Policenauts (Playstation)

Μετά το πολύ καλό αλλά όχι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη δυτική αγορα, Snatcher, o Hideo Kojima "ξαναχτυπά" με ένα ακόμη Interactive Adventure που κινείται στα ίδια πρότυπα της πρώτης του δημιουργίας, το Policenauts. Ένα απίστευτα καλοστημένο,καλοδουλεμένο παιχνίδι που διαδραματίζεται σε εναν εναλλακτικό cyber punk κόσμο. Πολλοί ισχυρίζονται πως το Policenauts είναι η συνέχεια του Snatcher, ωστόσο αυτό δεν ισχύει. Πέρα απτον ίδιο δημιουργό και την κοινή ατμόσφαιρα, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να τα ενώνει.
 
Ούτε λίγο ούτε πολύ, το Policenauts αριθμεί 4 (!!!) εκδόσεις και παρά τις εξαιρετικές κριτικές που είχε λάβει καθώς και της αποδοχής που έτυχε, δεν κυκλοφόρησε ποτέ εκτός Ιαπωνίας. Έχει κυκλοφορήσει για τα συστήματα Sega Saturn, Sony Playstation, Panasonic 3DO και τον Ιαπωνικό υπολογιστή PC-98. Πληρέστερη έκδοση θεωρείται αυτή του Sega Saturn λόγω των...un-cut σκληρών/ προκλητικών σκηνών του. Αντίθετα, πιο "αδύναμη" αυτή του PC-98, που παρεπιπτόντως είναι και η πρώτη χρονολογικά (έκδοση), κυρίως για τις περιορισμένες τεχνολογικές ικανότητες του συστήματος. Για την μην ύπαρξη Αγγλόφωνης κυκλοφορίας δεν υπάρχει επίσημη δικαιολογία. Όμως, οι "απαγορευμένες σκηνές" κάποιων εκδόσεων, η αναφορά σε θέματα taboos όπως για παράδειγμα τα ναρκωτικά, μάλλον αποθάρρυναν την Konami να προσφέρει κάτι τόσο ώριμο στην συντηριτική, δυτική gaming κοινωνία του 1995.
 
Η δοκιμή κι ολοκλήρωση του παιχνιδιού έγινε στον τίτλο για Playstation για δυο πολύ σημαντικούς λόγους. Αφενός έχουν αφαιρεθεί οι πολύ...πικάντικες σκηνές (άρα ιδανικό για review) κι αφετέρου (και πιο σημαντικό) υπάρχει συμβατότητα με το ειδικό Playstation mouse που κάνει τον χειρισμό αρκετά πιο εύκολο.
 
Το 2010 η ανθρωπότητα έχει εξελιχθεί πολύ σημαντικά -κυρίως στον τεχνολογικό τομέα- κι έχει επιτύχει πολλά και σημαντικά δημιουργήματα με αποκορύφωμα τον διαστημικό σταθμό Beyond Coast. Εκεί συναντάμε για πρώτη φορά τον κεντρικό μας ήρωα, Jonathan Ingram ως μέλος της 5 μελής ομάδας αστυνομικών, Policenauts. Τα υπόλοιπα μελη της ομάδας ειναι οι : Ed Brown (αγαπημένος φίλος του ήρωα), ο Joseph Sadaoki Tokugawa, o Gats Backer κι ο Salvadore Toscanini. Σκοπός των Policenauts είναι η διαφύλαξη του σταθμού. Ο Jonathan σε μια απτις καθημερινές του περιπολίες (στο εξωτερικό του σταθμού), χάνει τον έλεγχο του οχήματος του και προς έκπληξη των συναδέλφων του, που τον παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα, εξαφανίζεται προς το άπειρο...Ωστόσο δεν πρόκειται για ατύχημα καθώς κάποιος φρόντισε πριν την περιπολία του, να "πειράξει" τον εξοπλισμό του.
 
Ολόκληρη η εισαγωγή αποτελεί κομμάτι των αναμνήσεων του ίδιου(!!) του ήρωα. Για καλή του τύχη 25 χρόνια μετά, βρέθηκε στο διάστημα μέσα στη στολή που βρίσκοταν όταν εξαφανίστηκε το 2010, και φυσικά οι Γήινες δυνάμεις τον επέστρεψαν ξανά πίσω.
 
