δεν βρέθηκαν σχόλια