Runaway 3

Τελικά ναι τον κάνει άλλος ηθοποιός πολύ διαφορετικός από τον πρώτο... Το patch λύνει τα ελάχιστα προβλήματα που έχει... Είναι πράγματι πολύ καλοσχεδιασμένο και το hint system μοναδικό...

@ crocark

δικαίως τρέχουνε τα σάλια σου!! Αν και η Gina φοράει ζιβάγκο...!

Αλλάζει ρούχα αργότερα.

Άκου συζήτηση τώρα! Για το πότε τα πετάει η Gina :shock:

Υπομονή μέχρι να βγει το κουτί και μέχρι τότε θεραπεία για τη σιαλόρροια. Να κρατήσω σάλια για όταν τη δω κι εγώ
(συγχωρέστε με για τα πολλά σάλια. Κι εγώ κοντεύω ν' αηδιάσω μ'΄αυτά που γράφω)

Μωρέ πάτε καλά, ή κάτι έχετε?

Runaway-πάθεια ; Σε προλαβαίνω για να μην πεις από μόνη σου τι έχουμε ...

Edit: Ξέχασα με την πλάκα το σοβαρό. Η φωνή του Brian είναι από τις πολύ λίγες σε adventures που τις θυμάμαι λες και τον ξέρω χρόνια (οι άλλες είναι της April Ryan -φοβερή, του Guybrush και η φωνή του Boakes στο Lost Crown, επειδή μου φαινόταν πολύ αστεία και είναι και σχετικά πρόσφατη). Είναι κρίμα που άλλαξε, αλλά δεν ήρθε κι η συντέλεια του κόσμου.

Ναι είναι κρίμα που άλλαξε η φωνή αν και όσο περνάει το παιχνίδι και τη συνηθίζεις διαπιστώνεις πως είναι αρκετά ταιριαστή και ο ηθοποιός που τον υποδύεται πολύ καλός... Α!

(Μικρό SPOILER για Gina fans μόνο!)
Και έχει και cutscenes με το παρελθόν της Gina ως...χορεύτρια!!

Ακόμη δεν έχω προχωρήσει αλλά το ξεκίνημα δεν μπορώ να πω πως ήταν και ό,τι καλύτερο, και η κουβέντα με την παραψυχολόγο ήταν σκέτη βαρεμάρα, βέβαια το καταλογίζω αυτό στο γεγονός πως τελείωσα μέσα στον προηγούμενο μήνα 2 φορές το Dragon Age Origins και 1 φορά το Divinity 2 που και τα 2 είχαν βαθύτερες ιστορίες από τα σύγχρονα adventure [μόνο το DAO ήθελε 6-8 μέρες για να επιλύσεις κάθε quest και να βρεις πολλά από τα μυστικά του]. Θα το συνεχίσω για λίγο ακόμη να δω τι παίζει, αλλά όπως το 1ο δεν είναι κανένα. Και όταν μιλάμε για φωνές ακούστε την Claudia Black [Farscape, Stargate SG-1] στο DAO στον ρόλο της Morigan και θα δείτε τι σημαίνει όμορφο voice acting. Ένα δείγμα από Tim Currey(?), Kate Mulgrew [Stargate Voyager], άλλους

@Tasos

Και χορεύτρια η Gina, ε καλά αυτή έχει παρελθόν γιατί να μην πω και μέλλον.

Τελικά τρελά λίγο σαν παιχνίδι, κρίμα τα ωραία γραφικά, ένα 20λεπτο επεισόδιο από anime έχει περισσότερη ιστορία από όσο όλο το παιχνίδι. Απλοί γρίφοι και ξεκάθαροι σε μερικά σημεία σε συνδιασμό με εξωφρενικό "pixel hunting" σε άλλα το κατέστησαν μια κάπως ιδιόρυθμη εμπειρία που δεν μπορώ να πω πως ήταν ό,τι καλύτερο για τα νεύρα μου. Πιθανόν να το έπαιξα επηρεασμένος από τις προαναφερθείσες σύνθετες ιστορίες των τίτλων που ανέφερα στο προηγούμενο μύνημα μου ή απλά να έχω γίνει περισσότερο απαιτητικός.