Βρισκόμαστε πλέον στο 2040. Ο Jonathan είναι 55 χρονών (παρότι δείχνει νεαρός, λόγω της πολύχρονης διαμονής του στο διάστημα) και δουλεύει σαν ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Los Angeles. Βρίσκεται σκεπτικός στο γραφείο του, ώσπου δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη. Είναι η πρώην γυναίκα του, Lorainne, η οποια μετά την εξαφάνισή του παντρεύτηκε για δεύτερη φορά. Σκοπός της επίσκεψής της είναι να ζητήσει βοήθεια απτον Jonathan για να βρει τον άντρα της, Ken Hujo που δεν έχει δώσει σημάδια ζωής πολύ καιρό τώρα από τότε που επισκέφθηκε τον Beyond Coast. Τα μόνα στοιχεία που έχει είναι μερικές κάψουλες ναρκωτικών και το όνομα Plato. Δυστυχώς γιαυτήν, ο ήρωάς μας αρνείται την υπόθεση κι έτσι φεύγει απογοητευμένη. Λίγο πριν επιβιβαστεί στο αυτοκίνητό της, ο Jonathan παρατηρεί απο το παραθυρό του γραφείου του μια περίεργη σκοτεινή φιγούρα και πριν προλάβει να προειδοποιήσει την Lorainne, το αυτοκίνητό της ανατινάζεται πληγώνοντας την πολύ σοβαρά...
 
Ο Jonathan κυνηγά ανεπιτυχώς τον ύποπτο και τελικά επιστρέφει στο σημείο όπου βρίσκεται η ετοιμοθάνατη Lorainne. Σε μία πολύ φορτισμένη συναισθηματικά σκηνή, ζητά απτον Jonathan σαν τελευταία χάρη -για μία ακόμη φορά-, να ανακαλύψει τι συνέβει στον άντρα της κι επίσης να βρει και να φροντίσει την κόρη της, Karen. Ο Jonathan που ποτέ δεν έπαψε να την αγαπά (την Lorainne), δέχεται την "αποστολή" κι έπειτα αναλαμβάνει το ρόλο ο παίκτης.
 
Το Policenauts είναι μία μοναδική περίπτωση παιχνιδιού για διάφορους λόγους. Καταρχάς, πρόκειται για ενα Interactive Adventure, πρώτου προσώπου που η δράση του χωρίζεται σε πράξεις. Σε κάθε πράξη κάνετε πάντα κάτι διαφορετικό. Η προώθηση της δράσης γίνεται κυρίως μέσα από διαλόγους κι επιλογές απαντήσεων ή ερωτημάτων απτον παίκτη (interactivity).Ουσιαστικά είναι ένα κόμιξ στο οποίο μπορείτε και συμμετέχετε ενεργά αλλά παράλληλα κάνετε συγκεκριμένες κινήσεις που δε ξεφεύγουν απτα όρια που έχει θέσει ο Kojima και η ομάδα του. Πέρα απο αυτά, η μαγεία στο gameplay βρισκεται στην "ποικιλία" κι αμεσότητα που παρέχει στον παίκτη. Για παράδειγμα, στον πρόλογο, κυνηγάτε τον υπαίτιο του θανάσιμου τραυματισμού της Lorainne. Σε αυτό το σημείο το παιχνίδι μεταμορφώνεται σε shooter(!!). Η οπτική εξακολουθεί να είναι πρώτου προσώπου όμως η διαφορα έγγειται στο γεγονός πως αυτή τη φορά στοχεύετε και πυροβολάτε σε πραγματικό χρόνο τους αντιπάλους. Λίγο αργότερα, πάλι σε πραγματικό χρόνο και συγκεκριμένο χρονικό οριο, καλείστε να αφοπλίσετε μια βόμβα κ.ο.κ
Αυτές λοιπόν οι διαφοροποιήσεις του σε σχέση με άλλα παιχνίδια της κατηγορίας, εκτός από μοναδικό, το καθιστούν πολύ ευχάριστο, αφού κρατάει συνεχώς σε εγρήγορση τον παίκτη -που δε ξέρει τι να περιμένει- κι επίσης σπάει η μονοτονία των πολλών διαλόγων, ανανεώνοντας έτσι το ενδιαφέρον για τον τίτλο.
 
Όλα τα γραφικά είναι hand-draw και εχουν anime/manga (Iαπωνικό καρτούν) ύφος. Ίσως με τα σημερινά δεδομένα να μη θεωρούνται ιδιαίτερα εντυπωσιακά, ωστόσο αναλογιζόμενος πως πρόκειται για παραγωγή του 1995/96, έχω την αίσθηση πως έχει γίνει άψογη δουλειά. Αξιοσημείωτες είναι οι λεπτομέρειες στο χώρο που προσδίδουν μια ευχάριστη noir αίσθηση (στην ατμόσφαιρα) και φυσικά οι χαρακτήρες που είναι πανέμορφα σχεδιασμένοι και με εξαιρετικούς χρωματισμούς.
Πέρα απ' τα πολύ όμορφα γραφικά, το Policenauts έχει να παρουσιάσει κι εξαιρετικής ποιότητας videos παρά τις χαμηλές multimedia δυνατότητες του Playstation 1. Όπως μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς, ειναι σύντομες anime σκήνες που δεν "τρέχουν" σε υψηλή ανάλυση αλλά χαρακτηρίζονται απτο πανέμορφο σχέδιο & animation που φανερώνουν το πολύ υψηλό επίπεδο παραγωγής.
 
