What Makes You Tick: A Stitch in Time

 

Τι θα λέγατε για ένα adventure που συνδυάζει αναφορές στον "Πύργο" του Κάφκα με ατμόσφαιρα και gameplay που παραπέμπουν άμεσα στη χρυσή εποχή της Lucasarts; Κάτι τέτοιο ακριβώς επιδιώκει και σε μεγάλο βαθμό καταφέρνει με επιτυχία το A Stitch in Time.

 

Στη γραφική πόλη Ravenhollow, μια ομάδα εννιά επιστημόνων διαλύεται άδοξα όταν ένα από τα μέλη της, ο σατανικός Vincent, επιχειρεί να καπηλευτεί τις εφευρέσεις τους προκειμένου (τί άλλο;) να κυριαρχήσει στον κόσμο. Έξι χρόνια αργότερα, ο προδότης επιστρέφει και απάγει τη Nora, εγγονή ενός από τους πρώην συναδέλφους του για να αποκτήσει πρόσβαση στη εφεύρεσή του. Ο παππούς της Coppelius και ο βοηθός του Nathan ξεκινούν μια απεγνωσμένη αναζήτηση στο Ravenhollow για να τη σώσουν. Ταυτόχρονα, ο Nigel Trelawney (κύριος, αλλά όχι μοναδικός ήρωας της ιστορίας μας) έρχεται στη μικρή πολιτεία για να διευθετήσει τα περιουσιακά στοιχεία που κληρονόμησε από τον πρόσφατα χαμένο πατέρα του (ένα ακόμα από τα μέλη της διαλυμένης επιστημονικής ομάδας), τον οποίο και έχει να δει πολλά χρόνια, από τότε που χώρισε με τη μητέρα του. Ωστόσο βρίσκει μια πόλη αφιλόξενη υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του μυστηριώδη Βαρόνου και των λακέδων του, που εδράζονται σε ένα γειτονικό Πύργο, ο οποίος ρίχνει βαριά τη σκιά του στην μέχρι πρότινος γεμάτη ζωή πολιτεία (εξ ου και οι πολυάριθμες αναφορές στον "Πύργο" του Κάφκα). Πολύ γρήγορα θα συναντήσει τον Coppelius και τον Nathan και σιγά σιγά θα ανακαλύψει ότι το μυστήριο του Πύργου, η κληρονομιά του πατέρα του και η απαγωγή της Nora αποτελούν κομμάτια στο ίδιο παζλ. Θα προλάβει να το συμπληρώσει πριν να είναι αργά;

 

Το "What Makes You Tick: A Stitch in Time" και το παλαιότερο freeware prequel του "What Makes You Tick" είναι οι πρώτες δουλειές στο είδος των Matthias “Matt” Kempke και Greg MacWilliam. (Ειδικά ο Matthias Kempke αποτελεί πρόσφατο απόκτημα της Daedalic και ήδη βρίσκεται σε παραγωγή το πρώτο παιχνίδι του με τη γερμανική εταιρία, "The Rabbit's Apprentice".) Πρόκειται για indie adventures σχεδιασμένα με μια flash-based μηχανή γραφικών, τη Lassie Adventure Studio, που το μεν prequel διατίθεται δωρεάν, ενώ το "A Stitch in Time" πωλείται από το site του παιχνιδιού σε digital μορφή αντί 15.24 ΕΥΡΩ. Πρέπει να ομολογήσω ότι το ζευγάρι αυτών των παιχνιδιών αποτέλεσε για μένα εξαιρετική έκπληξη ως προς την ποιότητα και την απολαυστικότητά τους, για τις οποίες με κανένα τρόπο δεν με είχε προϊδεάσει το χαμηλό κόστος παραγωγής τους.

 

Όσον αφορά το "A Stitch in Time" λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με ένα κλασικό 2D point and click adventure με 2D χαρακτήρες. Παρ'όλο που το παιχνίδι είναι στημένο σε μια flash-based μηχανή γραφικών, τα γραφικά όσον αφορά τα backgrounds είναι πραγματικά πανέμορφα, ζωγραφισμένα στο χέρι και εξαιρετικά ατμοσφαιρικά. (Εξάλλου οι περισσότεροι ήδη ξέρουμε τι μπορεί να πετύχει κανείς ακόμα και με γραφικά flash μετά την επιτυχία του πανέμορφου Machinarium). Οι χαρακτήρες δένουν όμορφα με τα backgrounds, αλλά στην απεικόνισή τους είναι σαφώς πιο απλοϊκοί σε σχέση με τα πολύ πιο λεπτομερή τοπία, ενώ τα animations δυστυχώς υστερούν σημαντικά και ουσιαστικά αποτελούν το μόνο σημείο στο οποίο προδίδεται το χαμηλό κόστος παραγωγής. Φυσικά για widescreen αναλύσεις δεν τίθεται καν θέμα, τουλάχιστον όμως το παιχνίδι υποστηρίζει full-screen απεικόνιση μέσω της κατάλληλης επιλογής στο μενού Options (off-center-full).

 

Η μουσική είναι πολύ όμορφη και υποβλητική. Δε γίνεται ποτέ βαρετή και αυτό είναι πραγματικά ευτύχημα, διότι το παιχνίδι δυστυχώς δεν διαθέτει καθόλου voice-overs, παρά μόνο κάποιους περιβαλλοντικούς ήχους. Είναι κρίμα, γιατί κάποιοι διάλογοι είναι τόσο απολαυστικοί που πραγματικά θα άξιζε να τους ακούσει κανείς, αλλά προφανώς ο indie χαρακτήρας του παιχνιδιού δεν επέτρεψε στους δημιουργούς την πολυτέλεια της ηχογράφησης voice-overs.

 

Η ιστορία του παιχνιδιού είναι πολύ καλή. Απαρτίζεται από τέσσερα κεφάλαια, εκ των οποίων τα δύο πρώτα με την σκοτεινή κωμική ατμόσφαιρα και τις συνεχείς αναφορές στον "Πύργο" του Κάφκα είναι σαφώς και τα πιο ενδιαφέροντα. Δυστυχώς στη συνέχεια το ευφυές θέμα εκφυλίζεται μοιραία σε μια μάλλον συνηθισμένη ιστορία συνομωσίας, που παρακολουθείται μεν με ενδιαφέρον, αλλά δεν παρουσιάζει πρωτοτυπία. Ωστόσο η κατάσταση σώζεται από το πανέξυπνο χιούμορ που δε χάνεται ποτέ και που θυμίζει έντονα καλές εποχές της Lucasarts.

 

Οι γρίφοι είναι η χαρά του παραδοσιακού third-person adventurer. Αντικείμενα στο inventory που πρέπει να χρησιμοποιηθούν ή να συνδυαστούν με ποικίλους έξυπνους και διασκεδαστικούς τρόπους. Ευχάριστη νότα αλλαγής αποτελεί το γεγονός ότι ο ήρωας του παιχνιδιού ως επί το πλείστον δε διαλύει τα πάντα γύρω του για να λύσει τους γρίφους, αλλά αντιθέτως βοηθάει τους κατοίκους της κακότυχης πολιτείας με κάπως παράξενους και πάντα γουστόζικους τρόπους. Από άποψη δυσκολίας θα έλεγα ότι οι γρίφοι είναι μάλλον μέτριοι. Πολύ έξυπνο στοιχείο στο gameplay είναι και η δυνατότητα εναλλαγής μέρας-νύχτας, που είναι απαραίτητη για τη λύση ορισμένων γρίφων, ειδικά στο μέσο περίπου του παιχνιδιού.

 

Η διάρκεια του «A Stitch in Time» κυμαίνεται γύρω στις 9 ώρες. Αν προσθέσουμε σε αυτές και τις 2 περίπου ώρες που διαρκεί το δωρεάν prequel, έχουμε μια συνολική διάρκεια γύρω στις 11 ώρες, που νομίζω πως είναι ικανοποιητική για έναν indie τίτλο, ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι αν υπήρχαν και voice-overs η διάρκεια θα ήταν σαφώς μεγαλύτερη. Εδώ ας προσθέσω ότι οι γενικές παρατηρήσεις μου για το παιχνίδι ισχύουν πάνω κάτω και για το prequel, αν και τα γραφικά είναι κάπως πιο πρωτόγονα και η ιστορία σαφώς πιο απλοϊκή. Πάντως είναι κρίμα να μην παίξει κάποιος το prequel πριν αρχίσει το κυρίως παιχνίδι, αφού θέτει τις βάσεις του σεναρίου και έχει πολύ διασκεδαστικό gameplay. (Στο κάτω κάτω είναι τζάμπα.)

 

Έτσι τελικά τα "What Makes You Tick" και "A Stitch in Time" αποτελούν μια πραγματικά απολαυστική διπλέτα παιχνιδιών, που παρά τον indie χαρακτήρα τους αξίζει και με το παραπάνω να ασχοληθεί κανείς μαζί τους και αναδύουν έντονα κάτι από το άρωμα των παλιών καλών παιχνιδιών της Lucasarts. Αν και τα έπαιξα πολύ κοντά μετά από τα κορυφαία από πολλές απόψεις για τη φετινή χρονιά "Resonance" και "Deponia", πράγμα που θα μπορούσε ενδεχομένως να με κάνει υπερβολικά αυστηρό απέναντί τους, διασκέδασα πολύ ενόσω τα έπαιζα και αυτό σίγουρα λέει πολλά για την αξία τους.