Σε αντίθεση με το φίλο Mortal εμένα το παιχνίδι με ικανοποίησε πολύ! Η ιστορία βέβαια είναι ουσιαστικά η ολοκλήρωση του Dream of the tutrtle, αλλά είναι πολύ όμορφα δοσμένη με απλό και σαφή τρόπο και εμπλουτισμένη με μερικές ανατροπές. Οι γρίφοι είναι σχεδόν πάντα λογικοί και όχι τόσο σύνθετοι όσο στα δύο προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Μια μικρή ένσταση για τους δευτερεύοντες χαρακτήρες που είναι όλοι τους καλοσχεδιασμένοι και ενδιαφέροντες αλλά για κάποιο λόγο μου φάνηκε μικρή η συμμετοχή του καθενός στο παιχνίδι... Απο πλευράς έκτασης είναι ικανοποιητικό, θα το ήθελα βέβαια λίγο μεγαλύτερο σε διάρκεια. Το voice acting του Brian μου άρεσε τελικά αρκετά. Η φωνή του νέου ηθοποιού είναι αρκετά πιο εύπλαστη από τον προηγούμενο, πιο νεανική και με περισσότερους χρωματισμούς. Το παιχνίδι είναι η χαρά των 2D handmade γραφικών τα οποία είναι εντυπωσιακότατα, όπως άλλωστε και το animation!

Κρίμα που τελείωσε!
Ευτυχώς που έχω καλέσει τα φαντάσματα του ταλαντούχου κυρίου Boakes και τον Guybrush (σε ανάλογη ghost μορφή) για να μου κρατήσουν συντροφιά. Κάτι μου λέει πως θα περάσουμε καλά! <!-- s:o --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_surprised.gif" alt="" title="Surprised" /><!-- s:o -->

Ίσως να φταίει το γεγονός πως αυτό [στα πολύ δύσκολα σημεία το έκανα adventure καθαρό! ] με κρατάει ακόμη παγιδευμένο στην πλοκή του και τις ιστορίες των χαρακτήρων του. Από τους χαρακτήρες του Runaway έλειπε η ψυχή [και όχι γιατί δεν έπαιξαν τους ρόλους μεγάλα ονόματα], και απλά οι διάλογοι υπήρχαν όχι για να προχωρά η ιστορία και να διαμορφώνεται ο χαρακτήρας αλλά απλά για να υπάρχουν. Αυτό που λες για τους 2ους ρόλους προσωπικά τους θεώρησα σαν γεμίσματα χρόνου και όχι σαν κομμάτι της ιστορίας. Όσο για την εικόνα πάλι ήταν όμορφη αλλά όχι πρωτόγνωρα όμορφη [jaws on the floor και τα γνωστά υγρά που τρέχουν από το στόμα κατά την προετοιμασία του οργανισμού να δεχθεί κατι το ιδιαίτερα εύγευστο], ένα μέτριο anime συνήθως έχει εκφραστικότερα πρόσωπα χαρακτήρων και πιο φρέσκα [και εκεί υπάρχει ανάλογη τυποποίηση αλλά ευτυχώς ορισμένα studio επιτυγχάνουν να ξεφύγουν κατά καιρούς]. Για την μουσική δεν είπα κάτι μιας και απείχε μυριάδες μίλια από ό,τι άκουσα, ακούω και θα ακούω στον σκληρό πυρήνα των ενδιαφερόντων μου και γενικά δεν την βρήκα καν κινηματογραφική. Όσο και να το θέλω δεν μπορώ να ξεφύγω από την σύγκριση παρότι καταλαβαίνω πως δεν μπορεί κανένα studio να τα βγάλει πέρα με τα μεγαθήρια που ανά πάσα στιγμή για να προωθήσουν το προϊόν τους βρίσκουν το κατάλληλο άτομο για την κατάλληλη θέση και δεν έχουν ορια χρηματοδότησης μιας παραγωγής [κάποτε θα το κατέκρινα αλλά όχι πια εκεί που έχουμε φτάσει].

