Adventure Games genre future

Mortal wrote: Εδώ βέβαια καταλήγουμε ακριβώς εκεί που είχαμε καταλήξει σχετικά στην συζήτηση Linear ή Non-Linear. Ουτοπία.

Αυτό ακριβώς.
Κι επειδή έχω περάσει κατά πολύ τήν ηλικία πού είναι επιτρεπτή, ψάχνομαι μόνο στίς "προσγειωμένες" αναζητήσαεις.

Mortal wrote: Όπως το έθεσα στο προηγούμενο μύνημα σκεφτόμουν περισσότερο το θέμα, η ίδια η ιστορία να είναι ένας διαρκής αγώνας και μια διαρκή ανταμοιβή για τον παίκτη. Ή απλά το σενάριο απο τις 300-400 σελίδες να πάει σε πολλαπλάσιες με παράληλα storylines, τα οποία να λειτουργούν με δικούς τους χρόνους, και που εσύ να έχεις την δυνατότητα να διαλέξεις ποιά θέλεις να επιλύσεις. Κοινώς κάτι προς αναίμακτο RPG (στο οποίο όπως γνωρίζεις θεωρητικά εσύ μπαίνεις σε έναν ρόλο και πρέπει να αντιδράσεις όπως θα αντιδρούσε ο χαρακτήρας σου και όχι εσύ).

Αδυνατώ νά καταλάβω τή σχέση adventure - RPG σάν παραπλήσιου είδους,
ποτέ μου δέν κατάλαβα γιατί πολλοί επιμένουν νά τά παρουσιάζουν κάτω από τήν ίδια θεματική ενότητα καί προσωπικά τά θεωρώ άσχετα μεταξύ τους. Συνεπώς, δέν θά αισθανόμουνα διόλου ευτυχής βλέποντας τά adventures νά μετατρέπονται σέ RPGs, μπαίνοντας σέ ρόλους πού μού
ορίζονται "άνωθεν", καί πού, σέ τελευταία ανάλυση, ό,τι κι άν λέμε, καταλήγουν σέ μιά βαρετή τυποποίηση προσώπων καί χαρακτήρων, σά νά είναι όλοι βγαλμένοι από δοκιμαστικό σωλήνα.

Mortal wrote: ...οπότε για σκέψου να έχεις θυμώσει κατα λάθος έναν χαρακτήρα, και να πρέπει να βρείς μια άλλη λύση; Δεν θα βελτίωνε κατα πολύ το παιχνίδι;

Καθόλου. Πρώτον επειδή αποκλείεται νά έχεις θυμώσει "κατά λάθος" καί
δεύτερον, καί βασικότερο, στόν ίδιο προορισμό μπορείς νά βγείς από πολλούς δρόμους, γιατί εγώ θάπρεπε νά κουράζομαι νά βρώ αυτόν πού διάλεξε, χωρίς προφανή λόγο, κάποιος άλλος;
Καί γιά νά γίνει καί πιό συγκεκριμένο, κάτσε παίξε κάποια απ' αυτά τά αστυνομικά πού βασίζονταi στίς ερωταπαντήσεις καί στή χρονική διαδοχή [ Clue] γιά νά δείς πόσο κουτά καταντάνε.

Mortal wrote: ο επεξεργαστής θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί καλύτερα για τεχνητή νοημοσύνη χαρακτήρων.

Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί νάναι καλή γιά ν' ανεβοκατεβάζει τήν θερμοκρασία τού πλυντηρίου μας, αλλά μέχρις εκεί... Τό ζητούμενο άλλωστε είναι η "φυσική" νοημοσύνη τού δημιουργού...

adreasnaxos wrote: Αδυνατώ νά καταλάβω τή σχέση adventure - RPG σάν παραπλήσιου είδους,
ποτέ μου δέν κατάλαβα γιατί πολλοί επιμένουν νά τά παρουσιάζουν κάτω από τήν ίδια θεματική ενότητα καί προσωπικά τά θεωρώ άσχετα μεταξύ τους. Συνεπώς, δέν θά αισθανόμουνα διόλου ευτυχής βλέποντας τά adventures νά μετατρέπονται σέ RPGs, μπαίνοντας σέ ρόλους πού μού
ορίζονται "άνωθεν", καί πού, σέ τελευταία ανάλυση, ό,τι κι άν λέμε, καταλήγουν σέ μιά βαρετή τυποποίηση προσώπων καί χαρακτήρων, σά νά είναι όλοι βγαλμένοι από δοκιμαστικό σωλήνα.

