Απ'όλα έχει ο μπαξές/Ό,τι να'ναι θρεντ

Δεν λέω είναι συμπαθέστατα! Ομορφούλικα. Μόνο που όλα μαζί δεν είναι τόσο memorable όσο αυτό από μόνο του....




ή αυτό....

Α βλέπω εσύ είσαι ανεπίδεκτος μαθήσεως. Ωραία τα κομματάκια που έβαλες για κανένα ποτάκι στην παραλία, αλλά να τι ακούμε όταν θέλουμε πραγματικά ποιοτική μουσική:

Το συγκεκριμένο πάσχει απίστευτα στον ρυθμό ενώ διακατέχεται και από σοβαροφάνεια! Δεν αφήνει τη σφραγίδα του!

Πως να συγκριθεί ας πούμε με το Swanky Maximino του Grim Fandango! Ούτε σε ταινίες δεν ακούς καλά καλά τέτοια κομμάτια!

Τι ακούω βραδιάτικα!!!!

Σοβαροφανής και άρρυθμος ο ΜΕΓΑΣ Robert Holmes!

Η τιμωρία θα είναι αδυσσώπητη. Η μαγευτική μουσική από το πρώτο adventure που έπαιξα στη ζωή μου:

Βρε giovanna, άσε κι εμάς τους γεροξεκούτηδες της SIERRA και της LUCASARTS να θυμόμαστε τα μικράτα μας και να χαιρόμαστε...

(Γκουχ, γκουχ, πάω να πιω λίγο τίλιο τώρα...)

giovanna μας :

1) Αν δεν υπήρχαν αυτά ενδεχομένως τώρα να μην ασχολιόσουν με παιχνίδια, τα δε Adventures δεν ξερουμε καν αν θα υπήρχαν.
2) Όποιος δεν έχει παίξει αυτά είναι σαν να το παίζει ιστορικός χωρίς να έχει αρχείο.
3) Τα παιχνίδια της Sierra και της Lucasarts αποτελούν τον ορισμό του Adventure Game γιατί παραμένουν τα καλύτερα ακόμα και σήμερα. Να τα βλέπουν αυτά τα σύγχρονα ταγάρια του προγραμματισμού που οδήγησαν το είδος σε παρακμή τόσα χρόνια.

@Castledoque. Aν είμαστε εμείς γεροξεκούτηδες που μνημονεύουμε ό,τι καλύτερο έχει βγάλει το είδος, τότε αποτελείται από γεροξεκούτηδες και η παγκόσμια Adventure κοινότητα.

Είναι σαν να ασχολείσαι με το μπασκετ και να μην μνημονεύεις τον Γκάλη, τον Πέτροβιτς και τον Οσκάρ Σμιντ, αλλά να στέκεσαι μόνο στα σύγχρονα "γατάκια"....

tsampikos wrote: Να τα βλέπουν αυτά τα σύγχρονα ταγάρια του προγραμματισμού που οδήγησαν το είδος σε παρακμή τόσα χρόνια.

Πόσο το ευχαριστιέμαι να βλέπω τον Τσαμπίκο, που συνήθως έχει κάτι καλό να πει για όλα τα παιχνίδια, να πετάει τέτοιες κακιούλες, δε λέγεται...

@mklds
Με το Gabriel Knight 1 που έβαλες μου έκλεψες το επόμενο quote.
Στο μεταξύ, ακόμα χρωστάω να παίξω το "Conquests of the Longbow"...

Ε, μα αδερφέ έτσι δεν είναι? Άδικο έχω? Δεν είναι κακίες, η αλήθεια είναι. Τόσο αλήθεια που εδώ και 12 χρόνια τουλάχιστον κάθε χρόνο τα Adventures "πεθαίνουν". Βέβαια δεν παρεξηγώ τα κορίτσια μας. Επειδή τα γραφικά στα Adventures είναι η βιτρίνα, (και οι γυναίκες γενικώς έχουν αδυναμία σε ωραίες βιτρίνες), δεν πάει να έχουν σαν παιχνίδια την πιο ευρηματική ιστορία και το υπέρτατο Gameplay, λίγα Pixel αν δουν θα τις πιάσει ανεμοβλογία...

Κατά τη γνώμη μου καλά adventure δεν έπαψαν ποτέ να βγαίνουν. Απλώς υπήρξε μια περίοδος κάπου μεταξύ 1997-2007, που βγήκαν και πάρα πολλά κακά ή και unplayable, που χαλούσαν ολότελα τη διάθεση και τη συνολική εντύπωση. Αυτό που έλειψε ήταν οι μεγάλες εταιρίες να δίνουν ώθηση και hype στο είδος. Με την αλματώδη ανάπτυξη της Daedalic (ελπίζω να μην κάτσει καμιά στραβή και πέσει ξαφνικά έξω ή αποφασίσει να ασχοληθεί μόνο με τη γερμανική αγορά), την αργή μα σταθερή άνοδο της Wadjeteye και την επιστροφή των μεγάλων ονομάτων με τα διάφορα kickstarter φαίνεται πως τείνουν να βελτιωθούν τα πράγματα και σε αυτόν τον τομέα. Προσωπικά αυτήν την περίοδο είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος (χωρίς βέβαια να έχω πάψει ολότελα να φοβάμαι ότι όλη αυτή η θετική αύρα μπορεί να αποδειχθεί απατηλή ή και να γυρίσει μπούμερανγκ.)

Πάντως για να πω την αλήθεια, κι εμένα μου αρέσουν τα ωραία γραφικά. Σε αυτόν τον τομέα τα παιχνίδια είναι σαν τις γυναίκες: Καθοριστικό το καλό περιεχόμενο, αλλά θες και την απαραίτητη βιτρίνα.

Καλά για τα γραφικά συμφωνώ, αλλά το να αποκυρίσσεις ένα παλιό παιχνίδι λόγω των γραφικών του, ε είναι παράλογο όσο να'ναι...Ειδικά όταν μιλάμε για Adventures.

Ε δε νομίζω ότι διαφωνεί με αυτό ο Τσαμπίκος.
Εδώ έβαλε 95% στο νεότατο...
(...με το 1, με το 2, με το 3,...)
YESTERDAY