@ Mortal

Φίλε Mortal, αφού τονίσω πως δεν έχω παίξει ακόμη το παιχνίδι, αλλά έχω μόνο δει τα trailers, θέλω να σχολιάσω μερικά πράγματα, για τα οποία ούτως ή άλλως νομίζω αρκεί να έχω παίξει τα 2 προηγούμενα επεισόδια της σειράς και να έχω μια ικανοποιητική εμπειρία με τα rpgs. Κατ' αρχάς όταν συγκρίνουμε τη μουσική επένδυση ενός videogame με παραγωγές καθαρά μουσικές με μεγάλα αγαπημένα μας συγκροτήματα ή τραγουδιστές, συνθέτες κλπ. νομίζω είμαστε ήδη off (side). Η σύγκριση πρέπει να γίνεται επί ίσοις όροις. Πρέπει να συγκριθεί για μένα η μουσική του παιχνιδιού με τη μουσική άλλων adventures, ούτε καν video games γενικά. Ακριβώς γιατί ξέρουμε πως το αγαπημένο μας είδος "υποφέρει" στο βαθμό τέλος πάντων που αυτό συμβαίνει. Φυσικά έγω ήδη έχω αναφερθεί στη μουσική του παιχνιδιού και τη χαρακτήρισα μουσική υπερπαραγωγή και ίσως να υπήρξα υπερβολικός, αλλά έτσι ένιωσα, δεν το ξεχνώ. Σίγουρα όμως δεν περίμενα ν' ακούσω τους BonJovi να επενδύουν το παιχνίδι.
Άλλο. Όταν λες δεν αναπτύσσεται ο χαρακτήρας του Brian αρκετά, τι εννοείς; Περιμένουμε μήπως ανά κεφάλαιο της ιστορίας να διανείμουμε το μαζεμένο XP σε διάφορα attributes;
Γενικά, είμαι σίγουρος πως είσαι επηρεασμένος από τα λοιπά με τα οποία ασχολείσαι τα οποία ωραία και καλά βρε παιδί και δικαίωμά σου να τα συγκρίνεις και να τα συγχέεις με το Runaway, μιας κι αφορούν τη διασκέδασή σου όλα, αλλά μην ξεχνάς πως εδώ μέσα τουλάχιστον το Runaway έχει να συγκριθεί με άλλα adventures, λίγα πολύ καλά, πολλά μέτρια και δυστυχώς αρκετές πατάτες. Άμα αρχίσουμε και το συγκρίνουμε και μα την αγαπημένη μας ταινία ή την αγαπημένη μας τραγουδίστρια, κλάφτα... Κάτι τελευταίο. Έχω διαβάσει μερικά πολύ αξιόλογα reviews από την αφεντιά σου, κάτι που δεν μπορεί να σημαίνει παρά πως κατά βάθος είσαι adventurας... Θυμίσου το παρελθόν και την αρχοντική σου γενιά, χαμένε στο χάος της ψηφιακής ψυχαγωγίας, φίλε, θέλω να πιστεύω και μετά από αυτά που μόλις έγραψα, Mortal, γιατί στην adventuroπαρέα κι ο ένας παραπάνω ή ο ένας λιγότερος παίκτης μετράει. Δες μας αν θες σα μια μικρή ομάδα σε ένα rpg με θέμα την ψυχαγωγία, που προσπαθεί να τα βάλει με όλα τα θηρία μαζεμένα

Α, και σταμάτα να τα κάνεις όλα adventures. 'Ολα τα παιχνίδια έχουν τη χάρη τους και χωρίς να είναι adventures. Κόλλημα κι αυτό το δικό σου με τα adventures! Έλεος, παίξε και τίποτ' άλλο πια

Χμ... γενικά έχω φτάσει να κάνω αυτές τις συγκρίσεις και ίσως να τις θεωρώ αυτονόητες για τον λόγο που έχω αναφέρει σε παλαιότερα μυνήματα μου, δλδ 1ο ρόλο και κριτήριο παίζει η ιστορία πίσω από τον χαρακτήρα, και αυτή την φορά έχω την εντύπωση ήταν απειροελάχιστη δλδ αυτό είδα ήταν "Βγάλε τον Brian από την δύσκολη θέση, το ίδιο, ... βγάλε την Gina από την δύσκολη θέση, τέλος" ενώ στα άλλα 2 το έκρυψαν και το επένδυσαν καλύτερα. Προσωπικά το συγκεκριμένο game/μέρος το θεώρησα απλά αρπαχτή. 1o trailer - 2o Trailer - 3ο Trailer . Έτσι για μια ιδέα δλδ.