Γενικά υπάρχουν εννέα κατηγορίες προσδιορισμού του χαρακτήρα σου 3 Lawful, 3 Neutral, 3 Chaotic, όπου κάθε μια τους έχει τα Good, Neutral, Evil. Δηλαδή Lawful Good, μέχρι Chaotic Evil. Μπορείς να γίνεις ο "καλούλης", ο συμφεροντολόγος, είτε ο "σατανικός" χαρακτήρας που πάντοτε επιθυμούσες να είσαι!
Απο εκεί και μετά έχεις τις ίκανότητες και τα ταλέντα του χαρακτήρα σου ως εργαλεία στην αναζήτηση σου. Το RPG ως παιχνίδι μπορεί να είναι περισσότερο ιστορία, περισσότερο γρίφοι, μάχες είτε πιο πολύ εξερεύνηση και γνωριμία με τον κόσμο.

Σκέψου τον αλχημιστή σου (μάγο) να προσπαθεί να βρεί βιβλία με χημικές φόρμουλες και κατόπιν τα υλικά για να τις δημιουργήσει; Ή τον κλέφτη σου να πρέπει να πάει κρυμμένος στις σκιές να βρει ένα αντικείμενο που θα σου επιτρέψει να μπείς κάπου, είτε έστω τον πολεμιστή σου να πρέπει να λύσει το πρόβλημα κάποιου τύπου (να προστατέψει την οικογένεια του, να φέρει πίσω ένα χαμένο παιδί, να σκοτώσει κάποιον και πολλά άλλα);;; Προσωπικά δεν βλέπω και τόσο ανυπέρβλητες διαφορές με εξαίρεση τις μάχες (που αν στην δίνει βάζεις και ένα God και το παίζεις το παιχνίδι αλα Lucas χωρίς Death Screens και τα συναφή! ).

Βέβαια ποτέ δεν μπορείς να ξεφύγεις απο την κεντρική ιστορία, η οποία αποτελεί την ραχοκοκαλιά του παιχνιδιού. Και ποτέ δεν θα συνιστούσα να πάρεις τους τυποποιημένους χαρακτήρες που σου δίνει το παιχνίδι με την καλημέρα. Διαλέγεις τις βασικές κατηγορίες και ξεκινάς. Ένα adventure θα μπορούσε να αποκτήσει έξτρα ζωή, όπως επίσης βέβαια και μια ωραία ιστορία θα ήταν δυνατόν να χαθεί. Αυτό είναι ζήτημα προσωπικής κρίσης και υλοποίησης απο τους δημιουργούς.

adreasnaxos wrote: Καθόλου. Πρώτον επειδή αποκλείεται νά έχεις θυμώσει "κατά λάθος" καί
δεύτερον, καί βασικότερο, στόν ίδιο προορισμό μπορείς νά βγείς από πολλούς δρόμους, γιατί εγώ θάπρεπε νά κουράζομαι νά βρώ αυτόν πού διάλεξε, χωρίς προφανή λόγο, κάποιος άλλος;
Καί γιά νά γίνει καί πιό συγκεκριμένο, κάτσε παίξε κάποια απ' αυτά τά αστυνομικά πού βασίζονταi στίς ερωταπαντήσεις καί στή χρονική διαδοχή [ Clue] γιά νά δείς πόσο κουτά καταντάνε.

Τα μόνα αστυνομικά έχουν τόσο πολλά μεταφυσικά ή φανταστικά στοιχεία που επιτρέπουν πολλά να εισέρθουν στην ιστορία, γενικά Αντρέα δεν έχω ιδέα απο κλασσικά "ρεαλιστικά" ντετεκτιβικά, ή αστυνομικά, αλλά μόνο απο καθαρά φανταστικά παιχνίδια, και όπως θα είδες προανέφερα πως σε ένα φανταστικό παιχνίδι όλα είναι δυνατόν να συμβούν και να είναι αποδεκτά. Αν σου δωθούν οι επιλογές του διαλόγου (είτε προεπιλεγμένες αν ο σεναριογράφος έχει το κουράγιο να γράψει πολλάπλές παράλληλες εκδοχές της ιστορίας - δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο), μπορείς να κάνεις τα "πάντα" σε μια ιστορία. Π.Χ. Το thief ελάχιστα το έχω παίξει, αλλά απο ότι διάβασα σε κάποια σημεία έχεις δυνατότητα διπλής λύσης ενός προβλήματος (αν έχεις τα κατάλληλα skills σε ικανοποιητικό επίπεδο), αυτό είναι το ωραίο. Όχι μόνο μάχη ή μόνο γρίφος, προσωπικά αυτό είναι καλύτερο. Και για να θυμώσει κάποιος δοκίμασε να του πεις κάτι ή να του κλέψεις κάτι που δεν του αρέσει και θα καταλάβεις!

adreasnaxos wrote: Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί νάναι καλή γιά ν' ανεβοκατεβάζει τήν θερμοκρασία τού πλυντηρίου μας, αλλά μέχρις εκεί... Τό ζητούμενο άλλωστε είναι η "φυσική" νοημοσύνη τού δημιουργού...

