Μουσικές προτάσεις

Επειδή ξέρω από γούστα και είναι περίεργο το ποια μουσική κάνει κλικ στον καθένα μας δεν μπορώ να πω τίποτα, αλλά προσωπικά επέλεξα το metal γιατί έχει ξεφύγει από την πεπατημένη και έχει συνδιάσει τα πάντα αριστοτεχνικά (τις περισσότερες φορές) με υπέροχα drums και ότι κιθάρα μπορείς να φαντασθείς (ακουστική και ηλεκτρική, κλασσική ή με περισσότερες χορδές, με άλλα διαστήματα ή όπως άρεσε στον καλλιτέχνη που την πρωτόπαιξε και την φαντάστηκε). Και δεν μπορώ να πω ότι το προηγούμενο είναι ακριβώς metal (προσωπικά απλά το λέω μουσική μου και ησυχάζω). [Επειδή ακούω metal ως βάση δεν σημαίνει ότι δεν ακούω (σχεδόν είπαμε) τα πάντα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Απλά η Jazz μου βγαίνει τόσο μονότονη και αργή που μου θυμίζει τα εκατομμύρια χρόνια που χρειάστηκαν τα πρωτόζωα για να αποκτήσουν άκρα, να βγούν στην στεριά και τέλος να καταλάβουν τι σημαίνει μουσική. Προτιμώ απλά κάτι πιο γρήγορο (ή έστω μια ανασκόπηση σε fast-forward! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)] Αν θέλεις Jazz και μάλιστα φρέσκια πήγαινε κατά Vollenweider μεριά. Πάντως μην παραξενεύεσαι από το θέμα Beethoven και metal. Σκέψου μόνο πως η σονάτα του Σεληνόφωτος είναι απλά κάτι που μόνο με το metal μπορεί να συγκριθεί. (Αν σκεφθείς πως καθαρές μπαλάντες έχει βγάλει σχεδόν αποκλειστικά το metal σε κάθε του κατηγορία (ακόμη και οι testament οι κλασσικοί thrash έχουν βγάλει μια μοναδική αλλά δεν την θυμάμαι τώρα.)

Την συγκεκριμένη των Testament την έχω ακούσει αλλά........ δεν! Όσο για την jazz δεν συμφωνώ καθόλου μαζί σου. Όταν την ακούω είναι σαν να κάνω ο ίδιος βουντού!

Πάω πάσο, σκέψου πως φτάνω μέχρι ένα take-five (και μάλιστα σε Bigband εκδοχή) ή έστω σε κανα δυο κομμάτια του Miller (ragtime περισσότερο) και σε ελάχιστα άλλα που είναι κάπως πιο μετρήσιμα και (με εικόνα σχημάτων στο μυαλό) συμμετρικά. Τα άλλα παραείναι freestyle και solo. (Πέρα από τα solo των live στο metal τα υπόλοιπα έχουν αρχή, μέση και τέλος εντός της βασικής μελλωδίας. Χμ... ναι όντως ίσως αυτό να είναι και ένας ακόμη λόγος που δεν μου κάθεται καλά πλάκα πλάκα! )

Χμ...μπορεί να λέγεται και legacy...

Αυτήν την στιγμή ακούω Tribute από Camel. Απίστευτο album, μαγευτικό, ταξιδιάρικο......

Someone kill it! <!-- s:-( --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_sad.gif" alt="" title="Sad" /><!-- s:-( -->

Μάλιστα, μάλιστα, κι άλλη πρόταση! Αυτή τη φορά πρόκειται για τους Epica και το album The Phantom Agony. Εξαιρετικά κομμάτια, συμφωνικά σε ύφος ακολουθουμένα από την εξαίσια mezzo-soprano φωνή της Simone Simons. Δεν θα έλεγα πως είναι Tarja αλλά ωστόσο έχει αυτό το κάτι, το διαφορετικό. Σε ορισμένα σημεία (ευτυχώς ελάχιστα) τα κομμάτια διανθίζονται κι από brutal φωνητικά (τα κλασσικά των ξυρισμένων φωνητικών χορδών). Χορωδιακά κατά μεγάλο μέρος τους με έγχορδα που συμπληρώνουν τις απαιτούμενες στιγμές γαλήνιου ήχου. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι συνδιάζουν πράγματι Nightwish, με Rhapsody, αλλά στο πιο συμφωνικό. Όποιος έχει βαρεθεί το metal των παιδικών μας χρόνων ας το δοκιμάσει ίσως να ανακαλύψει κάτι περισσότερο εκλεπτυσμένο ή απλά διαφορετικό.

@mortal

Άσχετο, αλλά τρόμαξα με το καινούργιο avatar! Άντε καλορίζικο (πάντως καλύτερο από το προηγούμενο)

Μιας και έπεσα πάνω του, και όπως αποδείχθηκε είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για όσους ενδιαφέρονται για το Progressive (ότι κι αν πλέον σημαίνει αυτό) Metal (Οι αξίες παραμένουν σταθερές), αφού έχει (τουλάχιστον σε όσα κοίταξα) δείγματα του ύφους των group. www.perfectprog.com/ Πηγαίνετε στο Bands και απλά διαλέξτε συγκρότημα και κατεβείτε κάτω όπου υπάρχει η consolα του media player (λογικά θα πρέπει να παίζει με κάθε συμβατό player). Τα λέμε ξανά όποτε αναδυθώ από τον βυθό μου! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Και ένα flash, After Forever - Prison Of Desire πολύ δύναμη, operaτικό κατά μεγάλο βαθμό με ελάχιστες brutalιές, και πολύ ατμοσφαιρική μουσική. Συνορεύει, ίσως, με gothic, symphonic, death και λοιπά εκεί γύρω (όχι με το power ελάχιστη σχέση έχει!).

Δοκιμάστε και από Primordial to Journey's End.

Frank Zappa-Jazz from Hell

Από τις προάλλες πρόλαβα και checkάρισα αρκετά albums. Αυτά που ωστόσο μπορώ να προτείνω είναι τα εξής:

The Longest Night - Pharaoh - Αμερικάνικο heavy-power metal (αρκετά μελωδικό)
A Perfect Forever - Anubis Gate - Δυναμικό progressive metal
The Grand Design - Edenbridge - Symphonic Progressive Metal (Μελωδικό, ήρεμο)
The Score_An Epic Journey - Epica - Symphonic Metal - Soundtack (Εξαιρετικό)
The Ancient Glory - Rivendell - Black (brutal only <!-- s:-( --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_sad.gif" alt="" title="Sad" /><!-- s:-( -->), folk metal

Diamanda Gallas - The Divine Punishment

www.diamandagalas.com/discography.htm

απλώς Θεά....

@Elessar

Βρε παιδί, σίγουρα δεν είναι απογοήτευση σαν το Dance Of Death? Σου είχα αναφέρει αν θυμάμαι πως εκεί υπήρχαν αρκετές ενστάσεις σχετικά με την πρωτοτυπία.

@Pornostar

Tην Διαμάντω Γκάλα (Ελληνικής καταγωγής) την έχω ακούσει σαν όνομα. Τι ήχο περίπου (κάποια κατεύθυνση γενικά), υποκατηγορία, είδους?