Ηχητικά το Policenauts είναι αρκετά ισχυρό. Κάθε χαρακτήρας έχει τη δική του φωνή που ταιριάζει απόλυτα με την προσωπικότητα κι εμφάνισή του. Οι μουσικές μελωδίες που ντύνουν τον τίτλο ειναι καταπληκτικές και ανήκουν στο χώρο της Jazz, Rock. Μάλιστα, έχει κυκλοφορήσει κι ένα αρκετά επιτυχημένο soundtrack που περιέχει όλες τις μελωδίες απ' το παιχνίδι. Ξεχωρίζω τα : my love, in the bar, start theme & ending theme, που παρεπιπτόντως ακούω πολύ συχνά.
 
Όπως ανέφερα και στην εισαγωγή, επέλεξα να παρουσιάσω την έκδοση για Playstation κυρίως λόγω χειρισμού. Αυτή η έκδοση παρέχει πλήρη συμβατότητα με το ειδικό mouse της κονσόλας και κάνει το gameplay αρκετα πιο ευχάριστo. Ωστόσο, παραρατήρησα πως υπάρχει μία σχετικά αργή απόκριση ακόμη και με το ποντίκι, χωρίς όμως να είναι ιδιαίτερα ενοχλητική ή να δυσκολεύει. Περιττώ να αναφέρω πως ο χειρισμός με pad είναι πολύ δύσκολος και δεν αξίζει να προσπαθήσει κανείς να δοκιμάσει το παιχνίδι με αυτό. Το pad δυστυχώς δεν επιτρέπει την εύκολη διαγώνια κίνηση...
 
Στο Policenauts, όπως όλα τα Interacive adventures, δεν υπάρχουν εντολές μετακίνησης. Για να προχωρήσετε παρακάτω θα πρέπει είτε να εξερευνήσετε εξουνιχιστικά ένα χώρο και τα αντικείμενα που βρίσκονται σε αυτόν είτε να εξαντλήσετε τα περιθώρια διαλόγου εφόσον συνομιλείτε φυσικά με κάποιον. Υπάρχει δηλαδή μία λογική ιεραρχία διαλόγων κι εξερεύνησης αντικειμένων που απαιτούν την ανάλογη σημασία. Οι βασικές εντολές ειναι οι : παρατήρηση, έρευνα και συνομιλία. Όταν συνομιλείτε με κάποιον σας δίδεται και η δυνατότητα να κάνετε κάποιο σχόλιο, το οποίο μένει ανάμεσα στον παίκτη και ήρωα του παιχνιδιού. Ιδιαίτερα στις κοπέλες.
 
Τέλος, έκπληξη μου προκάλεσε ένα extra στοιχειο που πρόσθεσε η Konami σε όλες τις εκδόσεις του παιχνιδιού κι έχει να κάνει με τις shooter σκηνές. Υπάρχει συμβατότητα ακόμη και με περιφερειακό όπλο!!! Εξαιρετικό σαν σκέψη αλλά δεν είναι και το πιο εύκολο να αλλάζεις συνέχεια pads κατα τη διάρκεια του παιχνιδιού...
 
Τελικά, το Policenauts είναι ένα απτα πιο ομορφα κι ολοκληρωμένα παιχνίδια που έχω παίξει ποτέ. Μου προκάλεσε πολύ θετικά συναισθήματα αλλά παράλληλα μου άφησε κι ένα κενό αφού με παρέσυρε και θα ήθελα να διαρκέσει πολύ περισσότερο. Είναι πραγματικά άξιο απορείας πως αυτό το υπέροχο παιχνίδι δεν κυκλοφόρησε ποτέ εκτός Ιαπωνίας έστω και με πολλές κομμένες σκηνές. Όπως και να έχει, φημολογείται εδώ και πολύ καιρό πως στα τέλη του 2007 - αρχές του 2008, θα κυκλοφορήσει μια Αγγλική μετάφραση της Playstation έκδοσης από Fans του παιχνιδιού. Έαν όντως συμβεί αυτό, τότε δίδεται μια δεύτερη ευκαιρία σε όλους να γνωρίσουν τις υπέροχες περιπέτειες του Jonathan Ingram.