Οι δημιουργοί έχουν αρκετή "φυσική" νοημοσύνη, άλλα όπως καθένας μας κάποιες στιγμές συναντά τα όρια του το ίδιο και εκείνοι. Αν μπορούσε κάποιος προγραμματιστής να δώσει την δυνατότητα στους χαρακτήρες του να γίνουν πιο "ζωντανοί", σε κάθε κατηγορία παιχνιδιού, θα ήταν θεσπέσιο. Σκέψου να πρέπει να πιάσεις ένα ζώο για να λύσεις έναν γρίφο και εκείνο να λειτουργεί βάση "ενστίκτων". Αυτό κι αν θα ήταν άθλος!

Αρης

Elessar wrote: Γεια χαρα παιδια!!

Εγω δεν μπορω να συνειδητοποιησω το γεγονος οτι ολοκληρη Jane Jensen καθεται και σπαταλα το ταλεντο της σε ανοητα on-line παιχνιδακια...Ημαρτον!!!!

Επισης μου φαινεται οτι η Adventure Company δρα καπως εκβιαστικα. Δηλαδη ειναι σαν να λενε "Κατεβαστε και πληρωστε το Booby Trap και θα δουμε αν αλλαξουμε γνωμη και χρηματοδοτησουμε το Grey Matter"

Καλωσόρισες!!!

Βασικά η Jensen είχε ξεκινήσει την εταιρεία αυτή, οπότε γιατί να μην βγάλει και εκείνη έναν τίτλο της απο την εταιρεία;

Και σκέψου πάλι πως καλά, εμείς έχουμε την τρέλλα κάποιες στιγμές να παίζουμε ένα παιχνίδι που απαιτεί πολύ χρόνο και προσπάθεια για να τελειώσει, κάποιοι άλλοι όμως θέλουν κάτι πιο εύπεπτο και λιγότερο απαιτητικό, και δυστυχώς αυτοί οι "άλλοι" (και εμείς πιανόμαστε μέσα σε αυτούς όποτε παίζουμε τα action, τα RPG ή τα RTS, ή τα υπόλοιπα) είμαστε πολύ περισσότεροι.

Γενικά δεν θα μπορούσα να πω κάτι τέτοιο παρά μόνο αν είχα στοιχεία! Βασικά σκέψου ότι χρειάζονται κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια και πολύς χρόνος απο την έναρξη παραγωγής μέχρι την αποπεράτωση και την πώληση ενός παιχνιδιού, και αν δεν πουλήσει η εταιρεία θα έχει χάσει πολλά χρήματα. Έτσι η περίπτωση που δέχομαι είναι πως η TAC έχει ανοιχτεί υπερβολικά με πάρα πολλά projects, κάτι δεν της πήγε όπως το υπολόγιζε και πρέπει να μαζέψει μπόλικο χρήμα απο τις "μικρές" της αγελάδες (Aura, και πολλά άλλα που θα πρέπει να τα δω σε λίστα για να τα θυμήθω!) για να "επιζήσει".

Αρης

Όσα screenshots είδα από το Booby Trap πάντως με απογοήτευσαν...Πάντως έρχονται πολλά *καλά* adventures, αυτό είναι ενθαρυντικό.

aiRness wrote: Όσα screenshots είδα από το Booby Trap πάντως με απογοήτευσαν...Πάντως έρχονται πολλά *καλά* adventures, αυτό είναι ενθαρυντικό.

Μιας και δεν είμαι του "ρεαλιστικού" αστυνομικού παιχνιδιού, δεν μπορώ να κρίνω.

Σχετικά με τα πολλά μερικά απο τα χτυπητά είναι τα εξής:

Still Life - Microids - υποσχώμενο...ωραίο το flash site...θα δούμε.
Fahrenheit - Quantic Dream - εντυπωσιακό
Dreamfall 2 - Funcom - Πάρα πολλά υποσχώμενο!
Pathologic - Buca - Ιδιόρυθμο και σκοτεινό (θα δούμε)
The Moment Of Silence - House Of Tales - Απο τον δημιουργό του Mystery Of The Druids(?)
Atlantis Evolution - Atlantis Interactive Ent. (καλό το trailer, είδωμεν!)
Myst 4 - Ubisoft Montreal (Για τους Mystάδες!)
Aura- Fate Of The Ages - The Adventure Company - Εντυπωσιακά screenshots.

