Viktor, a Steampunk Adventure

Το Studio spektar είναι μια μικρή κροατική ομάδα από ταλαντούχους νέους που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς διασκέδασης όπως τα παιδικά βιβλία, τα επιτραπέζια, το animation και μόλις πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησαν και το πρώτο τους adventure με τον τίτλο: Viktor, a Steampunk Adventure (VSA). Το παιχνίδι πέρασε διάφορες δυσκολίες αλλά τελικά οι δημιουργοί του βρήκαν τους πόρους και μετά από καιρό από την πρώτη τους ανακοίνωση, ο Viktor είναι έτοιμος να εισβάλει στις οθόνες σας.

Το Γουρουνάκι που Ήθελε να Γίνει Αυτοκράτορας

Ο Viktor είναι ένα νεαρό αγριογούρουνο που δουλεύει οδοκαθαριστής στη μεγαλούπολη της Αυστρό-Ουγγαρικής αυτοκρατορίας. Ο πόλεμος, η πείνα και οι συμφορές που καθημερινά μαστίζουν την υφήλιο ραγίζουν την καρδιά του μικρού ήρωα. Και όταν ο κροκόδειλος προϊστάμενός του καταχράται την εξουσία του εις βάρος του, τότε ο έτσι και αλλιώς οξύθυμος Viktor δε θέλει και πολύ. Αποφασίζει να πάρει δραστικά μέτρα: θα γίνει αυτοκράτορας στη θέση του αυτοκράτορα! Το ταξίδι του θα είναι μακρύ και δύσκολο. Θα κάνει φίλους και εχθρούς και θα συναντήσει διάφορες ιστορικές φυσιογνωμίες των αρχών του εικοστού αιώνα (στην ανάλογη ζωόμορφη κατάσταση βεβαίως-βεβαίως).

Το VSA είναι μια χαριτωμένη σάτιρα σε ύφος που έχουμε δει πολλάκις στο αγαπημένο μας είδος. Δεν είναι καμιά φοβερή ιστορία, ούτε θα ζήσετε καμιά τίποτα φοβερές συγκινήσεις. Είναι όμως καλογραμμένη και ευχάριστη. Το χιούμορ του παιχνιδιού πηγάζει κυρίως από τα  πολλά gags που σχολιάζουν χαρακτήρες, καταστάσεις και αλλά γνωστά θέματα. Τα έχουμε δει όμως τόσες και τόσες φορές σε adventure games που πλέον έχουν γίνει προβλέψιμα και καθόλου πρωτότυπα. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο adventure που συνάντησα τα “αστεία”: “Who much wood could a woodchuck cut?...” και “I sell these fine leather jackets”... νισάφι πια, λίγη πρωτοτυπία παρακαλώ. Κάποιες δε από τις ατάκες τις βρήκα αρκετά χοντροκομμένες και αγενείς, ιδιαίτερα στον παγκόσμιο χάρτη (και δεν αναφέρομαι στη χώρα μας, ήταν άλλα χειρότερα) αλλά αυτά μπορεί να πει κάποιος ότι είναι και προσωπικά γούστα.

(Κάθε αυτοκρατορία ξεκινά με ένα καλό μπανιό)

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού θα συναντήσετε ζωάκια που παριστάνουν τον H.G. Wells, τον Kafka και τον Freud και άλλους γνωστούς καλλιτέχνες και επιστήμονες. Μην περιμένετε τίποτα σε βάθος αναλύσεις και αστεία. Βασικά είτε βρίσκονταν εκεί, είτε όχι, δεν θα είχε καμιά διαφορά στην ιστορία.

Η πολυλογία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν

Όπως σε κάθε point n’ click adventure χειριζόμαστε τον ήρωα με το ποντικάκι μας. Κλικάροντας σε ένα hotspot, που το καταλαβαίνουμε όταν ο κέρσορας-βέλος γίνει έγχρωμος (ταυτόχρονα με μια περιγραφή κάτω) εμφανίζεται ένα μενού τεσσάρων εντολών: TALK, LOOK, USE/TAKE και KICK. Ο Viktor είναι αρκετά οξύθυμος και κλοτσάει ό,τι βρεθεί στο δρόμο του άμα λάχει. Ανάλογα με το hotspot ενεργοποιούνται και οι εντολές. Με το δεξί πλήκτρο ανοίγουμε το inventory. Μπορούμε να το κάνουμε κλικάροντας και στη βαλίτσα κάτω δεξιά. Με ένα κλικ παίρνουμε το αντικείμενο και το εφαρμόζουμε όπου εμείς νομίζουμε. Δεν μπορούμε να συνδυάσουμε αντικείμενα και κάποια από αυτά πιθανόν και να μην τα χρειαστούμε.