Κατόπιν η μουσική, που πάλι μπορεί να είναι και 1ος παράγοντας επιρροής ενός παιχνδιού που εδώ γενικά ήταν εντελώς αδιάφορη και δεν είχε προσωπικότητα. Αν συγκρίνεις εντός του είδους τα βρείς ένα Gabriel Knight 2 που είχε ένα έξοχο μουσικό sountrack, ή το Syberia, ή πολλά άλλα που δημιουργούν ατμόσφαιρα. Εδω γενικά η μουσική ήταν απλά όπως η μουσική στις καφετέρειες. 1ο θέμα - 2o θέμα .

Τα γραφικά έρχονται 3α και σίγουρα στην προκειμένη περίπτωση ήταν όμορφα, αλλά σαν αν τα 2 πρώτα κριτήρια δεν είναι στην ίδια κατηγορία δεν μπορούν με τίποτα να υποστηρίξουν 1ν τίτλο.

Γενικά συγκρίνω την μουσική ή την ιστορία γιατί έχουν το καλό πως κάνουν κάτι θεϊκό ή το βυθίζουν σε μοναδικά βάθη. Όσο για τα adventure άμα είσαι sucker για μια καλή εμπειρία/ιστορία τότε όποια σου την προσφέρον ανήκουν στο ίδιο είδος άσχετα με τον αν κατηγοροπιούνται διαφορετικά για εμπορικούς λόγους.

Και τα RPG τα συγκρίνω πάντα για το θέμα ιστορίας/μουσικής με τα adventure. πχ. Stonekeep Intro από το 1995/ Lands Of Lore 2 Intro Πως να μην τα δεις σαν adventure!

Για μερικές στιγμές κόλλησα. Η απάντησή - αναφορά σου ήταν πλήρης, αλλά και πολύ σοβαρή και αναρωτήθηκα: το λογοπαίγνιο και γενικά το χιούμορ το κατάλαβε ή όχι; Άσχετα με το χαμόγελο στο τέλος τελικά πείστηκα πως το κατάλαβες. Τόσο πολύ XP που έχεις μαζέψει μ' όλ' αυτά τα RPG, πρέπει να καταλαβαίνεις τα πάντα
(επιμένω στο θέμα του XP βλέπεις ) Βασικά εγώ έχω πάψει να πιστεύω στην έννοια σενάριο σε RPG. Ακόμη και τα κακά σενάρια στα adventures είναι πολύ πιο ψαγμένα από τα αντίστοιχα των RPGs. Το μόνο που με ενοχλεί σε ένα σενάριο είναι το να είναι χιλιοειπωμένο κι εδώ είναι η βασική ζημιά με τα παιχνίδια ρόλων (ένα απίστευτο μάζεμα fetch quests για να μπορέσεις τελικά να νικήσεις το υπέρτατο κακό στο τέλος).
Αλλιώς να στο πω. Είναι προφανές πως την ίδια μουσική - του Runaway - εγώ τη βρίσκω πολύ καλή κι εσύ αρκετά καλή για να συνοδεύσει τον καφέ σου μια φορά. Εμένα πάντως αν μου ζητήσουν 15 &#8364; για το Dragon Age θα καγχάσω. Αν μου πουν όμως 30 - 40 για το Runaway θα τα δώσω. Μιλάμε για το τελευταίο μέρος μιας από τις πιο αγαπημένες μου σειρές στο αγαπημένο μου είδος (point &amp; click adventures).
Πάντως τελικά είναι προσωπικό το θέμα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι κακή η συζήτηση