Κυκλοφορεί ωστόσο και πολύ αστυνομικό απο τα Law and Order και τα Nancy Drew. Δεν μιλάω βέβαια για να μην τα κάψω.

Αρης

Οι μισοί από αυτούς τους τίτλους είναι πολλά υποσχόμενοι. Απλά θέλω να αναφέρω ότι μέχρι στιγμής το Myst 4: Reveleation έχει πάρει άριστες κριτικές ενώ στην παρουσίαση του στην E3 έμειναν με ανοιχτό το στόμα όλοι. Σχετικά links :

media.ubi.com/emea/myst4/videos/Myst4_E3.wmv (trailer)
www.adventurearchiv.de/r/myst4creenshots.htm (παράδεισος

Θέλω να πιστεύω ότι από πέρυσι θα έχουμε περισσότερα καλά adventures και το πιστεύω αυτό. Κάτι πρέπει να γίνει με το 'Gray Matter' της Jane Jensen όμως. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί είναι on-hold...

O Elessar έχει δίκιο και είναι πράγματα που έχουμ ξανασυζητήσει εδώ. Στείλτε e-mail διαμαρτυρίας, όπως και με το Sam & Max 2. To Adventure Advocate θα στείλει επίσημα αυτές τις μέρες, στείλτε όλοι λοιπόν.

Νεκρό το sticky post αυτό για πολύ καιρό. Ας γράψω κάτι..
Όλα όσα αναφέραμε παραπάνω είναι σημαντικά πιστεύω. Κάτι άλλο θέλω να αναφέρω τώρα. Είμαι *κατά* όταν το είδος πάει να 'ανέβει' μέσο κάποιων αναβιώσεων παλιότερων τίτλων, βλ. Myst IV. ΠΡΟΣΟΧΗ εδώ...Δεν λέω πως δεν θέλω νέο Myst, κάθε άλλο. Είμαι Myst fan εδώ και χρόνια και θεωρώ το τελευταίο κορυφαίο της σειράς μαζι με το Riven. Άλλο παράδειγμα είναι και το Sam & Max. Επαναλαμβάνω πως αυτοί οι τίτλοι βοηθάνε και μόνο το είδος, αλλά μέχρι πότε; Από φρέσκα adventures τι γίνεται; Έχω ξανααναφέρει σε προηγούμενα post ότι περιμένω πως και πως το 'A Vampyre Story'. Έχω την εντύπωση ότι θα είναι το *adventure*. <-- τελεία.
Σκεφτείτε το όμως...Αυτός ο τίτλος θα κάνει το είδος να γίνει όπως ήτανε; Εγώ λέω όχι...Δεν είναι περίεργο; Πρέπει το είδος να προσεγγίσει και άλλων ειδών gamers, πρέπει όμως να υποστεί καννιβαλισμό και το είδος...;

Ας το ξεθαψουμε και αυτο το post λιγο. Λοιπον πως σας φαινονται τα adventures τωρα τελευταια; δεν ειναι λιγο ξενερωτα; δε σου προκαλουνε πορωση. να πεις οτι παιζω και παθιαζομαι. μου φαινεται πως ολοι το γυριζουν σε εξωτικα φανταστικα ταξιδιαρικα τοπια και ιστοριες λιγο φλωρικες. δε λεω καλο και αυτο αλλα καταναει πολυ βαρετο. εχουμε και εξαιρεσεις βεβαια (moment of silence, still life και λιγα ακομα φυσικα). Για χιουμοριστικα παιχνιδια ουτε λογος πια (επαιξα το ankh λιγο και μου φανηκε πολυ...λιγο).
Που ειναι η αγωνια, και το αγχος; οι γριφοι που κανουν το μυαλο σου κιμα; Τα πατησαν τα μελοδραματικα adventures. Εχω πια τν εντυπωση οτι δεν ΠΑΙΖΩ κατι. απλα κοβω βολτες και μαζευω πραματα. αν δεν ηταν και η kheops...

Χμ, σίγουρα αυτό που λέει ο qrius όντως ισχύει. Ο χρόνος είναι καλός στο να αμβλύνει πολλά πράγματα. Όσο περνάνε τα χρόνια οι συγκινήσεις είναι κάτι που έρχεται δυσκολότερα αφού οι εμπειρίες είναι περισσότερες.