Οι γρίφοι είναι παρόμοιοι με το κλίμα του παιχνιδιού. Καταρχάς είναι γρίφοι μιας, άντε δυο, οθόνων. Μόνο στο φινάλε έχουμε στη διάθεσή μας τέσσερα ολάκερα δωμάτια να κινηθούμε. Και με αυτόν τον τρόπο εξελίσσεται και το σενάριο. Βρισκόμαστε σε ένα μέρος, ξεπερνάμε κάποιες δυσκολίες, και βλέπουμε τι γίνεται μέχρι την επόμενη οθόνη και τους καινούργιους γρίφους που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Πολύ απλή και γραμμική δομή.

Το VSA θέλει να είναι ένα απαιτητικό adventure με κωμικούς και παλαβούς γρίφους. Το καταφέρνει αλλά μέσα στα στενά πλαίσια που κινείται δεν μπορεί να χτίσει ένα λογικό σύστημα βοηθειών που θα μας κάνουν να σκεφτούμε τη λύση ενός γρίφου και τις περισσότερες φορές δοκιμάζεις στην τύχη μέχρι να βρεις αποτέλεσμα. Ό,τι συμπέρασμα βγάλετε και δεν προκύψει εκ των υστέρων θα είναι από την δικιά σας φαντασία και μετά από μερικές δοκιμές.

(Ο Wells σε όλο του το... εύρος)

Τουλάχιστον στις περισσότερες οθόνες υπάρχουν πολλά αντικείμενα να εξερευνήσετε και διαφορετικά πράγματα να κάνετε. Έτσι σε κάποια σημεία υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να ξεπεράσετε τα εμπόδια, πολλά αντικείμενα θα τα βρείτε ακολουθώντας συγκεκριμένες προτάσεις στα συνήθως δαιδαλώδη “δέντρα” των διαλόγων, υπάρχει ένα είδος λαβύρινθου, θα χειριστούμε από ένα σημείο και μετά δυο χαρακτήρες, θα παίξετε ξύλο κλικάροντας ανελέητα και χωρίς καμιά στρατηγική μια χαζομάρα και να μην ξεχάσω τα αρκετά mini games αντανακλαστικών που δεν μπορείτε να αποφύγετε. Ω! έχει και ένα slider...

Το VSA έχει ένα ενσωματωμένο hint system στη μορφή του μέντιουμ φίλου σας Marvin. Μπορείτε καλώντας στο τηλέφωνο την κουκουβάγια φίλο σας (από το inventory) να την ρωτήσετε ό,τι νομίζετε για την περιοχή που βρίσκεστε. Ο Marvin απαντά με τέτοιο τρόπο που σκοπό έχει να σας βοηθήσει λίγο παραπάνω για το επόμενο βήμα σας χωρίς να σας δώσει έτοιμη τη λύση στο πιάτο κάτι που έχουμε δει αρκετά σε άλλα adventures με παρόμοια συστήματα τον τελευταίο καιρό. Εδώ έχει γίνει πολύ καλή δουλειά.

Δεν μπορώ να πω ότι το παιχνίδι κατάφερε να με κερδίσει σε αυτόν τον τομέα. Οι κλασικοί γρίφοι ήταν κάπως... χοντροκομμένοι και τα mini games σπάνε τη μονοτονία μεν είναι απλοϊκά δε. Για να είμαι δίκαιος υπάρχουν κάποιες ωραίες στιγμές με καλύτερη το σπονδυλωτό γρίφο στο φινάλε αλλά είναι μετρημένες στα δάχτυλα.

Steampunk?