Υ.Γ. Είναι φοβερό το γεγονός πως έχεις ανάγει το Utube ε εργαλείο "βιβλιογραφικών" αναφορών

@ Tasos

Γράψε μας κανένα review για το Runaway βρε Τάσο

Άμα είσαι θύμα της εικόνας τότε πιο εύκολα ανατρέχεις στο youtube παρά στην μνήμη σου. Όσο για το χιούμορ και τα παίχνια του λόγου εντάξει μερικά καταφέρνω ακόμη και τα πιάνω δίχως walhthrough αλλά όχι πάντα μιας και τα σκέφτομαι πιθανόν με λίγο διαφορετικό τρόπο κάποιες στιγμές και υπάρχουν και τα κολλήματα.

Χμ... το θέμα αγοράς είναι όντως υποκειμενικό. Π.χ αγόρασα το Vampire Story και ακόμη το μετανοιώνω γιατί απλά ήταν αδιάφορο παιχνίδι [και ακόμη δεν μου κάνει διάθεση να το προχωρήσω ακόμη και με walkthrough!] , ενώ τα 40 ευρώ για την GotY έκδοση του Oblivion [+ όλα τα expansion και τα addons + με προσωπική προσθήκη μερικών 10δων subquests και αντικειμένων απο χομπίστες] ήταν από τις πιο καλές ψυχαγωγικές επενδύσεις των τελευταίων ετών. Ουσιαστικά το παιχνίδι δεν ήταν να νικήσεις τον υπέρτατο κακό αλλά να επιλύσεις όλες τις δυνατές ιστορίες του παιχνιδιού. Π.χ. σε πολλά RPG έχουμε το ωραίο [και εκνευριστικό κάποιες στιγμές άμα παίζεις 16+ ώρες συνεχώς και το μυαλό σου δεν είναι πλέον μυαλό ] πως έχουμε αινίγματα, συσχετισμό θέσεων χαρακτήρα/χαρακτήρων ή δεξιοτήτων του/τους για να ανοίξουμε κάποιο αντικείμενο ή πόρτα ή να πάρουμε ένα κομμάτι κάποιου αντικειμένου που ανοίγει μια πόρτα, έχουμε αντιδράσεις [όταν έχουμε ομάδα] από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και πρέπει να κάνουμε κάποιες κινήσεις ώστε να μην μας την κοπανήσουν επίσης έχουμε τα κλασσικά πλέον ειδύλια της bioware που είναι αρκετά ατμοσφαιρικά θα έλεγα.

Στο θέμα point &amp; click σίγουρα είναι αγαπημένο αλλά αν βγάλεις τον κίνδυνο του reload last save after death άνετα ένα RPG [με εξαίρεση το Risen που αν έπεφτες στην λάβα δεν είχε διέξοδο και ξαναφόρτωνες] γίνεται εξίσου καλό adventure με αγωνία [όχι του θανάτου] και δίχως να θέλεις να βγάλεις το υπόλοιπο απο μαλιά που σου χει μείνει γιατί δεν μπορείς να ψάξεις κάθε μέρος που είναι δυνατόν.

Εντάξει τα adventure παραμένουν ακόμη στο μυαλό απλά περιμένω να δω πιο θα με εντυπωσιάσει όσο αυτά που δουλέψαμε με τα παιδιά [βασικά εγώ τα είδα ατμοσφαιρικά και με ικανοποίησαν πολύ] από τα επόμενα απλά δέν μενω μόνο εκεί. Όπως πχ έφυγα από την τηλεόραση και την μουσική του αμερικανιστάν/αυνανιστάν για να πάω στην Ιαπωνία με τις έξυπνες ιδέες και την σχετική διαφορετικότητα τους το ίδιο είναι και στα games.

Ένα από τα τέλη του DAO [έχει πολλά διαφορετικά ανάλογα με το πως θα τελειώσεις την ιστορία (happy και not happy φυσικά) και ξεκινάει λίγες ώρες πριν να τελειώσεις το παιχνίδι, απλά έχουν κοπεί τα πολλά action μέρη από το video: