Moebius: Empire Rising

WickedMan wrote: Ο πρώτος πότε ήταν?

Όταν χάσαμε Lucasarts και Sierra. Παρ'όλο που ένα από τα top adventure, το The Longest Journey, κυκλοφόρησε στα μαύρα χρόνια μετά την απώλειά τους και παρά κάμποσες ευχάριστες εκπλήξεις, τα adventure έκαναν χρόνια να ξαναπάρουν τα πάνω τους. Το δε μπάτζετ τους δεν το ξαναβρήκαν ποτέ...

Το παιχνίδι πάντως το τέλειωσα και πρέπει να πω ότι ήταν εξαιρετικό. Δυνατή ιστορία, καλογραμμένο σενάριο, ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ωραίο φινάλε, ακόμα και τα γραφικά και τα animation δε μου φάνηκαν κακά σαν σύνολο παρά τα διάφορα glitches.

Το μόνο σημείο που κάπου δε με ικανοποίησε απόλυτα είναι η σχετική ευκολία των γρίφων. Καμία σχέση με την υπεραπλούστευση του Broken Age, αλλά δε ζορίστηκα και κάπου ιδιαίτερα. Τα deductions ήταν πολύ διασκεδαστικά και πολύ ωραία, όμως οι υπόλοιποι γρίφοι μου φάνηκαν απλώς ΟΚ. Ευχάριστοι, αλλά όχι κάτι το φοβερό, κάπως όπως στο Gray Matter.

Βασικά είμαι σχεδόν απόλυτα σύμφωνος με την πολύ ωραία παρουσίαση του Constantine_R με μόνη διαφορά πως τα γραφικά μου έκαναν κάπως καλύτερη τελική εντύπωση. Τον ίδιο βαθμό θα έβαζα πάντως κι εγώ, 4/5, άντε το πολύ 4,5/5, λόγω της απουσίας μεγαλύτερης πρόκλησης για τον παίκτη στο βαθμό δυσκολίας.

Ήταν μάλιστα ένα σημείο στο παιχνίδι όπου μάζευα κάτι λουλούδια από έναν κήπο με αγάλματα, στο οποίο περίμενα ότι θα χρειαστεί σύντομα να λύσω κάποιον πολύ ευφάνταστο γρίφο, αλλά τελικά μπα κι εδώ η λύση ήταν απλούστατη.

Πολλά likes πάντως για τη δυνατότητα να πεθάνει ο χαρακτήρας μας με δυνατότητα για retry. Επιτέλους!!!

Γενικά, μη φοβηθείτε από κάποιες κριτικές. Το παιχνίδι αξίζει και η μόνη σοβαρή του αδυναμία δεν είναι τα γραφικά που λένε πολλοί, αλλά ο χαμηλός βαθμός δυσκολίας. Όχι πως το Cognition ήταν πιο δύσκολο, αλλά στο Moebius υπήρχαν τα φόντα και η αίσθηση πως το πακετάκι σήκωνε μεγαλύτερη δυσκολία (μπορεί και να φταίει το όνομα της Jensen).

Δείτε το με τα χίλια πάντως. Πολύ καλό.

Update: Για όσους ψήνονται να το δοκιμάσουν, η POStudios και η Pinkerton διέθεσαν το εξής εκπτωτικό κουπόνι (20% έκπτωση για αγορά του παιχνιδιού από το store της POS) στους backers για να το προσφέρουν ελεύθερα σε φίλους και γνωστούς.
CSGMOEB20OFF

store.postudios.com/products/moe ... ire-rising

Όσοι ενδιαφέρεστε χρησιμοποιήστε το ελεύθερα.

"This game could not have happened without the amazing support of the adventure game community, and as a thank you, we've got a discount code for you to share with friends, family, and fellow adventurers for 20% off Moebius at the Phoenix Online Store! For the next two weeks, they can use the coupon code CSGMOEB20OFF during checkout. Feel free to post & share the code, and you can use the image below with it as well! "

αχά Chris.
Προσωπικά η τελευταία μου αρέσει πιο πολύ από όλες.
Καταλαβαίνω τι θέλει να πει, κάνει σωστή χρήση του χρώματος, έχει ωραία ευδιάκριτα σχήματα και βγάζει το σωστό συναίσθημα σε όποιον και αν την δει.
Πολλοί μάλιστα θα την έβαζαν άνετα πάνω στο ψυγείο τους ή θα την κουβαλούσαν μαζί τους μέσα στο πορτοφόλι τους.
Εγώ λέω ότι αυτή έχει τα καλύτερα γραφικά.