Βέβαια δεν είναι μόνο αυτό, αλλά ισχύει και κάτι το οποίο έχω αναφέρει επανειλημένως. Δηλαδή πως όταν τα παιχνίδια έφυγαν από την μικρη εταιρεία που έβγαζε τίτλους για μικρό μερίδιο της αγοράς και μπήκε στον πολυεθνικό, πολυπολιτισμικό χώρο πολλά άλλαξαν. Μιας και κανένας δεν βάζει χρήμα εκεί που δεν πιστεύει πως θα πάρει πίσω με πολλαπλάσιο κέρδος (ακόμη και την επένδυση + 50% να πάρει πλέον φαντάζουν πολύ λίγα από εταιρικής σκοπιάς). Τα παιχνίδια προσπαθούν (σε γενικές γραμμές) να πιάσουν περισσότερους αγοραστές (προσοχή όχι παίκτες) οπότε και για αυτό το λόγο ορισμένα στοιχεία δύσκολα μπορούν να χωρέσουν στην αγορά. Σήμερα π.χ. Ένα παιχνίδι όπως το Phantasmagoria θα 'χε ταμπελάκι καταλληλότητας 15 και πάνω στην Ευρώπη, 18+ στην Αμερική και σε μερικές χώρες θα απαγορευόταν δίχως κουβέντα (για το συγκεκριμένο έγινε σίγουρα (ίσως στην Αυστραλία)), οπότε μια εταιρεία δεν το ρισκάρει να περιορίσει την αγορά της και επιζητά να πουλήσει από τα 3 έως τα 103 και στους πουριτανούς και στους φιλευθέρους! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Αμβλύνει το σενάριο, το απλοποιεί, προσθέτει wow factor ως εκεί που μπορούν οι γραφίστες της, ρίχνει και έναν μουσικό να γράψει ένα θέμα, και το αμολάει στην αγορά.

Αλλά και η μάζα των παικτών έχει αλλάξει (και το έχουμε πει άπειρες φορές), γιατί ο μέσος όρος ηλικίας έχει μειωθεί δραματικά, και γιατί οι consoles (στην καταστροφική τους αυξητική πορεία) δημιουργούν καταναλωτές που θα πάρουν "αξεσουάρ" (plugins) για το παιχνίδι και όχι στην ούσία το παιχνίδι (και που μετά θα τους πουλάει η εταιρεία την δόση τους στην ουσία). Άρα καταντά σαν ένα ατέλειωτο lego που απλά του κολλάς ότι σου αρέσει δίχως στην πράξη να παίζεις πραγματικά.

Στα PC πάλι τα μόνα που έχουν επιζήσει και όχι για πολύ είναι τα RPG, όπως είδα από το oblivion (όχι πως ήταν κακό, αλλά σε κάποια σημεία παραήταν απλοποιημένο) και τα μικτά RPG-Strategy (και υπό όρους γιατί κι εκεί πέφτει η επανάληψη της αρκούδας) γιατί απλά όλοι θέλουν ένα μερίδιο από την διαδικτυακή πίτα, οπότε ετοιμαστήτε όλοι να νοικιάζετε χρόνο χρήσης και να μην αγοράζετε παιχνίδια. Δηλαδή ξεχάστε την συλλογή που θα μπορούσατε να παίξετε και 10 χρόνια μετά σε emulators. Τα καινούργια παιχνίδια που θέλουν να επιβάλουν στην αγορά είναι γρήγορα (όχι κακό από μόνο του), εύπεπτα, και τέλος δίχως ιστορία, αλλά που θα ωθούν το hardware ακόμη περισσότερο και θα σέρνουν πολλούς από αυτούς που τα σκάνε μονίμως πίσω τους.

Συνεπώς τα adventure που δεν έχουν την αμέριστη προσοχή των μεγάλων εταιρειών πλέον θα είναι ελάχιστα και απλά (με ορισμένες φωτεινές εξαιρέσεις κατά διαστήματα) και από μικρότερες εταιρείες (και ενδεχομένως από την Ανατολική Ευρώπη). Είτε απο χομπίστες που επιλέγουν να πάρουν κάποια ρίσκα να να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στην αγορά (scratches?). Και φυσικά τα free που γράφονται μόνο και μόνο γιατί κάποιοι αυτό θέλουν να κάνουν και δίχως χρηματικές απολαβές.

Στο θέμα φλώρικα, τι να πω, όλα μπορούν να γίνουν ανάλογα με το τι κριτίρια βάζουμε, π.χ. όποια δεν μ' αρέσουν μπορεί να τα αποκαλέσω και φλώρικα, οπότε είναι άκρως υποκειμενικό! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Π.χ. π.χ. To unreal (αν και έχω παίξει αρκετά) το θεωρώ πιο φλόρικο από το quake III. Είναι όμως επιλογή μου, δεν υπάρχει κάτι το αντικειμενικό.