Πριν κάνω οποιοδήποτε σχόλιο για τα γραφικά θα ήθελα λίγο να σταθώ στη λέξη Steampunk που με έμφαση υπάρχει στον τίτλο. Ναι, το παιχνίδι διαδραματίζεται σε έναν υποτιθέμενα τεχνολογικά ανεπτυγμένο κόσμο μεταξύ των δεκαετιών 1900 και 1920 αλλά ό,τι steam... αναλώνεται σε μερικά αυτοκίνητα-καζάνια που βλέπουμε στην εισαγωγή και τρία (στην κυριολεξία) ρομπότ. Το σενάριο δεν έχει καμιά σχέση με steampunk ιστορία, τουλάχιστον αυτό που αντιλαμβάνομαι εγώ σαν steampunk, και εικαστικά δεν είναι αυτό που περιμένεις να δεις. Αν δεν υπήρχε στον τίτλο δεν θα το ανέφερα καν, δεν θα το πρόσεχα δηλαδή. Όταν όμως δηλώνεις ότι είναι ένα “Steampunk Adventure” μήπως έπρεπε να το ξανασκεφτούν;

Τα γραφικά είναι φτιαγμένα έτσι που να θυμίζουν παιδική ζωγραφιά. Είναι απλά, αρκετά όμορφα (για τέτοιο είδος) και πολύ χαρακτηριστικά. Ο Sven Nemet που τα επιμελήθηκε έχει δουλέψει παλιότερα, όπως λέει και το βιογραφικό του, σε παιδικά βιβλία, οπότε υποθέτω ότι γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει. Μου θύμισε η αλήθεια είναι μια παιδική σειρά, μάλλον αγγλική, αλλά όσο και να προσπαθώ τόσο καιρό δεν έχω καταφέρει να θυμηθώ τον τίτλο της. Το animation δεν είναι τίποτα το σπουδαίο αλλά δεν φαίνεται άσχημο με βάση την αισθητική του VSA. Συνάντησα επίσης μερικά μικροπροβληματάκια αλλά καθημερινά, την εβδομάδα πριν κυκλοφορήσει, το παιχνίδι έκανε update σε καθημερινή βάση, συνεπώς θεωρώ ότι θα έχουν λυθεί.

Το περίεργο με τα γραφικά του VSA είναι ότι έχουν 4:3 αναλογία που περιβάλλεται από ένα ελλειψοειδές πλαίσιο, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος της οθόνης να παραμένει ανεκμετάλλευτο. Ίσως επειδή δεν υπάρχει δυνατότητα επιλογής ανάλυσης, ήθελαν να είναι εντάξει με όλες τις οθόνες. Αν το μαύρο σας ενοχλεί μπορείτε να επιλέξετε μια από τις ταπετσαρίες που υπάρχουν στο μενού.

(Όλη η παλιοπαρέα μαζεμένη)

Ομιλία ακούγεται μονάχα στην εισαγωγή από τον αφηγητή. Στο υπόλοιπο παιχνίδι οι ήρωες βγάζουν άναρθρες φωνές που ταιριάζουν στο είδος τους και σε μπαλονάκι διαβάζουμε τι λένε. Τουλάχιστον κάθε χαρακτήρας έχει διαφορετική και ταιριαστεί “φωνή”. Ο Filip Porban έχει συνθέσει δυο πολύ ωραία κομμάτια για το παιχνίδι. Ειδικά το κεντρικό θέμα μου άρεσε πολύ. Εκτός από αυτά, σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού ακούγονται διάφορα πασίγνωστα κομμάτια κλασικής μουσικής όπως Mozart, Bach, Bizet, Delibes και άλλοι. Εύθυμη πινελιά που πρέπει να κάνετε προσπάθεια να τους βρείτε, οι Nanowar of Steel... δεν χρειάζεται νομίζω να πω κάτι παραπάνω για το τι παίζουν. Κάθε μουσικό κομμάτι παίζει σε συγκεκριμένη περιοχή. Μπορείτε όμως να ανακαλύψετε τους δίσκους που είναι κρυμμένοι μέσα στο παιχνίδι και να τους ακούτε οποιαδήποτε στιγμή επιθυμείτε μέσα από το μενού.

Παν μέτρον άριστον

Αν κάποιος κοιτάξει τι υπόσχεται το παιχνίδι θα νομίζει ότι μιλάμε για το επόμενο next big thing. Το Viktor a Steampunk Adventure όμως είναι απλά ένα indie adventure που προσπάθησε να κρατήσει πολλά καρπούζια κάτω από τη μασχάλη και φυσιολογικά κάποια του έπεσαν. Είναι μια συμπαθητική προσπάθεια με κάποια καλά στοιχεία αλλά ουσιαστικά είναι ένας τύπος σατιρικού adventure που έχουμε δει πλέον πάρα πολλές φορές και δεν έχει κάτι καινούργιο ή έστω πραγματικά αστείο να προσφέρει. Δείτε το κάποια στιγμή.