Ωραία ιστορία, πολύ περιεχόμενο (ειδικά ιστορικό που είναι ότι καλύτερο για μένα) αλλά άσχημα γραφικά - το Gray Matter είχε απείρως καλύτερα και μιλάμε για αρκετά χρόνια πριν. Ίσως θα έπρεπε να δουλέψει με άλλους αρτίστες η Jane. Και υπερβολικά εύκολο.
Chapter 3 και προχωράμε.

Elessar wrote: άσχημα γραφικά - το Gray Matter είχε απείρως καλύτερα

Πιο άσχημα, αλλά πιο ζωντανά σε σχέση με το Grey Matter. Win some, lose some.

Επιφυλάττομαι να επανέλθω πιο ψύχραιμος (γιατί έχω πραγματικά στεναχωρηθεί με το όλο σκηνικό και ας πρόκειται απλώς για ένα παιχνίδι, στο κάτω κάτω μερικές φορές τα πιο όμορφα πράγματα είναι και τα πιο "επουσιώδη") και να αναρτήσω ένα full of spoilers κείμενο με θέμα την καλού-b-movie-style αφηγηματική δεινότητα της Jensen στο Moebius (για μένα πολύ ανώτερη σε σχέση με κλάμα-fests τύπου Walking Dead), και ίσως και στα άλλα της παιχνίδια.

Θα παραθέσω μόνο ένα σύντομο κείμενο που έγραψα ως σχόλιο στην κριτική του Μάνου.

"Για μένα το Moebius είχε πραγματικό θέμα τη σχέση των δύο πρωταγωνιστών και έκλεισε με ένα από τα πιο ζεστά και ανθρώπινα φινάλε που έχω δει σε παιχνίδι adventure τα τελευταία χρόνια είτε θεωρήσεις τη σχέση τους απλώς φιλική είτε κρυπτοομοφυλοφιλική. Μου έδωσε την αίσθηση φινάλε καλής ταινίας που όταν κλείνει σε αφήνει ικανοποιημένο και στη συνέχεια όσο ζυμώνεται μέσα σου σκέφτεσαι: "Τι ωραία που έκλεισε αυτή η ιστορία..." Κατά κάποιο τρόπο βγάζει την αίσθηση που ήθελε να δώσει στο κλείσιμο το Grey Matter (άλλο αδικημένο παιχνίδι, έχω μετανιώσει για την αυστηρότητά μου απέναντί του), αλλά για κάποιο λόγο δεν τα κατάφερε απόλυτα."

Θεωρώ το φινάλε τόσο ωραίο που σχεδόν δε θέλω να δω sequel (και πολύ φοβάμαι πως η επιθυμία μου αυτή θα πραγματοποιηθεί), γιατί σε μια ενδεχόμενη συνέχεια η σχέση των δύο ηρώων θα πρέπει να γύρει είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση. Δυστυχώς δεν μπορώ να είμαι πιο συγκεκριμένος , γιατί δε θα αποφύγω τα spoilers.

Νομίζω πάντως πως καταλαβαίνω το λόγο που στενοχωρήθηκε τόσο και ο Άλκης για το θέμα του Moebius. Πέρα από το ότι ενσωματώνει στο gameplay γρίφους με αντικείμενα-σκέψεις, όπως έχει κάνει και αυτός στο εξαιρετικό Diamonds in the Rough, το φινάλε του παιχνιδιού με την αναπάντεχη στροφή σε ένα πιο εσωστρεφές ψυχολογικό κλείσιμο, το οποίο μετατρέπει όλη σχεδόν την περιπετειώδη κατασκοπικη πλοκή και την θεωρία περί Moebius σε ένα τεράστιο MacGuffin (αφηγηματικό πρόσχημα σε μια ιστορία για να ασχοληθεί ο συγγραφέας-σκηνοθέτης με κάποιο άλλο πιο ουσιαστικό για αυτόν θέμα) θυμίζει πολύ έντονα τον τρόπο με τον οποίο του αρέσει να κλείνει κι ο ίδιος τις ιστορίες του.

Αυτό ακριβώς το κλείσιμο είναι που άρεσε σε μένα και έκανε το σενάριο του παιχνιδιού πολύ ανθρώπινο. Για μένα αυτό το πολύ ανθρώπινο κλείσιμο ίσα ίσα ήταν που απομάκρυνε την όλη ιστορία από το κλισέ. Σπάνια βλέπω παιχνίδια να κλείνουν τόσο ανθρώπινα. Αν ήταν ταινία, δεν ξέρω, μπορεί να με εντυπωσίαζε λιγότερο (τέτοια φινάλε ήταν συχνά σε παλιές καλές ταινίες του Χόλιγουντ, ειδικά σε κάποια παλιά γουέστερν), αλλά σε παιχνίδι δεν το έχω δει συχνά. Για μένα δηλαδή το φινάλε ανέβασε το παιχνίδι κάμποσους πόντους.